Είμαστε –πράγματι– ζωντανοί, σαν ροκ συγκρότημα;

Είμαστε –πράγματι– ζωντανοί, σαν ροκ συγκρότημα; Facebook Twitter
Μάκης Ψωμιάδης / Εικονογράφηση: Ατελιέ / LIFO
2

 

Η συσσωρευμένη αγραμματοσύνη και βλακεία που εκπέμπουν πολλοί από τους σχολιαστές που μεταδίδουν το Μουντιάλ κορυφώθηκε με ένα ανάλογου επιπέδου εύρημα: εν όψει του τρίτου αγώνα, τις σκηνές από ματς της εθνικής ομάδας στη Βραζιλία στα διαφημιστικά σποτ για τον αγώνα ντύνει μουσικά το τραγούδι «Είμαστε ακόμα ζωντανοί, στη σκηνή, σαν ροκ συγκρότημα». Μπορεί, δηλαδή, η ομάδα να ήταν πολύ κατώτερη των περιστάσεων στους δύο πρώτες αγώνες που έδωσε, αλλά από τη στιγμή που στον δεύτερο δεν ηττήθηκε από την πολύ μέτρια ποδοσφαιρικά Ιαπωνία, έχει έναν βαθμό και αναπνέει ακόμη.


Είναι ένα ερώτημα αν η Ψωροκώσταινα στο σύνολό της είναι ακόμη ζωντανή. Οι διαφημίσεις με ποδοσφαιρικό θέμα που δίνουν αυτό τον καιρό τον τόνο και αναμεταδίδονται συνεχώς ανάμεσα στους αγώνες δεν είναι και τόσο ενθαρρυντικές. Εμπνευσμένη από τον Μπέο ή τον Ψωμιάδη, η επιτυχημένη σειρά των διαφημίσεων με τον πρόεδρο που αγοράζει τους πάντες, γυρνώντας την επικράτεια, δείχνει μια χώρα υποταγμένη στο χρήμα και με πολλή διαφθορά. Η δεύτερη, που αποδεικνύει, μεταξύ των άλλων, ότι δεν υπάρχει φεμινιστικό κίνημα στην Ελλάδα, είναι με τον τύπο που η φίλη του τού κάνει όλες τις χάρες, αλλά αυτός στο τέλος τη διώχνει επειδή παρήγγειλε πίτσες, αντί να μαγειρέψει.


Από κοινωνιολογική άποψη, περισσότερο ενδιαφέρουσα είναι η σειρά που εξελίσσεται στα γειτονικά μπαλκόνια μιας συνηθισμένης πολυκατοικίας. Για τον μέσο Έλληνα, το Μουντιάλ με λίγο σουβλάκι και μπίρα αποτελεί αυτήν τη στιγμή την κυριότερη μορφή ψυχαγωγίας σε βάρος του θεάτρου, των κινηματογράφων και οποιασδήποτε άλλης τέχνης που υποτίθεται ότι κάνει τον άνθρωπο να συγκινηθεί ή απλώς να σκεφτεί κάτι περισσότερο από την αφλογιστία του Φάνη Γκέκα.

Πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού, σύμφωνα με μια τελευταία έρευνα, το 75% των συμπολιτών μας δεν θα κάνει φέτος διακοπές; (Μέχρι τον Φλεβάρη του 2012 που καταργήθηκε, ο Οργανισμός Εργατικής Εστίας έδινε τη δυνατότητα σε 300.000 οικογένειες χαμηλόμισθων να πάνε διακοπές για λίγες ημέρες.) Ακριβώς σαράντα χρόνια μετά το τέλος της χούντας, η Ελλάδα (ξανα)αναστενάζει στα γήπεδα.


Οι μόνοι που ξεκίνησαν τις διακοπές τους από νωρίς είναι οι βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που έκλεισαν τη Βουλή, υποτίθεται γιατί δεν υπήρχε σοβαρό κοινοβουλευτικό έργο. Στην πραγματικότητα ισχύει το αντίθετο, καθώς η κυβέρνηση Σαμαραζέλου έχει βγάλει από το συρτάρι όλα τα κρίσιμα νομοσχέδια που φοβόταν να καταθέσει γιατί δεν είχε εξασφαλισμένη την πλειοψηφία στην ολομέλεια του Σώματος. Τώρα, στα ελεγχόμενα θερινά τμήματα της Βουλής θα παιχτούν τα στημένα ματς για την καταστροφή όσων έχουν απομείνει όρθια στη χώρα.


