Μια μέρα στη ζωή της Κου Κλουξ Κλαν

Μια μέρα στη ζωή της Κου Κλουξ Κλαν Facebook Twitter
14

Επιμέλεια: Γιώργος Γέρου

Ο φωτογράφος Anthony Karen κατάφερε μάλλον με την εξαιρετική ευγένειά του να εισχωρήσει σε ένα σπίτι μελών μιας από τις πλέον περιθωριοποιημένες οργανώσεις στον κόσμο και να καταγράψει σκηνές της καθημερινότητάς τους.


Για να αποκτήσει πρόσβαση στην οργάνωση ο Karen αρχικά ήρθε σε επαφή με τα μέλη μέσω των στοιχείων επικοινωνίας που βρήκε σε ιστοσελίδες, με τηλεφωνήματα  και e-mail. Άρχισε φωτογραφίζοντας μια διοργάνωση της Κου Κλουξ Κλαν  το 2005, και μετά την απόκτηση της εμπιστοσύνης των μελών, απέκτησε και την άδεια να φωτογραφίζει χωρίς περιορισμούς.

«Νομίζω ότι ένα μεγάλο μέρος της αξιοπιστίας που έχω κερδίσει επίσης πηγάζει από τη βασική φιλοσοφία μου ότι θα πρέπει κανείς να δώσει κάποια στοιχεία από τον εαυτό του, προκειμένου να λάβει κάτι πίσω. Περνάω αρκετό χρόνο τους ανθρώπους που φωτογραφίζω, ακούω τι έχουν να πουν… Δεν είναι ανάγκη να πιστεύω κι εγώ σε αυτό που πιστεύουν, αλλά κάθε φορά που είμαι στο χώρο κάποιου, νιώθω ότι είμαι υποχρεωμένος να παρατηρώ χωρίς να κρίνω.»

Μια μέρα στη ζωή της Κου Κλουξ Κλαν Facebook Twitter

Μια μέρα στη ζωή της Κου Κλουξ Κλαν Facebook Twitter

Μια μέρα στη ζωή της Κου Κλουξ Κλαν Facebook Twitter

Μια μέρα στη ζωή της Κου Κλουξ Κλαν Facebook Twitter

Μια μέρα στη ζωή της Κου Κλουξ Κλαν Facebook Twitter

Μια μέρα στη ζωή της Κου Κλουξ Κλαν Facebook Twitter

Μια μέρα στη ζωή της Κου Κλουξ Κλαν Facebook Twitter

Μια μέρα στη ζωή της Κου Κλουξ Κλαν Facebook Twitter

Μια μέρα στη ζωή της Κου Κλουξ Κλαν Facebook Twitter

Μια μέρα στη ζωή της Κου Κλουξ Κλαν Facebook Twitter

[via]

Φωτογραφία
14

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Νίκος Φλώρος είναι ο τελευταίος φωτορεπόρτερ μιας άλλης Αθήνας

Φωτογραφία / Ο Νίκος Φλώρος είναι ο τελευταίος φωτορεπόρτερ μιας άλλης Αθήνας

Μέσα σε μια ξεχασμένη στοά της Πανεπιστημίου, ένα από τα παλαιότερα φωτογραφεία της Αθήνας φυλά φιλμ και αρνητικά που κρύβουν μισό αιώνα ζωής της πόλης – από πολιτικές πορείες και εγκλήματα μέχρι καθημερινές στιγμές που έχουν χαθεί για πάντα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Susan Meiselas: Η θρυλική φωτογράφος που απαθανάτισε τη ζωή των στρίπερ στην Αμερική των '70s

Φωτογραφία / Susan Meiselas: Η θρυλική φωτογράφος που απαθανάτισε τη ζωή των στρίπερ στην Αμερική των '70s

Σήμερα, η Meiselas θεωρείται ότι άνοιξε τον δρόμο όχι μόνο για τους πολιτικά δεσμευμένους φωτογράφους που καταγράφουν προσεκτικά, προβληματίζονται και πλαισιώνουν το έργο τους, αλλά και για τους φωτογράφους που επίμονα εργάζονται σε συνεργασία με τα θέματά τους.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Απαγορεύεται η είσοδος στους γονείς»: Εφηβικά δωμάτια στις δεκαετίες του ’80 και του ΄90

Φωτογραφία / «Απαγορεύεται η είσοδος στους γονείς»: Εφηβικά δωμάτια στις δεκαετίες του ’80 και του ΄90

