Εκλογές αμηχανίας και ρευστότητας

Εκλογές αμηχανίας και ρευστότητας Facebook Twitter
13
Εκλογές αμηχανίας και ρευστότητας Facebook Twitter
Προεκλογική συγκέντρωση του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα στο Αιγάλεω, 3 Σεπτεμβρίου 2015. Φωτογραφία: Menelaos Myrillas / SOOC

Αν και οι εκλογές γίνονται μετά από περίοδο παρατεταμένου ενδιαφέροντος για τις πολιτικές εξελίξεις (συμπληρώνουμε 18 μήνες αμείωτης πολιτικής έντασης) το ενδιαφέρον των πολιτών έχει υποχωρήσει απότομα, ενώ το πολιτικό διακύβευμα θεωρείται ασαφές και όχι τόσο κρίσιμο όσο στις προηγούμενες εκλογές.

Αυτό οφείλεται σε δύο κυρίως στοιχεία: Πρώτον, στην αίσθηση ότι η υπερψήφιση του τρίτου μνημονίου δημιουργεί ένα δεσμευτικό πλαίσιο για όλα τα κόμματα, τόσο για τα μεγαλύτερα (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ), όσο και για κάποια μικρότερα που επιδιώκουν τη συμμετοχή τους στην κυβέρνηση (Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ, κ.α.). Έτσι, η πολιτική αντιπαράθεση εστιάζεται όχι τόσο στην θεμελιακή αμφισβήτηση μιας κεντρικής επιλογής (όπως συνέβαινε την περίοδο της αντιμνημονιακής έξαρσης) αλλά σε μια αντιπαράθεση δεξιοτήτων σχετικά με το ποιος μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα μια δεσμευτική για όλους συμφωνία.

 

Η στρατηγική «χάσαμε, αλλά προσπαθήσαμε» λειτουργεί μεν ως πολιτικό και ψυχολογικό επιχείρημα δικαιολόγησης των τελικών επιλογών, έχει ωστόσο εγκλωβίσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε μια αμυντική τακτική η οποία αποδυναμώνει το μήνυμά του σε σχέση με την επόμενη μέρα

Δεύτερον διαψεύστηκαν ισχυρές βεβαιότητες, κυρίως από την πλευρά της απερχόμενης κυβερνητικής πλειοψηφίας. Βεβαιότητες μάλιστα που λειτουργούσαν όχι απλώς ως πολιτικός λόγος, αλλά ως κινητήριος δύναμη, ως συστατικό στοιχείο της πολιτικής ανόδου και κυριαρχίας επί μεγάλο χρονικό διάστημα. Η ακύρωση αυτής της στρατηγικής και η απότομη στροφή, δεν πρόλαβε να αφομοιωθεί – λόγω και της εξαιρετικά μεγάλης πυκνότητας του πολιτικού χρόνου – και έχει οδηγήσει σε πολιτική «αμηχανία» μεγάλο τμήμα του εκλογικού σώματος.

Πού θα κριθεί η μάχη, ποιο είναι το ζητούμενο για κάθε κόμμα.

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει χαμηλή συσπείρωση με απώλειες και προς τα δεξιά και προς τα αριστερά του. Αυτό σε σημαντικό βαθμό οφείλεται στα απόνερα του δημοψηφίσματος, καθώς η πόλωση και η ένταση των ημερών εκείνων «ανέβασε στα κάγκελα» τους υποστηρικτές του ΟΧΙ που σήμερα δυσκολεύονται να αποδεχτούν την αλλαγή κατεύθυνσης και ενίσχυσε την καχυποψία των υποστηρικτών του ΝΑΙ που δηλώνουν μεν ανακουφισμένοι από την «ρεαλιστική» στροφή, πλην όμως δεν είναι πρόθυμοι να του το πιστώσουν εκλογικά καθώς είχαν αντιπαρατεθεί πρόσφατα μαζί του.

