Στο σημερινό ‘Α, μπα’: γκρινιάζει, γκρινιάζει

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: γκρινιάζει, γκρινιάζει Facebook Twitter
73


________________
1.

Αγαπητή Α, μπα!
αποφάσισα να καταθέσω κι εγώ εν μικρό λιθαράκι στον μικρόκοσμο σου.
καταρχήν έχω να σου πω πως διαβάζοντας την στήλη σου έχω αποφύγει την ψυχανάλυση, γιατί μέσα από αυτήν ψυχαναλύω τα θέματα που με απασχολούν αφού συχνά είναι παρόμοια με αυτά των αναγνωστών.
Το ερώτημα που θα σου θέσω είναι το εξής: χώρισα πρόσφατα από μια σχέση που είχα εδώ και 6 χρόνια , η οποία για εμένα σήμαινε πολλά αφού θεωρούσα πως στο πρόσωπο του βρήκα το άλλο μου μισό, εκείνος έχει τα ίδια συναισθήματα με εμένα (από ότι λέει) αλλά καθώς πλησιάζω τα 40 και θέλω να κάνουμε οικογένεια κι εκείνος το αρνείται δεν είχα άλλη επιλογή από τον χωρισμό. Σε ρωτώ λοιπόν πως γίνεται να μην έχουμε τα ίδια "θέλω" εφόσον έχουμε τα ίδια συναισθήματα? Υπάρχει μια διαφορά ηλικίας, είναι λίγο μικρότερος Η μόνη δικαιολογία που μου έχει αναφέρει είναι πως δεν είναι "φτασμένος" επαγγελματικά , αλλά δεν το δέχομαι! φτιάχνοντας την ζωή μας μαζί δεν θα τον εμποδίσει να εξελιχθεί επαγγελματικά. έχω βέβαια βάσιμες υπόνοιες ότι είναι η οικογένεια του που τον εμποδίζει ... τον βλέπω κι εκείνον απογοητευμένο όμως δεν κάνει κάτι για να αλλάξει τα πράγματα. Δεν μπορώ να το ξεπεράσω και να ξαναπροσπαθήσω να δοκιμάσω κάτι καινούργιο δεδομένου ότι σε αυτή την σχέση έχω δώσει τον καλύτερο μου εαυτό και δεν "μου βγήκε" έχω απογοητευτεί .... -Η Γραμματέας

Τα συναισθήματα δεν αρκούν για να φτιάξει κανείς οικογένεια. Αντιθέτως, πολλοί ανοίγουν σπίτια και φτιάχνουν οικογένεια χωρίς το παραμικρό συναίσθημα.


Αυτό είναι σκληρό αλλά είναι μια πραγματικότητα. Η δημιουργία ζευγαριού, ο γάμος και τα παιδιά, είναι απόφαση που δεν χρειάζεται να συνοδεύεται από αγάπη. Η αγάπη δεν είναι αρκετή για να προκύψει γάμος, σπίτι και οικογένεια. Όταν το βλέπεις δεν σου κάνει εντύπωση, όταν σου συμβαίνει, δεν μπορείς να το πιστέψεις. Αυτό ως απάντηση στο πώς γίνεται να μην έχετε τις ίδιες προσδοκίες από τη σχέση σας, ενώ υπάρχει συναίσθημα. (Μην βιάζεσαι να κρίνεις αν έχετε το ίδιο. Είναι λίγο παρακινδυνευμένη δήλωση.)


Γιατί δεν ήθελε να πάρει αυτή την απόφαση τώρα, μαζί σου; Δεν ξέρω. Δεν ξέρω και σε τι θα σε βοηθούσε η απάντηση, ακόμα και αν κατάφερνες να την πάρεις. Το μόνο που μπορούσες να κάνεις, το έκανες, και αυτό ήταν να χωρίσεις. Η απογοήτευση σου είναι κατανοητή, και η κούραση επίσης. Δεν μπορώ να σου ελαφρύνω το βάρος και την στενοχώρια σου. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι από αυτό που σου συνέβη πρέπει να δεις τι έχεις μάθει για το μέλλον, αλλιώς ήταν μια σκέτη εμπειρία χωρίς αποτέλεσμα.


________________
2.


Καλή μου 'Α μπα,

Είμαι ανάμεσα σε δύο άντρες και δεν μπορώ να διαλέξω με ποιον θέλω πραγματικά να είμαι.
Έχω σχέση 3 χρόνια με κάποιον που επικοινωνώ τέλεια, που με καλύπτει συναισθηματικά και μου δίνει ηρεμία και άλλα πολλά πράγματα, αλλά που είναι σε απόσταση 3 ωρών από την πόλη που μένω.
Όταν χωρίσαμε πριν 3 μήνες γιατί δεν έπαιρνε την απόφαση να μετακομίσει, μιας και δεν τραβάει άλλο από απόσταση (εγώ δεν μπορώ να μετακομίσω, εξαρτάται από αυτόν), γνώρισα κάποιον 6 χρόνια μικρότερό μου (είμαι 28).
Στην αρχή ήμουν χαλαρά, γιατί λόγω του νεαρού της ηλικίας του αλλά και της συμπεριφοράς του, δεν μπορούσα να πάρω στα σοβαρά την "σχέση" μας.
Κάποιες εβδομάδες αργότερα, ο πρώην σκέφτηκε και αποφάσισε να μετακομίσει για χάρη της σχέσης μας και να προχωρήσουμε σε συγκατοίκηση. (Αυτό αποδείχτηκε πως δεν μπορεί να γίνει άμεσα, αλλά μετά το καλοκαίρι).
Το πρόβλημα είναι πως ενώ στην αρχή το είπα στον μικρό ότι θα γυρίσω στον πρώην, αυτός δεν με άφησε σε ησυχία και φυσικά δεν μπόρεσα να τον ξεκόψω ούτε εγώ!
Με τον πρώην έχω μια όμορφη, ώριμη, αγαπημένη σχέση που μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι πιο σοβαρό, και με τον μικρό έχω το πάθος, την περιπέτεια και την έξαψη.
Δεν μπορώ να καταλάβω τι θέλω πιο πολύ, δεν μπορώ να διαλέξω και επίσης δεν μπορώ να είμαι άλλο σε αυτή την κατάσταση της διπλής ζωής.
Έχεις κάτι να μου πεις που θα μπορούσε να με βοηθήσει να επιλέξω;

Σε ευχαριστώ.. La Mariposa- Dr. B


Θα πρότεινα να βρεις έναν τρίτο, με τον οποίο θα έχεις πάθος, περιπέτεια και έξαψη, εντός μιας σχέσης που θα μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι πιο σοβαρό.