Από τα περίφημα προαπαιτούμενα και λοιπές απαιτήσεις της Τρόικας που τα θερινά τμήματα θα ψηφίσουν προκειμένου να εκταμιεύσει την επόμενη δόση ξεχωρίζουν, φυσικά, οι πωλήσεις των αιγιαλών και της ΔΕΗ. Σε ένα επιτυχημένο επικοινωνιακό τρικ που θα ζήλευαν οι διαφημιστές προϊόντων για το Μουντιάλ, ονομάστηκε πώληση της «μικρής ΔΕΗ», αν και στην πραγματικότητα πρόκειται για το 35% των παραγωγικών μονάδων της εταιρείας.


Το αποτέλεσμα θα είναι καταστροφικό: όχι μόνο οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος θα αυξηθούν –τα τιμολόγια της ΔΕΗ έχουν αυξηθεί κατά 22% μετά το ξέσπασμα της κρίσης, ενώ το εισόδημα των ανθρώπων μειώνεται– αλλά θα τελειώσει και ό,τι έχει μείνει στη χώρα από βιομηχανία. Η ενέργεια στην Ελλάδα κοστίζει ακριβότερα απ' ό,τι στις γειτονικές χώρες, γι' αυτό και μεγάλες ενεργοβόρες βιομηχανικές μονάδες, όπως η Βιοχάλκο, την εγκατέλειψαν. Με τη ΔΕΗ σε ιδιωτικά χέρια, αφαιρείται από τις ελληνικές κυβερνήσεις η τελευταία δυνατότητα για μια ευνοϊκότερη τιμολογιακή πολιτική που θα συγκρατούσε ανάλογες επιχειρήσεις στην Ελλάδα, θα περιόριζε την ανεργία κ.λπ.


Πρόκειται για πλήγμα στην ίδια την εθνική κυριαρχία της χώρας, αλλά η σημασία του θέματος θα χαθεί κάπου ανάμεσα στις ζητωκραυγές των γηπέδων του Μουντιάλ. Ούτε πρόκειται να ακούσουμε εδώ διαφωνίες από τους διάφορους Λοβέρδους που παριστάνουν τους πολέμιους του Μνημονίου στα εύκολα και κάνουν την πάπια στα δύσκολα. Την ώρα που στη Βραζιλία θα παίζεται ο τελικός, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα εφαρμόζουν την τελευταία φάση του σχεδίου για την ιδιωτικοποίηση των πάντων, σύμφωνα με τις εντολές των οικονομικών δολοφόνων της Τρόικας.

Στήλες
2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

1 σχόλια
Δεν θα γεμίσω ενοχές όσους πανηγυρίζουν για τη νίκη της εθνικής στο Μουντιάλ, έχουν δικαίωμα οι άνθρωποι σε λίγη χαρά. Η αλήθεια όμως είναι αυτή που περιγράφεται στο άρθρο και καλούμαστε να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε , αν βεβαίως διαφωνούμε με τις ιδιωτικοποιήσεις. Αυτές τις μέρες κυκλοφορεί ένα ψήφισμα στο FACEBOOK για τις ιδιωτικοποιήσεις των παραλιών. Το υπογράφουν χιλιάδες πολίτες, θα φτάσει στα ώτα ακουόντων και αν φτάσει , θα ληφθεί υπ' όψη από κανένα;
Ωραία να ψηφίσουμε... Όμως όσοι αρνούμαστε συνειδητά και με άποψη να έχουμε λογαριασμό στο... Fakebook, τι πρέπει να κάνουμε; Δεν υπάρχει και άλλος τρόπους μαζί με αυτόν; Και από την άλλη γιατί να δίνουμε τόση ισχύ σε αυτό το, πολλές φορές, απαράδεκτο μέσο;;;...Και κατά πόσο μπορεί να ληφθεί στα σοβαρά ή έγκυρη και αξιόπιστη μία ψηφοφορία από έναν και μοναδικό (ηλεκτρονικό) μέσο ή μόνο από αυτό (και όχι και από άλλα);;;...