Μανία με το ποδήλατο!

Μανία με το ποδήλατο! Facebook Twitter
6
Μανία με το ποδήλατο! Facebook Twitter

Three legs and a model

Αν θέλεις το ποδήλατο να είναι πραγματικά ο μόνος τρόπος μετακίνησής σου στην πόλη, χρειάζεσαι και την κατάλληλη τσάντα για να το συνοδεύει. Ο σχεδιαστής και χρόνια ποδηλάτης Μάνος Ανδρέου παρουσιάζει τη παρθενική του συλλογή «Crank Diaries», μία σειρά με αξεσουάρ για ποδήλατα και ποδηλάτες σε ρετρό ύφος. Στόχος του σχεδιαστή ήταν η δημιουργία αξεσουάρ που ο ποδηλάτης θα μπορεί να χρησιμοποιεί εξίσου στην καθημερινότητά του και όχι μόνο πάνω στο ποδήλατο. Όλα τα προϊόντα της σειράς είναι κατασκευασμένα στο χέρι στην Ελλάδα, ενώ για την κατασκευή των τσαντών χρησιμοποιούνται φυσικές ύλες, όπως δέρμα και  αδιαβροχοποιημένος καμβάς.

(Τσέκαρε τα δέρματα του Μάνου από κοντά στην τέντα 55)

ΟΚΤΟ Cycles

Το οκτώ είναι ένα νούμερο αρκετά ιερό για τα ποδήλατα. Οκτώ είναι τα σίδερα που ενωμένα φτιάχνουν έναν σκελετό ποδηλάτου. Το οκτώ είναι το νούμερο που συμβολίζει τις δύο ρόδες. Για τον Δημήτρη Αδαμόπουλο το νούμερο οκτώ ήταν και ο ιδανικός τίτλος για τα ποδήλατα που ο ίδιος κατασκευάζει από το μηδέν, με φωτιά και λαμαρίνα για πρώτη ύλη. Μεγαλωμένος στην Αγία Παρασκευή, αποφάσισε να ανοίξει το εργαστήριο κοντά στο σπίτι του, για να μπορεί να φοράει τη μάσκα οξυγονοκόλλησης όποια ώρα του κατέβει, αφού η έμπνευση μπορεί να χτυπήσει ανά πάσα στιγμή. Τα ποδήλατά του είναι built to order, πλήρως σχεδιασμένα ανάλογα με τις ανάγκες του αναβάτη. Ένα γενναίο επιχείρημα που συνδυάζει καλλιτεχνία και τεχνική και που θα παρουσιάσει για πρώτη φορά στο 4ο Φεστιβάλ Ποδηλάτου.

(Στην τέντα 14)

The Bikings

Η αλήθεια είναι ότι όταν φοράς την ειδική προστατευτική πανοπλία, το κράνος και βάζεις ανάμεσα στα πόδια σου δυο ρόδες με μόνο σκοπό να κατέβεις όσο πιο γρήγορα γίνεται ένα βουνό, πηδώντας όποιο εμπόδιο βρεθεί στο μονοπάτι σου, μόνο σαν βάρβαρος μπορείς να νιώσεις. Οπότε ο τίτλος Biking ταιριάζει γάντι στο μαγαζί που άνοιξε μια παρέα παιδιών στην Αργυρούπολη και που σκοπός του είναι να ζωντανέψει τα παρατημένα στο γκαζόν ποδήλατα και να τα βάλει στο χώμα. Οι βόλτες στο χώμα είναι εθιστικές και, αν κάποιος θέλει να κολλήσει με το άθλημα, μπορεί να ξεκινήσει από εδώ.

(Στις τέντες 59 και 60, μαζί με μπόλικα RAM ποδήλατα βουνού)

VCA (Vicious Cycles Athens)

Ο άνθρωπος με τα πολύχρωμα ποδήλατα και το απίστευτο χαμόγελο λέγεται Gareth και, αν κάνεις βόλτες στο Μοναστηράκι, αποκλείεται να μην τον έχεις πετύχει να αράζει στο πεζοδρόμιο μπροστά από το ποδηλατάδικό του. Αυτός ο τρελός Ιρλανδός τον Ιούλιο του 2010 αποφάσισε να ανοίξει ένα μαγαζί που θα γινόταν στέκι για τον λάτρη του ποδηλάτου, ιδίως των fixed gear και single speed bikes, δηλαδή αυτών που με μία μόνο ταχύτητα μπορούν και οργώνουν την πόλη, απλά και οικονομικά. Ο τοίχος του VCA θυμίζει παιχνιδάδικο, με έντονα χρώματα να σε θαμπώνουν. Δύσκολα βγαίνεις από το VCA χωρίς να έχεις ονειρευτεί πώς θα είναι το τέλειο ποδήλατο για σένα.

