Η πεντάδα της Ένωσης Σκηνοθετών. Από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο

Η πεντάδα της Ένωσης Σκηνοθετών. Από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο Facebook Twitter
O Αλφόνσο Κουαρόν, ένας απ' τους πέντε υποψήφιους, σκηνοθετώντας το φιλμ Gravity
3

Η Αμερικανική Ένωση Σκηνοθετών αφήνει έξω από την πεντάδα της σκηνοθέτες που ενδέχεται να δούμε στα Όσκαρ, σε ένα σενάριο αντίστοιχο με το περυσινό.

 

Με περίπου δέκα ταινίες να συναγωνίζονται ισάξια για τα βραβεία φέτος, η πεντάδα των σκηνοθετών που ψηφίστηκε από την Ένωση τους, παρατείνει το σασπένς της αντίστοιχης που θα ανακοινωθεί το απόγευμα της Πέμπτης, από την Ακαδημία των Όσκαρ.

Αν θυμάστε πέρυσι, το Directors' Guild πρότεινε τον Στίβεν Σπίλμπεργκ, τον Ανγκ Λι, την Κάθριν Μπίγκελοου, τον Τομ Χούπερ και τον Μπεν Άφλεκ, ενώ τα Όσκαρ κράτησαν μόνο τους δύο πρώτους, και στις άλλες τρεις θέσεις τοποθέτησαν τον Μπεν Ζάϊτλιν, τον Μίκαελ Χάνεκε και τον Ντέϊβιντ Ο. Ράσελ. Ενώ το φαβορί ξεκίνησε να είναι ο Σπίλμπεργκ, το Όσκαρ σκηνοθεσίας πήγε στον Ανγκ Λι, και το βραβείο σκηνοθετών κατέληξε στον Μπεν Άφλεκ, ο οποίος σάρωσε όλα τα υπόλοιπα βραβεία της βιομηχανίας, μαζί με τις Χρυσές Σφαίρες και τα BAFTA.

Η πεντάδα της Ένωσης Σκηνοθετών. Από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο Facebook Twitter
O Steve McQueen, σκηνοθέτης του "12 χρόνια σκλάβος"

Φέτος λοιπόν, η Ένωση προτείνει τον Στιβ Μακουίν, τον Αλφόνσο Κουαρόν, τον Ντέϊβιντ Ο. Ράσελ, τον Μάρτιν Σκορσέζε και τον Πολ Γκρίνγκρας. Οι τρεις πρώτοι πρέπει να θεωρούνται σχεδόν σίγουροι και για την πεντάδα των Όσκαρ, ενώ για τις δυο άλλες θέσεις σπρώχνουν πολλοί άλλοι, όπως ο Αλεξάντερ Πέϊν, οι αδελφοί Κοέν και ο Σπάϊκ Τζονζ, με μικρότερες πιθανότητες για τον Τζον Λι Χάνκοκ για τη Μαγική Ομπρέλα, τον Γούντι Άλεν, τον Ζαν Μαρκ Βαλέ για το Dallas Buyers Club, και ακόμη μακρινότερα αουτσάϊντερ τον Λι Ντάνιελς, τον Ρον Χάουαρντ και τον Στίβεν Φρίαρς.

Η πεντάδα της Ένωσης Σκηνοθετών. Από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο Facebook Twitter
Ο Μάρτιν Σκορσέζε, σκηνοθέτης του "Λύκου της Wall Street"

Ο νικητής της Ένωσης Παραγωγών, ιστορικά μιλώντας, έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να έχει την ίδια τύχη και στα Όσκαρ (η τελευταία φορά που υπήρξε απόκλιση ήταν το 2007, όταν ο Πληροφοριοδότης κέρδισε Όσκαρ καλύτερης ταινίας και το Little Miss Sunshine πήρε το βραβείο Παραγωγών) από τον σκηνοθέτη που συνήθως προτιμά η επίσημη λίγκα. Το γεγονός πως τα περισσότερα μέλη των δυο επαγγελματικών ενώσεων είναι και μέλη της Ακαδημίας επιτείνει το μυστήριο για τις διαφορές στις πεντάδες.

Τα Όσκαρ, αν και δεν τους φαίνεται, είναι ικανότερα να εντάξουν ξένους σκηνοθέτες στην πεντάδα τους, όπως πέρυσι τον Χάνεκε και με δεδομένο το δημογραφικό ξεσκόνισμα προς νεότερες ηλικίες, δεν ήταν και τόσο μεγάλη έκπληξη το περυσινό πλασάρισμα του Μπεν Ζάϊτλιν για τα Μυθικά Πλάσματα του Νότου.

Η πεντάδα της Ένωσης Σκηνοθετών. Από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο Facebook Twitter
To Captain Phillips χάρισε στον Πολ Γκρίνγκρας την φετινή του υποψηφιότητα

Όσο κι αν δεν το παραδεχόμαστε, οι Χρυσές Σφαίρες που απονέμονται το βράδι της Κυριακής, καλούνται και πάλι να δώσουν μια ιδέα στους υπόλοιπους με τα βραβεία στην ταινία και τη σκηνοθεσία, γιατί η κατάσταση εξακολοθουθεί να είναι ρευστή, όχι τόσο στο επίπεδο των υποψηφιοτήτων, αλλά στο όνομα του τελικού μεγάλου νικητή . Το Επιχείρηση Αργώ ήταν μια ταινία που τα μέλη της Ένωσης Ξένων Ανταποκριτών λάτρεψαν αμέσως και το επιβεβαίωσαν. Έπεσαν μέσα (στα Όσκαρ που θα ακολουθούσαν) σε όλα: ταινία στον Άφλεκ, σενάριο για τον Ταραντίνο, ερμηνείες για τους Βαλτζ, Λόρενς, Ντέϊ Λιούις, Αν Χάθαγουεϊ. Έδωσαν τη σκηνοθεσία στον Άφλεκ, που δεν υπήρχε στην πεντάδα των Όσκαρ, εκεί όπου επικράτησε ο Ανγκ Λι την τελευταία στιγμή, χωρίς να έχει κερδίσει κάποιο άλλο αξιόλογο βραβείο στο μεταξύ, καθώς ο Σπίλμπεργκ κόλλησε.

