10 αξέχαστες παραστάσεις του Ρομέο Καστελούτσι

10 αξέχαστες παραστάσεις του Ρομέο Καστελούτσι Facebook Twitter
0

Santa Sofia. Teatro Khmer

(1986)

10 αξέχαστες παραστάσεις του Ρομέο Καστελούτσι Facebook Twitter


Παράσταση-σταθμός για την πορεία της Societas Raffaello Sanzio (SRS), με την οποία ανακοινώνεται η σύγκρουσή της με τον κόσμο, την τέχνη, την αισθητική των «πλαστών εικόνων». Η παράσταση συνδέθηκε μ' ένα μανιφέστο της Κλαούντια Καστελούτσι, αδελφής του Ρομέο και ιδρυτικού μέλους της SRS (δραματουργός, ερμηνεύτρια, χορογράφος/κινησιολόγος της ομάδας). «Δεν θα μπεις στην εκκλησία της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη χωρίς επανάσταση. Εθισμένε στο θέατρο, απομακρύνσου – δεν υπάρχουν εικόνες για σένα εδώ. Δεν υπάρχει τίποτα να δεις που να μπορεί να σχολιαστεί από αισθητική πλευρά. [...] Αυτό εδώ είναι το θέατρο που αρνείται την αναπαράσταση», διακηρύσσεται μεταξύ άλλων.

Alla Bellezza Tanto Antica

(1988)

Παράσταση που συνδέεται με μια φάση της SRS (στα τέλη της δεκαετίας του '80) κατά την οποία το ενδιαφέρον της στράφηκε σε αρχετυπικούς μύθους που δεν έχουν δυτική προέλευση, με έντονη παρουσία ζώων επί σκηνής. Τα ζώα σημαίνουν τις αρχικές «φυσικές» αλήθειες που ο άνθρωπος έχει χάσει (η μη-υπόκριση, μία απ' αυτές) και την προέλευση του θεάτρου από τις γιορτές του Διονύσου και την τράγων ωδή.

Amleto. La Veemente Esteriorità Della Morte di un Mollusco

(1992)

10 αξέχαστες παραστάσεις του Ρομέο Καστελούτσι Facebook Twitter

Ο ηθοποιός, ως έννοια και «πραγματικότητα», βρίσκεται στο επίκεντρο μιας παράστασης με τον παράξενο τίτλο Άμλετ, η εμφατική εξωτερικότητα του θανάτου ενός μαλάκιου που εμπνέεται από τον σαιξπηρικό Άμλετ. Η απορία του Καστελούτσι για το παράδοξο του ηθοποιού χρόνια μετά παραμένει και διατυπώνεται χαρακτηριστικά στην εξής πρόταση: «(Ο ηθοποιός) είναι για μένα η απόλυτη ετερότητα».

Orestea (Una Commedia Organica?)

(1995)

10 αξέχαστες παραστάσεις του Ρομέο Καστελούτσι Facebook Twitter

Πρόκειται για την παράσταση με την οποία το ιδιοφυές θέατρο του Ρομέο Καστελούτσι και της SRS άνοιξε τα φτερά του στις σκηνές του κόσμου. Θεωρώντας ότι η Ορέστεια του Αισχύλου αποτελεί την «κορύφωση της αισθητικής του δυτικού κόσμου», στέκεται ερωτηματικά απέναντι στις σύνθετες ιδέες και συγκρούσεις που θέτει η αρχαία τριλογία. Η δική του σύνθεση βασίζεται σε ανοίκειες επιλογές που επιτρέπουν το άνοιγμα της ερμηνείας στο άπειρο – οδηγώντας στην τελεσίδικη καταδίκη της «επίσημης» κριτικής. Τα σώματα των ηθοποιών παράγουν νοήματα (η Κλυταιμνήστρα και η Κασσάνδρα π.χ. είναι παχύσαρκες), ο κορυφαίος στον Αγαμέμνονα ανακαλεί τον άσπρο κούνελο από την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, στις Χοηφόρες ο Ερμής είναι αλμπίνος που βόσκει δύο άσπρα γαϊδούρια και στις Ευμενίδες πίθηκοι παριστάνουν τις Ερινύες.