 

Εκλογές αμηχανίας και ρευστότητας Facebook Twitter
Προεκλογική ομιλία του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Βαγγέλη Μεϊμαράκη, στην Αθήνα, 1 Σεπτεμβρίου, 2015. Φωτογραφία: Nikos Libertas / SOOC

 

Επιπροσθέτως, η στρατηγική «χάσαμε, αλλά προσπαθήσαμε» λειτουργεί μεν ως πολιτικό και ψυχολογικό επιχείρημα δικαιολόγησης των τελικών επιλογών, έχει ωστόσο εγκλωβίσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε μια αμυντική τακτική η οποία αποδυναμώνει το μήνυμά του σε σχέση με την επόμενη μέρα.

Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει πάντα ένα ισχυρό επικοινωνιακό όπλο που είναι ο Αλέξης Τσίπρας, αποδεδειγμένα ικανός campaigner, ενώ εξακολουθεί να θεωρείται «νέα» πολιτική δύναμη (συγκριτικά με τη ΝΔ τουλάχιστον), στοιχεία στα οποία έχει προσανατολίσει τη στρατηγική του. Το ζητούμενο βέβαια για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι πώς αυτό θα γίνει συγκεκριμένο μήνυμα, με στόχευση στο μετριοπαθές ακροατήριο και δεν θα μείνει αυτοαναφορικό σύνθημα.

Εκλογές αμηχανίας και ρευστότητας Facebook Twitter
Ομιλία του επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρου Θεοδωράκη, στη Θεσσαλονίκη, στις 31 Αυγούστου, 2015. Φωτογραφία: Theodore Manolopoulos / SOOC

Η Νέα Δημοκρατία εμφανίζει μια δυναμική ανόδου και συσπείρωσης, η οποία οφείλεται κυρίως σε δύο στοιχεία. Πρώτον, στο γεγονός ότι δείχνει να εγκαταλείπει τη μανία της αυτοδικαίωσης. Το να λες συνεχώς «εγώ σας τα’ λεγα», είναι περιττό, ειδικά όταν τα γεγονότα κάνουν από μόνα τους αυτή τη δουλειά. Αυτό «απελευθερώνει» κάποιους παλιούς να επαναπατριστούν ευκολότερα.

Δεύτερον, στο ότι μιλάει για συνεργασίες, επενδύοντας έτσι σε ένα ισχυρό κοινωνικό αίτημα, σαφώς δυνατότερο από το δικό της κομματικό brand. Παράλληλα η αλλαγή ηγεσίας στη ΝΔ φαίνεται να λειτουργεί από μόνη της ως ψυχολογικό άλλοθι για τον επαναπατρισμό ορισμένων ψηφοφόρων της. Σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζει το πρόσωπο του κ. Μεϊμαράκη ο οποίος αν και παλαιός στην πολιτική, είναι νέος σε ρόλο πρώτης γραμμής, χωρίς επίσης ιδιαίτερη φθορά από δύσκολες υπουργικές θητείες.

Το ζητούμενο για τη ΝΔ πέρα από την παραταξιακή συσπείρωση είναι να πείσει ότι μπορεί πράγματι να αποτελέσει πόλο ευρύτερων συνεργασιών και να δώσει και κάποιες πειστικές προτάσεις για την επόμενη μέρα.

Το Ποτάμι έχει ένα πλεονέκτημα που είναι ταυτοχρόνως και η δυσκολία του. Από τη μία αποτελεί τον πιο «βολικό» κυβερνητικό εταίρο, καθώς, θεωρητικώς, θα μπορούσε να συμμαχήσει και με τα δύο μεγάλα κόμματα. Ακριβώς αυτό όμως είναι και το πρόβλημά του, καθώς προσπαθώντας να διατηρήσει αυτό το ρόλο, δεν έχει αποσαφηνίσει τα πολιτικά χαρακτηριστικά του. Επικεντρώνει στη σοσιαλδημοκρατία, όπως έχει αυτοτοποθετηθεί στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο; Στο φιλελεύθερο χώρο, όπως υποδηλώνουν πολλές επιμέρους θέσεις του; Θέλει να είναι ένα πιο «απολιτίκ» σχήμα που θα κινείται με μη συμβατικούς πολιτικούς όρους; Όλα αυτά είναι κάπως ασαφή και ναι μεν του επιτρέπουν να αλιεύει από πολλές δεξαμενές, ταυτοχρόνως, όμως, το καθιστούν ευάλωτο σε συνθήκες πίεσης.

