Στο σημερινό «Α μπα»: δουλειά, δουλειά, πολλή δουλειά

Στο σημερινό «Α μπα»: δουλειά, δουλειά, πολλή δουλειά Facebook Twitter
81

 

__________________
1.

Αγαπητή Α, μπα.

Πρώτα να σε ευχαριστήσω, γιατί έχεις γίνει πολύ σημαντικό μέρος της καθημερινότητάς μου. Η στήλη, με τις απαντήσεις σου και τα σχόλια των αναγνωστών μου δίνει τροφή για σκέψη και με έχει βοηθήσει να επαναπροσδιορίσω τις απόψεις μου σε πολλά ζητήματα.

Θέλω να σε ρωτήσω κάτι σχετικά με το φλερτ. Είμαι γυναίκα, 28 χρονών και μου αρέσει πολύ να φλερτάρω με άντρες. Απολαμβάνω τη διαδικασία, γουστάρω το παιχνίδι, και αν καταλήξει και κάπου ακόμα καλύτερα. Έχω ζήσει πανέμορφες στιγμές έτσι. Εδώ και πολλά χρόνια δεν έχω κάνει κάποια σχέση και σε αυτό το διάστημα έμαθα να κυνηγάω αυτόν που θέλω, αν θέλω να γίνει κάτι, και να μην περιμένω αν και όποτε μου δώσει σημασία αυτός. Δεν κάνω πιεστικές κινήσεις, απλά αν μου αρέσει κάποιος δε θα διστάσω να τον προσεγγίσω ή να στείλω πρώτη π.χ. μήνυμα για να βρεθούμε.

Πριν λίγες μέρες γνώρισα κάποιον που μου έκανε τρελό κλικ! Νιώθω πεταλούδες και όταν τον σκέφτομαι είμαι καταχαρούμενη. Έχω την αίσθηση ότι μου αρέσει για κάτι πιο πολύ από απλά ένα παιχνίδι, παρόλο που φυσικά δεν τον γνωρίζω ακόμα καλά. Έτσι απλά έχω ένα ενστικτώδες συναίσθημα ότι πρέπει να το προσπαθήσουμε. Λοιπόν, τυχαία βρεθήκαμε σε κοινή παρέα, εγώ έκανα την πρώτη κίνηση στο μπαρ να του μιλήσω και αργότερα, εγώ έκανα το πρώτο τηλεφώνημα για να βρεθούμε ξανά. Βρεθήκαμε λοιπόν και τώρα ελπίζω σε συνέχεια-μου έδειξε ότι ψήνεται. Το θέμα μου είναι το εξής: είμαι πολύ ενθουσιασμένη και θέλω να τον ξαναπάρω να βρεθούμε, αλλά σκέφτομαι ότι δεν πρέπει να το κάνω, γιατί αν μια γυναίκα δείξει ότι αναλαμβάνει πολλές πρωτοβουλίες αυτό μπορεί να τρομάξει τον άντρα και να τον απομακρύνει. Δηλαδή, έχω μάθει από μικρή ότι ο άντρας πρέπει να κυνηγάει τη γυναίκα και όχι ανάποδα και αυτό τώρα μου δημιουργεί αναστολές. Γενικά στη ζωή μου κυνηγάω αυτά που θέλω, έτσι έκανα και με τους άνδρες. Όμως, τώρα που πραγματικά με ενδιαφέρει κάποιος, βλέπω τον εαυτό μου να κολλάει σε στερεότυπα: η γυναίκα δεν πρέπει να επιμένει, αλλά να περιμένει, το να κυνηγάει μια γυναίκα αυτόν που θέλει δεν είναι σέξι αλλά δείγμα απελπισίας, ο άντρας πρέπει να κάνει την κίνηση, και όσο πιο πολύ φτύσιμο αντέξει τόσο πιο πολύ τελικά αξίζει να κερδίσει τη γυναίκα.

Αηδίασες; Και εγώ. Πώς μπορώ και σκέφτομαι τέτοια πράγματα;

Από την άλλη, σκέφτομαι ότι δεν γίνεται να παίρνω μόνο εγώ πρωτοβουλία για να βρεθούμε. Αν αυτός δεν κάνει κινήσεις αυτό λέει πολλά (και κυρίως πως μάλλον it is not meant to be), οπότε δεν έχει και πολύ νόημα να τον κυνηγάω. Νομίζω πως αυτή είναι μια υγιής σκέψη.

Τί θα γίνει όμως με τις άλλες; Έχουν οι άνδρες και οι γυναίκες τον ίδιο ρόλο στο φλερτ; Μπορούν να τον έχουν ή έχουμε ποτιστεί τόσο πολύ από συγκεκριμένες ιδέες, ώστε οι γυναίκες θα περιμένουν αιώνια να τους την πέσει το αντικείμενο το πόθου τους ενώ οι άντρες θα τρομάζουν από τις διεκδικητικές γυναίκες;

Παρεμπιπτόντως, δυο χαρακτηρισμοί που άκουσα τελευταία είναι ότι "συμπεριφέρομαι σαν άντρας" και ότι είμαι "πουτανάκι" (όταν ανέφερα ότι τελευταία υπήρχαν μπόλικα φλερτ). Φυσικά, αυτός ο τελευταίος το έφαγε το βρίσιμό του που με αποκάλεσε έτσι (ο ίδιος έχει πάει με τη μισή πόλη, αλλά φυσικά αυτό θεωρείται κουλ για τους άνδρες).

Ευχαριστώ για το χρόνο σου, ελπίζω να τα βρούμε με τον τύπο και να ζήσουμε ευτυχισμένοι πάνω σε ένα ροζ συννεφάκι.

