Επιτέλους, αληθινό street food!

Επιτέλους, αληθινό street food! Facebook Twitter
Tο καινούργιο εστιατόριο του Ηλία Σκουλά με την παιχνιδιάρικη ονομασία «Stay Hungry Bitch» παραπέμπει στα γκουρμέ food trucks που αλωνίζουν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού με καλές δόσεις από φαγητό του δρόμου...
2

Παρακολουθώντας σε καλοκαιρινό κινηματογράφο την καινούργια ταινία Σεφ, με τον πρωταγωνιστή να αναγκάζεται να εγκαταλείψει την κουζίνα πολυτελούς εστιατορίου και να δοκιμάζει τις δυνάμεις του σε κινούμενη καντίνα με γκουρμέ φαγητό, αυτόματα σκέφτηκα το καινούργιο εστιατόριο του Ηλία Σκουλά με την παιχνιδιάρικη ονομασία «Stay Hungry Bitch». Παραπέμπει στα γκουρμέ food trucks που αλωνίζουν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού με καλές δόσεις από φαγητό του δρόμου, που χαρίζει έμπνευση στον σεφ για πειραγμένα πιάτα. «Μου αρέσει ο αυτοσαρκασμός της κουζίνας» μου λέει o Ηλίας γελώντας και προσθέτει: «Προσπαθώ να περάσω στο μενού μια δική μου γλώσσα. Είμαι culinary mind, δεν είμαι σεφ. Βαριέμαι τη συμβατική κουζίνα. Μου αρέσει η αλήτικη, αλλά αριστοκρατική, να βγαίνει η ροκιά στο μενού». Δεν αργείς να διαπιστώσεις τα λεγόμενά του χαζεύοντας το μενού, που τυλίγει τον μαύρο μπακαλιάρο σε τορτίγια, λανσάρει την καρμπονάρα με νουντλς και miso και ισχυρίζεται ότι: «Δεν είναι άλλη μια βαρετή καρμπονάρα».

Επιτέλους, αληθινό street food! Facebook Twitter
Τα Susi Lucy είναι βιετναμέζικα ρολά ρυζιού στον ατμό που κλείνουν μέσα τους φιλέτο φρέσκου τόνου, δυόσμο, αγγουράκι, φύκια, wasabi, φρέσκα μυρωδικά, ραντισμένα με σουσάμι και μαυροκούκι...

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Μόλις διαβείς το κατώφλι του μαγαζιού στη Βουλιαγμένη σε υποδέχεται μια τεράστια, κόκκινη, νέον επιγραφή: «Adult food for innocent people» – με το πρώτο σκανάρισμα του χώρου καταλαβαίνεις ότι υπάρχει περιπαικτική διάθεση. Τραπέζια στρωμένα με χάρτινα σουπλά όπου φιγουράρουν νοικοκυρές της Αμερικής του '50, κόκκινα και κίτρινα πιάτα από μελαμίνη, και στο βάθος η σάλα, που θα κλείνει για τον χειμώνα, φιλοξενεί ένα τζουκμπόξ, καναπέδες και έπιπλα που παραπέμπουν στη δεκαετία του '50 – διακοσμητικές πινελιές με αρκετή δόση αμερικανιάς. Το ιδιαίτερο χιούμορ σε ακολουθεί και στο μενού. Αρχή με Susi Lucy (€15,90) που έρχονται πάνω σε μαύρο πλακάκι: βιετναμέζικα ρολά ρυζιού στον ατμό που κλείνουν μέσα τους φιλέτο φρέσκου τόνου, δυόσμο, αγγουράκι, φύκια, wasabi, φρέσκα μυρωδικά, ραντισμένα με σουσάμι και μαυροκούκι. Τρώγονται ευχάριστα, αρκεί να εκτιμάς την πικάντικη γεύση. Ακολουθεί η Χιροσίμα (€12,50) – πρόκειται για τη σαλάτα Caesar, στην οποία ο Σκουλάς ακολουθεί την αυθεντική συνταγή του εμπνευστή της Ιταλού σεφ Caesar Cardini, ο οποίος την πρωτοέφτιαξε το 1924. «Το μπέικον το ψήνω έξι φορές σε σιρόπι μαύρης μπίρας» μου λέει ο Ηλίας συνωμοτικά, μόλις ετοιμάζομαι να δοκιμάσω την πρώτη μπουκιά από την ομολογουμένως εξαιρετική σαλάτα. Υπέκυψα στο πεϊνιρλί που το λένε Misirlou (€15,50) και φτιάχνεται με ζύμη πίτσας που γεμίζεται με σιγομαγειρεμένο στήθος από Black Angus, δεν τσιγκουνεύεται το τσένταρ που λιώνει και το καλύπτει σαν κίτρινο πέπλο και συμπληρώνεται με σος Jack Daniels. Εδώ ορμάς με τα χέρια και γεύεσαι ηδονικά κάθε μπουκιά. Και πριν προλάβεις να γλείψεις τα δάχτυλά σου, προσγειώνεται το πληθωρικό sandwich Cubano (€18), το street food που έφεραν οι Κουβανέζοι πρόσφυγες στις ΗΠΑ τέλος της δεκαετίας του '50. «Θεωρείται το Άγιο Δισκοπότηρο του street food» ισχυρίζεται ο Ηλίας Σκουλάς. Ένα τεράστιο σάντουιτς με ψωμί από καλαμποκάλευρο που θυμίζει σανίδα του surf, γεμίζεται με μαγειρεμένο για πολλές ώρες κότσι γουρουνιού, ζαμπόν, τυρί έμενταλ λιωμένο, πίκλες, τσίλι και συνοδεύεται με μαύρες πατάτες κομμένες σε ροδέλες. Ένα «βρόμικο» που αναζητά τις ρίζες του. Εάν νιώθεις έτοιμος να βάλεις τις αρτηρίες σου να δουλέψουν στο φουλ, τότε το φευγάτο μαγαζί θα γίνει ο προορισμός σου.


