ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σου εχω δωσει ολη μου την ψυχη ! ενα χρονο τωρα, ανεχομαι καθε ανασφαλεια, καθε φοβο σου, καθε υπερβολη και παρανοια σου. Χανω τον εαυτο μου για να σε βοηθησω, να ισορροπησεις τη ζωη σου, να στη γεμισω χρωματα και ομορφες στιγμες. Ομως εσυ δεν με αγαπας , εχεις εξαρτηθει απο μενα, με βλαπτεις πολυ, το γνωριζω παντα το γνωριζα αλλα δεν εχω αλλη αντοχη. Στο εχω εκφτασει με ολους τους τροπους . Δεν μπορεις να με κρατας απειλωντας με πως θα δωσεις τελος στη ζωη σου και να με γεμιζεις ενοχες.. σου δινω οτι πιο καλο εχω μεσα μου και το γεμιζεις λασπη. Σε αγαπαω με ολη μου την ψυχη αλλα οι σχεσεις ειναι για να μας καουν καλυτερους ανθρωπους, να μας πηγαιουν μπροστα. ΕΓω πηγαινω πισω και εσενα δεν σου προσφερω κατι απο αυτα που νομιζα πως ειχα τη δυναμη να κανω. Η παθολογικη σου ζηλεια ειναι αφορητη και αποπνικτικη. Ποτε δεν θα σου εκαα κακο δνε μπορω πια να αντιμετωπισω ολα αυτα τα σεναρια που φτιαχνεις , ζεις μεσα απο το δραμα και την ατμοσφαιρα που μας δημιουργεις! ΕΙμαι 23 χρονων γυναικα δεν ειχα φανταστει αυτο για τη ζωη μου. Δεν ξερεις ποσο ποναω που πρεπει να σε αφησω...Ημουν τοσες φορες κοντα και δεν ειχα τη δυναμη να το κανω πραξη, Δε θελω να μειω απο λυπηση, δεν θελω να πεσεις στα ματια μου. ΣΥΓΓΝΩΜΗ......παιδια δεν ξερω που να απευθυνθω ελπιζω αν μπορειτε να βγαλετε καποια ακρη για το τι μου συμβαινει να συμφωνειτε πως εχω δικιο και δνε ειμαι καποιου ειδους τερας... δεν αντεχω αλλο να χανω τη ζωη μου και εμενα μερα με τη μερα...