To τεράστιο τμήμα πάγου που απασχολούσε την επιστημονική κοινότητα τους τελευταίους μήνες μόλις αποκολλήθηκε από την παγοκρηπίδα Larsen στην Ανταρκτική.

 

Η αποκόλληση εντοπίστηκε σήμερα το πρωί από τις εικόνες που έστειλαν οι δορυφόροι και αμέσως σήμανε συναγερμός σε όλες τις ερευνητικές ομάδες ώστε να συλλέξουν τα πρώτα στοιχεία και να κάνουν μετρήσεις.

 

 

 

 

Η ρωγμή που είχε καταγραφεί στην παγοκρηπίδα:

 

 

 

 

To γιγανταίο παγόβουνο είναι διπλάσιο από το μέγεθος του Λουξεμβούργου και τώρα πλέει στην θάλασσα Weddell.

 

Τον περασμένο μήνα οι επιστήμονες είχαν δηλώσει πως πλέον «κρέμεται από μια κλωστή» και περίμεναν ανά πάσα στιγμή την ολοκλήρωση της διαδικασίας η οποία είχε κριθεί μη αναστρέψιμη.

 

Η παγοκρηπίδα Larsen C είναι τώρα 10% μικρότερη και «γέννησε» ένα από τα μεγαλύτερα παγόβουνα που έχουν καταγραφεί στη σύγχρονη ιστορία.

 

Το παγόβουνο υπολογίζεται πως είναι 5.000 - 6.500 τετραγωνικά χιλιόμετρα σε έκταση. Χρησιμοποιώντας ένα υψομετρητή ραντάρ πάνω στο δορυφόρο Cryosat, οι επιστήμονες μέτρησαν το ύψος της επιφάνειας πάγου, στοιχείο που χρησιμοποίησαν για να υπολογίσουν το πάχος και τον όγκο του, αλλά πριν την αποκόλλησή του. Ακόμη δεν είναι γνωστό αν μετά την αποκόλλησή έχει μείνει ακέραιο ή αν διασπάστηκε κάποιο τμήμα του.

 

Περισσότερα στοιχεία αναμένονται μέσα στις επόμενες ώρες καθώς συλλέγονται περαιτέρω πληροφορίες.

 

Ενδεικτικές συγκρίσεις για το μέγεθος του παγόβουνου
Ενδεικτικές συγκρίσεις για το μέγεθος του παγόβουνου

 

Ο Noel Gourmelen από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου είχε κάνει κάποιες μετρήσεις  ότι το παγόβουνο είναι περίπου 190 μέτρα σε πάχος και περιέχει περίπου 1.155 κυβικά χιλιόμετρα πάγου.

 

"Υπολογίσαμε επίσης ότι το βάθος κάτω από τη στάθμη της θάλασσας θα μπορούσε να φθάσει τα 210 μέτρα", ανέφερε σε δήλωσή του ο Gourmelen.

 

Η τεράστια ρωγμή που δημιούργησε το νέο παγόβουνο αυξήθηκε κατά τη διάρκεια μιας περιόδου ετών, αλλά μόνο μεταξύ 25 Μαΐου και 31 Μαΐου, η διαφορά αυξήθηκε κατά 17 χιλιόμετρα - η μεγαλύτερη αύξηση από τον Ιανουάριο. Μεταξύ της 24ης Ιουνίου και της 27ης Ιουνίου, η κίνηση του πάγου επιταχύνθηκε, φτάνοντας σε ποσοστό άνω των 10 μέτρων την ημέρα για το τμήμα που είχε ήδη κοπεί.

 

Αλλά τελικά δεν ήταν ένα απλό σπάσιμο - τα δεδομένα που συλλέχθηκαν μόλις λίγες μέρες πριν αποκάλυψαν ότι  ότι η ρήξη είχε διακλαδιστεί, πράγμα που σημαίνει ότι έχουν μάλλον σχηματιστεί και αρκετά μικρά παγόβουνα.

 

 

 

«Υπάρχει αρκετός πάγος στην Ανταρκτική που αν έλιωνε όλος, ή έστω γλιστρούσε στον ωκεανό, η στάθμη της θάλασσας θα αυξανόταν κατά 60 μέτρα», λέει ο Martin Siegert, καθηγητής γεωεπιστημών στο Imperial College του Λονδίνου και διευθυντής στο Grantham Institute για την Κλιματική Αλλαγή και το Περιβάλλον.

 

Ωστόσο, παρόλο που η γέννηση του τεράστιου παγόβουνου δείχνει δραματική, κάποιοι ειδικοί λένε πως από μόνο του δεν θα επηρεάσει στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας. «Είναι σαν το παγάκι μέσα στο τζιν με τόνικ σου- ήδη επιπλέει και αν λιώσει δεν θα αλλάξει και πάρα πολύ τον όγκο νερού μέσα στο ποτήρι», υποστηρίζει ένας ερευνητής.

 

Μετά την κατάρρευση της παγοκρηπίδας Larsen Α το 1995 και Larsen Β το 2002, όλα τα βλέμματα έχουν τώρα στραφεί στην Larsen C.

 

Ο Siegert σπεύδει να διευκρινίσει πως η γέννηση του νέου παγόβουνου δεν είναι σημάδι πως η παγοκρυπίδα πρόκειται να διασπαστεί, τονίζοντας ότι οι παγοκρυπίδες σπάνε φυσικά καθώς επεκτείνονται περισσότερο προς τον ωκεανό. «Δεν ανησυχώ υπερβολικά γι' αυτό, δεν είναι το πρώτο τεράστιο παγόβουνο που έχει σχηματιστεί ποτέ», λέει.

 

 

 

Όπως μεταδίδει το βρετανικό BBC, το παγόβουνο δεν αναμένεται βραχυπρόθεσμα να μετακινηθεί πολύ ούτε πολύ γρήγορα. Ωστόσο θα πρέπει να παρακολουθείται. Ρεύματα και άνεμοι μπορεί να το σπρώξουν βόρεια της Ανταρκτικής όπου θα αποτελούσε κίνδυνο για τη ναυσιπλοΐα.