Τριάντα χρόνια μετά την πρώτη του κυκλοφορία επανεκδίδεται αυτό τον μήνα το φωτογραφικό λεύκωμα της Adrienne Salinger με πορτρέτα εφήβων στα υπνοδωμάτιά τους, σε μια εποχή πριν τα smartphones και τα social media.
THE LIFO TEAM
Nelly's: Η μεγαλύτερη αναδρομική έκθεση για τη σπουδαιότερη Ελληνίδα φωτογράφο

Φωτογραφία / Nelly's: Η κορυφαία Ελληνίδα φωτογράφος

Πεθαίνει σαν σήμερα η γυναίκα που είναι μέχρι τις μέρες μας η πιο γνωστή Ελληνίδα φωτογράφος. Ποια ήταν η Έλλη Σουγιουλτζόγλου; Και πώς έφτασε να φωτογραφίζει διάσημες χορεύτριες στην Ακρόπολη; Η Αλίκη Τσίργιαλου, υπεύθυνη των φωτογραφικών αρχείων του Μουσείου Μπενάκη μας εξηγεί.
M. HULOT
«Τράβηξα τη φωτογραφία ενώ λιμοκτονούσα κι ο ίδιος»: Η ιστορία της εικόνας-σύμβολο του λιμού στη Γάζα

Φωτογραφία / «Τράβηξα τη φωτογραφία ενώ λιμοκτονούσα κι ο ίδιος»: Η ιστορία της εικόνας-σύμβολο του λιμού στη Γάζα

Ο φωτορεπόρτερ Αχμέντ αλ-Αρίνι περιγράφει τις συνθήκες που οδήγησαν στην φωτογραφία που έχει κάνει το γύρο του κόσμου ως σύμβολο της ανθρωπιστικής καταστροφής που μαστίζει τη Λωρίδα.
THE LIFO TEAM
Spyros Rennt: «Το nightlife είναι καταφύγιο για τους queer ανθρώπους»

Φωτογραφία / Spyros Rennt: «Το nightlife είναι καταφύγιο για τους queer ανθρώπους»

Ο Αθηναίος φωτογράφος που έχει καταγράψει την ξέφρενη –αλλά και τρυφερή– νυχτερινή ζωή του Βερολίνου μπορεί να άργησε να βρει τον δρόμο του, αλλά μέσα από τη φωτογραφία νιώθει ότι τελικά η διαδρομή του απέκτησε ένα νόημα.
M. HULOT
Μια έκθεση με φωτογραφίες του Α. Εμπειρίκου που δεν έχουν παρουσιαστεί ποτέ πριν 

Φωτογραφία / Φωτογραφίες του Ανδρέα Εμπειρίκου παρουσιάζονται για πρώτη φορά σε μια νέα έκθεση

54 φωτογραφίες από το πολύτιμο αρχείο του θα παρουσιαστούν από την Eleftheria Tseliou Gallery, στον χώρο της Τοσίτσα 3, σε μια έκθεση που επιχειρεί να αναδείξει πως υπήρξε εξίσου σημαντικός ως φωτογράφος, όσο και ως ποιητής και ψυχαναλυτής.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

