Το προβλημα με το κινημα "Και μενα" ειναι οτι στο υπαρξιακο του επικεντρο βρισκεται ο βιασμος. Ετσι χανει την πλειοψηφια των αντρων αλλα και γυναικων και φυσικα συστηνεται ως ενα μικρο κομματι της φεμινιστικης αφηγησης ( για την οποια αμφιβαλλω αν τα περισσοτερα μελη του εχουν εστω και μια στοιχειωδη ιδεα - αν ειχαν δε θα μιλουσαν ετσι ). Ερχεται λοιπον ο πολυς Σον Πεν να παρει το αυτονοητο ριμπαουντ, να μιλησει για το μανιχε'ι'στικο πρισμα του κινηματος και ξαφνιαζει πολλους ανυποψιαστους σερφιστες των κοντεμπορανεα, ως φωνη λογικης...