Εκλογές αμηχανίας και ρευστότητας Facebook Twitter
Προεκλογική ομιλία τής προέδρου του ΠΑΣΟΚ Φώφης Γεννηματά, στην Αθήνα, 3 Σεπτεμβρίου, 2015. Φωτογραφία: Nick Paleologos / SOOC
 

Το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να επαναπατρίσει παραδοσιακούς ψηφοφόρους του, προβάλλοντας κυρίως την διάψευση των προσδοκιών που καλλιέργησε ο ΣΥΡΙΖΑ και επιδιώκοντας να αναδείξει τα διακριτά πολιτικά του στοιχεία εντείνοντας τη ρητορική της κατά και της ΝΔ. Η κα Γεννηματά ως πρόσωπο, μπορεί να υπολείπεται σε πολιτικό βάρος έναντι του κ. Βενιζέλου, ωστόσο έχει τις προϋποθέσεις να απευθυνθεί και να προσελκύσει ψηφοφόρους του παλαιού ιστορικού χώρου στον οποίο κυριαρχούσε το ΠΑΣΟΚ.

Η Λαϊκή Ενότητα (ΛΑΕ) έχει το πλεονέκτημα ότι πατάει σε ένα επί πενταετία κυρίαρχο πολιτικό αφήγημα (το «αντιμνημόνιο»), το οποίο όσο και αν έχει αποδυναμωθεί παραμένει πολιτικά αξιοσημείωτο. Επενδύει δε επίσης στην «προίκα» του 62% του δημοψηφίσματος και στα «αισθήματα» που αυτό προκάλεσε. Η πρόκληση για το νεοσύστατο κόμμα θα είναι να αξιοποιήσει και να εκφράσει ευρύτερες δυνάμεις που κινήθηκαν μέσα σε αυτά τα δύο ευρύτερα κινήματα (αντιμνημόνιο-δημοψήφισμα) κάτι που δεν μπορεί να γίνει μόνο από στελέχη της κομματικής γραφειοκρατίας.

Οι ΑΝΕΛ, πέραν της όποιας στρατηγικής δυσκολίας να δικαιολογήσουν την υπερψήφιση ενός μνημονίου αν και ιδρύθηκαν ως αντιμνημονιακό κόμμα, αντιμετωπίζουν το κλασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι μικροί εταίροι. Καταβάλουν ατόφιο το κόστος για τα αρνητικά της κυβέρνησης, αλλά δεν εισπράττουν το όφελος από τα θετικά, το οποίο καρπώνεται κυρίως ο μεγάλος εταίρος. Οι ΑΝΕΛ έχουν επιλέξει τα τοποθετηθούν στο ευρύτερο τοπίο ως εταίροι του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό τους βοηθάει όταν η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ είναι βέβαια, όπως ήταν τον περασμένο Ιανουάριο, αποτελεί όμως πρόβλημα όταν – όπως τώρα – η μάχη φαίνεται οριακή.

Εκλογές αμηχανίας και ρευστότητας Facebook Twitter
Συνάντηση του Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου με τον επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας Παναγιώτη Λαφαζάνη στην Αθήνα, 27 Αυγούστου, 2015. Φωτογραφία: Menelaos Myrillas / SOOC

Οι δυο κρισιμότερες ομάδες ψηφοφόρων είναι οι παραδοσιακοί κεντροδεξιοί ψηφοφόροι που ψήφισαν για πρώτη φορά ΣΥΡΙΖΑ τον περασμένο Ιανουάριο και οι απογοητευμένοι ψηφοφόροι του παλαιού αντιμνημονιακού-αντισυστημικού χώρου.

Από την προσέγγιση και την τελική εκλογική στάση κυρίως αυτών των δύο ομάδων θα κριθεί το τελικό αποτέλεσμα.

