Πραγματικά είναι σουρεαλ η όλη φάση. Ο καθένας είναι βυθισμένος στο μικρόκοσμο του. Αναλογως με το τι βιώματα ή πεποιθήσεις έχει ο καθένας, δίνει και διαφορετική ερμηνεία της εξομολόγησης. Ο εξομ. δεν άφησε να εννοηθει κάποια τυψη η ενοχή η καταπίεση ή τίποτα άλλο. Όλα αυτά είναι εικασίες των σχολιαστών. Ξαναδιαβάστε τι γράφει ακριβως και θα εκπλαγείτε από το πόσες διαφορετικές θεωρίες και θεωρίες έγιναν. Όλα αυτά δείχνουν τις απόψεις των γραφοντων και μόνο και δεν ξέρω αν και κατά πόσον αφορουν ή απευθύνονται τελικά στον εξομολογουμενο ή αν και κατά πόσο στους ίδιους τους γράφοντες. Ο άνθρωπος λέει ότι αγαπάει την κόρη του και δε μετανιώνει για τίποτα. Τώρα σαφώς αν κάποιοι θέλουν να ηθικολογούν και να κρίνουν, δικαίωμα τους. Απλά δε γίνεται να είμαστε όλοι ίδιοι και όλοι να επιτρέπεται να κάνουμε τα ίδια λάθη. Αν και δε βλέπω να μιλάει για κάποιο λάθος του ο εξομ.Μπορεί να είναι σύμφωνοι ΟΛΟΙ στην οικογένειά του με τους γάμους χωρίς έρωτα, με το γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων, με το γάμο μεταξύ ομοφυλόφιλου και ετεροφυλόφιλη, με το να τεκνοποιούν οι ομοφυλόφιλοι, με το να υπάρχουν εξωσυζυγικές σχέσεις και εκτονώσεις... με χίλια δυο. Μπορεί και όχι. Μπορει πάλι σε μερικά ναι και σε μερικά οχι. Εγώ από τα τόσα σχόλια, απλα συμπεραίνω οτι κάποιοι δεν μπορούν να συμβιβαστούν με τη ζωή του εν λόγω κυρίου, κάποιοι την ανέχονται, καποιοι την αποδέχονται κλπ. Όλα τα άλλα είναι εικασίες επί εικασιών. Γιατί δε βλέπω κάπου να λέει οτι νιώθει έτσι η αλλιώς σχετικά με τη ζωή του.Εν κατακλείδι, το point μου είναι ότι δεν υπάρχει λόγος να λυπούμαστε και να σκάμε γιατί οι οποίες ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ μας ηθικές δε συμφωνούν με του άλλου. Αφού είναι αυτός καλά (αν είναι) και εμείς καλά (αν είμαστε), ας ζήσει ο καθείς τη ζωή του με την ηθική του, τα λάθη του και τα σωστά του. Είναι αδύνατον να έχουμε όλοι την ίδια ζωή και την ίδια άποψη.