(Μελανθίου 8, Μοναστηράκι, www.vca.gr)

The Handlebar

Ακριβώς δίπλα στο VCA συναντάς ένα όμορφο μαγαζάκι με έναν τεράστιο μουστακαλή αποτυπωμένο επάνω στην τζαμαρία. Πρόκειται για το πρώτο «cycle café», ένα μέρος που είναι λίγο μπαρ, λίγο εστιατόριο, λίγο café, αλλά φουλ στέκι για ποδηλατάδες. Η αλήθεια είναι ότι η ιδέα ήρθε στον Gareth αφού πρόσεξε ότι υπήρχαν μέρες που περνούσαν και άραζαν έξω από το κατάστημά του δεκάδες πιτσιρικάδες με τα ποδήλατά τους - πολλές φορές έφταναν τους εκατό, και μιλάμε για μέρα δίχως event. Πλέον μπορείς να πάρεις το fixάκι σου και να αράξεις έξω από το Ηandlebar, να δοκιμάσεις τα πιάτα ημέρας (έχουν τα πάντα κανονισμένα, ακόμα και αν είσαι βίγκαν) και να πιεις μια μπίρα χαζεύοντας τα ποδήλατα των άλλων. Εξάλλου, το νόημα του ποδηλάτου είναι να φέρνει τον κόσμο πιο κοντά.

(Μελανθίου 8, Μοναστηράκι, ακριβώς δίπλα στο VCA)

Bondex Couriers

Στους δρόμους της Νέας Υόρκης, ακόμα και σήμερα, ο πιο γρήγορος τρόπος να μεταφερθεί ένα συμβόλαιο από τη μία άκρη της Wall Street στην άλλη είναι με ποδηλάτη courier. Οι Bondex ξεκίνησαν πρώτοι το εγχείρημα των ποδηλατικών couriers με μεγάλη επιτυχία στην πόλη μας, ενώ παράλληλα βοηθάνε στο να μένει η πόλη καθαρή και προμοτάρουν έναν πιο πράσινο τρόπο μεταφοράς πακέτων στο μποτιλιαρισμένο κέντρο της Αθήνας. Παραδίδουν πακέτα αυθημερόν, το Σάββατο, τις μέρες αργίας, πάντα στην ώρα τους και με μηδέν ρύπους.

(Στην τέντα 62)

Freeday Ride

Δεν υπάρχει περίπτωση να μην τους έχεις δει. Είναι εκεί, χιλιάδες, κάθε Παρασκευή βράδυ, επάνω στα ποδήλατά τους με σφυρίχτρες στο στόμα, φανταχτερά μπλουζάκια και διάθεση πάρτι. Οι Freeday νύχτες είναι νύχτες που ποδηλατάδες κάθε στυλ μαζεύονται στο Θησείο, εκεί γύρω στις εννιά το βράδυ, και ξεκινάνε μια βόλτα που συνήθως κρατάει μπόλικα χιλιόμετρα. Άλλες φορές πάνε στην παραλία, άλλες στο βουνό, το σίγουρο είναι όμως ότι γίνονται όλοι ένα και κατά κάποιον τρόπο κάνουν ένα mobile party επάνω σε δυο ρόδες. Για να μάθεις πότε είναι η επόμενη βόλτα, μπορείς απλώς να τσεκάρεις τη σελίδα τους στο facebook.

(www.facebook.com/freedayride)

Brainbox Bike Sharing

Μπορεί η Αθήνα ακόμα να μην έχει ενοικιαζόμενα ποδήλατα, πολλές άλλες πόλεις της Ελλάδας όμως έχουν καλωσορίσει το εγχείρημα της Brainbox τοποθετώντας rent stations, όπως η Θεσσαλονίκη, η Καρδίτσα, ακόμα και η Καβάλα. Στο 4ο Bike Festival θα παρουσιάσουν τα ποδήλατά τους και το κοινό θα έχει τη δυνατότητα να κάνει πετάλι επάνω αυτά σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο. Με λίγη πίεση από εμάς, ίσως η Αθήνα να είναι η επόμενη πόλη που, επιτέλους, θα αρχίσει να προσφέρει στους κατοίκους της ποδήλατα για τις μετακινήσεις τους.

Velo Lab

Ο Στάθης Στασινόπουλος είναι φαν των folding bikes, μια και τον ενδιαφέρει το ποδήλατό του να διπλώνει εύκολα για να το παίρνει μαζί του παντού, στο μετρό, στα λεωφορεία, οπουδήποτε. Αποφάσισε να κατασκευάσει ένα πρωτότυπο, λοιπόν, σχέδιο, το Folding Project, το οποίο είναι ένα αναδιπλούμενο ποδήλατο τελείως διαφορετικό από οτιδήποτε κυκλοφορεί στην αγορά σήμερα. Οι πατέντες του θα παρουσιαστούν, μάλιστα, και στην έκθεση, όπου και μπορείς να δεις το πανέμορφο άσπρο αναδιπλούμενο ποδήλατό του, χειροποίητο και made in Greece παρακαλώ, από κοντά.