Γενικά, υπάρχουν άλλοι ρόλοι για τις γυναίκες, άλλοι για τους άντρες, και όποιος ξεφεύγει, πρέπει τουλάχιστον να το έχει υπόψη του. Ας μην ξαναπούμε τα χιλιοειπωμένα. Το δεδομένο είναι αυτό και για την ώρα με αυτό θα πορευτούμε, αλλά μετά τον μέσο όρο, ερχόμαστε εμείς, ο καθένας μας, και κανένας από εμάς δεν είναι ο μέσος όρος. Οπότε ναι, οι γυναίκες κυνηγοί δεν είναι το αναμενόμενο, αλλά ούτε αυτός που θέλεις είναι ο αναμενόμενος: είναι αυτός που είναι. Θα αντιδράσει ανάλογα με αυτό που είναι, και όχι ανάλογα με τον μέσο όρο.


Ο άλλος δεν ξέρουμε τι θα κάνει γιατί μας είναι άγνωστος, οπότε ας επιστρέψουμε σε σένα: η επιμονή δεν είναι φλερτ, και το φλερτ δεν είναι η λήψη πρωτοβουλίας. Το φλερτ είναι μια υπόσχεση, είναι κλείσιμο ματιού, είναι αυτό που κάνει τον άλλον να ξεβολευτεί και να αναρωτιέται. Για να το πάθει αυτό, πρέπει να ενδιαφέρεται – δεν μπορούμε να το κάνουμε στα καλά καθούμενα. Δεν φλερτάρεις πάντως περισσότερο, αν παίρνεις περισσότερα τηλέφωνα και αν προτείνεις περισσότερες συναντήσεις με περισσότερη σαφήνεια. Ούτε εσένα θα σου άρεσε να σου το κάνει ο άλλος, και ας είναι παραδοσιακά ο ρόλος του άντρα ο κυνηγός. Θα καταντούσε ενοχλητικό, αν όχι τρομαχτικό. Το φλερτ θέλει συμμετοχή και από τις δύο πλευρές, είναι χορός.


Οπότε συμφωνώ – άσε του λίγο χρόνο να το σκεφτεί, μην γίνεσαι αυτονόητη, δεν είναι καλό να είναι βέβαιος ότι θα κάνεις εσύ την επόμενη κίνηση, κι αυτός θέλει να σε κερδίσει με την προσπάθεια του, δεν θέλει να σε έχει χωρίς να νιώθει ότι το αξίζει.

__________________
2.


Γεια σου Α μπα!
Δεν ξέρω αν έχεις δει τις ταινίες Zeitgeist, τις είδα πρόσφατα και με προβλημάτισαν πάρα πολύ. Είναι από τις ταινίες που με επηρέασαν πολύ και με έκαναν να αμφισβητήσω πράγματα τα οποία θεωρούσα αυτονόητα.
Για να βοηθήσω και όσους δεν τις γνωρίζουν, η πρώτη ταινία έχει 3 ενότητες, η πρώτη είναι σχετικά με τον Χριστιανισμό και τις θρησκείες γενικότερα, η 2η με την 9/11 και η 3η με την τεράστια δύναμη των τραπεζιτών και των δυνατών του καπιταλισμού.
Στην 2η ενότητα ουσιαστικά υποστηρίζει ότι η πτώση των Δίδυμων Πύργων έγινε από τους ίδιους τους Αμερικάνους. Ξέρω, θυμίζει θεωρία συνομωσίας και μεγάλη κιόλας αλλά παραθέτει πολλά και πειστικά στοιχεία. Ή πολύ αληθοφανή τουλάχιστον. Πιστεύεις ότι μπορεί όντως να έχει γίνει κάτι τέτοιο, και αν όχι τότε πώς αναιρείς τα όποια στοιχεία παραθέτει η ταινία;
Συγγνώμη αν σου φάνηκε γελοία η ερώτηση αλλά με έχει προβληματίσει πάρα πολύ και ήθελα την γνώμη σου.- Zeitgeist

Όταν πρέπει να επιχειρηματολογήσω ενάντια σε θεωρίες συνωμοσιών βουλιάζει η καρδιά μου από τη στενοχώρια και την απογοήτευση. Ακόμα δεν έχω καταλάβει τι είναι αυτό που τις κάνει τόσο ακαταμάχητες, τόσο ελκυστικές που εξαπλώνονται σαν φωτιά στα αγριόχορτα. Καταλαβαίνω το εύπεπτο, το εύκολο που λύνει ένα εκατομμύριο προβλήματα με τη μια, (η λέσχη Μποντιμπίλντινγκερ φταίει για τα πάντα, ή οι φαρμακοβιομηχανίες κρύβουν το φάρμακο για τον καρκίνο), οπότε δεν χρειάζεται να κουράσει κανείς το κεφαλάκι του – αλλά να είναι μόνο αυτό; Η τεμπελιά; Αφού χρειάζεται ένα σωρό ενέργεια για να κάνεις κόψε ράψε ένα σωρό αποσπάσματα για να χτίσεις την ανοησία, ένα σωρό παραδοχές, αρκετός κόπος να εντοπίσεις όλους τους σαλεμένους που δηλώνουν «επιστήμονες» και έχουν χάσει την άδεια τους προ πολλού και γράφουν κατεβατά που τους γελοιοποιούν ακόμη περισσότερο. Κάτι άλλο είναι που τις κάνει τόσο ελκυστικές και ανθεκτικές, και δεν έχω καταλάβει ακόμη τι.


