Πλέον ο Τρίερ δεν μπορεί να σοκάρει με την τσόντα - αυτός ή ο οποιοσδήποτε, βασικά. Κάποτε, όταν λίγοι σκηνοθέτες τολμούσαν, ο Τρίερ ανάμεσα σε άλλους έκανε κάτι το "μοντέρνο" θίγοντας ένα θέμα ταμπού, απαντώντας στις προκλήσεις και το καθεστημένο του πουριτανισμού.Τώρα όμως που η τσόντα βρίσκεται παντού -παντού όμως!-, το "μοντέρνο" ίσως θα ήταν μια πιο μινιμαλιστική και σεμνή προσέγγιση των σεξουαλικών σχέσεων. Τα μάτια μας έχουν κουραστεί και το μυαλό έχει... κορεστεί.Εξακολουθώ να ακούω από άτομα του χώρου ότι το Nymphomaniac είναι ένα αριστούργημα... δεν τους αδικώ όμως γιατί μέσα στο χώρο, επιβιώνεις αποθεώνοντας την εκάστοτε καθιερωμένη "αυθεντία".