(Στην τέντα 14, μαζί με τους OKTO Cycles)

ΕΕΟΠ (Ελληνική Ένωση Ορεινής Ποδηλασίας)

Οk, μπορεί να έχεις πλέον την παρέα έτοιμη για βόλτες στην πόλη, αν όμως μόλις ξέθαψες το mountain bike από την αποθήκη και έχεις όρεξη να ανακαλύψεις μονοπάτια σε κοντινά και μη βουνά της Αττικής, μπορείς να έρθεις σε επαφή με την ΕΕΟΠ, που μπορεί να ακούγεται σημαντική και βαρύγδουπη, στην πραγματικότητα όμως είναι μια παρέα παιδιών με πολλή όρεξη να οδηγήσει κόσμο στα ορεινά μονοπάτια επάνω σε δύο τροχούς. Μάλιστα, κάθε Σαββατοκύριακο ανεβαίνουν στα βουνά και φτιάχνουν νέα μονοπάτια και διαδρομές για την ομάδα τους. Μπορείς να τους γνωρίσεις από κοντά και στην έκθεση φέτος ή να τσεκάρεις το facebook τους για την επόμενη εξόρμησή τους.

(www.facebook.com/elenorpodilasias και στην τέντα 69)

Διάφορα
6

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

3 σχόλια
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΔΗΛΑΤΕΣ ΤΩΝ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΩΝ!Όταν τη μια μέρα κάνετε ποδηλασίες ώστε να διεκδικήσετε το αίτημά σας να φτιαχτούν ποδηλατόδρομοι και την άλλη μέρα (ή ακόμα και την ίδια) κάνετε ποδήλατο στα ΠΕΖΟδρόμια δείχνοντας κανένα σεβασμό στο δικαίωμά μου σαν πεζός να περπατώ στο ΠΕΖΟδρόμιο χωρίς να αναγκάζομαι να κουβαλάω πάνω μου φωτάκια να με βλέπετε, χωρίς να κοιτάω όλη την ώρα πίσω μου, χωρίς να φοβάμαι σε κάθε μου βήμα, χωρίς να τρομάζω είτε απο τα κουδούνια που με υφάκι στην μούρη σας χτυπάτε, είτε με το να περνάτε ξυστά απο δίπλα μου και μάλιστα με αρκετή ταχύτητα, τοτε να χέσω τα δικαιώματα σας. Ετσι κι αλλιώς ξέρατε οτι δεν εχει ποδηλατόδρομους οταν παίρνατε τα ποδήλατά σας. Και εγώ είχα ποδήλατο (μέχρι να μου το κλέψουν) και έπαιρνα οσα μέτρα προστασίας μπορούσα και διακινδύνευα την δική μου σωματική ακεραιότητα ΟΧΙ ΤΟΝ ΑΛΛΩΝ. Αλλα μερικοί απο εσάς είστε τόοοσο ΖΩΑ που ακόμα και εκεί που έχει ποδηλατόδρομους πάτε απο την αλλη.
Ασχετο, η μπορει και σχετικο: α) Ισχυει για τους ποδηλατες ο Κωδικας Οδικης Κυκλοφοριας;β) Ποδηλατης ανατρεπει πεζο πανω στο πεζοδρομιο η πανω στο δρομο και ο τελευταιος καταληγει στην εντατικη, με κρανιοεγκεφαλικη κακωση λογω πτωσης . Ποιος πληρωνει τη ζημια και τις συνεπειες της; Πρεπει οι ποδηλατες να εχουν ασφαλεια αστικης ευθυνης;
Δεν χρειάζεται ασφάλεια αστικής ευθύνης. Η αστική και ποινική ευθύνη ισχύουν χωρίς να χρειάζεται να πληρώνεις ασφάλεια για αυτά. Όντας ποδηλάτης ο ίδιος (και ομολογουμένως όχι πάντα ψύχραιμος στο δρόμο) θεωρώ απαράδεκτους τους ποδηλάτες που πηγαίνουν απ' το πεζοδρόμιο. Πρέπει να αποκτήσεις τα α... να πηγαίνεις απ' το δρόμο πάντα (ακόμη κι αν είναι να πηγαίνεις κολλητά δεξιά) κι όχι να ενοχλείς τους πεζούς στο πεζοδρόμιο.Απ' την άλλη, οι πεζοί στην Αθήνα είναι συνήθως πιο επικίνδυνοι για τον ποδηλάτη κι από τους οδηγούς. Περνούν τους δρόμους χωρίς να ελέγχουν καθόλου, σαν να αλλάζουν δωμάτιο μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, ακόμη κι όταν τους φωνάζεις, δεν έχουν καμία συναίσθηση του περιβάλλοντος χώρου. Απορώ με μερικούς πως είναι ακόμη ζωντανοί.
11. Οταν ανεβαινεις στο ποδηλατο, αυτο δεν μετατρεπεται μαγικα σε αορατη πανοπλι. Γι΄αυτο σταματα να πηγαινεις νυχτιατικα αναποδα σε λεωφορους, δεν φανταζεσαι τι θα παθεις αν σε χτυπησει κανεις.
12. Όταν καβαλάς το πεζοδρόμιο μην ξινίζεις τα μούτρα σου γιατί δεν κάνω στην άκρη να περάσεις. (Σόρι παιδιά, κανένα πρόβλημα δεν έχω με το ποδήλατο, αλλά όταν μερικοί κάνουν σλάλομ στα πεζοδρόμια μου ανεβαίνει η πίεση.)