Forget it, Antonis

Forget it, Antonis Facebook Twitter
Εικονογράφηση: Ατελιέ/ LiFO
3

 

To καλοκαίρι του 2012, όταν μετά τις εκλογές σχηματίστηκε η κυβέρνηση Σαμαραζέλου με ολίγη από ΔΗΜ.ΑΡ., ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας βρέθηκε μπροστά σε μια μοναδική, ιστορική ευκαιρία. Το ΔΝΤ με την κυρία Λαγκάρντ και ο επικεφαλής της Tρόικας στην Αθήνα Π. Τόμσεν προέτρεψαν τον Έλληνα υπουργό να ζητήσει από τους δανειστές της χώρας το «κούρεμα» του χρέους. Το ΔΝΤ θεωρούσε, και σωστά, ότι έριχνε λεφτά σε ένα βαρέλι δίχως πάτο. Το ελληνικό χρέος είναι μη βιώσιμο και χωρίς την επίλυση αυτού του βασικού προβλήματος τα περί εξόδου στις αγορές, success story κ.λπ. είναι προπαγανδιστικές ιστορίες για ιθαγενείς: ο Στουρνάρας ξέρει πολύ καλά ότι χωρίς το «κούρεμα» η χώρα του θα σέρνεται για δεκαετίες. Τη συνέχεια διηγήθηκε ο ίδιος στους «Financial Times»:


«Ο Πολ (Τόμσεν) και η Λαγκάρντ είπαν ότι έπρεπε να ταχθώ με το μέρος τους. Τους είπα: "Ok, αν το έκανα θα βοηθούσε πραγματικά την Ελλάδα, όμως δεν τίθεται τέτοιο θέμα". Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε μου είπε: "Yannis, forget it". Έτσι δεν γίνεται, τι μπορώ να κάνω;».


Όταν ο υπουργός ξεχνάει με την πρώτη ένα τόσο κρίσιμο θέμα για τη χώρα, καταλαβαίνει κανείς τι συμβαίνει στα μικρότερα: κάθε φορά που η ελληνική κυβέρνηση, για λόγους εσωτερικής πολιτικής, πάει να ξεφύγει λιγουλάκι από τις οδηγίες του Βερολίνου, το τελευταίο την επαναφέρει στην τάξη. Άλλοτε με δημοσιεύματα γερμανικών εφημερίδων που θυμίζουν π.χ. ότι το πρωτογενές πλεόνασμα είναι εύθραυστο ή και τεχνητό, ενώ άλλες φορές είναι οι ίδιοι οι Γερμανοί αξιωματούχοι που αναλαμβάνουν να τραβήξουν το αυτί των παιδιών που θέλουν να κάνουν αταξίες.


Στις αρχές της χρονιάς, όταν εν όψει εκλογών η κυβέρνηση άρχισε να προπαγανδίζει τα περί πρωτογενούς πλεονάσματος, το «Spiegel» βγήκε με τον τίτλο «Ο κατά φαντασίαν θεραπευμένος», με φωτογραφία του Α. Σαμαρά για όσους δεν κατάλαβαν. Η ίδια η γερμανική κυβέρνηση, με δηλώσεις υπευθύνων της, διέψευδε τον Έλληνα πρωθυπουργό για τα περί –πραγματικής– εξόδου στις αγορές το 2014 και δεν απέκλειε νέα δανειακή «βοήθεια» προς την Ελλάδα, δηλαδή νέο μνημόνιο, για τη συνέχεια. Η διαβόητη «Bild», αφού σχολίαζε ότι δεν λέγεται η αλήθεια για την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, από τον φόβο της επικράτησης των Γερμανών ευρωσκεπτικιστών στις επερχόμενες ευρωεκλογές, κατέληγε: «Μετά τις εκλογές, είναι η ώρα να τελειώνουμε με τα αστεία. Αρκετά κράτησαν οι ωραιολογίες».