Πριν από αυτό όμως είναι πολύ σημαντικό να παραδεχτείς στον εαυτό σου αν πραγματικά θέλεις μια σχέση που μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι πιο σοβαρό, ή αν νομίζεις ότι πρέπει να το θέλεις επειδή είσαι 28 και το α-νοητό όριο των 30 είναι σε δύο χρόνια.


________________
3.

Πριν 4 χρόνια γνώρισα-όπως αποδείχθηκε αργότερα- τον έρωτα της ζωής μου. Ήμασταν 9 μήνες μαζί και χωρίσαμε γιατί ήμασταν από απόσταση και γενικότερα είχαμε διαφορετικές αντιλήψεις και νοοτροπία. Μετά εγώ πέρασα φοιτήτρια σε άλλη πόλη απ' αυτήν που αυτός μένει. Πριν 2 χρόνια ξαναβρεθήκαμε και ξαναχαθήκαμε για τον λόγο που μόλις σου προανέφερα. Όλο αυτό το διάστημα δεν σταμάτησα να τον σκέφτομαι στιγμή. Από πέρυσι- και ενώ νόμιζα πως τον έχω ξεπεράσει- είμαι με ένα άλλο παιδί, ο οποίος είναι υπέροχος. Δηλαδή με αγαπάει και το δείχνει, με στηρίζει και περνάμε υπέροχα μαζί. Πριν λίγους μήνες βγήκα για καφέ-και μόνο, τίποτα παραπάνω- με αυτόν πάλι και μιλήσαμε για τις ζωές μας. Έχει κι αυτός σχέση και μου είπε πως αν ήταν διαφορετικά τα πράγματα δεν θα με άφηνε έτσι και θα μου "όρμαγε"! Από τότε σχεδόν τον ξανασκέφτομαι έντονα. Δεν ξέρω τι να κάνω και πως να βάλω σε τάξη τα συναισθήματα μου. Φοβάμαι πως ποτέ δεν θα τον ξεπεράσω. Νιώθω αγάπη και για τον άνθρωπο με τον οποίο έχω σχέση τον τελευταίο χρόνο και δεν θέλω να τον χάσω από τη ζωή μου με τίποτα. Αλλά δεν είναι η ίδια αγάπη που νιώθω για τον πρώην μου! Δεν ξέρω τι να κάνω!- Ελένη


Ορκίζομαι ότι αυτές οι ερωτήσεις ήρθαν απανωτά, η μια μετά την άλλη.


Ο έρωτας της ζωής σου θα αποδειχτεί από τη ζωή ποιος είναι, και δεν είναι αυτός που βάφτισες έτσι. Οπωσδήποτε αποκλείεται να είναι αυτός με τον οποίο χώρισες μετά από εννιά μήνες επειδή ήσασταν από απόσταση και γενικά 'έχετε διαφορετικές αντιλήψεις και νοοτροπία'. 'Θέλω να ορμήσω σε κάποιον να του βγάλω τα ρούχα' είναι κάτι πολύυυυ διαφορετικό από τον έρωτα μιας ζωής. Κατά πάσα πιθανότητα αυτό που θα γίνει είναι ότι θα τα κάνεις σαλάτα και με τους δύο και μετά από χρόνια θα γελάς με το πόσο αφελής και ανώριμη ήσουν.

________________
4.

Αγαπητη Α μπα; Καλησπέρα.
Μιας και είμαστε όλοι μια μεγάλη παρέα θα ήθελα να σας πω τα στάδια του προβλήματος μου και να μου δώσετε μια συμβουλή...
Είμαι 25χρ. Κ εδώ κι ένα εξάμηνο είμαι(;)/ήμουν(;) ερωτευμένη με έναν άνθρωπο που δεν ήξερα ότι είναι παντρεμένος και το έμαθα τη δεύτερη φορά που βρεθήκαμε από τον ίδιο.
Ανάμεικτα συναισθήματα, θυμός, οργή, γιατί τόση κοροϊδία (και σε μένα και στη γυναίκα του) κτλ.
Το πρόβλημα μου είναι ότι ενώ στο μυαλό μου είναι ξεκάθαρα τα πράγματα: είναι ανήθικος κι αν το συνεχίσω θα είμαι κι εγώ, παρόλα αυτά δεν μπορώ να το διαχειριστώ.
Ξεκόψαμε κι έχω κάνει τα πάντα για να μη σκέφτομαι: έπιασα και δεύτερη δουλεία εθελοντικά-δεν πληρώνομαι- , έχω πάρει σβάρνα όλους τους συλλόγους, βγαίνω κτλ.
Αλλά εχω χάσει τον εαυτό μου ρε Α μπα, κι ενώ δεν θέλω να μπω ανάμεσα ούτε πρέπει να θέλω μια τέτοια σχέση, ξυπνάω με άγχος το πρωί μην τύχει και τον δω, περνάω από τη δουλειά του για να δω το αμάξι (!)του, Έχω χάσει 10 κιλά σε 1,5 μήνα, δεν κοιμάμαι και ξεκίνησα το κάπνισμα.
Κι ενώ έχω σημαντικότερα προβλήματα ανάμεσα τους και οικογενειακά προβλήματα, όταν μου χαμογελάει (συνεχίζει να περνάει έξω από τη δουλειά μου), μέσα από την ντροπή-ενοχές που νιώθω, μου δίνει μια απίστευτη ενέργεια να συνεχίσω τη δύσκολη μέρα μου.
Πέρασαν τόσοι μήνες κι ενώ θα έπρεπε να γίνομαι καλύτερα, γίνομαι χειρότερα. Δεν γίνεται να ζω άλλο έτσι. Τι άλλο με συμβουλεύετε να κάνω για να συνέλθω;

Αντί να επικεντρώνεσαι στο ότι είσαι ερωτευμένη με κάποιον που είναι παντρεμένος, για σκέψου πώς γίνεται να δηλώνεις αθεράπευτα ερωτευμένη με κάποιον που βγήκες δύο φορές.


