Υπάρχουν πολλές τέτοιες ιστορίες. Χωρίς αίσια κατάληξη. Και στην ηλικία των 20-30 είναι διαχειρίσιμο. Πόσα παιδακια όμως 13, 14, 15 κλπ δεν εχουν διωχτεί απ το σπιτι με το χειροτερο τρόπο. Σε μια τρυφερη και δυσκολη ηλικια ετσι κι αλλιως....να ακουσεις απ το μπαμπα και τη μαμα σου οτι δε σε αγαπανε, δε σε θελουν, τους ντροπιασες, απογοητευσες κλπΚαι μετά εχουμε πολλες αυτοκτονίες, παιδια χαμενα και σε εκμεταλλευση ή ριγμενα στα ναρκωτικά...Χρειαζεται ενδυναμωση των γκει παιδιων και απο την εκπαιδευση, που συχνα τα αρνειται πεισματικαπεριορισμος του ρολου της θρησκειας που οδηγει σε πολλα τετοια φαινόμεναΚαι "εκπαιδευση" των πολιτών και των μεσων, για αλλαγη στάσης....ωστε κανενας γονιός να μην αισθανεται ντροπιασμενος και απογοητευμένος (και γειτονας, φιλος, εργοδότης, συνεργάτης κλπ)Είναι καιρός αυτα να προχωρησουν τάχιστα...μιλαμε για ανθρώπινες ζωές, και όχι οπως πολλοι αντιτείνουν "για το κρεβατι"....