Το άλλο που δεν έχω καταφέρει ακόμη να εξηγήσω είναι το εξής – υπάρχει τόση ανισότητα και προφανής, καταγεγραμμένη αδικία, τόσος θάνατος στον κόσμο. Γιατί χρειάζεται να βγάλουμε από το μυαλό μας κι άλλη αδικία; Δεν είναι αρκετά θλιβερό, συντριπτικό, ότι υπήρξε η ομάδα του Μπιν Λάντεν που έκανε αυτό το σχεδόν υπεράνθρωπο σχέδιο για να σκοτώσει μαζικά ανθρώπους άοπλους, φέρνοντας την φρίκη και την καταστροφή, που έφερε κι άλλη φρίκη και καταστροφή; Είναι καλύτερα αν το έκαναν οι Αμερικάνοι στους πολίτες τους; Γιατί; Τι είδους ανακούφιση δίνει αυτή η εξήγηση, και είναι τόσο αγαπητή πια; Ή, δε μας φτάνει η φρίκη του καρκίνου; Γιατί να θέλουμε να πιστέψουμε κι από πάνω ότι υπάρχει φάρμακο αλλά μας το κρύβουν; Δεν είναι πιο ανακουφιστικό να σκεφτόμαστε το προφανές, το απτό, ότι η επιστήμη κάνει βήματα προς την αντιμετώπιση;


Άρα ούτε η ανακούφιση εξηγεί αρκετά καλά το φαινόμενο των θεωριών συνομωσίας. Δεν έχω βρει την απάντηση επειδή δεν την έχω ψάξει, είναι βέβαιο ότι υπάρχει, και αν διαβάσω, θα καταλάβω. Όμως με στενοχωρεί τόσο πολύ αυτό το θέμα, είναι τόσο μεγάλο εμπόδιο για κάθε κοινωνία, αφήνει τόσο κόσμο αμόρφωτο, ευάλωτο σε υποσχέσεις, στα χέρια τσαρλατάνων που φτάνουν μέχρι τα υπουργεία, που δεν αντέχω να διαβάσω για τις αιτίες. Θα αποδειχτεί ότι δεν υπάρχει ελπίδα να σκοτωθούν επιτέλους αυτές οι θεωρίες, και θέλω να ελπίζω ακόμα.

__________________
3.


Γεια σου Α μπα! Με έχεις βοηθήσει, χωρίς να το ξέρεις σε πολύ δύσκολες καταστάσεις και θα ήθελα να σε ευχαριστήσω γι' αυτό. Πέρασα πρόσφατα κατάθλιψη σε συνδυασμό με διαταραχές πανικού και με τη βοήθεια του ψυχολόγου, αισθάνομαι πολύ καλύτερα. Αυτά τα αναφέρω, για να σου δώσω-όσο αυτό είναι δυνατό-μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα. Ένα θέμα που τριγυρνάει στο κεφάλι μου εδώ και χρόνια είναι η εικόνα μου και πιο συγκεκριμένα, το βάρος μου. Ήμουν πάντοτε πολύ αδύνατη. Εμένα δε με ενοχλεί, ίσως γιατί έχω συνηθίσει να βλέπω αυτήν την εικόνα στον καθρέφτη. Με ενοχλούν και με επηρεάζουν όμως τα σχόλια των άλλων. Εκπλήσσομαι με το θάρρος-θράσος(?) ατόμων, με τα οποία δεν έχουμε καμία οικειότητα, που θεωρούν σωστό να κάνουν σχόλια τύπου "καλέ τι μικροσκοπική που εισαι. τρως καθόλου?", "είσαι πολύ αδύνατη, πρέπει να πάρεις λίγο βάρος". Το αποκορύφωμα όμως είναι τα σχόλια που εκθειάζουν τις γυναικείες καμπύλες, για το μοναδικό λόγο ότι αρέσουν στους άντρες κι ότι οι αδύνατες τους απωθούν, λες και ζήτησα τη γνώμη τους. Και παρεμπιπτόντως, αυτά μου τα λένε και παχουλά άτομα, αλλά ποτέ δεν τους είπα "κι εσύ χάσε κανένα κιλό, θα σου πήγαινε", αν και το έχω σκεφτεί πολλές φορές. Δυστυχώς έχω ανασφάλειες και με ενδιαφέρει αρκετά η γνώμη των άλλων. Συμβουλεύτηκα διατροφολόγο, ο οποίος μου είπε ότι δε χρειάζεται να πάρω βάρος, γιατί αναλογικά με το ύψος μου, δεν είμαι λιποβαρής (είμαι κοντούλα). Αλλά επειδή το ήθελα πολύ-τον έπρηξα για την ακρίβεια- μου έγραψε μια διατροφή για να πάρω 4-5 κιλά. Πώς αντιμετωπίζεις όμως αυτά τα σχόλια? Με προσβάλλουν, με κάνουν να αισθάνομαι άσχημη και δεν μπορώ να τα προσπερνάω, χωρίς να με αγγίζουν. Πώς απαντάς κάτι αποστομωτκό? Ξέρω ότι τρέφομαι σωστά, είμαι υγιής και ειλικρινά το σώμα μου μου αρέσει, αλλά στεναχωριέμαι και η ήδη χαμηλή αυτοπεποίθησή μου επηρεάζεται. Πώς να το διαχειριστώ? Θα ήθελα να διαβάσω τη δική σου τοποθέτηση πάνω σε αυτό. Να περνάς τέλεια, σε φιλώ.- Annie

Το θράσος αντιμετωπίζεται μόνο με θράσος. Αν δεν έχεις, είναι δύσκολο να αποκτήσεις, αλλά όχι αδύνατο (γίνεται κανείς καλύτερος με τα χρόνια – η υπερέκθεση βοηθάει). Πολλές απαντήσεις υπάρχουν. «Τρώω ό,τι θέλω και δεν παχαίνω, ωραίο, ε;» Ή «έχω πλεονεκτήματα στο κρεβάτι γιατί είμαι πολύ ευκίνητη». Δεν έχει τόση σημασία τι θα πεις, αλλά πώς θα το πεις. Αν εσύ είσαι άνετη, θα τους κοπεί η φόρα. Μην περιμένεις να είναι όλοι καλοί μαζί σου. Όλοι δεχόμαστε επιθέσεις και χοντράδες από αγνώστους, όλοι. Ο καθένας ακούει κάτι άλλο, αλλά κανείς δεν γλιτώνει. Δεν είναι τα κιλά το θέμα σου, είναι ότι πιστεύεις ότι η γνώμη των αγνώστων έχει σημασία.