Δύο. Ραντεβού. ΔΥΟ.

Και μετά από δύο ραντεβού έχεις χάσει δέκα κιλά, δεν κοιμάσαι και ξεκίνησες το κάπνισμα.


Και παραδέχεσαι ότι έχεις σημαντικότερα προβλήματα.


Μήπως χρησιμοποιείς αυτό το φανταστικό πρόβλημα για να μην σκεφτείς τα αληθινά προβλήματα; Ή σε εξιτάρει τόσο πολύ το δεδομένο που κάνει αυτό τον άνθρωπο απαγορευμένο;


Η αντίδραση σου είναι εντελώς δυσανάλογη, και δεν είναι ανεξήγητη. Δεν ξέρω ποια είναι η εξήγηση, πρέπει να τη βρεις, γιατί δεν γίνεται να ζεις άλλο έτσι.


________________
5.


Αγαπητή α μπα,είμαι 19 και θα ήθελα και τη δική σου γνώμη αν και ξέρω οτι δεν είσαι σύμβουλος επαγγελματικού προσανατολισμού, Έφυγα από μια σχολή που τελικά δεν μου ταίριαζε αν και πίστευα πολύ πως θα πετύχω. Η αλήθεια είναι πως δεν έχω ΄΄τρέλα΄΄ με κάτι συγκεκριμένο και για να αλλάξω σχολή πρέπει να δώσω πανελλήνιες. Δεν θέλω να περάσω πάλι τα ίδια, θέλω να γνωρίσω τον κόσμο και να κάνω καινούργια πράγματα και όχι να κάθομαι να διαβάζω πράγματα χωρίς ουσία. Θα είμαι 20 και τότε θα μπω πρώτο έτος. Να κάτσω σε μια σχολή που δεν μου αρέσει ή να ξαναδώσω για μια σχολή που ακόμα ψάχνω να βρω ποια είναι;- μπερδεμενη


Το πόσο σου ταιριάζει μια σχολή έχει ελάχιστη σχέση με το επάγγελμα στο οποίο πιθανόν θα οδηγεί. Δεν ψάχνεις σχολή, γιατί δεν θα είσαι επαγγελματίας φοιτήτρια. Ψάχνεις επαγγελματικό μέλλον, και σε αυτό μερικές φορές οδηγείσαι μέσα από μια σχολή. Για να το βρεις πρέπει να καταλάβεις σε τι είσαι καλή. Όχι σε ποια μαθήματα. Σε τι είσαι καλή. Με ανθρώπους; Με το λόγο; Με αναλυτική, ή πρακτική σκέψη; Είσαι καλύτερη με ομάδες ή μόνη σου; ό,τι και να είσαι, ενδιάμεσα θα κάνεις και θα διαβάσεις πράγματα που φαίνεται να μην έχουν ουσία. Όταν αρχίσεις να δουλεύεις θα κάνεις επίσης πολλά πράγματα που δεν θα έχουν ουσία. Ακόμη και μια τρέλα να είχες, θα έκανες πολλά βαρετά πράγματα για να τη συντηρήσεις.


Τον εαυτό σου πρέπει να βρεις και αυτό θα γίνει και μέσα από πράγματα που δεν απολαμβάνεις. Πριν κάνεις την επόμενη τυχαία επιλογή, δες όλη τη γκάμα όσων σου προσφέρει η τωρινή σου επιλογή. Ξεζούμισε τις δυνατότητες. Αποκλείεται να το έχεις κάνει αυτό από το πρώτο έτος. Και παράλληλα ξεκίνα νέες δραστηριότητες, για να μάθεις σε ποιο περιβάλλον ταιριάζει καλύτερα.


________________
6.


Είμαι bi... το ανακάλυψα πρόσφατα όταν ο φίλος μου με είπε ότι έχει σχέση με αγόρι. τότε κατάλαβα πως είμαι ερωτευμένος μαζί του.. αλλά το αφήνω αυτό, σπουδάζουμε μακρυά πλέον και δεν μπορεί να γιινει κατι. άλλα είμαι ερώτευμένος και με μια κοπέλα, υπάρχει απολυτη ειλικρινια μεταξυ μας και θελω να σε ρωτησω ο αγαπητη Α,μπα οταν τα φτιαχνω με κοπελες πρεπει να γνωριζουν οτι ειμαι bi ή να το κραταω κρυφο? φυσικα θα πεις εγω ξερω και τετοια, αλλα πως θα αντιδρουσε μια κοπελα?? σε ευχαριστω -aloneist

Έτσι γενικώς, όχι, δεν πρέπει. Δεν θα είναι όλες οι σχέσεις και όλες οι κοπέλες ίδιες. Σε κάποια μπορεί να θέλεις να το πεις, ή να έχει σημασία να το ξέρει, αλλά δεν είναι κάτι που πρέπει να αποκαλύψεις οπωσδήποτε, αν δεν επηρεάζει τη σχέση σας. Κάποιες γνωριμίες είναι πιο επιφανειακές από άλλες.


Κατά πάσα πιθανότητα αυτή η πληροφορία δεν θα αρέσει, όπως γενικά δεν μας ενθουσιάζουν οι λεπτομέρειες του ερωτικού παρελθόντος – ή μέλλοντος- του άλλου. Αν το ότι είσαι bi είναι παράγοντας διάλυσης για κάποια, αυτή η κάποια δεν είναι για σένα.

