Ένα τραγούδι για χρόνια πολλά σε όσους και όσες γιορτάζουν:
Περαστικός από τα εγκαίνια της έκθεσης που ξεκίνησε χθες το βράδυ στο Pop Up 123, Πειραιώς 123, όπου γινόταν το αδιαχώρητο. Η νέα γενιά εικαστικών -που γίνεται όλο και καλύτερη- εκθέτει καινούργια έργα σε έναν πολύ ωραίο χώρο. Taxis, b., GPO, Vasmoulakis –και δεν ξέρω τι γίνεται, αλλά κάθε φορά που πρέπει να βγάλω φωτογραφίες τελειώνει η μπαταρία του κινητού. Πρόλαβα να βγάλω αυτά:
Taxis
b.
GPO
Στο δρόμο για το σπίτι έπαιζε και ξανάπαιζε ένα τραγούδι που έχει πει ο Δημήτρης Πουλικάκος πριν από σχεδόν σαράντα χρόνια, το οποίο έχει καταπληκτική ενορχήστρωση και στίχους που σου φτιάχνουν τη διάθεση και είναι σαν να γράφτηκε σήμερα.
Πολύ ωραίο στιλ (βεβαίως, βεβαίως!) μικρό μου κοριτσάκι
με τη σουηδική γυμναστική με το σορτσάκι.
Πολύ ωραίο στιλ (βεβαίως, βεβαίως!) ας βάλω τα γυαλιά μου
με λένε Ανδροκλή, δε μ’ ενοχλεί να χάσω τη δουλειά μου.
Σήμερα όπως κάθε πρωί φόρεσα το κοστούμι μου, το σιέλ πουκάμισο με τη φαντεζί γραβάτα, ήπια ένα καφέ με γάλα και τελειώνοντας το king size τσιγάρο μου, έριξα μια τελευταία ματιά από το παράθυρο, αχ, το τρανζίστορ στην απέναντι πολυκατοικία μεταδίδει πρωινή γυμναστική και (αχ) η ίδια πάλι τρυφερή ύπαρξη επιδίδεται εις τας πρωινάς ασκήσεις -τι θεσπέσιο πλάσμα, τι τέλειο προφίλ, τι θαυμάσιες αναλογίες, τι γρήγορα που περνάει η ώρα, πάλι καθυστέρησα στη δουλειά. Πολύ φοβάμαι ως εκ τούτου πως η Διεύθυνσις του γραφείου όπου εργάζομαι σύντομα θα με απολύσει!
Τι όμορφο προφίλ (βεβαίως, βεβαίως!) και τι ωραίο σώμα
όταν εσύ γελάς, κι η Σταρ Ελλάς ζηλεύει ακόμα.
Πολύ ωραίο στιλ (βεβαίως, βεβαίως!) ας βάλω τα γυαλιά μου
με λένε Ανδροκλή, δε μ’ ενοχλεί να χάσω τη δουλειά μου.
Τους στίχους έχει γράψει ο Γιάννης Λογοθέτης και τη μουσική ο Γιάννης Κιουρτσόγλου.
Αργότερα, ξεφυλλίζοντας το τελευταίο New York, είδα ένα θέμα για αυτό το βιβλίο που σε κάνει να αισθάνεσαι αγράμματος.
σχόλια