Για να γίνεις άνετη, πρέπει να φτιάξεις το θέμα της αυτοπεποίθησης. Το κυριότερο θέμα με την αυτοπεποίθηση είναι το εξής: δεν χτίζεται μέσα από τους άλλους. Μόνη σου θα το κάνεις, με κόπο και προσπάθεια, και όταν φτάσεις σε ένα καλό σημείο, τότε θα διαλέξεις πολύ συγκεκριμένους ανθρώπους, και μόνο η δική τους άποψη θα σε επηρεάζει. Συνεχίζεις με τον ψυχολόγο; Να συνεχίσεις. Έκανες πολλά άλματα, συνέχισε, θα σε βοηθήσει πολύ.

__________________
4.


Ρε συ διαβάζω παιδιά 20 χρονών που σου γράφουν ότι φοβούνται μήπως δε βρουν ποτέ έναν άνθρωπο να κάνουν σχέση και χαμογελάω. Όχι χαιρέκακα, αλλά σκέφτομαι τη γιαγιά μου, που μου κάνει παράπονα επειδή την παίρνει τηλέφωνο η φιλενάδα της η Πινιώ, 83 ετών και ~20 χρόνια χήρα, και της λέει τα γκομενικά της με τον κύριο Παντελή, 75 χρονών πιπίνι, και μετά τη ρωτάει (τη γιαγιά μου) καλά βρε Τασία μου, να σε ρωτήσω τώρα ειλικρινά, από τότε που πέθανε ο Χαράλαμπός σου εσένα δε σου λείπει το σεξ; Και διαολίζεται η γιαγιά μου αλλά τι να της κάνω. Βλέπεις αυτή είναι κυρία, πρέπει να μένει μέσα στο σπίτι και να πλέκει. Και η Πινιώ πηγαίνει εκδρομούλες με το αμόρε. Θέλω να πω, όποιος ψάχνει, βρίσκει, όποτε κι αν του έρθει η φώτιση να ψάξει. Όρεξη να 'χουμε, και να γελάμε με τις γιαγιάδες και τους παππούδες (ασχέτως ηλικίας) που διαολίζονται όταν αναφέρονται τα σεξουαλικά. Αυτό, δεν έχω ερώτηση. Ή μάλλον μισοέχω, πόσο ωραία είναι η ηλικία μετά τα 30;! Νομίζω δεν το λέμε αρκετά αυτό (εσύ το λες, το ξέρω), πρέπει να το φωνάζουμε, γιατί πολύ έχει δαιμονοποιηθεί για τις γυναίκες! Είναι υπέροχη ηλικία, κορίτσια!


Preach, sistah.


__________________
5.


Παρακολουθείς το blog της Chiara Ferragni ;ή κάποιο άλλο fashion blog; Έχω πάθει κόλλημα τελευταία

Όσο μου αρέσουν τα ωραία και καλοραμμένα ρούχα, άλλο τόσο αδιαφορώ για αυτούς που τα φοράνε. Αν θελήσω ποτέ να λατρέψω προνομιούχους ανθρώπους με φανταχτερές φορεσιές, θα προτιμήσω τη βασιλική οικογένεια.

__________________
6.

Παλιά ήσουν περισσότερο κυνική ή λιγότερο; γιατί; να είσαι καλά! <3- Bb

Είμαστε σίγουροι ότι όλοι ξέρουμε τι σημαίνει «κυνικός;»


«Κυνικός: που χαρακτηρίζεται από παντελή έλλειψη συναισθηματικής ή ηθικής ευαισθησίας, που εκδηλώνει τις σκέψεις, τα συναισθήματα ή τις προθέσεις του χωρίς καμία προσπάθεια μετριασμού της δυσαρέσκειας που μπορεί να προκαλέσει, με πλήρη περιφρόνηση και αδιαφορία προς τους κοινά αποδεκτούς κανόνες ευπρέπειας ή ηθικής.»


Για το Θεό. Δεν ταυτίζομαι με τίποτα από όλα αυτά. Αν είμαι έτσι και δεν το καταλαβαίνω, δεν είμαι κυνική, είμαι ψυχοπαθής.

__________________
7.

Λένα γεια! Θέλω να σε ρωτήσω κάτι. Πως καταλαβαίνει κάποιος ότι έχει τις δυνατότητες να γίνει συγγραφέας? Εννοώ δεν είναι κάτι που το σπουδάζεις οπότε πως ξέρεις ότι είσαι ικανός κ έχει τα εφόδια να γράψεις ένα βιβλίο. Διαβάζω πολύ γενικά και υπάρχουν στιγμές (κυρίως στο άκυρο τελείως) που μου έρχεται μια ιδέα και σε λίγα λεπτά την έχω αναπτύξει στο μυαλό μου και σκέφτομαι 'Ρε συ, κοιτά να δεις, αυτό θα γινόταν ωραίο βιβλίο!'. Αυτά τα 'επεισόδια' μπορεί να μην εμφανιστούν καθόλου για κάποιους μήνες αλλά σε μια εβδομάδα π.χ. να μου έρθουν 3-4 ιδέες. Τι με συμβουλεύεις να κάνω? Πιστεύεις πως έτσι ίσως καταλαβαίνει κάποιος ότι μπορεί να γράψει ή λέω βλακείες? Κ άντε και αποφασίζεις να γράψεις, πως το οργανώνεις το όλο θέμα, πως γνωρίζεις το στυλ γραφής που πρέπει να χρησιμοποιήσεις, σε ποιον το δίνεις να το διαβάσει, που απευθύνεσαι? Ελπίζω στις πολύτιμες συμβουλές σου! Είσαι τέλεια!

Ευχαριστώ πολύ! Καταρχάς, μπορείς να το σπουδάσεις. Δημιουργική γραφή λέγεται. Δεν υπάρχει πανεπιστημιακό τμήμα αφιερωμένο στο θέμα στην Ελλάδα (νομίζω), αλλά υπάρχουν σεμινάρια στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, ας πούμε. Υπάρχουν και πολλά άλλα, από άλλους φορείς, ιδιωτικούς και δημόσιους. Εφόδια μπορείς να αποκτήσεις, αν θέλεις πραγματικά. Υπάρχουν άπειρα εγχειρίδια, άπειρες ασκήσεις γραφής, ακόμη και online.