________________
7.

Αγάπα τον άλλον με τα ελαττώματα του, λένε, το ξέρώ. Αγαπώ, το λέω δυνατά και δε ντρέπομαι! Αλλά κρατάω το στόμα μου κλειστό σε ένα ελάττωμα της. Ε, είναι γκρινιαρούλα! Λίγο πριν βγούμε δεν της αρέσουν τα ρούχα της, τη στενεύουν τα παπούτσια της. Στα μαγαζιά δε βρίσκει σχεδόν ποτέ αυτό που θέλει. Χάνει τη στιγμή γκρινιάζοντας. Μια ωραία έξοδο, μια βόλτα στα μαγαζιά. Κοπλιμέντα της κάνω, αστεία της λέω αλλά μπααα....Α μπα μου! Τέλειος δεν είμαι και δε ζητάω να είναι τέλεια και εκείνη αλίμονο! Αλλά βρε παιδί μου....φόρα επιτέλους ένα χαμηλό παπούτσι να πάμε επιτέλους μια βόλτα σαν άνθρωποι!!!


Ε, μην το κρατάς κι εσύ κλειστό βρε παιδί μου! Πες τα έτσι ωραία όπως τα λες σε μας, δεν είναι πάντα καλό να μην εκφραζόμαστε, ειδικά αν έχουμε τον τρόπο μας! Βλέπω ιδιαίτερο πρόβλημα στο θέμα παπούτσια, πάρτης ένα ζευγάρι από αυτά τα καινούρια τα μοντέρνα Μπίρκενστοκ να χαλαρώσει η πατούσα της!


