Στην Εκκλησία λέμε πάντα ναι;

Να βλέπετε άλλα κανάλια εκείνη την ώρα ,όλοι πρέπει να έχουν το δικαίωμα να δουν και μια θρησκευτική εκπομπή αν το επιθυμούν

Ναι θα βάλουμε το κρατικό κανάλι που πάιζει θεατρικές παραστάσεις απ' όλον τον κόσμο. Ή το κρατικό εκπαιδευτικό κανάλι που έχει μαθήματα χημείας, φυσικής, μαθηματικών, φιλοσοφίας. Ή το κρατικό κανάλι που ασχολείται με τις τέχνες.

Με συγχωρείτε κύριε των 12.59 Αλλά αυτά είναι μερικά από τα πράγματα με τα οποία πρέπει να ασχολούνται τα κρατικά κανάλια. Όχι, εκκλησιαστικές εκπομπές. Εκτός κι αν είναι ιστορικού, αρχαιολογικού, αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος.

Η Εκκλησία έχει περιουσία. Ας πάρει λοιπόν άδεια κι ας κάνει ένα θρησκευτικό κανάλι, να το βλέπετε κι εσείς.

Δεν έχω τίποτα με την Εκκλησία, μη με παρεξηγήσετε, ούτε με σας. Ίσα-ίσα πιστεύω ότι η ορθοδοξία με έναν τρόπο μου ταιριάζει. Μέσα της υπάρχει ένα κομμάτι του εαυτού μου (και αντιστρόφως)

Αλλά ξέρετε, μου αρέσει πολύ και το σεξ με τρεις, αλλά δεν θα έβαζα μια εκπομπή που να το προωθεί και να το διδάσκει σε κρατικό κανάλι.

Ας βρει ο καθείς το δρόμο του μόνος του.

Να προβάλλουν το Έργο της Εκκλησίας με θέμα ως εξής:

- Πόσο Χρήμα έχει στα σπλάχνα της η εκκλησία;
- Πόσους έχει αφήσει να πεινάνε ακόνη μπρος στα σκαλιά της;
- Πόσοι με ράσα ζουν ζωή χαρισάμενη σε βάρος των πιστών;
- Πόσα σκάνδαλα περί σεξουαλικής κακοποίησης ξέσπασαν τα τελευταία χρόνια και πόσα έχουν θάψει;
- Με ποιο τρόπο στάθηκαν απέναντι στους πολίτες έστω (στους πιστούς της ) στην σημερινή οικονομική κρίση;
- Πόσο όμορφος θα ήταν ο χώρος της Εκκλησίας χωρίς τους υποκριτές στους άμβωνες; Χωρίς το χρυσό που σε τυφλώνει;

Η Πίστη όλων στον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά βρίσκεται μέσα στην ψυχή μας. το Έργο του Θεού και για όποιον Θεό πιστεύει ο καθένας μας, μας φανερώνεται αργά ή γρήγορα. Αυτή είναι δική μου άποψη καθαρά χωρίς να θέλω να θίξω εκείνους που βρίσκουν ακόμη νόημα να θέλουν να πηγαίνουν στην Εκκλησία να προσευχηθούν...

εκτός και αν η εκμπομπή έχει να κάνει με ιστορικού, αρχαιολογικού, αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος όπως καλά είπε και ο παραπάνω σχολιαστής.

