Ακου να δεις, καπετανιε, και ακου καλα. Δεν ειναι ηρωικη πραξη το να πεσεις απο ενα γκρεμο. Ειναι απλα τραγικο. Και ακομα πιο τραγικο οταν το κανεις γιατι φοβασαι τι θα σου κανουν οι συγχωριανοι σου αν ζησεις και τους "ντροπιασεις". Δεν ηταν ηρωες οι 300 του Λεωνιδα, ουτε τους περασε απο το μυαλο να φυγουν, οι οικογενειες τους και τα κτηματα τους θα χανονταν. Οι Θεσπιεις ηταν οι ηρωες γιατι θα μπορουσαν καλλιστα να την ειχαν κοπανησει αλλα προτιμησαν, ελευθερα, να πολεμησουν. Αλλα οσο Ελληνες ηταν οι Θεσπιεις αλλο τοσο Ελληνας ειναι και ο ριψασπις μισθοφορος του Αρχιλοχου που λεει "Με την ασπίδα μου κάποιος Σάιος, το ξέρω, αγάλλεται.Ήταν όπλο αψεγάδιαστο, κι εγώ την εγκατέλειψα πλάι στο θάμνο,όμως δεν το ᾽θελα· έσωσα τη ζωή μου.Τι με νοιάζει πια η ασπίδα εκείνη; Ώρα καλή·θα ξαναβρώ άλλη, όχι κατώτερη."Και δεν τον βρισκω κατωτερο, αμα ειμασταν ολοι Θεσπιεις, θα ειχε εκλειψει το ειδος.