73

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
Αγαπητέ 7, μήπως να έκανες μια συζήτηση εκ βαθέων με την κοπέλα; Καμιά φορά μας βγαίνει ακατάσχετη γκρίνια όταν κάτι δεν μας πάει καλά στην σχέση.. Μπορεί βέβαια να είναι απλά γκρινιαρούλα γιατί της το επιτρέπεις ή επειδή είναι έτσι το ύφασμα της :) Αλλά κάνε μια κουβέντα καλού κακού μπορεί κάτι να ανακαλύψεις (προσωπική εμπειρία).
4. Αν εχασες 10 κιλα και σε 1,5 μηνα και ξεκινησες και το καπνισμα με 2 ραντεβου, σκεψου ποσα θα χασεις και τι αλλο θα ξεκινησεις οταν σου πει μετα απο χρονια οτι δεν παιρνει διαζυγιο.7. Αγαπητο μου αγορι οχι δεν εισαι υποχρεομενος να λες στην καθε σου σχεση οτι εισαι bi αρκει να μην εμποδιζουν αυτες σου οι επιλογες την εξελιξη της καθε σχεσης σου.Δηλαδη να μην κοροιδευεις συναισθηματικα την καθε κοπελα η το καθε αγορι που θα ειναι διπλα σου αποκλειστικα για σενα.
#2 Αν δεν ξέρεις εσύ, κανείς άλλος δεν ξέρει. Οι σχέσεις σου θα συνεχιστούν αμφότερες και, κατά τα φαινόμενα, αυτό θες. Αλλιώς θα είχες ήδη διαλέξει.#3 Πρέπει να βρεις ποιές είναι οι πιθανές ρεαλιστικές επιλογές που θα σε ενδιέφεραν. Από εκεί ξεκίνα.#4 Τί άλλο να κάνεις για να συνέλθεις; Επίσκεψη σε ψυχίατρο. Όπως αντιλαμβάνεσαι, πρόκειται για ασύμμετρη απειλή.#6 Εσύ, τί λες; Δεν πρέπει;; Δεν πρέπει να γνωρίζει ο δεσμός σου (ΚΑΙ ο υποψήφιος δεσμός σου) την σεξουαλική σου ταυτότητα; Από κάτι τέτοια βγάζετε κακό όνομα πάντως και στους καλοπροαίρετους - στο λέω.#7 H ερώτηση ουσιαστικά είναι πώς θα απαλλαγείς από την γκρίνια της; Όταν βγαίνατε/μιλούσατε/συναναστρεφόσασταν για να γνωριστείτε, πριν τα φτιάξετε, δεν ήταν γκρινιάρα; ΜΕΤΑ έγινε; Δε νομίζω, Τάκη...
#5 Η γνώμη μου είναι να βρεις τί σου αρέσει να σπουδάσεις. Κι ως γενική συμβουλή, να είσαι ανοιχτή στην εμφάνιση τυχόν ευκαιριών παντός είδους που μπορεί να σου προκύψουν, ακόμα και από εκεί που δεν το περιμένεις, και να είναι καλύτερες για εσένα από αυτό που επέλεξες αρχικά. Πάντως, μην κάνεις κάτι αν δεν το θέλεις. Η ζωή είναι μικρή για να αναλωθείς σε κάτι που σίγουρα βαριέσαι, έστω κι αν δεν ξέρεις ακόμα τί είναι εκείνο που σε εκφράζει. Μέχρι να το ανακαλύψεις, κάνε εκείνο που κρίνεις πως έχει το μικρότερο δυνατό ψυχικό ή άλλο κόστος στη δική σου περίπτωση.
#1 Αγαπητή φίλη, η γνώμη μου είναι ότι δεν έδωσες τον καλύτερο εαυτό σου στη σχέση. Ή ότι αυτός δεν ήταν επαρκής για να χτίσεις γερά τα θεμέλιά της. Η προοπτική μιας σχέσης δεν είναι κάτι δευτερεύον για να ανακαλύψεις την διάστασή σας στο θέμα μετά από έξι χρόνια μαζί. Που σημαίνει ότι δεν επένδυσες/επενδύσατε αρκετή δουλειά σ' αυτό το κομμάτι. Οι απορίες σου είναι παιδαριώδεις λοιπόν. Ούτε τα συναισθήματα φταίνε ούτε οι δικαιολογίες του ούτε τίποτα άλλο. Η ανεπάρκειά σας φταίει. Μια σχέση δεν πάει στον αυτόματο επειδή διασφαλίσαμε τα αμοιβαία συναισθήματα.
Αν ο εν λόγω παντρεμένος τυγχάνει να διαβάζει Αμπα και καταλάβει πόσο υστερική είναι η παρολίγον ερωμένη του θα φτύνει τον κόρφο του που γλίτωσε!Γιατί για να κάνει έτσι για κάτι τόσο σύντομο και ενώ ουσιαστικά δεν συνέβη τίποτε, φαντάσου να τα φτιάχνανε κιόλας!Θα την έστηνε κάτω από το σπίτι του, θα τηλεφωνούσε με απόκρυψη στη γυναίκα του και άλλα ωραία...Από την άλλη βέβαια ίσως να του αξίζει λίγο τρέξιμο από μια drama queen, έτσι για να μάθει να τσιλιμπουρδίζει παντρεμένος άνθρωπος!
#7. Θα πω την αδιάφορη προσωπική μου ιστορία με σκοπό να πείσω τον ερωτώντα ότι είναι κακή ιδέα, πολύ κακή ιδέα να πάρεις σε γκρινιάρη άνθρωπο ανατομικά πασουμάκια ή οποιοδήποτε υπόδημα δεν είναι του στυλ του.  Κάποτε που είχα μπλέξει με έναν γκρινιάρη και οργώναμε τις παραλίες είχαμε μια μόνιμη πηγή μίρλας: τα αθλητικά του παπούτσια. Α δε μπορώ ανάψανε οι πατούσες μου, όχι ρε πούτη γέμισαν τα παπούτσια άμμο, ασταδιάλα στο ντους που έπλενα τα πόδια μου για να φορέσω τις κάλτσες με έσπρωξε ένα ρακούν και βράχηκαν οι κάλτσες και πώς θα τα φορέσω τώρα συμφορά μου. Πάω λοιπόν και του παίρνω παντοφλίνια για τη θάλασσα και γίνεται το σώσε. Σιγά μη φορέσω ξώφτερνο σα γυναικούλα, κατάλαβα το συμβολισμό προσπαθείς να με καπελώσεις κλπ. Καλά, του λέω, φέρτα εδώ να τα δώσω στον αδερφό μου που τα φοράει. Ορίστε, παίρνεις κάτι για μένα και μου το παίρνεις πίσω, τι σόι γυναίκα είσαι συ ρωτώ που με κερνάς μονάχα πόνο. Μύλος σου λέω. Μην το κάνεις ούτε για αστείο.