Giulio Cesare

(1997)

10 αξέχαστες παραστάσεις του Ρομέο Καστελούτσι Facebook Twitter

Χαρακτηριστική περίπτωση για τον τρόπο που ο Ρομέο Καστελούτσι χρησιμοποιεί την «εικόνα» του ηθοποιού και τη φυσική του κατάσταση (με εμφανή σημάδια αδυναμίας, ασθένειας, δυσμορφίας) για να ζωντανέψει νοήματα. Εδώ, π.χ., ο Αντώνιος έχει υποστεί τραχειοτομή και ο Κικέρων είναι τόσο παχύς, που θυμίζει παλαιστή σούμο. Το τέλος της ρητορικής και του θεσμικού πολιτικού λόγου.

Genesi. From The Museum of Sleep

(1999)

10 αξέχαστες παραστάσεις του Ρομέο Καστελούτσι Facebook Twitter

Η Παλαιά Διαθήκη αποτελεί πεδίο αναφοράς για το ιδιότυπα «θεολογικό» θέατρο του Καστελούτσι. Εδώ το πρώτο βιβλίο της δίνει αφορμές για μια σκηνική οντολογία, όπου η ύπαρξη συλλαμβάνεται ως αέναη αναμέτρηση της δημιουργίας με την καταστροφή, της γέννησης με τον θάνατο, του Καλού με το Κακό. Ο Αδάμ είναι ακροβάτης και η Εύα μια ηλικιωμένη που έχει κάνει μαστεκτομή. Ιστορικά γεγονότα (π.χ. το Ολοκαύτωμα) μεταγράφονται ποιητικά σε σκηνικές εικόνες.

Tragedia Endogonidia

(2002-4)

10 αξέχαστες παραστάσεις του Ρομέο Καστελούτσι Facebook Twitter

Έντεκα, διαφορετικά μεταξύ τους «επεισόδια», συνδεδεμένα με συγκεκριμένη ευρωπαϊκή πόλη (Τσεζένα, Αβινιόν, Βερολίνο, Βρυξέλλες, Μπέργκεν, Παρίσι, Ρώμη, Στρασβούργο, Λονδίνο, Μασσαλία), προέκυψαν από την επιθυμία του Ρομέο Καστελούτσι να ασχοληθεί για μία ακόμη φορά με την έννοια του τραγικού στο θέατρο. Ο τίτλος δείχνει τη διανοητική καταιγίδα που οδήγησε στη σύλληψη και στην πολυεπίπεδη υλοποίησή της: η τραγωδία παραπέμπει στην καταστροφή και τον θάνατο, ενώ η λέξη «ενδογονιδιακή» παραπέμπει στους μονοκύτταρους οργανισμούς, τις πιο απλές μορφές ζωής που αναπαράγονται με συνεχή διαίρεση.

Hey Girl!

(2006)

10 αξέχαστες παραστάσεις του Ρομέο Καστελούτσι Facebook Twitter

Ο αρχικός πυρήνας της SRS διαλύεται και καθένα από τα μέλη του ακολουθεί ατομική πορεία (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι σταμάτησαν να συνεργάζονται για τις παραστάσεις του Καστελούτσι). Το ενδιαφέρον του Ρομέο Καστελούτσι για τη θηλυκή φύση ως αρχή και τέλος της δημιουργίας είναι παλιό. Σε αυτή την παράσταση επικεντρώνεται στο γυναικείο σώμα και στα (ανδρικά) στερεότυπα που καθορίζουν τον τρόπο που νιώθουν οι ίδιες οι γυναίκες γι' αυτό.

Divina Commedia: Inferno, Purgatorio, Paradiso

(2008)

10 αξέχαστες παραστάσεις του Ρομέο Καστελούτσι Facebook Twitter

Είδαμε την τριλογία του Καστελούτσι πάνω στην ιδέα των τριών μετά θάνατον χώρων στην καθολική πίστη, στο Φεστιβάλ Αθηνών 2009. Ο τρόπος που «θεολογεί» ο Ρομέο Καστελούτσι εδώ φτάνει στο επίπεδο μιας εμπειρίας που υπερβαίνει τη δυνατότητα της γλώσσας να μιλήσει γι' αυτήν. Έξοχο, οπτικό, εικαστικό, φιλοσοφικό θέατρο.

