ο αντώνης ήταν καταχαρούμενος. από τη στιγμή που έφυγε από τη νου δου για να κάνει την πολιτική άνοιξη αυτό ήταν το όνειρό του. ένα όνειρο που δεν ήξερε βέβαια αν θα εκπληρώσει ποτέ.να είναι πρωθυπουργός της ελλάδας και να βρεθεί στο λευκό οίκο με τον πρόεδρο τον ηνωμένων πολιτειών.μετά από αυτό νοιώθει ότι έκλεισε ένα μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή του.θα μπορούσε να αποσυρθεί, αλλά για να έχει να θυμάται ότι υπήρξε σε αυτή τη θέση για καιρό, θα θελήσει να μείνει για όσο το δυνατόν περισσότερο, ώστε να μπει στο πετσί του ρόλου - να τον θυμόμαστε σαν πρώην πρωθυπουργό.