Από την Αργυρώ Μποζώνη
Σε λίγες μέρες μια από τις πιο ταλαντούχες Ελληνίδες χορεύτριες, θα ενσαρκώσει στη σκηνή της Πειραιώς 260, στις 4 και 5 Ιουλίου, σε ένα δυναμικό σόλο, το W Memorabilia (Phaedra's Laboratory), τις τραγικές ηρωίδες Φαίδρα, Μήδεια και Πασιφάη. Για την Λίντα Καπετανέα θα είναι μια ακόμα κατάδυση σε ένα κόσμο με συγκρουόμενα συναισθήματα και πολλαπλές όψεις της γυναικείας ταυτότητας. Η σκηνική μεταμόρφωση συμπεριλαμβάνει το ρόλο της πειθήνιας συζύγου, της στοργικής μητέρας, της απελπισμένης παιδοκτόνου. Ένα ψυχογράφημα της γυναικείας φύσης που καθοδηγείται επί σκηνής από την ανυπότακτη σωματική ενέργεια και στηρίζεται εξ ολοκλήρου στην γλώσσα της κίνησης.
Η Λίντα Καπετανέα αποφοίτησε από την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης το 1994.Μετεκπαιδεύτηκε, ως υπότροφος του του Ι.Κ.Υ., στο Merce Cunnigham studio, το Movement Research και το Dance Space στην Νέα Υόρκη, όπου επίσης συνεργάστηκε με την χορογράφο Irene Hultman. 
Στην Ελλάδα συνεργάστηκε με διάφορες ομάδες χορού ( Χορευτές, Sine Qua Non, κ.α.) συμμετέχοντας και σε παραστάσεις στην Ευρώπη, ενώ το 2002 το Υπουργείο Πολιτισμού της απένειμε το "βραβείο καλύτερης ερμηνείας". Από το 2002, η Λίντα Καπετανέα είναι μέλος της ομάδας ULTIMA VEZ του Wim Vandekeybus συμμετέχοντας στις παραστάσεις "Blush", "Sonic Boom" και "Pure", αλλά και στις ταινίες χορού "Blush" και "Here After". Την ίδια χρονιά, το 2002 γνωρίζει τον χορευτή Γιόζεφ Φρούτσεκ και το 2006 ιδρύουν την ομάδα RootlessRoot (Ρίζα-χωρίς-ρίζα). Με την ομάδα τους γυρίζουν όλο τον κόσμο και έχουν παρουσιάσει τα έργα "Sudden Showers of Silence", "Holdin' Fast", Installation "Burned tree is visiting Athens before next summer", "100 Wounded Tears", "UNA" (Unknown Negative Activity), "Drawing a Tiger like a Dog" "Body Teller" and "Making of a Young Girl", "Giving Birth To Thousand Years of The Rain", "Chuck and Bruce", "Kireru", "Bulldog Ant." .Η ομάδα RootlessRoot πρωτοεμφανίστηκε στο κοινό του Φεστιβάλ το 2007.
______________
Με την ευκαιρία της αθηναϊκής τους πρεμιέρας συναντήσαμε την Λίντα Καπετανέα για να μας πει δυο λόγια για τη διεθνή περιπέτεια της ομάδας τους.
Οι Rootless Root ζουν μια διεθνή περιπέτεια. Δραστηριοποιείστε περισσότερο στο εξωτερικό και λιγότερο στην Ελλάδα μπορώ να πω είστε μια διεθνής ομάδα. Έχετε φοβηθεί με όλο αυτό που κάνετε σε σχέση με το εδώ περιβάλλον και ότι συμβαίνει γύρω μας;
Δε το σκεφτήκαμε καν. Βουτήξαμε στα βαθιά, κάναμε τους rootless root και μόλις ξεκινήσαμε πήραμε αρκετές δουλειές στο εξωτερικό. Και συνεχίζουμε αυτό το ταξίδι. Έχουμε κουραστεί πάρα πολύ δεν βρισκόμαστε ποτέ στο σπίτι μας αλλά χρειάζεται και σαν καλλιτέχνες να μη κολλάμε και να βρισκόμαστε σε μια χώρα. Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να δείχνεις τη δουλειά σου στο εξωτερικό πόσο μάλλον αφού μας αρέσει που είμαστε ελληνική γιατί ο κόσμος δε ξέρει καν αν υπάρχει σύγχρονος χορός στην Ελλάδα. Είναι αρκετά δύσκολα γιατί δεν έχουμε υποστήριξη ούτε από το κράτος ούτε από το υπουργείο, αλλά καταφέρνουμε και κάνουμε αρκετά πράγματα μόνοι μας και ως ομάδα και ως δάσκαλοι χορού με τον Γιόζεφ. Κάνουμε αυτό το ταξίδι και προσπαθούμε να το απολαύσουμε.
Πιστεύεις στην ευρωπαϊκή ταυτότητα, ότι υπάρχει ευρωπαϊκή ταυτότητα, μια ενιαία ταυτότητα που διατρέχει αυτή την ήπειρο από το βορρά στο νότο και από τη δύση στην ανατολή;
Δε νομίζω, όχι. Νομίζω ότι όταν φτιάξαμε την Ευρώπη μόνο ευρωπαίοι δεν είμαστε. Είναι τελείως παράλογο αυτό. Δεν αισθάνομαι καθόλου ευρωπαίος πολίτης.
Εσύ μέσα από την τέχνη σου τι αισθάνεσαι ότι είσαι;
Ελληνίδα αισθάνομαι, που ταξιδεύει γενικά παντού και σίγουρα δε θα πω ότι είμαι Ευρωπαία. Θα πω ότι η καταγωγή μου είναι ελληνική και ότι ταξιδεύω και δουλεύω στον κόσμο.