Καταλαβαίνεις ότι έχεις δυνατότητες να γίνεις συγγραφέας, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που καταλαβαίνεις αν έχεις δυνατότητες να κάνεις οτιδήποτε στη ζωή σου. Οτιδήποτε. Η δημιουργική σκέψη για κάθε δουλειά (η «ιδέα» όπως το λες, για τη συγγραφή) είναι το 2%. Το υπόλοιπο είναι δουλειά, δουλειά, δουλειά. Στα λόγια του Andy Borrowitz, if you wanna be a writer, you have to fucking write. Γράψε, γράψε, γράψε, γράψε. Διάβασε, διάβασε, διάβασε, και γράψε, γράψε, γράψε. Το ποιος θα το διαβάσει να σε απασχολήσει αφού έχεις γράψει κάτι που πιστεύεις ότι θα έπρεπε να το διαβάσει κάποιος. Βιάζεσαι.


(ΥΓ. Δεν θέλω να σε αποπάρω, είναι η ειλικρινής μου άποψη, μια και θέλεις συμβουλή. Αν δεν έχεις απαντήσεις στο πώς οργανώνεις ένα θέμα και πώς γνωρίζεις το στυλ γραφής που πρέπει να χρησιμοποιήσεις, δεν έχεις διαβάσει αρκετά βιβλία, ή, αν έχεις διαβάσει αρκετά, δεν τα έχεις διαβάσει σε βάθος, δεν τα έχεις αναλύσει μέσα σου, δεν έχεις καταλάβει πώς λειτουργούν, ποια είναι η ούγια τους. Αυτά τα θέματα φυσικά μπορείς να τα διδαχθείς, αλλά –για μένα- ένας συγγραφέας πρέπει να είναι σε θέση να τα μάθει διαβάζοντας άλλους συγγραφείς.)

