'Εχω διαβάσει Ραφαηλίδη και πρόλαβα και τις εκπομπές στην τηλεόραση. Ως κριτικό τον εκτιμώ περισσότερο, ομολογώ, ωστόσο, ναι, δεν είναι της λενινιστικής φάσης, πάλι καλά. Στο προκείμενο. Μην μας απαξιώνεις τόσο πολύ. Ωστόσο δεν θα διαφωνήσω ότι πράγματι έχουμε μεγάλες και σοβαρές παθολογίες ανά τους αιώνες, μία εκ των σοβαρότερων η διχαστικότητα και η εγωπάθεια του περιούσιου λαού επί γης (ας δούμε πού έφτασαν οι εβραίοι με αυτήν την αντίληψη και πού εμείς..να τραβάς τα μαλλιά σου...)Το σύγχρονο ελληνικό κράτος είναι όντως βασισμένο σε εθνικούς μύθους. Πήγε να αποδομήσει ελαφρώς η Ρεπούση (και με παιδαγωγικό πρόσημο, ως πλέον αρμόδια στον τομέα -αν δεν απατώμαι η μεταπτυχιακή της αρμοδιότητα ενέπιπτε στα Παιδαγωγικά, δηλαδή ιστορία διαμορφωμένη ώστε να γίνει αντιληπτή καλύτερα και ορθότερα από τα παιδιά) αλλά είδες τι έγινε. Βέβαια, οφείλω να ομολογήσω ότι η επιλογή της λέξης "συνωστισμός" ήταν απαράδεκτη, πράγματι, ιδιαίτερα όταν η σχολική εκπαίδευση της γείτονος (κι όχι μόνο αυτής της γείτονος) είναι γεμάτη φανατισμό εναντίον των ελλήνων...Έίχαμε αρκετοί εξ ημών παππούδες και γιαγιάδες που τα έζησαν πρώτο χέρι, βλέπεις, τα γεγονότα του '22. Τέλος πάντων, ευχαριστώ για τον διάλογο. Ας ελπίσουμε ήταν αφορμή για τους φίλτατους συναναγνώστες μας να ενδιαφερθούν περισσότερο για τα φλέγοντα αυτά ζητήματα!