Μάρα ΦέτηΠολύ ενδιαφέρουσα παρατήρηση. Θυμάμαι ότι η δασκάλα μου στο Πειραματικό έβρισκε πίνακες ή φωτογραφίες από θεατρικές παραστάσεις, για να τονίσει την οπτική σημασία ενός έργου, ποιήματος, λογοτεχνικού έργου. Επίσης επέμενε στην κατανόηση και κριτική επεξεργασία του γραπτού λόγου, με διάφορες μεθόδους και πολλές ερωτήσεις σχετικά με το "τι μπορεί να εννοεί ο ποιητής", το ύφος, το ρυθμό, τις λέξεις που τείνει να χρησιμοποιεί. Καλούσε την τάξη να πει ό,τι της έρχεται στο μυαλό και κρατούσαμε αυτά που συμφωνούσαν όλοι. Θα το λέγαμε σήμερα brainstorming, υποθέτω. Πολύ αργότερα είδα σε φωτογραφίες ή πίνακες τους ίδιους τους δημιουργούς. Ακόμη μάλλον μπερδεύω το Σεφέρη με τον Καβάφη οπτικά, αλλά μπορώ να πω ποιος έχει γράψει τι, ακριβώς επειδή μου έχουν εντυπωθεί οι συζητήσεις. Μακάρι κάποιες από αυτές τις μεθόδους που θυμάμαι να είχαν περάσει στους φοιτητές του Παιδαγωγικού που έρχονταν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα, αλλά δυστυχώς αμφιβάλλω...