#4Δύο. Ραντεβού. ΔΥΟ. ΔΥΟ. ΔΥΟ. ΔΥΟ. ΔΥΟ. ΔΥΟ. ΔΥΟ. ΔΥΟ. ΔΥΟ.Σου αποκάλυψε ΜΌΝΟΣ ΤΟΥ στο δεύτερο ραντεβού πως είναι παντρεμένος!Οργή, θυμός, κοροϊδία, έχασες 10(!) κιλά, άρχισες το κάπνισμα και έχεις υποβάλλει τον εαυτό σου σε ένα μαρτύριο τους τελευταίους ΕΞΙ μήνες (ελπίζω και εύχομαι να μην συνεχίζεται μέχρι σήμερα αυτή η κατάσταση)!!!!!!Διάβασε προσεχτικά την απάντηση της Α, μπα και τα σχόλια όλων και προσπάθησε να δεις, ας πούμε, αντικειμενικά την κατάσταση! Γιατί τόσο αυτοπαραμύθιασμα;;;;;;;;;;Ασχολήσου με τα προβλήματά σου και ξέχνα τον παντρεμένο. Δε μπορείς να χάσεις κάτι που ποτέ δεν είχες. Ταλαιπωρείσαι τόσο πολύ για ένα ραντεβού που δεν έκατσε επειδή ο άλλος είναι παντρεμένος. Γενικώς σύνελθε!!!! <3
#4"...γιατί τόση κοροϊδία..."Λες και της το ανακοίνωσε όταν διάλεγαν πλακάκια για το κοινό τους σπίτι. Σιγά μην πεθάνεις επειδή κάποιος σου έκρυψε την αλήθεια (την οποία σου αποκάλυψε και αρκετά νωρίς) και σε έπεισε έτσι να του κάτσεις. Δεν είναι αυτό που ήθελες και περίμενες, αλλά αυτά συμβαίνουν. Βρεθήκατε μια φορά, βρεθήκατε και δεύτερη και εκεί τελείωσε. Προς τι το δράμα και ο σπαραγμός;
#1,2,3,4 (και λίγο #6) Μερικές πραγματικότητες για τον έρωτα, μέσα φυσικά από τα δικά μου μάτια. Πρώτον και κύριον: Όλα ξεκινάνε από τον πόθο. Ο οποίος πόθος δεν έχει φύλο, κοινωνικά πρέπει (ηλικία, κοινή κατεύθυνση ζωής κλπ). Ακουμπά σε αυτό που πραγματικά νιώθουμε ότι λείπει από τη ζωή μας, σε συνειδητό ή ασυνείδητο επίπεδο. Μπορεί να είναι από το πλέον χαμηλό (όπως ανάγκη αποδοχής, ανάγκη να κάνουμε το "απαγορευμένο" πραγματικότητα, ανάγκη να μας λατρεύουν), και φτάνει μέχρι το πλέον υψηλό (όπως ανάγκη για ένωση, έκφραση της αγάπης, δημιουργικότητα). Μέσα σε όλους μας αυτά συνυπάρχουν, αλλά συνήθως κάτι (που δεν είναι ίδιο για όλους) μας κινεί περισσότερο από τα υπόλοιπα. Από τη στιγμή που βρίσκουμε το αντικείμενο του πόθου,ηρεμούμε εσωτερικά όταν αυτό ανταποκρίνεται, διότι ακριβώς ανταλακλάται επάνω του "το κομμάτι που λείπει". Από τη στιγμή που αυτό έγινε, μπορούμε να κάνουμε πολλά, που όμως μέσες άκρες, με τεχνική χοντρέμπορα, χωρίζονται στα εξής δύο: Να αναπτύξουμε μέσα από τη σχέση το "κομμάτι" του εαυτού μας (διότι ποτέ δε μπορεί να μας λείπει κάτι που δε γνωρίζουμε), η να συνεχίσουμε να προβάλλουμε το "κομμάτι" επάνω στον άλλο άνθρωπο, με λογικό επακόλουθο να ανακαλύψουμε ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τα νομίζαμε, επειδή ο άλλος είναι ένας άλλος άνθρωπος. Στην πρώτη περίπτωση, μπορεί να είμαστε τυχεροί: να αλληλοανακαλύπτουμε κομμάτια που μας λείπουν ο ένας στον άλλο, και να εξελισσόμαστε παρέα, αγαπώντας. Στη δεύτερη περίπτωση, αν δεν καταλάβουμε ότι ο άλλος είναι αυτό ακριβώς: άλλος, αργά η γρήγορα θα υποφέρουμε. Για αυτό και ο έρωτας δεν κρατά για πάντα. Ακόμα και στην θετική, πρώτη περίπτωση, μπορεί να φτάσουμε μέχρι ένα σημείο, και μετά να ανακαλύψουμε ότι όσο αναπτυχθήκαμε μαζί αναπτυχθήκαμε, τώρα έχουμε ανάγκη άλλα πράγματα. Και να χωρίσουμε με ηρεμία και σχεδόν χαρά. Θεωρητικά. Πρακτικά δεν εξυπακούεται τίποτα. Όταν θέλουμε δύο ανθρώπους, όταν απατάμε, όταν δεν είμαστε ευχαριστημένοι με αυτόν που ερωτευτήκαμε, όταν μας τελειώνει ο έρωτας, διαπράττουμε ένα μεγάλο κοινωνικό έγκλημα: Την προδοσία της σκεπτομορφής πόθος-αγάπη-ένωση. Δεν αρέσει στο συλλογικό ασυνείδητο να χάνει το ζαχαρωτό του, και σε αυτό μπορεί να γίνει πίο θυμωμένο και από παιδάκι που του γλύστρησε το παγωτό. Μπορεί να εκφραστεί με διάφορους τρόπους: Με κριτική από τον περίγυρο ή/και τον εαυτό, με απόρριψη από το έτερον ήμισυ, κ.ο.κ. Αλλά γενικά, όταν η ιδανική κατάσταση στην οποία εναποθέτουμε τις ελπίδες μας κλυδωνίζεται, παθάινουμε ένα κάποιο πατατράκ (καθένας αναλόγως με τα δεδομένα του).Ένας εναλλακτικός τρόπος να βλέπουμε τα πράγματα είναι: Παρατηρώ ότι αυτός ο έρωτας δεν προχωράει-δε με καλύπτει πια-είναι αδύνατο να συμβεί-δε φτάνει στην αγάπη που ήλπιζα-δε με προστατεύει από το να κοιτάζω άλλους/άλλες, κλπ. Τότε, παθαίνω ενοχές και υποφέρω. Μα, τί έκανα λάθος;...ή...Τότε, καταλαβαίνω ότι έχω ένα κομμάτι μου που δεν εκφράζεται ("χαμηλό" ή "υψηλό" σύμφωνα πάντα με τα δικά μου κριτήρια-γιατί για κάποιον μπορεί να είναι το πλέον υψηλό να κάνει οικογένεια, ενώ για κάποιον άλλο η οικογένεια μπορεί να είναι ένας χαμερπής κοινωνικός συμβιβασμός), οπότε πρέπει να βρω ποιό είναι, και να του δώσω φωνή. Μια ψυχοθεραπεία ή προσπάθεια αυτογνωσίας μπορεί να βοηθήσει σε αυτές τις περιπτώσεις, όμως δεν έχουμε πάντα τη διάθεση/τα χρήματα/την ενέργεια. Αυτό όμως που μπορούμε και είναι καλό να έχουμε πάντα, είναι η συνειδητοποίηση ότι δεν προδίδουμε, η πρόθεση να μη βλάψουμε (τον εαυτό μας η τον άλλο με οποιοδήποτε τρόπο-από αυτο/ετεροπαραμύθιασμα ως ένα απλό "φταίς εσύ" "μένω για σένα" "είσαι the one" "είμαστε σε ηλικία για οικογένεια θες-δε-θες, θέλω-δε-θέλω" κλπ) και η τάση να ανακαλύψουμε, όχι γιατί "πρέπει" ή γιατί "χρωστάμε", αλλά γιατί το θέλουμε, τις πλευρές μας που ποθούνε να αποκαλυφθούν...
