Τρολ με δελτίο παροχής

Τρολ με δελτίο παροχής Facebook Twitter
6


 

 

 

 

 

 

 


«Σας παίρνω γιατί ντρέπομαι και νιώθω την ανάγκη να σας το πω.
Ήμουν φοιτητής σας, αλλά, τι να κάνω, αυτήν τη δουλειά βρήκα». Κάπως έτσι ξεκίνησε η τηλεφωνική μου συνομιλία με απόφοιτο του τμήματός μου (του Πανεπιστημίου Αθηνών) μερικές ώρες μετά την ανάρτηση άρθρου μου για συγκεκριμένη τράπεζα με θέμα τη συγκάλυψη παρανομιών της (και, μάλιστα, την επιβράβευσή της με δημόσια περιουσία) από την κυβέρνηση, την Τράπεζα της Ελλάδος και την Τρόικα.

Το άρθρο είχε γραφτεί την προ-προηγούμενη μέρα και, προς έκπληξή μου, αν και στάλθηκε έγκαιρα, δεν είχε αναρτηθεί. Μου είπαν από την «αρχισυνταξία» του συγκεκριμένου ιστότοπου ότι υπήρξε μια «διστακτικότητα», καθώς η εν λόγω τράπεζα ήταν χορηγός του. Δύο ώρες μετά την εντονότατη απάντησή μου, μου ανακοινώθηκε ότι επρόκειτο για «παρεξήγηση» και ότι το άρθρο θα ανέβαινε κανονικά με μια μέρα καθυστέρηση. Όπερ και εγένετο.

Με κατέλαβε μια περίεργη θλίψη που ένας νέος άνθρωπος, από εκείνους που συναντούσα δύο φορές την εβδομάδα στο αμφιθέατρο της Σίνα, και που έκανα ό,τι μπορούσα να του μεταφέρω τη μαγεία της οικονομικής ανάλυσης, αναγκαζόταν να αρνηθεί ότι με είχε ποτέ καθηγητή.

Φανταστείτε το πλατύ χαμόγελό μου όταν διαπίστωσα ότι το μπάνερ πάνω από το άρθρο μου, όταν εν τέλει δημοσιεύτηκε, ήταν μια φαρδιά-πλατιά διαφήμιση της τράπεζας στην οποία αναφερόταν! «Δεν έχουν τον Θεό τους!» αναφώνησα, αν και μόνος στο γραφείο. Και να 'ταν μόνο αυτό; Εντός πέντε λεπτών, πριν προλάβει κάποιος να διαβάσει το άρθρο, το twitter κατακλείστηκε από εκατοντάδες μηνύματα «αποδόμησης» τόσο δικής μου, σε προσωπικό επίπεδο, όσο και του άρθρου. Καθώς τα έβλεπα να κατακλύζουν το ελληνικό Διαδίκτυο, ξαναχαμογέλασα και επέστρεψα στη δουλειά μου. Έως ότου χτύπησε το τηλέφωνο και άρχισα να συνομιλώ με τον προαναφερθέντα τέως φοιτητή μου.

Αφού μου είπε ότι ντρεπόταν, ξεκίνησε να μου εξηγεί τους λόγους του: «Εργάζομαι εδώ και κάποιους μήνες στο γραφείο Τύπου της τράπεζας για την οποία γράψατε. Κάποια στιγμή χτες το απόγευμα μας μάζεψαν, μας μοίρασαν το άρθρο σας (σημ. πριν... αναρτηθεί) και μας ζήτησαν να ετοιμάσουμε tweets και σχόλια αποδόμησής σας. Με ρώτησαν, μάλιστα, αν σας είχα ποτέ καθηγητή στο πανεπιστήμιο, γνωρίζοντας ότι είμαι απόφοιτος του Καποδιστριακού. Είπα ψέματα ότι δεν σας είχα πετύχει. Σήμερα που αναρτήθηκε το άρθρο σας, από τις οκτώ το πρωί τρεις από εμάς ασχολούμαστε συνεχώς με το να ανεβάζουμε στο Twitter τα ήδη έτοιμα μηνύματα και να απαντάμε χυδαία σε όποιον τολμήσει να σας υπερασπιστεί. Έπρεπε να σας το πω. Νιώθω τύψεις γι' αυτό που κάνω, αλλά, κ. Βαρουφάκη, αυτήν τη δουλειά βρήκα με το πτυχίο του τμήματός μας. Άλλα όνειρα είχα, αλλά τι να κάνω, δόξα τω Θεώ λέω».