Συμπερασματικά: μετά από ένα χρονικό διάστημα όπου κυριάρχησαν ισχυρές βεβαιότητες και καινοφανείς διαιρετικές τομές, η αμφισβήτησή τους έχει προκαλέσει απογοήτευση, αμηχανία, ρευστότητα, αλλά και χαμηλότερες προσδοκίες. Δεν υπάρχει καν κυρίαρχο κριτήριο ψήφου, όπως ήταν παλιότερα ο θυμός ή η ανησυχία ή η ελπίδα. Σε αυτό το περιβάλλον είναι εντελώς λάθος να μιλάει κάποιος για «πολιτική κυριαρχία», «ηγεμονίες» ή για «ισχυρή δυναμική» του οποιουδήποτε. Η εκλογική μάχη είναι αμφίρροπη, το τοπίο ρευστό, οι προβλέψεις εντελώς οριακές. Θα κριθεί δε στις λεπτομέρειες και κάθε στρατηγική ή επικοινωνιακή κίνηση θα έχει τη δική της αξία.

 

13

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

4 σχόλια
Κρίνοντας απο ευρύτερο περιβάλλον (οικογένεια, εργασία, φίλοι γνωστοί κλπ) εκπλήσσομαι από το ποσοστό των αναποφάσιστων που δίνουν οι δημοσκοπήσεις ... θα το περίμενα πολύ πολύ μεγαλύτερο.Είναι η πρώτη φορά που ο κόσμος δεν έχει πρακτικά διέξοδο ψήφου ... Ειδικά οι "αντιμνημονιακοί" της αριστεράς. Να δούμε που θα βγάλει!!!
Ναι διοτι επιτελους δεν πιστευουν σε λαικιστες και εμπορια ελπιδας που εκανε καο εξακολουθει να κανει ο ψευτης κ ανικανος Τσιπρας.Αυτη τ στιγμη κατερρευσε το παραμυθι συριζα ενω φανηκε η ανικανοτητα και οι καταστροφικες ιδεοληψιες του συριζα.Αυτοι οι πρωην ψηφοφοροι του συριζα πρεπει ν καταλαβουν οτι υπαρχουν κι αλλα κομματα και να ψηφισουν επιτελους με ρεαλισμο και οχι πιστη σε παραμυθακια και κενες ελπιδες...
Ψήφισε εσύ Φωφη, Ευάγγελους και Σταύρο (που ΔΕΝ είναι λαικιστές ή/και ψεύτες - "σκασανε" με παρθενογέννηση) και άσε τους "πρώην" του ΣΥΡΙΖΑ ... θα βρούν το δρόμο τους
Ισχύει το μη χείρον βέλτιστο, επί κυβέρνησης Σαμαροβενιζέλου η χώρα είχε μπει σε μια πορεία ανάπτυξηςτα δημοσιονομικά είχαν συμμαζευτεί,οι τράπεζες βρίσκονταν σε πολυ καλύτερη κατάσταση,η οικονομία κάπως καλύτερα, και μας δίνανε και μια πιστωτική γραμμή.Επιπλέον και το mail Χαρδούβελη ήταν χάδι μπροστά στο μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ.Ο ΣΥΡΙΖΑ οδήγησε τη χώρα στην καταστροφή και τα capital controls την ζημιά των 90 δις και των 45 δισ καταθέσεων που αποσύρθηκαν.Ακόμη 63.000 επιχειρήσεις που βάζουν λουκέτο και άλλους 138.000 άνεργους.Εάν δεν ήταν ο Ντράγκι τώρα πιθανώς δεν θα είχαμε τραπεζικό σύστημα.Αν θέλουμε αυτά ας ψηφίσουμε ΣΥΡΙΖΑ. Ο Τσίπρας σίγουρα έχει ένα συμπαθητικό προφίλ του παιδιού της διπλανής πόρτας που λέει καλημέρα και καλησπέρα στη γειτονισα. Δεν ειναι ωμός καθόλου άμοιρος ευθυνών για τη καταστροφή της χώρας.Με το μεταναστευτικό δεν λάβανε μέτρα με αποτέλεσμα τώρα η χώρα να πνίγεται από τους μετανάστες με άμεσο κίνδυνο για τη ασφάλεια των πολιτών.Είναι ανεύθυνοι, ψεύτες, αφερέγγυοι και άχρηστοι!
