Σε αυτες τις περιπτωσεις λενε οτι ο χρονος ειναι γιατρος. Επραξες πολυ σωστα με το να απευθυνθεις σ εναν ειδικο! Ειναι πολυ δυσκολο σ αυτες τις περιπτωσεις να διαχειριστουμε την ολη κατασταση! Να συνεχισεις να πηγαινεις στον ψυχολογο. Πριν 7 χρονια εχασα ξαφνικα την κολητη μου σε ηλικια 19 χρονων. Εχασα την γη κατω απο τα ποδια μου. Ενιωσα σαν να πεφτω στο κενο στο ακουσμα της ειδησης. Κλειστηκα στον εαυτο μου. Ηθελα να το βιωσω μονη μου αλλα καταλαβα οτι δεν μπορουσα να το διαχειριστω ολο αυτο. Ειχα στο πλευρο μου 2 ατομα που μου σταθηκαν. Πιστευω πως εχεις αναγκη απο ανθρωπους που μπορουν να σε καταλαβουν κ σε αγαπουν πραγματικα, σ αυτη τη φαση, κ θα τους βρεις στο οικογενειακο κ φιλικο σου περιβαλλον. Να ξερεις πως η μαμα σου παντα θα ειναι διπλα σου κ θα το νιωσεις αυτο! Σου ευχομαι ολοψυχα ο χρονος να απαλυνει τον πονο σου κ να κρατας μεσα σου ολες τις ομορφες στιγμες που ζησατε!