Τρολ με δελτίο παροχής Facebook Twitter
«Νιώθω τύψεις γι' αυτό που κάνω, αλλά, κ. Βαρουφάκη, αυτήν τη δουλειά βρήκα με το πτυχίο του τμήματός μας. Άλλα όνειρα είχα, αλλά τι να κάνω, δόξα τω Θεό λέω»

Είπαμε κι άλλα, αφού τον καθησύχασα ότι όχι μόνο δεν τον κακίζω αλλά και ότι του συνιστώ, σε χαλεπούς καιρούς σαν τους τωρινούς, να κρατήσει τη δουλειά του, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα πείσει τον εαυτό του πως το έργο που επιτελεί στο γραφείο Tύπου της τράπεζας είναι... καλόν, αγαθόν και θεάρεστον. Πριν κλείσουμε, τον ρώτησα: «Τουλάχιστον, πληρώνεσαι καλά;». Μου απαντά: «Επτακόσια το μήνα, μείον το ΤΕΒΕ, καθώς μας έχουν εδώ, υποχρεωτικά, με δελτίο παροχής».

Για αρκετή ώρα με κατέλαβε μια περίεργη θλίψη. Θλίψη που ένας νέος άνθρωπος, από εκείνους που συναντούσα δύο φορές την εβδομάδα στο αμφιθέατρο της Σίνα, και που έκανα ό,τι μπορούσα να του μεταφέρω τη μαγεία της οικονομικής ανάλυσης, αναγκαζόταν να αρνηθεί ότι με είχε ποτέ καθηγητή. Μακάρι να έλεγε «τον είχα κι ήταν άθλιος» ή «η επιστημονική του κατάρτιση ήταν της πλάκας». Όσο και να με στενοχωρούσε μια τέτοια αρνητική κρίση φοιτητή μου, θα εμπεριείχε ένα συστατικό ελεύθερης έκφρασης, προσωπικής κρίσης, ακόμα και μια προσπάθεια να εξαργυρώσει σ' ένα επαγγελματικό περιβάλλον εχθρικό προς εμένα το γεγονός ότι έτυχε να με γνωρίσει στο πανεπιστήμιο. Το ότι δαγκώθηκε, όμως, και αρνήθηκε ότι με είχε καθηγητή του για να μη χρειαστεί να πει αρνητικά πράγματα για μένα ή, ακόμα χειρότερα, ότι πιέστηκε να δώσει «στοιχεία και υλικό» στον προϊστάμενό του, αυτό με διαπέρασε ως δόρυ πύρινης θλίψης.

Το περιστατικό αυτό, πέραν των όσων καταμαρτυρεί για την ποιότητα του δημόσιου διαλόγου και της δημοκρατίας στην Ελλάδα της Κρίσης, έχει γενικότερα διδάγματα για την οικουμένη ολόκληρη. Τείνουμε να θεωρούμε ότι το Διαδίκτυο εκδημοκρατίζει την κοινωνία και υπόσχεται νέες μορφές ηλεκτρονικής δημοκρατίας (ένα από τα αγαπημένα πρότζεκτ του Γιώργου Παπανδρέου, όπως καλά γνωρίζουν οι συνεργάτες του). Είναι αλήθεια ότι το Διαδίκτυο δίνει βήμα στον καθένα μας και διαχέει την πληροφορία και την άποψη σε όλες τις γωνιές της Γης με ταχύτητα φωτός. Όμως, αυτό δεν ενισχύει μόνο τη δημοκρατία. Ενισχύει, παράλληλα, και τους ισχυρότατους εχθρούς της. Όταν τα οργανωμένα συμφέροντα νιώσουν να απειλούνται, έχουν τους πόρους να «απαγάγουν» το Διαδίκτυο, στέλνοντας στα ουράνια αυτό που οι μηχανικοί ονομάζουν «λόγο θορύβου-σήματος». Όπως οι χάκερ βομβαρδίζουν έναν ιστοτόπο με αιτήσεις πρόσβασης, έως ότου τον βγάλουν νοκ άουτ, έτσι και τα τρολ καταποντίζουν τον δημόσιο διάλογο σε βούρκο κόπρου, έως ότου όλα φαίνονται καφέ και τίποτα δεν ξεχωρίζει ως αληθινό. Στην χώρα μας, όπου η εργασία έχει γίνει φτηνή και παρέχεται ευτελώς με δελτίο παροχής, ο κίνδυνος για τη δημοκρατία είναι μεγαλύτερος.