Η κυβέρνηση Σαμαροβενιζέλων όμως δεν είχε τελειώσει το απεχθές έργο της όταν κατέρρευσε. Το τρίτο μνημόνιο θα ερχόταν οπωσδήποτε και ουδείς ξέρει αν θα ήταν έστω και λίγο διαφορετικό από το τωρινό. Αυτό φάνηκε και από την πρόθεση τους να υπογράψουν κυριολεκτικά οτιδήποτε από τους δανειστές. Προσπαθείτε να παρουσιάσετε μια ουτοπία στην προ Σύριζα εποχή των 5.000 αυτοκτονιών και να βγάλετε λάδι τους προηγούμενους με σαθρά επιχειρήματα. Ούτε η προηγούμενη κυβέρνηση ούτε οι αμαρτωλές δεκαετίες με ΠΑΣΟΚ-ΝΔ είναι καλές.
Είναι το λιγότερο ελεεινό να εκμεταλλεύεστε την αυτοκτονία ενός ανθρώπου και να παρουσιάζετε έναν τερατώδη αριθμό, εντελώς ψεύτικο για πολιτικά μικροοφέλη. Θα έπρεπε να ντρέπεστε και μόνο που σκέφτεστε να γράψετε κάτι τέτοιο. Οσο για το τι ακριβώς έγινε τους 7 αυτούς μήνες το βλέπουμε και το ζούμε. Και θα το ζήσουμε και στο άμεσο μέλλον ανεξάρτητα απο το ποιος θα σχηματίσει τη νεα Κυβέρνηση γιατί τώρα επέρχονται οι χειρότερες συνέπειες των πράξεων της Κυβέρνησης ΤσιπροΚαμμένου.Συγκρίνουμε το mail Χαρδούβελη με το μνημόνιο Συριζα, τα 13 δις μέτρων, τα 48 δις+ που έκαναν φτερά απο τις τράπεζες φέτος μέχρι που τις κλείσανε, την ανεργία που μετά απο 15 μήνες συνεχόμενης πτώσης άρχισε παλι να ανεβαίνει, την ανάπτυξη της οικονομίας που απο 2,5% που την υπολόγιζαν φέτος όλοι οι διεθνείς οργανισμοί έγινε συρρίκνωση και συζητάμε μόνο το πόσο μεγάλη θα είναι. Συνυπολογίστε το πόσα δεκάδες δις χάθηκαν στο Χρηματιστήριο, λεφτά κατά βάση από την αξία των Τραπεζών που κύριος μέτοχος είναι το κράτος και χρειάζεται τώρα να τις ανακεφαλαιοποιήσει πάλι. Οι καταστροφές που συνέβησαν αυτούς τους 7 μήνες δεν έχουν προηγούμενο. Ούτε ο Γιωργάκης ούτε και ο Κωστάκης έκαναν τόσο μεγάλη ζημιά σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα! Τον μικρο Αλέξη απο τα σποτ του Καμμένου να είχαμε βάλει για Πρωθυπουργό πολύ αμφιβάλω αν θα τα είχε κάνει τόσο πολύ μούτι!
Κώστα ΧώσταΑς θυμηθούμε λοιπόν ...1.Προ της συμφωνίας του Ιουλίου 2015 οι Ευρωπαίοι φίλοι και σύμμαχοι τόνιζαν παντού ότι η Ελλάδα σταμάτησε να κάνει "μεταρρυθμίσεις" από τον Αύγουστο του 2014 και μετά και ότι ευθύνη δεν είχε μόνο η "παρούσα κυβέρνηση" ... (τότε ΣΥΡΙΖΑ)2. Την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούσε να διαπραγματευτεί (;) - όπως θέλεις πες το - εδώ κάποιοι από το "ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ" φωνάζανε "γερά, γερά Γερούν" ενώ "κάποιοι άλλοι φωνάζανε "συμφωνία να 'ναι και ότι να 'ναι". Την ίδια ώρα κάποιοι άλλοι "ανησυχούσαν μην τύχει και ο ΣΥΡΙΖΑ φέρει καλύτερη συμφωνία από αυτούς"! Αραγές εθνικό μέτωπο δηλαδή!3. Οι ίδιοι στο άκουσμα των "προαπαιτουμένων" λέγανε πως "φέρνουνε μέτρα που ούτε εμείς δεν τολμούσαμε να φέρουμε". Δηλαδή, στην πραγματικότητα δεν διαφωνούσαν - απλά δεν τολμούσαν. Τα "προαπαιτούμενα" δε, δεν ήταν τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από τις "παραλήψεις του παρελθόντος".4. Το περίφημο μειλ Χαρδούβελη ήταν η αρχή και όχι το τέλος ... κανείς δεν ήξερε που θα κατέληγε!5. Και επειδή κάποιοι αρχίζουν να γράφουν για την ικανότητα του Χριστοδουλάκη ("σε μια βδομάδα έκανε όσα οι άλλοι δεν έκαναν σε επτά μήνες") να θυμίσω ότι αυτός ΄ήταν εκ των πρωτομαστόρων της "δημιουργικής λογιστικής" που μας έβαλε στο ευρώ όπως μας έβαλε. Τα αποτελέσματά του πληρώνουμε ... μην το ξεχνάμε!!!6. Είναι πολλά χρόνια τώρα (απο το 2009 και μετά φανερότατα) που οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους. Και σε αυτό δε φταίει μόνο ο Αλέξης , ο οποίος το βρήκε και απλά το συνέχισε!!!!Ναι μεν ο ΣΥΡΙΖΑ θα κριθεί από το αποτέλεσμα , άλλο όμως το "τώρα που βρήκαμε παπά να θάψουμε πέντε έξι" . Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πέτυχε , όχι όμως ότι φταίει για όλα ... άλλο το ένα άλλο το άλλο. Ο κόσμος το ξέρει αυτό και γι' αυτό και δεν ξέρει που να στραφεί.Περισσότερα στις 20/9.
Καιρό είχα να διαβάσω τόσες ανακρίβειες μαζεμένες. Πάμε λοιπόν.1. Η "μεταρρυθμιστική κόπωση" της προηγούμενης κυβέρνησης, που ανάγλυφα αποτυπώνεται χρονικά τη στιγμή του ανασχηματισμού λαμβάνει χώρα ακριβώς εν όψει της, ερειδόμενης στην ίσως πιο ηλίθια διάταξη του μυωπικού συντάγματός μας, πτώσης της κυβέρνησης μετά την εκλογή ΠτΔ. Αλλιώς σούζα θα κάθονταν όλοι οι βουλευτές τουλάχιστον μέχρι το καλοκαίρι του 15 που θα βγαιναμε απ το μνημόνιο 2. That being said, μια χαρά με θετικό ρυθμό ανάπτυξης έκλεισε το 14.2. Το να θες "αραγές εθνικό μέτωπο" είναι λίγο το σπέρμα του απολυταρχισμού. Αν κάποιος θεωρεί πως τα προτεινόμενα απ τον έκαστοτε γερούν είναι τα δέοντα, σε αντιπαραβολή με τη γελοιότητα μπαρουφ, γιατί να μην πει γερούν γερά; Μη διασπάσει το εθνικό μέτωπο; Πέραν του πόσο τρύπιος είναι ο συλλογισμός περί εθνικού μετώπου, είχαμε ποτέ εθνικό μέτωπο τα τελευταία 5 χρόνια που ο συριζα ήταν αντιπολιτευση;3. δες 1+24. Εδώ τρελαίνομαι. Όχι φίλε, να μάθεις να κοιτάς και να μετράς. Μια χαρά θα μπορούσε μετά απ αυτό το δισ μέτρα να χρηματοδοτείται η χώρα απ τις αγορές, στις οποίες είχε βγει και πριν τις ευρωεκλογές του 14 με εξαιρετική επιτυχία, όπως δανείζεται τώρα η Πορτογαλία.5. Η είσοδος στην ΟΝΕ είναι υπερασπίμη με το ίδιο επιχείρημα που ήταν υπερασπίσιμη και η είσοδος στην ΕΟΚ. Τους πετάς στη θάλασσα για να.