ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδω και 10 χρονια δεν μιλαω με τον πατέρα μου, απο τα 6 μου με μεγαλώνει ο πατριος μου του οποιου εχω αδυναμια... Μας αγαπαει σαν τα παιδια του. Εγω σταμάτησα να μιλαω δτην οικογενεια του κανονικου πατερα μου, Οταν ειμουν 14 ο 1ος μου ξαδελφος ο οποιος του ειχα αδυναμια περασαμε πολλα μαζι μεγαλωσαμε μαζι δηλαδη ως τα 10 ,, προσπαθησε να μου μιλήσει αλλα εγω τον απευφευγα.Τωρα εκλεισα τα 18 με πλησιασε αλλα παλι αντιδρασα , μου προτεινε να παμε για καφε να μιλησουμε και πως θελει να τα βρουμε , να μου εξηγήσει .Εγω παω για σπουδες σκεφτομαι να του πω να ερθει εκει ν μιλησουνε ομως δεν θελω να μαθουν οι γονεις μου για την συνάντηση . Τι να κανω τον αγαπαω αλλα δεν ξερω τι να κανω..ΥΓ:Δεν μιλαω με κανενα απο την οικογενεια του και ουτε πρόκειται.Εμαθα ακομη οτι ο πατερας μου τα ειχε με 17 χρονα κοριτσοα και τα 2 τα γνωριζα ηταν απο το σχολειο μου.