11 σχόλια
1) Σε μια φωτογραφια στο βαθος δεξια υπαρχει ενα σακιδιο της Dora the Explorer, που ειναι (στην Αμερικανικη εκδοση) ενα ΑμερικανοΜεξικανακι, και μαλιστα μαυριδεροτατο!2) Στην φωτογραφια με το κατακακομοιρο κοριτσακι, το παιδακι φοραει τα crocs του σε λαθος ποδι!!!!
Άξεστοι φτωχομπινέδες. Η πιο λούμπεν πτέρυγα της φτώχειας. Ο κόσμος της ένδειας, είναι το τέλειο έδαφος για κάθε λογής δεισιδαιμονίες, προλήψεις, συνωμοσιολογίες και παράλογα μίση. Αυτό δε σημαίνει πως πλούσιοι σχετικά μορφωμένοι είναι απρόσβλητοι από τέτοιου είδους σκοταδισμούς. Απλά η ένδεια σου στερεί κάθε δυνατότητα ουσιαστικής μόρφωσης, κύρια προϋπόθεση για να μην είσαι ένα άξεστο μοσχάρι. Τα παιδιά τους θα μεγαλώσουν μέσα σε ένα άξεστο, βάρβαρο περιβάλλον, θα διαμορφωθούν με τις αντίστοιχες "αξίες", το σχολείο θα είναι για αυτούς μια αγγαρεία που δεν θα αποκομίσουν τίποτα, και μέχρι εκεί. Η βαρβαρότητα θα διαιωνίζεται. Μεγαλώνεις μες το ρατσισμό, τη συνωμοσιολογία, τη δεισιδαιμονία, δεν μορφώνεσαι ώστε να γίνεις ικανός να κρίνεις... Έτσι διαιωνίζεται νομίζω ο σκοταδισμός. Από την άλλη, συμμαθητές μου, όχι φτωχοί αλλά ούτε πλούσιοι, μέτριοι ως και καλοί μαθητές, που τώρα σπουδάζουν, βλέπω πως άνετα τρώνε θεωρίες συνωμοσιολογίας, ή είναι δεισιδαίμονες. Και επειδή ξέρω της οικογένειές τους, ξέρω πως είναι απλοί "λαϊκοί", σαν τη δική μου (με κάποιες σημαντικές εξαιρέσεις η δική μου), όπου καμιά ουσιαστική δυτικού τύπου παιδεία δεν παρέχουν στα παιδιά τους. Το σχολείο αδυνατεί να δώσει κάτι το ουσιαστικό, ώστε να κάνει τα παιδιά δύσπειστα, σκεπτικιστές θα έλεγα, πέρα από ένα πασάλειμμα τυπικών γνώσεων. Και αυτό έχει αποτέλεσμα να είσαι απόφοιτος λυκείου και να πιστεύεις σε ζώδια, θεωρίες συνωμοσίας, και ένα σορό άλλες προλήψεις. Αν από το σπίτι δεν πάρεις μια ουσιαστική ανοιχτή παιδεία, απ' το σχολείο δεν πρόκειται, τουλάχιστον για εδώ στην Ελλάδα. Αν δεν ήταν αμφιβηστίας ο πατέρας μου και δεν υπήρχε ο Ζαρατούστρα κάπου παραχωμένος στο σπίτι, πολύ φοβάμαι πως θα ήμουν σαν τους συμμαθητές μου. Είμαι πεπεισμένος πως αν μεγαλώσεις σε μια προληπτική οικογένεια, όπου δεν υπάρχει καμιά ρήξη, το σχολείο δε θα σου αλλάξει τα μυαλά. Θα είσαι πανεπιστήμιο και θα πιστεύεις τον Παϊσιο, στα ζώδια και στους μασόνους, αν αυτό έχεις πάρει από το οικογενειακό σου περιβάλλον. Έσπειρε το σχολειό την αμφισβήτηση πάνω στα υπαρξιακά; Καλλιέργησε λιμπεραλιστικά ήθη; Πολιτική κρίση; Ή επιδόθηκε συστηματικά στις εθνικές γιορτές, να μας "διδάξουν" πόσο γαμάτοι ήταν οι μεγάλοι του παρελθόντος βασιλιάδες, πόσο κακοί ήταν οι Τούρκοι, πόσο γαμάτος είναι ο χριστιανισμός... Πού να βγουν πολίτες ευρωπαϊκών προδιαγραφών, ικανοί να κρίνουν... Ξέφυγα απ' το θέμα όμως...
Συμφωνώ απόλυτα, ειδικά στο κομμάτι :" Το σχολείο αδυνατεί να δώσει κάτι το ουσιαστικό, ώστε να κάνει τα παιδιά δύσπιστα, σκεπτικιστές θα έλεγα, πέρα από ένα πασάλειμμα τυπικών γνώσεων. Και αυτό έχει αποτέλεσμα να είσαι απόφοιτος λυκείου και να πιστεύεις σε ζώδια, θεωρίες συνωμοσίας, και ένα σορό άλλες προλήψεις. Αν από το σπίτι δεν πάρεις μια ουσιαστική ανοιχτή παιδεία, απ' το σχολείο δεν πρόκειται, τουλάχιστον για εδώ στην Ελλάδα. "Έχεις τόσο δίκιο.. δυστυχώς..
συφωνω με τις κριτικες ολων των παραπανω.για τον φωτορεπορτερ ομως δεν ειπε κανεις τιποτα. ο τυπος πρεπει να ειναι "ζαντο" για να κανει κατι τετοιο. μεγαλες προσδοκιες εχει για τον εαυτο του. οι φωτο του ειναι πραγματικα για συλλογη (εδω ειρωνευομαι)
Υπάρχουν ακόμη αυτοί; Πάντως, όπως και να έχει χαίρουν ψυχολογικής βοήθειας. Τα παιδιά τους λυπάμαι. Ο τυπάς στην πρώτη φωτογραφία με το εικονοστάσι στο στήθος με ξεπερνά.