Η 4 πάντως ζει το δικό της παραμύθι, από εκείνα που θα σκέφτεται γριούλα στον καναπέ "Τρελή, άμυαλη νιότη".Είναι άραγε τόσο μεγάλη η ανάγκη κάποιων για δράματα που κάνουν την τρίχα, τριχιά; Πού να παντρευόσουν και να σε χώριζε για καμιά μικρούλα δηλαδή.
Ορκίσου. Δεν σε πιστεύω.#1, #2, #3Διασκεδάστε το κορίτσια. Η αρχή και το τέλος μίας σχέσης φτιάχνονται πρώτα στο μυαλό μας. Ο ένας και αληθινός σύντροφος μπορεί να πέρασε και να μην τον πήρατε χαμπάρι, μπορεί να πέθανε, μπορεί καν να μην έχει γεννηθεί ακόμη.Γι'αυτό υπάρχουν τα γοητευτικά υποκατάστατα.http://qph.is.quoracdn.net/main-qimg-270876409d7d9c16b9758a49b0b2e850
#4εδω δεν βλεπω να ορκιζεσαι, ομως.... :pοχι δυο ραντεβου, ΕΝΑ.στο δευτερο αποκαλυφθηκε ο γαμος και ηταν η καταστροφη, δεν μετραει..εδω μαλλον κολλαει η γνωστη προτροπη για ψυχοθεραπεια..προσπαθησε να τον απομυθοποιησεις τουλαχιστον κοπελα μου.εφοσον στο ειπε τελικα στο δευτερο ραντεβου, πολυ συντομα δηλαδη, δεν ειναι και οτι σε δουλευε με τα χρονια, γιατι δεν στο ειπε στο πρωτο???να στο πω εγω.για να πηδηξει και να φυγει. οχι απο ειλικρινεια.στο δευτερο, ειτε εφευγες ειτε εμενες, το ιδιο του εκανε.σου αρεσε?
no. 1Καλή μου, μη στεναχωριέσαι. Αναρωτιέμαι και εγώ αυτό το διάστημα για τα ίδια πράματα.Δεν ξέρω τελικά τι χρειάζεται και τι αρκεί. Αυτές τις μέρες επεξεργάζομαι το εξής: μάλλον αυτό που χρειάζεται είναι κάποιος μεγαλύτερος, να έχει λεφτά (εννοώ μια δουλειά) και μια μάνα αρκετά μεγάλη, ώστε να καταλάβει πως δεν μπορεί πλέον να τον φροντίζει, για να κάνει το επόμενο βήμα. Δε πα να έχεις εσύ μέσα σου τόνους αγάπης, δε πα να υπάρχει η τέλεια εγκεφαλική επικοινωνία, το πιο καλό σεξ, τίποτα από αυτά δεν αρκεί, όταν είναι να γίνει το επόμενο βήμα. Η αντιρκή ανασφάλεια σπάει κόκκαλα, όπως επίσης κόκκαλα σπάει και η αντρική ανωριμότητα. Μακριά από άντρες που νομίζουν πως έχουν το χρόνο με το μέρος τους, μακριά από άντρες που θυσιάζουν ανθρώπους στο βωμό των μικροαστικών στερεοτύπων. και μη μασάς. εσύ θέλεις να δημιουργήσεις και για αυτό το λόγο θα δεις πως οι συναισθηματικές σου δυνάμεις είναι ανεξάντλητες. Πραγματικά εύχομαι, μιας και πέρασε καιρός από τότε που έστειλες την ερώτησή σου εδώ,να είσαι καλύτερα.
Γιατί πρέπει όποιος δεν θέλει γάμο και παιδιά, όποιος δεν θέλει οικογένεια και ό,τι αυτό συνεπάγεται, όποιος δεν θέλει τα ίδια με εμάς να είναι ανασφαλής και ανώριμος? Δυο άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να διαφωνούν σε οποιαδήποτε ηλικία ειδικά για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα.Για 6 χρόνια με αυτόν τον άνθρωπο δεν είχε τεθεί ποτέ αυτό το θέμα? Ή απλώς περίμενε η Γραμματέας ότι κάποια στιγμή θα αλλάξει γνώμη ο καλός της? Η απόφαση του να μην δημιουργήσεις υποχρεώσεις προς άλλους ανθρώπους την στιγμή που δεν είσαι έτοιμος να αναλάβεις την ευθύνη είναι ωριμότατη και πολύ συνειδητοποιημένη.Ανώριμο είναι να δημιουργείς οικογένεια με κάποιον μόνο και μόνο για να αντικαταστήσεις το παλαιότερο μοντέλο της τροφού που κουράστηκε με ένα καινούργιο που θα την βγάλει καμιά εικοσαριά χρόνια και σίγουρα θα έπρεπε κάθε γυναίκα να απεύχεται το παράδειγμα που μόλις έδωσες.Οι οικογένειες πρέπει να δημιουργούνται με κοινή προσπάθεια και προσφορά, από δυο άτομα που έχουν κοινό όραμα για τ μέλλον τους και σέβονται ο ένας τον άλλον.Το να παντρευτείς και να κάνεις ένα παιδί γιατί σου τελειώνει ο χρόνος και πόσο μάλλον να πάρεις έναν άνθρωπο που σε θέλει μόνο και μόνο για να έχει ένα πιάτο φαί και καθαρό σώβρακο είναι τραγικό!
Δε διαφωνώ καθόλου μαζί σου.Αυτό που λέω είναι πως αν θέλεις να το πας σε οικογένεια, δεν έχεις καμία πιθανότητα, όσα χρόνια κι αν είσαι με τον άλλο,όσο χρονών κι αν είσαι, αν ο τύπος δεν έχει απαντήσει στα παραπάνω ζητήματα. εννοείται δε συζητάμε για τύπους που αντικαθιστούν τη μάνα τους με άλλο χαϊβάνι που τους πλένει τα σώβρακα. Μας ενδιαφέρουν τύποι που απαντάνε: θα τα πλένω μόνος μου.
Πόσο μεγάλη κουβέντα είπες ρε Σαν...... !!!! Μάστιγα αυτός ο άτιμος ο διακόπτης που κάνει μόνο κλικ! Η μόνη εξήγηση που έχω είναι ότι αυτό το κλικ, ανοίγει παράλληλα μια μυστική πόρτα από την οποία το σκάνε ο αυτοσεβασμός και η αξιοπρέπεια. Δεν εξηγείται αλλιώς.