Την εκπομπή "Αρχονταρίκι" την είχα παρακολουθήσει αρκετές φορές και ομολογουμένως ήταν υψηλού επιπέδου. Συμφωνώ επίσης με την προβολή της παράδοσης και την προαγωγή του πολιτισμού γενικά ως σκοπούς που μπορεί να υπηρετεί το τηλεοπτικό πρόγραμμα. Οι δικές μου παρατηρήσεις είναι δύο: 1) το έργο της Εκκλησίας θα παρουσιάζεται ως εκπομπή (αυτο) επιδαψίλευσης; Θα παρουσιάζεται με κριτική προσέγγιση ως προς το ποιοί έχουν πρόσβαση σε αυτό και αν ενδεχομένως η πρόσβαση γίνεται υπό τη μορφή της αποδοχής του Εκκλησιαστικού περιβάλλοντος; Δηλαδή, μπορεί αυτό να υποκαταστήσει την υποχρέωση της Πολιτείας να επιβάλλει φόρους και ακολούθως να παρέχει την υποστήριξη σε όσους έχουν ανάγκη, ακολουθώντας την αρχή της μη-διάκρισης με βάση το φύλο, την εθνοτική καταγωγή, τη θρησκευτική πεποίθηση ή το σεξουαλικό προσανατολισμό; Μπορεί δηλαδή λχ ένας νέος ομοφυλόφιλος, που του λένε οι γονείς του "θα σε σκοτώσω αν δεν αλλάξεις" ή αν ακούσω κάτι από τους γείτονες, να καταφύγει σε έναν ξενώνα -έστω με ένα χαμηλό ενοίκιο για ξεκίνημα- της Εκκλησίας, χωρίς να υφίσταται τις αντιεπιστημονικές "θεραπείες" ή την παρενόχληση; Και μιλώ για πραγματική ζωή και όχι για "εν κρυπτώ αδελφότητες και κυκλώματα". Ερωτώ δηλαδή αν η προσφορά δίνεται σε όλους αδιακρίτως και εννοοούμε και όλους και αδιακρίτως ή γίνεται με τα κριτήρια της Εκκλησίας, διότι τότε πρέπει να φορολογείται επαρκώς και ακολούθως να καλύπτει το κενό η Πολιτεία.
2) Η δυνατότητα να δεις κάτι άλλο υπάρχει, εκτός αν το ΕΣΡ έχει αποφασίσει ότι δεν πρέπει να υπάρχει. Υπάρχει σήμερα στο ραδιοτηλεοπτικό χρόνο η κριτική προσέγγιση προς την Παράδοση, σε σημεία που μπορεί να μην τα θεωρούμε σωστά και να θεωρούμε ότι χρήζουν αναθεωρήσεως με βάση τη σύγχρονη γνώση και τις σύγχρονες αντιλήψεις περί Δίκαιης Πολιτείας; Ή η Παραδοση θεωρείται θέσφατο πέρα από την κριτική και αναπόσπαστο κομμάτι της προαγωγής του πολιτισμού; Διότι πολλοί προηγμένοι κατά κοινή ομολογία λαοί και πολιτισμοί, τόλμησαν το καινούριο, αντίθετα με αυτές ακόμα τις δικές τους Παραδόσεις, αν αυτό το καινούριο υπηρετεί καλύτερα από την Παράδοση τις αξίες των ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, της ατομικής ελευθερίας και των αρχών του Κράτους Δικαίου. Καλώς ή κακώς δεν είναι όλα λυμένα και καλώς ειπωμένα μέσα στις Παραδόσεις, και δεν αναφέρομαι μόνο στη δική μας.
Νομίζω ότι στον εγχώριο δημόσιο λόγο -και δεν είμαι αντίθετος στην ύπαρξη τέτοιων εκπομών- εκείνο που κυρίως όμως λείπει είναι η διαλεκτική αντιπαράθεση νέων αντιλήψεων και η αναζήτηση νέων δρόμων. Στην Παράδοσή μας είναι άλλωστε και το ρουσφέτι και η προσπάθεια κάθε καλού οικογενειάρχη να βολέψει σε μια θέση στο Δημόσιο τα παιδιά του, να καταπατήσει και κάτι για να αφήσει ένα κεραμίδι στα παιδιά του, άρα χρειάζεται και η κριτική και όχι μόνο το λιβάνισμα στην Παράδοση. Να δούμε μέσα μας κάποια πράγματα που πρέπει να αλλάξουν και να μην αντιμετωπίζουμε τις αλλαγές ως μηχανορραφίες "ξένων κέντρων που θέλουν να μας αφελληνίσουν". Λείπει απελπιστικά αυτό από το δημόσιο λόγο και πώς να μην καταφεύγει τότε ο κόσμος σε ερμηνείες συνομωσίας...Όπως έχω πει και αλλού άλλωστε, δεν είναι πια όλοι, άντρες και γυναίκες στην Ελλάδα έτοιμοι να ξαναβάλουν τις φουστανέλλες και τα συγκούνια πρακτικώς θέλουν τις παραδοσιακές αξίες μόνο για τους άλλους, άρα δε θεωρούν ότι με αυτές γίνεται η ζωή τους καλύτερη.