81

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
Αγαπητό 7, αν θες ρίξε μια ματιά και σ'αυτά τα προγράμματα διαδικτυακής εκπαίδευσης του ΕΚΠΑ,ίσως βρεις κάτι πραγματικά χρήσιμο που να σ'ενδιαφέρει να παρακολουθήσεις: https://elearn.elke.uoa.gr/show_programs.php?catID=75Προσφέρονται ειδικές εκπτώσεις συν έκπτωση προκράτησης (early entry). Οι νέοι κύκλοι ξεκινούν σύντομα. Επίσης,δεν είναι ανάγκη με την πρώτη σου προσπάθεια να γράψεις ολόκληρο βιβλίο. Μπορείς να γράψεις κάτι μικρό αλλά ολοκληρωμένο και να το στείλεις σε ηλεκτρονικούς διαγωνισμούς διηγημάτων που διοργανώνονται κατά καιρούς ανά την επικράτεια. Συνήθως, το θέμα είναι ελεύθερο και ο τίτλος του διηγήματος αποτελεί επιλογή του συγγραφέα. Δες πχ αυτό: http://olympiobima.gr/xekinaei-o-3os-ilektronikos-diagonismos-diigimatos-sti-pieria (έληξε πρόσφατα,αλλά σίγουρα θα υπάρξουν και άλλοι στο μέλλον)Θέλω να πω με όλα αυτά ότι εάν δεν δοκιμάσεις στην πράξη, δεν θα μάθεις ποτέ αν "το έχεις" ή όχι. Η συγγραφή δεν είναι μόνο ταλέντο, έμπνευση και φαντασία, χρειάζεται και θέληση, αφοσίωση, δύναμη συγκέντρωσης και χαρακτήρα, επιμονή και υπομονή,γνώσεις κι εμπειρίες με ικανότητα μετουσίωσής τους σε λόγο. Η συγγραφή είναι μια πολυεπίπεδη, απελευθερωτική, επικοινωνιακή δοκιμασία. Σε κάθε περίπτωση, είναι υπέροχο να εξερευνάς και να ξεπερνάς,κάθε φορά, τα όρια του πνεύματός σου και των εκφραστικών σου ικανοτήτων. Καλή τύχη :)
#7 Αγαπητέ/ή, μία επαγγελματική συμβουλή. Χέσε την δημιουργική γραφή, χέσε το πως και το γιατί, χέσε τους άλλους συγγραφείς και το στυλ τους, είτε αυτοί λέγονται Τολστόι, είτε Χρυσηίδα Δημουλίδου. Αφέσου και συγκεντρώσου στον εαυτό σου και άφησέ τον ελεύθερο να γράψει τις σκέψεις και τους καημούς του.Α, και ένα χρήσιμο, σύντομο βίντεο. Είναι ό,τι καλύτερο έχω ακούσει για την καλλιτεχνική επιρροή (δες το από το 2:24 και μετά).https://www.youtube.com/watch?v=3gIeDMdMvWw
#7 Στην αγγλική φιλολογία πάντως, εκτός απο τις ατελείωτες λογοτεχνίες, είχαμε μαθήματα (επιλογής) συγγραφική και της ποίησης και της πεζογραφίας. Εκτός των όσων αναφέρει η Λένα, μπορείς να βρεις και να παρακολουθήσεις και σχετικά σεμινάρια που θα σε βοηθήσουν να οργανώσεις το γράψιμο σου...
Για την 28χρονη με τα πολλά φλέρτ:1) Θα συμφωνήσω με αυτό που είπαν κι άλλοι σχολιαστές. Ότι οποιοσδηποτε κάνει την πρώτη κίνηση (είτε ο άντρας είτε η γυναίκα, για μένα δεν κάνει καμία διαφορά) πρέπει να περιμένει την επόμενη κίνηση από την άλλη πλευρά, για να διαπιστώσει αν όντως υπάρχει ενδιαφέρον και να πορευτεί αναλόγως.2) Δεν μπορώ να σκεφτώ πώς κάποιος σε αποκάλεσε "πουτανάκι" κατάμουτρα μετά την αναφορά των μπόλικων φλέρτ. Σε ποιο μέρος ζείς? Ειλικρινά δεν το παίζω σοκαρισμένη τάχα, ξέρω τί γίνεται εκεί έξω, αλλά αυτό είναι απο τα πιο ¨"παραδοξα" που έχω ακούσει-διαβάσει.3) Όλο το πρώτο μέρος της ερώτησης ανετίλα και απελευθέρωση και το δεύτερο αμφιβολία για όλα όσα στο πρώτο μέρος απορρίπτεις.Υ.Γ. Επαναπροσδιόρισε τί ορίζεις ως φλερτ, κυνηγητό, πίεση, πρεσάρισμα, ενδιαφέρον, σχέση...Υ.Γ. 2 Μου κάνει εντύπωση που στα 28 σου χρονια, δεν εφαρμόζεις το αυτονόητο..κάνω πρώτη κίνηση, βλέπω κάποια ανταπόκριση μετά περιμένω..δεν κάνω άλλες δέκα κινήσεις...αφήνω χώρο..και επαναλαμβάνω για μένα αυτό ισχύει και για τα 2 ΦΥΛΑ.. Όποιος φλερτάρει επί χρόνια, όπως εσύ, το ξέρει καλά αυτό.. είναι αλφα βήτα... Καλή τύχη με τον τύπο..
#2 Πριν κάποια χρόνια είχα δει στο Youtube ένα πολύ ωραίο ντοκιμαντέρ (δεν θυμάμαι τον τίτλο αυτή τη στιγμή) που αφορούσε την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου. Εκείνη την περίοδο υπήρχαν πληροφορίες σχετικά με επικείμενη τρομοκρατική επίθεση στη Νέα Υόρκη. Το FBI είχε δικές του πληροφορίες και υπόπτους και η CIA το ίδιο. Το θέμα είναι ότι τις πληροφορίες τις κρατούσε η κάθε υπηρεσία για τον εαυτό τους και δεν υπήρχε αμοιβαία εμπιστοσύνη, με αποτέλεσμα να μην ξέρει ο ένας τι γνωρίζει ο άλλος και τι κάνει. Δεν ήθελαν να συνεργαστούν μεταξύ τους και μέσα σε όλη αυτήν την ανοργανωσιά και τα ελλειπή μέτρα ασφαλείας στο αεροδρόμιο οι τρομοκράτες πέρασαν ανενόχλητοι και έγιναν οι επιθέσεις στους Δίδυμους Πύργους, στο Πεντάγωνο και παρατρίχα και στον Λευκό Οίκο. Αν ήταν κανονισμένη η επίθεση, θα διακινδύνευαν τον θάνατο όλων των υψηλά ιστάμενων στρατιωτικών που βρίσκονταν εκείνη τη μέρα στο Πεντάγωνο;
#6Πράγματι, πολλοί έχουν μπερδέψει τον κυνισμό με την ειρωνεία. Οπότε αγαπητό 6, από εδώ και στο εξής όταν κάποιος σου πει (ψιλοπερήφανα κιόλας) ότι είναι κυνικός, δύο είναι τα τινά: ή είναι αδαής και ευχαριστημένος μ΄αυτό (οπότε τρέξε μακριά) ή αν ξέρει τι είναι και το εννοεί (γίνε καπνός Forest).
