Σε ευχαριστώ για την μακροσκελή απάντηση. Πιστεύω πως αν υπάρχει κάπου φυσιοκρατία είναι στις ανάγκες: Τα παιδιά γίνονται παχύσαρκα επειδή τους ΑΡΕΣΕΙ η κόκα κόλα και τα μπέργκερ. Ο καπιταλισμός, αφουγκρασμένος τις θεωρίες συμπεριφοράς καταναλωτή (πρόκειται για μάθημα που διδάσκεται στα οικονομικά πανεπιστήμια), τα τιγκάρει στην ζάχαρη και ανοίγει ανά δύο τετράγωνα μπεργκεράδικα . Τα παχύσαρκα ακολουθούν τις ακόρεστες ανάγκες τους, στις διόδους του καπιταλισμού: Αρκεί να έχουν ζάχαρη και μπιφτέκι. Αν τα μπέργκερ με λαζάνια είναι φθηνότερα, αλλά δεν αρέσουν στα παιδιά, ο καπιταλισμός θα ακούσει τα παχύσαρκα παιδιά. Δεν θα τα αλλάξει.Αν το μπέργκερ γίνει ακριβότερο, αλλά αρέσει στα παιδιά, ο καπιταλισμός θα φτιάξει φθηνό κρέας. Δεν ξέρω πως, δεν ξέρω πότε, αλλά θα φτιάξει ΚΡΕΑΣ.Ο βασικός κανόνας περί προσφοράς και ζήτησης δεν αντιστρέφεται: Τα Coodys βγάζουν στις νηστείες, μεσογειακά όχι επειδή είναι φθηνά, αλλά επειδή κάποιοι Έλληνες νηστεύουν. Ομοίως εσχάτως παίζει με τα vegan, επειδή είναι –ναι- μόδα σε κάποιους νεότερους. λουκουμ, ειλικρινά δεν σε κατάλαβα. Μπορεί να φταίω και εγώ.