Φέτος, το παιχνίδι των χωριστών κατηγοριών (δράμα και κωμωδία ή μιούζικαλ) στο οποίο επιδίδονται οι Σφαίρες, διευκολύνει μόνο τους ίδιους, αφού φαβορί στη μία κατηγορία είναι το 12 Χρόνια Σκλάβος, με επιλαχόντα το Gravity και στην άλλη ο Οδηγός Διαπλοκής, με μακρινό δεύτερο το Inside Llewyn Davis, αλλά όχι και τα Όσκαρ της ενιαίας κατηγορίας της καλύτερης ταινίας, εκεί όπου δεν μπορούμε ακόμη αν δώσουμε ασφαλή πρόβλεψη μεταξύ των ταινιών του Ντέϊβιντ Ο. Ράσελ και του Στιβ Μακουίν. Με μια πρώτη ανάγνωση, ο Οδηγός Διαπλοκής φαίνεται πιό δόκιμη λύση, αλά Επιχείρηση Αργώ, γιατί βλέπεται πιο ευχάριστα, είναι πιο σέξι κατά μια έννοια, βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, και δεν προσβάλλει τη νοημοσύνη των ψηφοφόρων, ενώ ταυτόχρονα είναι και μια ψιλο-ένοχη απόλαυση, γιατί διαθέτει και χιούμορ, χωρίς να είναι καραμπινάτη κωμωδία.

Η πεντάδα της Ένωσης Σκηνοθετών. Από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο Facebook Twitter
O Nτέιβιντ Ο. Ράσελ, σκηνοθέτης του "Οδηγού Διαπλοκής"

Επαναλαμβάνω το ερωτηματικό του Gravity, με τη δυναμική που έχει, τα πάμπολλα εισιτήρια που έκοψε και το στοίχημα που κέρδισε σε πολλά επίπεδα, αλλά και το ανερχόμενο φιλμ-πλασέ των βραβείων, το Λύκο της Wall Street. Ο Σκορσέζε "έσκασε" πιο αργά απ' όλους ημερολογιακά, αλλά φαίνεται να κερδίζει πόντους και να αρέσει περισσότερο από ό,τι στους κριτικούς που το είδαν πρώτοι, και λίγο ζορισμένοι, καθώς μόλις και μετά βίας πρόλαβε την προθεσμία και προβλήθηκε στο παρά πέντε.

 

 

Διάφορα
3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

2 σχόλια
Σιγα εσυ! Gravity και gravity! Aν εξαιρεσεις οτι οντως ηταν τεχνικα πολυ μπροστα (αποτι λενε οι ειδικοι βεβαια), για εμας τους ασχετους που σκασαμε τα 12 ευρω για να το δουμε 3D, δεν ηταν τιποτε αλλο περα απο μια βαρετη ταινια με ενα συμπαθητικο ηθικο διδαγμα στο τελος! Για να λεμε τα συκα συκα και τη σκαφη σκαφη!
εντάξει κατανοώ το περί "ασχέτων" που θα δουν μια ταινία... έχω την τάση να καίγομαι με τα κινηματογραφικά δρώμενα και να υπερπορώνομαι με πολλά πράγματα, αλλά όταν ακούω (ή διαβάζω στην προκειμένη περίπτωση) πως το Gravity ήταν βαρετό θα σκεφτώ πως ή το κοινό είναι απάιδευτο και συγκινείται με φτηνιάρικες αρπαχτές (χωρίς φυσικά να εννοώ πως το Gravity είναι η κουλτούρα της κουλτούρας) ή πως δεν ήταν ενημερωμένο για το τι επρόκειτο να δει... δηλαδή μία κλειστοφοβική δραματική ταινία με αγώνα για επιβίωση σε ένα τρομακτικό περιβάλλον. Σημαντικό το γεγονός πως δεν πρόκειται για επιστημονική φαντασία. Τώρα αν πηγαίνει ο καθένας και επειδή ξέρει πως διαδραματίζεται στο διάστημα περιμένει επιστημονική φαντασία και καταιγιστική δράση, η ταινία όσο καλή κι να είναι δεν θα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του και μετά θα την θάβει...
Στιβ Μακουίν, Κουαρόν, Ο. Ράσελ, Πέϊν και Τζονζ... άντε να χωθεί κι ο Γκρίνγκρας κάπου ανάμεσα στου 2 τελευταίους πετώντας τον ένα απ'έξω. Τα λεφτά μου πάντως θα τα πόνταρα στον Κουαρόν, είτε ως Κουαρόν είτε ως Gravity μιας και το θεωρώ (καλλιτεχνικό) αριστούργημα και (τεχνολογικό) επίτευγμα (στο πρώτο υστερούσε κατά πολύ το Avatar του Κάμερον και είδαμε τα αποελέσματα). Η Μπούλοκ γνωστό ταμπού σε ημισόβαρες συζητήσεις περι κινηματογράφου, αλλά δίνοντας τέτοια ερμηνεία ζωής θα είναι πανηγυρικό σφάλμα εκ μερους Ακαδημίας να της στερήσει το βραβείο.