#1Όλο το θέμα πιστεύω είναι ότι βρεθήκατε σε κοινή παρέα. Η παρέα σου όπως φαίνεται έχει μια συγκεκριμένη γνώμη για σένα και σίγουρα θα έχει μεταφερθεί στον ενδιαφερόμενο, πολύ απλά γιατί οι άνθρωποι λατρεύουν να κουτσομπολεύουν. Αυτό μπορεί να του δημιουργήσει μια προκατάληψη για σένα και ό,τι και να κάνεις δύσκολα θα την καταρρίψεις.Καλό θα ήταν γενικώς, ό,τι και να κάνεις στην προσωπική σου ζωή, να πάψεις να τη μοιράζεσαι με τον καθένα. Υπάρχει μια φάση εκεί γύρω στα 18 που νιώθουμε ανώτεροι στις παρέες όσο πιο ερωτικά ζούμε αλλά όσο μεγαλώνουμε και στενεύουν οι αντιλήψεις καλό είναι τα εν οίκω μη εν δήμω πλέον. Κάνε ό,τι γουστάρεις αλλά μην εμπιστεύεσαι τον καθένα. Ο κόσμος πάντα έχει την τάση να σε κακολογεί, ακόμα κι αν σε συμπαθεί κατά τ'άλλα. Γίνεσαι εύκολος στόχος ρε παιδί μου. Κι αυτό μπορεί να σου κοστίσει μια πολύ καλή σχέση. Πολύ φοβάμαι ότι όπως είναι η ελληνική κοινωνία αυτή τη στιγμή, λίγοι άντρες θα άντεχαν να ακούσουν για την κοπέλα τους 'α με αυτό το πουτανάκι είσαι Δημήτρη; Μπράβο ρε, θα φας καλά, την έχει πάρει όλος ο Πειραιάς κι έχουν πει τα καλύτερα.' Άρα μπορεί να πει ναι στην ξεπέτα, αλλά όχι στη σχέση και είναι κρίμα.
#2Θέλω να ξεκινήσω μια νέα θεωρία συνωμοσίας/αστικό μύθο. Πηγή έμπνευσης η είδηση αυτή: http://goo.gl/kTv80e (Σοκολατάκια με κοκαΐνη εντοπίστηκαν στο Ελ. Βενιζέλος Πηγή: www.lifo.gr)1. Οι σοκολατοβιομηχανίες βάζουν κόκα στην σοκολάτα για να την κάνουν πιο εθιστική (μαζί με την κοακόλα και τα μάρλμπορο)ή ίσως2. Η κόκα περιέχει σοκολάτα γι αυτό είναι εθιστική. ΧΜΜΜΜ
no warnings: ας μην αρχίσω με το πόσα false red flags υπάρχουν ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ σε δυτικά κράτη. Μέχρι να το φιλτράρεις και να δεις ποιά θα πάρεις στα σοβαρά και ποιά θα αγνοήσεις είναι το λιγότερο που μπορώ να σκεφτώ. Δεύτερον, καμία κυβέρνηση δεν είναι ΤΟΣΟ ΗΛΙΘΙΑ ώστε να βγάλει εξώφυλλα για μια πιθανή τρομοκρατική επίθση και μετά να την κάνει. Κι εδώ η Scotland Yard γνώριζε για τον Jihadi John πριν γίνει Jihadi John αλλά δεν έχουμε γίνει ακόμα minority report. Λογικό. 19 hijackers: ΝΕ ΤΙ? Αυτοί που πήραν τα αεροπλάνα τόσοι ήταν. Ότι είχαν ολόκληρο δίκτυο από πίσω τους πολύ λογικό. Επίσης ο στρατηγός που αναφέρει το Γκαιστ είναι αυτός https://en.wikipedia.org/wiki/Ahmed_Omar_Saeed_Sheikh και τον αναφέρει ως Αχμάντ, όχι Αχμέντ. Και επιπλέον, παρόλο που τον έχουν καταχωρημένο ως τρομοκράτη, η όλη χρηματοδότηση πιστεύεται ότι έγινε από αυτόν https://en.wikipedia.org/wiki/Mustafa_al-Hawsawi. Καλά αυτό με το πρωινό δεν υπάρχει πουθενά εκτός από κάτι σάιτ τύπου globaltruth & 911myth οπότε όχι. Δεν έχω διαβάσει το 911 Commission Report αλλά πολύ αμφιβάλλω ότι υποστηρίζει ότι η οικονομική βοήθεια στους τρομοκράτες δεν έπαιξε ρόλο. Ίσως το συγκρίνει με άλλες καταστάσεις και ίσως να είναι όχι και τόσο σημαντικό με αυτές. Θα το κοιτάξω αργότερα. Όσο για τα ονόματα, προφανώς και κάποια ίδια ονόματα μπήκαν κατά λάθος εκεί στην αρχή και μετά αποσύρθηκαν (A man with the same name as those given by the FBI turned up alive in Saudi Arabia, saying that he had studied at the University of Denver and his passport was stolen there in 1995. The name, origin, birth date, and occupation were released by the FBI, but the picture was not of him. "I couldn't believe it when the FBI put me on their list", he said. "They gave my name and my date of birth, but I am not a suicide bomber. I am here. I am alive. I have no idea how to fly a plane. I had nothing to do with this." για τον Abdulaziz Al Omari) Πού τους βρήκαν ζωντανούς δεν ξέρω. Διαβατήριο: Suqami's passport was found by a passerby (identity unknown), reportedly in the vicinity of Vesey Street, before the towers collapsed. (This was mistakenly reported by many news outlets to be Mohamed Atta's passport.) A columnist for the British newspaper The Guardian expressed incredulity about the authenticity of this report,[ questioning whether a paper passport could survive the inferno unsinged when the plane's black boxes were never found. According to testimony before the 9/11 Commission by lead counsel Susan Ginsburg, his passport had been "manipulated in a fraudulent manner in ways that have been associated with al Qaeda." Passports belonging to Ziad Jarrah and Saeed al-Ghamdi were found at the crash site of United Airlines Flight 93 as well as an airphone.Σύδεση με Οσάμα: καλά, ψάξε λίγο στα νέα και στη wikipedia και θα δεις τη σύνδεση με τον Οσάμα. Ενδεικτικά: https://en.wikipedia.org/wiki/Responsibility_for_the_September_11_attacksΑυτό με τον Bush Sr. και το πρωινό με τον αδερφό του Οσάμα πάλι δεν υπάρχει πουθενά εκτός από σάιτ με ΘΣ.