Επειδη τελευταια εκανα εργασια ακριβως πανω στο θεμα,o Βaumeister ανεφερεται στην αυτοπεποιθηση που δεν εχει να κανει με το να "εισαι καλα με τον εαυτο σου" με την ανατολικοφιλοσοφικη εννοια,αλλα την αναγκη να εισαι ξεχωριστος,μοναδικος κ ανωτερος απο τους αλλους που νιωθει οτι οφειλει να εμπνεει η δυτικη κοινωνια σημερα στα παιδια. Και δεν νομιζω οτι ειναι τοσο ταξικο θεμα,πλουτου κλπ.Ολα τα μηνυματα της ποπ κουλτουρας τρωνε το νεο ποσο μοναδικη χιονονιφαδα ειναι,ποσο "διαφορετικος" οφειλει να νιωθει-προφανως με καλο σκοπο,προυποθετοντας οτι η αυτοπεποιθηση του χρειαζεται τονωση.Ισως και σαν αντιδραση στον ισοπεδωτικο τροπο που μεγαλωσε η προηγουμενη γενια.Αλλα αν αυτο ειναι το μονο μηνυμα που λαμβανει ο αλλος συνεχως απο γεννησιμιου του,φτανει να υποθεσει οτι αρκει να "ειναι ο εαυτος του" και θα πραγματοποιηθουν ολα ως δια μαγειας.Ε και τρωει τη σφαλιαρα μετα που βγαινει στην κοινωνια.Η ταπεινοτητα ,αναλογα πως την οριζει κανεις μπορει να ειναι μια χαρα χαρακτηριστικο.Ο Φρουντ το εννοει μαλλον διαφορετικα,αλλα και παλι ο Φρουντ δεν ειναι η βιβλoς