Οι εκλογές έφεραν την ήττα των κομμάτων που απαρτίζουν την κυβέρνηση Σαμαραζέλου, με αποτέλεσμα η τελευταία να φλερτάρει με την ιδέα κάποιων αόριστων μέτρων, που ίσως κάπου αόριστα μέσα στο 2015 να ελάφρυναν κάπως αόριστα την επαχθή φορολογία των Ελλήνων πολιτών. Δεν πρόλαβαν καν τα κυβερνητικά στελέχη να ψελλίσουν κάτι παρόμοιο και αμέσως ο Σόιμπλε τα επανέφερε στην τάξη: η Ελλάδα ίσως χρειαστεί και νέο πακέτο στήριξης, δηλαδή και νέο μνημόνιο, καθώς το ελληνικό χρέος αναμένεται να φτάσει σε βιώσιμα επίπεδα το... 2022. Μέχρι τότε, οι Έλληνες θα πρέπει να εφαρμόζουν τις μεταρρυθμίσεις, «όπως ονομάζεται στην οργουελιανή, νεοφιλελεύθερη διάλεκτο η πώληση της δημόσιας περιουσίας και η διάλυση της κοινωνίας. Αν, φυσικά, οι Έλληνες θέλουν να μείνουν στο ευρώ» κατέληγε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, επαναφέροντας το grexit για το οποίο ο Α. Σαμαράς δήλωνε περήφανος πριν από λίγο καιρό: «Η Ελλάδα ξεπέρασε το grexit, τώρα είμαστε στο grecovery».


Ο κ. Στουρνάρας απέφυγε φυσικά να τα βάλει με τον Γερμανό υπουργό, συνάντησε εσπευσμένα τον πρωθυπουργό και ύστερα δήλωσε ότι συζήτησαν απλώς σχετικά με τα «προαπαιτούμενα» για τις δόσεις: και ανάμεσα σε αυτά βρίσκονται το πούλημα των παραλιών, αεροδρομίων, λιμανιών, της ΔΕΗ, καθώς και ο αποχαρακτηρισμός των δασών, όλες αυτές οι «μεταρρυθμίσεις» που ζητάει το Βερολίνο.


Είναι ο Σόιμπλε πράκτορας... του ΣΥΡΙΖΑ, όπως έσπευσε να τον καταγγείλει ο βουλευτής της ΝΔ Γ. Γιακουμάτος; To πιθανότερο είναι ότι απλώς συμπεριφέρεται σαν αφεντικό. Αν π.χ. στον κυβερνητικό ανασχηματισμό, που ακόμη συζητείται όσο γράφεται το άρθρο αυτό, ο Σόιμπλε ζητήσει να παραμείνει ο Yannis στο υπουργείο Οικονομικών, ποιος θα βρεθεί να του χαλάσει το χατίρι;


Το βέβαιο είναι ότι φρούδες αποδεικνύονται οι ελπίδες που είχαν δημιουργηθεί στην κυβέρνηση από τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, ότι δηλαδή το Βερολίνο θα την άφηνε να χαλαρώσει τα λουριά, για να μη γίνει ο Τσίπρας πρωθυπουργός. Όπως προφητικά έγραφε η «Bild» πέντε μήνες πριν, μετά τις εκλογές τα κεφάλια μέσα. «Forget it, Antonis» που θα 'λεγε και ο Βόλφγκανγκ.

Στήλες
3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

2 σχόλια
Ψυχραιμία, είναι αλήθεια πως ούτε το χρέος είναι βιώσιμο αλλά ούτε και κούρεμα μπορεί να περάσει αυτή τη στιγμή. Η λύση είναι μετάθεση της αποπληρωμής με μια μεγάλη περίοδο χάριτος και λύση την κατάλληλη στιγμή και όχι εν θερμώ.
Ποια πώληση της δημόσιας περιουσίας και διάλυση της κοινωνίας κυριε Κουλογλου; Τι ειναι πια ολα αυτα τα τρομερα πραγματα που εχουν πουληθει; Αυτο ειναι ανεκδοτο πια. Οχι σε ολα, ετσι; Εξω και οι βασεις του ΝΑΤΟ οπως θα λεγατε φανταζομαι το 81.. Και τι εχουμε πια για να πουλησουμε, μετα την κρατικοποιηση και διαλυση της ελληνικης βιομηχανιας επι Αντρεα; Το κρατος πρεπει να θετει τους κανονες και τους ορους, αλλα ποτε και πουθενα καμμια γραφειοκρατια δεν ηταν καλη στη διαχειριση οποιασδηποτε επιχειρησης. Ειναι σαν να λεμε για τις στρατιες των δημοσιων υπαλληλων που εχουν απολυθει.. Που μετα απο τοσα χρονια κρισης, εχουν φυγει γυρω στους 400 επιορκοι και κανεις αλλος!Ποσο κρατισμο θελετε πια;
ασε ρε βαρδάρη... κοιτα τι πωλείται αυτη τη στιγμή περα απο τις συνειδήσεις και την αξιοπρέπεια ανθρώπων και ισως παρεις χαμπάρι.. α! κ αν θες μας λες που εργάζεσαι.. και αν θελουμε το πιστέυουμε κιόλας.. ιντερνετ. στορυζ..