Stay Hungry Bitch, Ορφέως 2 & Ποσειδώνος 17, Βουλιαγμένη, 210 8960323

 

Επιτέλους, αληθινό street food! Facebook Twitter
2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι γεύσεις του καλοκαιριού που φυλάξαμε για το χειμώνα

Γεύση / Φρυγανισμένα, λιόκαφτα, παστά, ξιδάτα: Έτσι μένει η γεύση του καλοκαιριού

Η τέχνη της συντήρησης των τροφών πάει χιλιάδες χρόνια πίσω και έχει ακόμα λόγο ύπαρξης γιατί μεταμορφώνει τα υλικά σε κάτι άλλο. Και αυτό το «άλλο» έχει γαστρονομική και συναισθηματική αξία.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Το πρώτο ελληνικό ουίσκι: Όταν μια παρέα φίλων εμφιάλωσε το όνειρό της

Radio Lifo / Aυτό είναι το πρώτο ελληνικό ουίσκι

Μια ομάδα εννέα φίλων, χωρίς καμία επαγγελματική σχέση με την ποτοποιία, κατάφερε με πείσμα και πολλή αγάπη για το ουίσκι να δημιουργήσει το πρώτο ελληνικό single malt whisky. Δύο από αυτούς, ο Γιάννης Χριστοφορίδης και ο Ντίνος Οικονομόπουλος, μιλούν στη Μερόπη Κοκκίνη γι' αυτό το «ταξίδι» από το κριθάρι και το νερό του Ταΰγετου μέχρι τα βαρέλια vinsanto και τις αμέτρητες δυσκολίες.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Πώς κύλησε ο φετινός τρύγος σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου; Από τον βορρά ως τον νότο της Ελλάδας, αλλά και σε εμβληματικές περιοχές όπως το Μπορντώ, η Βουργουνδία και η Μεντόζα, οι Έλληνες οινολόγοι καταθέτουν την εμπειρία τους και μιλούν για τις προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
THE LIFO TEAM
Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
47’ στο Hygge με την Anne Meurling

Γεύση / Hygge: Ένας φούρνος που μυρίζει θαλπωρή στην Ιπποκράτους

Με νοσταλγία για τις συνταγές της πατρίδας της, μια Σουηδέζα φτιάχνει ψωμί, γλυκά, αέρινο βούτυρο και άψογη μηλόπιτα, δημιουργώντας ατμόσφαιρα βόρειας Ευρώπης - μόλις δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.
M. HULOT
«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Η ιεροτελεστία του πανηγυρικού πιλαφιού του Δεκαπενταύγουστου στο Καρπάθιο

Γεύση / Tα πιλάφια του Δεκαπενταύγουστου: Έτσι τιμούν τη μεγάλη γιορτή σε Κάσο και Κάρπαθο

Ακολουθώντας τελετουργικό χρόνων, στήνουν καζάνια πάνω σε φωτιές και φτιάχνουν πιλάφι, κρέας κοκκινιστό και τηγανητές πατάτες για να τιμήσουν τη μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ

σχόλια

1 σχόλια
Είναι θέμα προτεραιοτήτων, εγώ μπορεί να μην έχω πολλά λεφτά, αλλά μια στο τόσο πηγαίνω σε καλά εστιατόρια. Tρως καλά και μετά συνεχίζεις για ένα σφηνάκι (μιας κ δε θα σου χει μείνει τίποτα) :)