#5Συγνώμη για το στερεότυπο αλλά έχω λόγο:Μιλάς πολύ δραματικά για μηχανικός βρε παιδί μου. Μήπως δε σου ταίριαζε αυτό το επάγγελμα; Μήπως το θεωρητικό υπόβαθρο των σπουδών αυτών δεν απαντάει στις αναζητήσεις σου και γι'αυτό το έχεις ρίξει στο μελόδραμα (δεν το λέω ειρωνικά);Λογικό να πάθεις ντουβρουτζά ερχόμενη από επάνω, από την ανεμελιά της φοιτητικής ζωής, στην Αθήνα, που δεν τη λες και πηγή χαράς κι αισιοδοξίας αυτήν την περίοδο. Γραπώθηκες από τον Φ. και έκανες ό,τι όλοι όσοι φοβούνται ν'αντιμετωπίσουν τους φόβους τους: Μιλάς, μιλάς, μιλάς. Μιλάς ΤΟΣΟ ρομαντικά και καταλήγεις στο ν'αναρωτιέσαι αν άραγε σ'αγάπησε ποτέ, για να μη δεις το λογικό:Πρέπει να δω τι μου φταίει και αντί να προχωράω μπροστά, πηγαίνω πίσω.Πέρασες τα μαθήματα, έφτασες στη διπλωματική και αντί να πάρεις πτυχίο, πάγωσες.Γνώρισες τον άνθρωπο σου και αντί να συζητάτε τον γάμο σας, χώρισες.Τα υπόλοιπα είναι υποθέσεις, τα δεδομένα είναι αυτά. Είναι δύσκολα τα πράγματα αυτήν την εποχή και το μέλλον είναι ζοφερούλι για τον περισσότερο κόσμο αλλά εσύ είχες έναν άνθρωπο που δεν σε παράτησε στα δύσκολα. Έφυγε όταν είδε ότι είσαι τόσο αδύναμη που ο μόνος τρόπος να είστε μαζί είναι να σηκώσει το βάρος σου. Όταν βρίσκεις έναν τέτοιον άνθρωπο που σε κάνει να νιώθεις όμορφα, γίνεσαι όμορφη για να μην τον χάσεις. Αντί να πας κομμωτήριο, πήγαινε να λούσεις και να χτενίσεις το μυαλό σου και θα δεις τι ωραία θα είσαι φρεσκαδούρα. Περμανάντ κυριολεκτικά.