για πολλους δεν ειναι απλως ενα παρκο αλλα ενα θησαυροφυλακιο αναμνησεων,τα πρωτα παιδικα παιχνιδια,το ποδηλατο με τις βοηθητικες ροδες,ο παππους να καθεται στα πλατανια γιατι ηταν το αγαπημενο του δεντρο ,βαφτισια στον ναο των ταξιαρχων...το γεγονος οτι εγινε μπαλακι στα χερια του ενος και του αλλου υπευθυνου,δεν μας στερει μονο ενα μερος αναψυχης αλλα αποτελει και ενα ειδος προδοσιας απεναντι σε ολους εμας που ειδαμε την ζωη μας να υποβαθμιζεται,με τον ενα η΄ τον αλλον τροπο.