Sul Concetto di Volto Nel Figlio di Dio

(2010)

10 αξέχαστες παραστάσεις του Ρομέο Καστελούτσι Facebook Twitter

Στο Περί της εννοίας του προσώπου του Υιού του Θεού (2010) η φθαρτή, θνητή ανθρώπινη ύπαρξη αντιπαρατίθεται στη δύναμη της τέχνης να την καθιστά αθάνατη και αιώνια – το μεγαλειώδες ψέμα ενός ζωγραφικού αριστουργήματος από τη μια, ο γέρος που φτάνει στην έσχατη φυσική ταπείνωση από την άλλη. Να μιλάς για τα πιο σημαντικά, σχεδόν χωρίς λόγια: ένα ανεκτίμητο κατόρθωμα.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάνεις χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη σου ανάγκη

Χορός / «Κάνουμε χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη μας ανάγκη»

Με αφορμή την παράσταση EPILOGUE, ο διευθυντής σπουδών της σχολής της Λυρικής Σκηνής Γιώργος Μάτσκαρης και έξι χορευτές/χορεύτριες μιλούν για το δύσκολο στοίχημα τού να ασχολείται κανείς με τον χορό στην Ελλάδα σήμερα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαρία Κωνσταντάρου: «Ερωτεύτηκα αληθινά στα 58»

Οι Αθηναίοι / Μαρία Κωνσταντάρου: «Δεν παίζω πια γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία μου»

Μεγάλωσε χωρίς τη μάνα της, φώναζε «μαμά» μια θεία της, θυμάται ακόμα τις παιδικές της βόλτες στον βασιλικό κήπο. Όταν είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας της είπε «θα σε σφάξω». Η αγαπημένη ηθοποιός που έπαιξε σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις αλλά και ταινίες της εποχής της είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Γιάννος Περλέγκας ανεβάζει τον «Κατσούρμπο» του Χορτάτση

Θέατρο / Γιάννος Περλέγκας: «Ο Κατσούρμπος μας είναι μια απόπειρα να γίνουμε πιο αθώοι»

Ο Γιάννος Περλέγκας σκηνοθετεί το έργο του Χορτάτση στο πλαίσιο του στο πλαίσιο του Κύκλου Ρίζες του Φεστιβάλ Αθηνών. Τον συναντήσαμε στις πρόβες όπου μας μίλησε για την αξία του Κρητικού συγγραφέα και του έργου του και την ανάγκη για περισσότερη λαϊκότητα στο θέατρο. Κάτι που φιλοδοξεί να μας δώσει με αυτό το ανέβασμα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασίλης Παπαβασιλείου

Απώλειες / Βασίλης Παπαβασιλείου (1949-2025): Ένας σπουδαίος διανοητής του ελληνικού θεάτρου

«Αυτό, λοιπόν, το οφείλω στο θέατρο: τη σωτηρία από την κακομοιριά μου»: Ο σκηνοθέτης, μεταφραστής, ηθοποιός και δάσκαλος Βασίλης Παπαβασιλείου πέθανε σε ηλικία 76 ετών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Θέατρο / Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Ήμουν ένα αγρίμι που είχε κατέβει από τα βουνά»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός φέτος ερμηνεύει τον Νεοπτόλεμο στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή. Πώς κατάφερε από ένα αγροτικό περιβάλλον να πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες και γιατί πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην Πολύαιγο, διαβάζοντας «Βάκχες»;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Θέατρο / Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης διασκευάζει φέτος τις τραγωδίες του Οιδίποδα σε ένα ενιαίο έργο και μιλά στη LiFO, για το πώς η μοίρα είναι μια παρεξηγημένη έννοια, ενώ σχολιάζει το αφήγημα περί «καθαρότητας» της Επιδαύρου, καθώς και τις ακραίες αντιδράσεις που έχει δεχθεί από το κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΓΙΑ 28 ΜΑΙΟΥ Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Θέατρο / Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Σαν σήμερα, το 1943, γεννήθηκε η Ελληνίδα σοπράνο που διέπρεψε για μια ολόκληρη δεκαετία στην Ευρώπη και την Αμερική, αλλά κάηκε εξαιτίας μιας σειράς ιδιαίτερα απαιτητικών ρόλων, τους οποίους ερμήνευσε πολύ νωρίς. Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που γνωρίζουν σε βάθος την πορεία της, περιγράφει την άνοδο και την πτώση της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Το έπος μάς έμαθε να αναπνέουμε ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θέατρο / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Από μια κοινωνία της αιδούς, γίναμε μια κοινωνία της ξεδιαντροπιάς»

Με τη νέα του παράσταση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στην Οδύσσεια και στον Όμηρο και διερευνά την έννοια της φιλοξενίας. Αναλογίζεται το «απύθμενο θράσος» της εποχής μας, εξηγεί τη στενή σχέση του έπους με το βίωμα και το θαύμα που χάσαμε και παραμένει σχεδόν σιωπηλός για τη νέα του θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