Πόσο μεγάλη κουβέντα είπες ρε Σαν....!!! Αυτός ο άτιμος ο διακόπτης που κάνει μόνο κλικ. Μόνο μια εξήγηση έχω. Αυτό το κλικ ανοίγει παράλληλα μια πόρτα από την οποία το σκάνε ο αυτοσεβασμός κι η αξιοπρέπεια. Δεν εξηγείται αλλιώς.
Κορίτσια τρομερά κι αγαπημένα :) :) Εύχομαι σε όσους/ες υποφέρουν από κολλημένους διακόπτες να ξεκλικάρουν σύντομα! Μια απόφαση είναι. Όσο γρηγορότερα, τόσο καλύτερα. Μην περιμένετε από τη ζωή να σας κάνει τον ηλεκτρολόγο. Εσείς ορίζετε τον πίνακα ;)
#2θεωρητικα τα θελεις "ολα" δηλαδη, αλλα δεν τα εχεις ολα. απο τον ενα παιρνεις την ηρεμια και την ασφαλεια και απο τον αλλο το παθος.ποτε δεν θα τα εχεις ολα αγαπητη μου, γιατι δεν τα δινεις ολα.φοβασαι το ρισκο να μεινεις μονη και να ψαξεις τον ανθρωπο που ταιριαζει και κερνας τον ανθρωπο που υποτιθεται θα ζησεις μαζι του, ψεματα και κερατα.αυτα αξιζουν και σε σενα λοιπον! γιατι να τα εχεις ολα?συνεχισε να τσαλαβουτας με μισες σχεσεις , ή get your shit together ...
Αυτό ακριβώς εννοούσα σε ένα λίγο παλιότερο σχόλιο περί ηθικολογίας εδώ μέσα. Franny,η κοπέλα είχε χωρισει όταν γνώρισε τον μικρό και τώρα αμφιταλαντευεται αν πρέπει να γυρίσει στον πρώην ή οχι.Ξαναδιαβασε την ιστορία και μετά το σχόλιο σου. Πώς είστε τόσο σκληροί ώρες ώρες δεν το καταλαβαίνω..
Αγαπητέ bagle, λέει πως γνώρισε τον μικρότερο αφού είχε χωρίσει με τον τύπο και αναφέρεται σε εκείνον ως 'πρώην' σε όλη την αφήγηση.. Το οτι μιλάει για διπλή ζωή κλπ το αποδίδω στο ότι μέσα της θέλει και τους 2 αλλά το θέμα δεν είναι αυτό, το θέμα είναι πως εκφραζόμαστε και πόσο κουνάμε το δάχτυλο για καταστάσεις που δεν γνωρίζουμε. Αν ήταν κολλητή μας και χρειαζόταν λίγο tough love για να καταλάβει οκ αλλά δεν νομίζω οτι στέλνοντας μια ερώτηση σε μια στήλη δίνεις το δικαίωμα στον καθένα να εκφράζεται έτσι χωρίς να σε ξέρει.. Αυτό.
Κοίτα Mayhem,νομίζω υπερβάλλεις.Προσωπικά,περισσότερο το διασκεδάζω παρά ηθικολογώ.Για το συγκεκριμένο,ο πρώην,είναι πρώην για το εξωφρενικό διάστημα των τριών μηνών.Ουάου δηλαδή.Πώς λες να του φαινόταν αν μάθαινε για κάποιο αντίζηλο σε τόσο σύντομο (νομικά τουλάχιστον lol) διάστημα;Νομίζω ότι θα κουνιούνταν διάφορα δάχτυλα προς όλες τις κατευθύνσεις.Τελοσπάντων ρε συ,lighten up.Με τον ίδιο τρόπο που σχολιάζεις σχόλιο τρίτου,έτσι κι αυτός σχολιάζει μια ερώτηση.Φαύλος κύκλος,μπερδεύτηκα τώρα.:) Το smiley,επειδή με είπες αγαπητό και την πατάω πάντα με κάτι τέτοια.Cheerio
Επίσης (αγαπητέ bagle σε εσένα πάει και αυτό το σχόλιο) όντως δεν έχω προσέξει να ηθικολογείς στα σχόλια σου, δεν με έχει ενοχλήσει ποτέ κάποιο, εμείς οι γυναίκες είμαστε πιο σκληρές μεταξύ μας τελικά..
"έχω μια όμορφη, ώριμη, αγαπημένη σχέση που μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι πιο σοβαρό, και με τον μικρό έχω το πάθος, την περιπέτεια και την έξαψη. Δεν μπορώ να καταλάβω τι θέλω πιο πολύ, δεν μπορώ να διαλέξω και επίσης δεν μπορώ να είμαι άλλο σε αυτή την κατάσταση της διπλής ζωής."μαλλον δεν καταλαβες τι διαβασες, μειχεμ..το θεμα ξεκιναει με την φραση "ΕΧΩ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΕΔΩ ΚΑΙ 3 ΧΡΟΝΙΑ", οχι "ειχα μια σχεση"... (σε παροντα χρονο ,δηλαδη) και δεν ειναι γραμματικο λαθος.και συνεχιζει αργοτερα με το παραπανω κομματι ,που μονο παρελθουσα σχεση δεν θυμιζει....το λεει ξεκαθαρα η κοπελα οτι κανει διπλη ζωη. ποσο πιο απλα να το πει?και περα απο τα ιδια της τα λογια, το ρεζουμε του θεματος ειναι οτι ειναι ακομα σε σχεση με τον "πρωην", οτι ειχαν απομακρυνθει επειδη αυτος δεν ερχοταν να ζησουν μαζι, αλλα αλλαξε γνωμη και θα ερθει να μεινουν μαζι και ετσι η απομακρυνση ακυρωθηκε και συνεχιζουν...το οτι γνωρισε τον μικρο στην φαση της απομακρυνσης, δεν αλλαζει το γεγονος οτι τωρα ζει διπλη ζωη και λεει ψεματα.το αλλο που δεν καταλαβες πριν μου κουνησεις το δαχτυλο περι δαχτυλοκινησιας, ειναι οτι εμενα, ποσως με ενδιαφερει αν κερατωνει η οχι τον ανδρα της. δικο της θεμα.εγω νομους της φυσικης, παραθετω. οπως φερεσαι θα διαμορφωθει και η ζωη σου, ειτε σαρεσει ειτε οχι, ειναι λεγεται ηθικο, ειτε ανηθικο.εισαι μοιρασμενος? η ζωη σου θα ειναι διασκορπισμενη.τσιγκουνευεσαι αισθηματα η τα μοιραζεις? αυτο θα δινουν κι οι αλλοι σε σενα.απλα πραγματα..ελπιζω να εγινε πιο κατανοητο , τωρα.
#4, εγώ προτείνω να κάνεις σεξ μαζί του. Μετά θα ξενερώσετε. Η ακόμα κι αν δεν ξενερώσετε άμεσα, περίμενε λίγο καιρό να συνειδηποιήσεις ότι θα είσαι πάντα τρίτη (όχι δεύτερη, ειδικά αν έχει παιδιά) και πάντα μόνη.Τότε θα ξενερώσεις εσύ.