μάθουν κολύμπι, και in the meantime, ειναι και προστατευμένοι από παγκόσμιες οικονομικές κρίσεις σαν αυτή του 08, που αφήνουν αδύναμες χώρες βορά στους κερδοσκόπους. À propos, όντως ο Χριστοδουλάκης έφερε περισσότερα κονδύλια σε μια βδομάδα απ' ότι η Τασία σε 7 μήνες, επειδή ακριβώς έχουν διαφορετικό know how αντιμετώπισης του προβλήματος.6.Τα επίπεδα οργουελιανού newspeak χτύπησαν κόκκινο αυτούς τους 7 μηνες. Αξιοπρέπεια, αυτοσεβασμός, περηφάνια, κερδοσκόπος, θεσμοί, σύμφωνο ανάπτυξης, Brussels group, αντιμνημόνιο and all that jazz δεν είχαμε ξαναδεί.
Raiden1. "Αλλιώς σούζα θα κάθονταν όλοι οι βουλευτές τουλάχιστον μέχρι το καλοκαίρι του 15 " Πάνω απ' ολα συνείδηση λοιπόν και "μια χαρά με θετικό ρυθμό ανάπτυξης έκλεισε το 14 " μέσω αιματηρότατων περικοπών, συνεπώς fake ανάπτυξη.2. Δεν απαγορεύεται να λες "γερούν γερά" κλπ - Αλλά μετά να μη διαμαρτύρεσαι όταν αυτός κάνει αυτό που ήθελες - tough luck (δυστυχώς για όλους μας).4. Ο Σοιμπλε είχε κόψει το κουστουμάκι του 3ου μνημονίου απο τον Αύγουστο του 2014 , το ξέχασες; Ζεις το όνειρό παρέα με την Πορτογαλία - εκεί και αν έχουν δει κατι όνειρα ... γνήσιους εφιάλτες.5. "Σκάσε και κολύμπα" με βαρίδια τύπου swaps και τη διαφθορά του "πρασινοπλέ" παρακράτους (άκηδες, γιάννοι, κουμπάροι, χρηματιστήρια κλπ) και το "αυτή είναι η Ελλάδα" του Σημίτη. Μιλάμε για "κολύμβηση σε ασφαλή νερά!!!!!6. Επιλεκτική μνήμη ... για θυμήσου λίγο πριν όμως κάθε ομιλία του Ευάγγελου Βεν. , τα Ζάππεια κλπ κλπ !!! Δεν υπάρχει παρθενογέννηση αγαπητέ!!!
raiden και κάτι ακόμη. Αν δεν περπάταγαν οι πρόσφυγες στις ράγες των τραίνων στο Καλέ προς UK και στη Βουδαπέστη προς Αυστρια - Γερμανία φράγκο δε θα 'βλεπες. Ούτε μα Τασία ούτε με Χριστοδουλάκη ούτε με κανέναν !!!!
Διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον το άρθρο και βρήκα πολύ σωστές τις τοποθετήσεις σας. ΑΛΛΑ είναι δυνατόν να γράφετε πολιτική ανάλυση για τις επικείμενες εκλογές και να παραλείπετε εντελώς ΚΚΕ και ΧΑ; Μα ούτε μία γραμμή για δύο κόμματα που σίγουρα μπαίνουν στη Βουλή κι έχουν και σταθερό ποσοστό ψηφοφόρων; Άσε που κι ο Λεβέντης θα άξιζε να αναφερθεί ως πιθανότητα.
Εχετε δικιο, ηταν παράλειψή μου. Απλως τα δυο αυτα κόμματα εχουν διαμορφωμένη στρατηγικη σε βάθος χρόνου, η οποια δεν εξαρτάται τακτικούς χειρισμούς και δεν επηρεάζεται τοσο πολυ απο την επικαιρότητα. Εξ ου και δεν εστίασα καθαρά για λόγους οικονομίας του κειμένου. Για τον Λεβέντη κι εγώ εκτιμώ οτι θα μπει ως έκφραση μιας πιο ήπιας "αντισυστημικης" ψήφου,
Τσίπρας και Λαφαζάνης θα κινηθούν πολύ χαμηλά. Οι ψηφοφόροι τού Σύριζα θα πάνε σε μαζική αποχή. Επιπλέον ο Λαφαζάνης είναι από τους ακαταλληλότερους campaigner όλων των εποχών, τι προεκλογικές ομιλίες να κάνει αυτός! Ενώ οι Συριζαίοι έχουν ξεκινήσει να κάνουν την αυτοκριτική τους και ο κόσμος δε θέλει τέτοια, θέλει αφήγημα.