6

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

6 σχόλια
Τον έδωσες στεγνά δάσκαλε...Εκτός αν δεν υπάρχει ο συγκεκριμένος και είναι το όχημα για να ειπωθούν κάποιες σκέψεις, με τις οποίες παρεμπιμπόντως συμφωνώ πλήρως.
Προσθέτω λοιπόν στα προηγούμενα : προφανώς αναφέρεστε σε μια εκ των τεσσάρων συστημικών τραπεζών με τους χιλιάδες πια εργαζόμενους. Υποστηρίζετε λοιπόν ότι πρώτον "τρόμαξε" η διεύθυνση με τις αποκαλύψεις και δεύτερον οτι επιστράτευσε όλο τον κόσμο (όχι μόνο τους επίκεφαλής αλλά ακόμα και τον τελευταίο εκεί μέσα, "χθεσινό" και αγνώστων φρονημάτων εργαζόμενο)να τρολάρει. Οσοι έχουν εργαστεί σε μεγάλη εταιρεία ας αναλογισθούν εάν υπήρχε περίπτωση να γινει ποτέ κάτι τέτοιο. Αυτό μόνο. Λυπάμαι.
Nα μου επιτρέψετε κύριε Βαρουφάκη να υποστηρίξω ότι εν προκειμένω, με αυτό το άρθρο σας, το τρολ είστε εσείς.1.Τρολάρετε την ιστοσελίδα στη οποία γράψατε το επίμαχο άρθρο. Την δίνετε στεγνά. Οτι είναι εξαρτημένη από τις τράπεζες και ότι αν δεν πατήσετε πόδι, λογοκρίνει τα άρθρα σας. Την τρολάρετε, λέγοντας ότι επίτηδες βάζει διαφήμιση της τράπεζας πάνω από το άρθρο σας. Και την τρολάρετε ότι επιτρέπει την δημοσίευση πλαστών σχολίων εναντίον σας. Μια ερώτηση: αφού είναι ένας τόσο εξαρτημένος και αναξιόπιστος ιστότοπος, γιατί εξακολουθείτε να γράφετε εκεί; Ένα τόσο ελεύθερο πνεύμα όπως εσείς, θα έπρεπε να έχει ήδη φύγει.2.Τρολάρετε την τράπεζα, λέγοντας ότι βάζει έναν ανώνυμο φοιτητή σας και άλλους πολλούς να σας τρολάρουν κάτω από το άρθρο σας. Πιθανόν να ισχύει. Σς έχει περάσει όμως από το μυαλό ότι μερικά σχόλια μπορεί να είναι γνήσια, από αναγνώστες που δεν συμφωνούν μαζί σας; Το να αποκαλείτε συλλήβδην τρολ με δελτίο παροχής όποιον σας αντιμιλά, χωρίς στοιχεία, δεν είναι τρολάρισμα; Και γιατί να μην υποθέσω ότι αυτό το ανώνυμο τηλεφώνημα που επικαλείσθε, είναι μια δική σας κατασκευή για να αντέξετε την κριτική που σας ασκούν;3.Τρολάρετε τη Lifo. Επιλέγετε να κράξετε έναν ιστότοπο στον οποίο γράφετε μέσω κάποιου άλλου, πράγμα αντιδεοντολογικό. Γιατί δεν γράψατε αυτό το άρθρο στον ιστότοπο που σας έκανε τις λαδιές; Δεν θα ήταν πιο ευθύ και τίμιο;Φοβάμαι ότι αυτά τα άρθρα είναι άκυρα. Συνεχίσετε να κάνετε τη κριτική σας και στις τράπεζες και στα κράτη και στη κακούργα κοινωνία, αλλά χωρίς χτυπήματα κάτω από τη μέση. Ακόμα κι αν ισχύουν όσα γράφετε, αφήστε αυτές τις μεθόδους για άλλους. Γιατί η κριτική από το τρολάρισμα είναι τελικά ένα τσιγάρο δρόμος.
Κύριε Βαρουφάκη,Κατανοώ απόλυτα τη στάση και τις αγαθές σας προθέσεις απέναντι στον τέως φοιτητή σας, όπως νιώθω και την εσωτερική σύγκρουση του εργαζόμενου συνομιλητή σας, αλλά θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω με τη συμβουλή σας προς αυτόν. Ως δάσκαλος και κλινικός ψυχολόγος για πολλά χρόνια, λυπάμαι πολύ όταν βλέπω ένα νέο άνθρωπο να βρίσκεται σε τέτοια δύσκολη θέση. Παρόλα αυτά η δική μου πρόταση προς αυτόν σε περίπτωση που μας διαβάζει είναι να μην αρχίσει την επαγγελματική του ζωή με το να προδίδει τα πιστεύω και την καρδιά του. Κι αυτό γιατί στο τέλος θα χάσει και τα δύο και μετά οι όποιες οικονομικές απολαβές δεν θα έχουν κανένα νόημα. Επειδή στη στάση του διαβλέπω καταρχήν έναν άνθρωπο με ευγενή χαρακτηριστικά, ενσυναίσθηση και αντίληψη προσωπικής ηθικής, θα ήθελα να τον διαβεβαιώσω ότι μπορεί να τα καταφέρει πολύ καλύτερα από το να μείνει στη θέση που τώρα έχει, εδώ ή μάλλον στο εξωτερικό. Ας φύγει τώρα για να μην το μετανιώσει μετά... Στο τέλος ας πάρει παράδειγμα από τον παλιό του δάσκαλο στο Πανεπιστήμιο που, απ' ότι έχω καταλάβει, δεν έχει προδώσει τα πιστεύω και την καρδιά του ακόμα κι αν έχει χρειαστεί να αλλάξει αρκετές ...ηπείρους στη ζωή του και τα έχει καταφέρει μάλλον καλά γι αυτόν!Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.