Μετά τις πρόσφατες (και όχι μόνο) αποκαλύψεις περί μιζών, υπερκοστολόγησης και όλα τα συναφή, μάλλον θα έπρεπε να σταματήσουμε να μιλάμε για "συνομωσιολογία". Όπου υπάρχει καπνός, υπαρχει και φωτιά. Όσον αφορά στα έργα, αγαπητέ αισιόδοξε, ναι έγιναν, αλλα συντηρήθηκαν;;; Είχα ενθουσιαστεί όταν είχα πρωτοδεί την ανάπλαση της πλατείας Μοναστηρακίου. Τώρα κάθε φορά που περνάω από εκεί θυμάμαι την ανικανότητα του Έλληνα να συντηρήσει ακόμα και αυτό που ήδη έχει! Και όταν λέω "Έλληνα" μιλάω και για τον Δήμο και για τον πολίτη. Αυτό που εσύ ονομάζεις μιζέρια, κάποιοι άλλοι το ονομάζουν ρεαλισμό. Αλλά μιας και είσαι τόσο σίγουρος ότι όλα θα πάνε καλά, θέλεις να μου πεις στο ροζ συννεφάκι σου οι άστεγοι και οι ναρκωμανείς που πάνε;;; Συγχωρα με, αλλά αφού έφαγα τα μούτρα μου με τον ρομαντισμό και την αισιοδοξία κάθε φορά που κάτι πήγαινε να αλλάξει, με κέρδισε ο ρεαλισμός! Εύχομαι ολόψυχα να πέσω έξω αυτή τη φορά! Αλήθεια.