Ποιο είναι το θέμα που σαν χορογράφοι με τον Jozef Frucek προτιμάτε να ασχολείσθε περισσότερο, ένα θέμα στο οποίο έρχεστε και επανέρχεστε, κάτι που τρέχει σε κάθε δουλειά σας υπόγεια ή εμφανώς;
Παίζουμε πολύ με τα συναισθήματα γιατί μας ενδιαφέρει να αγγίξουμε το θεατή όχι μόνο διανοητικά, αλλά να αγγίξουμε και το στομάχι του. Αυτό προέκυψε από τότε που ξεκινήσαμε την ομάδα και φτιάξαμε τα έργα. Τότε, οι περισσότερες κριτικές αυτό έγραφαν και έτσι σιγά- σιγά αυτό βρήκαμε και εμείς το λεξιλόγιό μας και το χαρακτήρα μας μέσα από αυτές. Σίγουρα μας ενδιαφέρει ο τρόπος που δουλεύουμε το σώμα μας, το πώς εκφράζουμε τις ιδέες μας, αλλά δε μας ενδιαφέρει καμία αισθητική. Ξεκινάμε έχοντας μια ιδέα κινησιολογική και αν αυτή εκφράζει απόλυτα στη σκηνή και την ιδέα που θέλουμε να δείξουμε στον θεατή αυτό είναι για μας το καλύτερο. Νομίζω ότι κάθε έργο μας έχει πολιτικό περιεχόμενο χωρίς να το φωνάζουμε, η να το γράφουμε στα δελτία τύπου. Πιο πολύ ασχολούμαστε με το τι ζούμε την κάθε περίοδο πριν φτιάξουμε το κάθε έργο.
Έχετε σκεφτεί ποτέ ότι είσαστε και εσείς μια ομάδα μέσα σε πολλές στο παγκόσμιο επίπεδο; Ότι είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσει μια ομάδα;
Ναι είμαστε, το έχουμε σκεφτεί. Φεύγουμε από τη μια πρεμιέρα και πάμε στην άλλη ή φεύγουμε από τη μια χώρα και πάμε στην άλλη. Είμαστε και εμείς παγιδευμένοι μέσα σε αυτό και νοιώθουμε και λίγο πνιγμένοι.
Όμως, έχετε την ανάγκη να δημιουργείτε συνεχώς και να μοιράζεστε την τέχνη σας, το έργο σας, έτσι δεν είναι; Πιστεύετε , αν δε μοιραστείτε μπορείτε να προχωρήσετε;
Σωστά, είναι μια ανάγκη επικοινωνίας. Έχουμε την ανάγκη να μοιραστούμε αυτές τις ιδέες μας και αυτόν τον προβληματισμό με τους θεατές. Δεν κάνουμε παραστάσεις που δίνουν λύση, απλώς λέμε τι αισθανόμαστε, τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή, που πάμε.
Χορεύετε από το 1994. Φτιάξατε τους Rooless Root το 2006. Έχοντας μια δική σας ομάδα νιώθεις πιο ολοκληρωμένη;
Ναι, με τους Rootless Root νοιώθω πιο ολοκληρωμένη γιατί κάνω κάτι που είναι δικό μου, είναι σαν παιδί μου και αυτό με γεμίζει παρόλο που δεν ξεκουραζόμαστε καθόλου, δουλεύουμε πάρα πολύ και ταξιδεύουμε πολύ. Και προσπαθούμε να το ευχαριστηθούμε όσο γίνεται περισσότερο.
Με το Phaedra's laboratory τι ιστορία θέλετε να αφηγηθείτε;
Καθώς δημιουργούσαμε το Phaedra's laboratory εγκαταλείψαμε την ανάγκη να παρουσιάσουμε κάτι με ιδιαίτερα αρθρωμένη μορφή, όμορφo ή με τη φιλοδοξία να είναι αρεστό. Είναι μάλλον μια παρουσίαση της ιδέας παρά μια παρουσίαση του τελικού προϊόντος. Δεν είναι όμως και ένα work in progress ή ένα πείραμα που θα επιθυμούσαμε να κρύψουμε κάτι από πίσω. Ενδιαφερόμαστε, όπως τόσο πολλοί άλλοι καλλιτέχνες πριν από μας, για τη διαδικασία και την παρουσίαση των ιδεών με τις οποίες δουλεύουμε. Στόχος μας είναι να κάνουμε το κοινό να δει πώς τα ενδιαφέροντα και τα υλικά μας αποτυπώνονται μέσω του τρόπου σκέψης και ερμηνείας μας. Πρόκειται για μια συσσώρευση χειρονομιών και διαδικασιών που μας υποκινούν σε πολλά διαφορετικά επίπεδα.
________________
Πληροφορίες για την παράσταση:
Ιδέα – Xορογραφία: Rootlessroot [Λίντα Καπετανέα GR - Jozef Frucek SK]
Ανάπτυξη ιδέας: Rootlessroot, Μάρθα Φριντζήλα, Νικολέτα Φριντζήλα
Μουσική: Βασίλης Μαντζούκη
Σχεδιασμός φωτισμών: Σοφία Αλεξιάδου
Καλλιτεχνικός σύμβουλος: Παρις Μέξης
Σκηνικά: Jozef Frucek, Βασίλης Μαντζούκης
Κοστούμια: Isabelle Lhoas
Δραματουργία: Martin Kubran
Ερμηνεία: Λίντα Καπετανέα
σχόλια