Πιστεύετε πραγματικά πως φταίει η έλλειψη αγάπης που παιδιά στο φάσμα αυτισμού δεν μπορούν να παρακολουθήσουν το ωρολόγιο πρόγραμμα ενός γενικού σχολείου? Όχι τα άπειρα ερεθίσματα που δέχονται καθημερινώς και δεν μπορούν να επεξεργαστούν? Δεν είναι καλύτερο το σχολικό περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί ειδικά για τέτοιες περιπτώσεις? Χώροι όπου τα παιδιά αυτά βγάζουν την ένταση τους με δημιουργικό τρόπο?