Αεροπλάνα και κτήρια: βασικά ποτέ δεν έχει γίνει καμία μελέτη πουθενά και κανένα simulation για φωτιά με ατσάλι και κηροζίνη και σύγκουρση αεροπλάνουν με κτήριο με ταχύτητα 900χλμ/ωρα. Όταν χτίστηκαν οι ΔΠ ήταν 1973 και όταν έγιναν μελέτες το 1973 για το αν θα άντεχαν έγιναν με τα τότε δεδομένα για τα αεροπλάνα και όχι με 900 χλμ/ώρα και τόσο μεγάλο αεροπλάνο (άρα με περισσότερο καύσιμο). Όσον αφορά στα εκρηκτικά, ειλικρινά πλέον αυτή η θεωρία έχει καταντήσει κουραστικά γελοία. Η διαφορά μεταξύ ελεγχόμενης κατεδάφισης και του πώς έπεσαν οι πύργοι είναι τεράστια. Πραγματικά έχω βαρεθεί να διαβάζω τα ίδια και τα ίδια εδώ και 15 χρόνια. Και ως "απόδειξη" δείχνουν ΜΙΑ κολώνα από τις 47 που έτυχε να έχει αυτό το σχήμα που ταιριάζει στη θεωρία τους. Γουάου, μου θυμίζει αντιβάξερς που διαλέγουν τη μία στις πόσες χιλιάδες περιπτώσεις ενός παιδιού που έπαθε εγκεφαλίτιδα από το εμβόλιο και λένε ότι είναι μόνο βλαβερά. Κόψε-ράψε κοινώς. Α, και ο τρολοστήμονας που βγαίνει στο Γκάιστ: https://en.wikipedia.org/wiki/Steven_E._Jones ανήκει στα εξής: Steven E. Jones was co-chair of Scholars for 9/11 Truth until December 5, 2006, when he resigned his membership there and joined Scholars for 9/11 Truth & Justice. Also in 2006, Jones became a founding member of Architects & Engineers for 9/11 Truth.He is co-editor of Journal of 9/11 Studies.He is a member of The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints and has been described as "a devout Mormon." Το ίδιο [για αεροπλάνα με μεγάλη ταχύτητα που συγκρούονται επίτηδες με κάτι άλλο] ισχύει και για ένα αεροπλάνο που συγκρούεται με το έδαφος με αντίστοιχη ταχύτητα. Λέγεται κρατήρας. Και σόρρυ , αλλά βρέθηκαν κομμάτια του αεροπλάνου στην PA.Όσο για το κτήριο 7 που έπεσε, τόσα συντρίμμια αεροπλάνου το χτύπησαν από τα άλλα κτήρια συν τις φωτιές που είχε. Και όχι, η κυβέρνηση δεν είπε ότι ΜΟΝΟ οι φωτιές έφταιγαν για την πτώση και των τριών κτηρίων, αλλά κάτι αεροπλανάκια που τα χτύπησαν, εξεράγη η δεξαμενή καυσίμων τους ΚΑΙ προκάλεσαν φωτιές. Και λογικό είναι το never before had a steel building collapsed due to fire γιατί δεν ήταν μόνο φωτιά και γιατί ποτέ δεν έχει ξαναπέσει αεροπλάνο σε κτήριο έτσι. Επαναλαμβάνομαι, το ξέρω, αλλά δε μπορώ τις βλακείες.Εδώ ο Μπους έχει χρησιμοποιήσει πιο ηλίθιες δικαιολογίες για να εισβάλλει στη Μ.Α. και μετά είπε "Σόρρυ, λάθος", θα καθόταν και θα έστηνε ολόκληρο σχέδιο κτλ για να κάνει πόλεμο στους τρομοκράτες? Θα μπορούσε απλά να πει ότι πάει για πόλεμο με τους τρομοκράτες αντί να κάθεται και "να μαζεύει τα ασυμμάζευτα" (κατά τους συνωμοσιολόγους). Ειλικρινά δεν αντέχω άλλο να συνεχίσω με τις βλακείες του Γκάιστ για NORAD, για London (επιθέσεις το 2005), για 911 Commission κτλ. Όποιος θέλει διαβάζει και ασχολείται παραπάνω από 25 λεπτά σε μία ταινία χωρίς πηγές και με διαστρεβλωμένα γεγονότα και επιστήμονες που έχουν απλά κερδίσει την κατακραυγή από συναδέλφους. Ασέβεια και στους 2977 αθώους νεκρούς. Συμπέρασμα: την είχα που την είχα για τα σκουπίδια την ταινία, τώρα έγινε εντελώς για κλάματα και ΝΕ ΤΙ φάση με παλίδρομο κίνηση επί μακρέως ανδρικού μορίου.
Update: Έλιωσα το 911 Commission Report (http://avalon.law.yale.edu/sept11/911Report.pdf) και ειλικρινά πουθενά δε λέει ότι η χρηματοδότηση ήταν "of little significance". Αυτά τα όμορφα. Δε λέω, αν την έβλεπα το 2007 την ταινία και ήμουν πιο χαϊβάνι θα αναπαρήγαγα αυτά που έλεγε, αλλά πλέον είναι 2016 και ζούμε στην εποχή της ελεύθερης πληροφόρησης. Οπότε ο καθένας μπορεί να σκάψει λίγο παραπάνω για να επιβεβαίωσει ή να διαψεύσει ό,τι πετάγεται στο ίντερνετ (πόσα και πόσα ρατσιστικά μηνύματα μόνο έχουν πεταχτεί τις τελευταίες μέρες δεν ξέρω, πρόσφατο παράδειγμα είναι ο υποτιθέμενος βιασμός του 7χρονου κοριτσιού από Αφγανό).Και μία όμορφη ιστορία επιβίωσης από την πτώση του Νότιου Πύργου, ένας εκ των τεσσάρων που επέζησαν πάνω από το σημείο της σύγκρουσης του αεροπλάνου με τον Πύργο: https://www.youtube.com/watch?v=IrqelRFpyXc Ειλικρινά αξίζει.
Αχ, και βρήκα και τούτο εδώ, με πηγές (εννοείται), που αποδομεί όλες τις θεωρίες συνωμοσίας περί 911. Προσοχή, δεν το έχω ευαγγέλιο, απλά είναι όλα σε ένα αντί να τα παίρνω από ξεχωριστές πηγές, και το κυριότερο είναι ότι καθοδηγεί το ίδιο σε άλλες πηγές για αυτά που λέει.
1. Εσύ μπορεί να είσαι απελευθερωμένη και χωρίς ταμπού αλλά, εάν δε ζεις σε χώρα που δεν έχει αυστηρούς και καθορισμένους ρόλους για τα φύλα σε σχέση με το φλερτ, πρέπει που και που να συμβιβάζεσαι με τον περίγυρο. Αλλιώς θα φλερτάρεις στη Σουηδία, αλλιώς στην Ελλάδα, αλλιώς στο Αφανιστάν(;). Αυτό δε σημαίνει ότι δε θα βρεις κάποιον με τις ίδιες ιδέες με σένα, απλά θα είναι πιο σπάνιο.3. Όταν ακούω χοντράδες, και κυρίως από ανθρώπους που δεν με νοιάζονται και δε με νοιάζουν, φροντίζω να περάσω στην ευθεία επίθεση κι εγώ. Δηλ ανοιχτά θα ρωτήσω "Με αυτή σου την ερώτηση νιώθεις ανώτερος από μένα επειδή είσαι και καλά πιο κοντά στο πρότυπο της κοινωνίας; Δεν έχεις άλλο τρόπο να αισθανθείς καλά για τον εαυτό σου,ε; Να ξέρεις ότι μόλις έγινες αντιπαθητικός/ή. Μωρέ καλά μου τα ´λεγαν για σένα." κ.ο.κ. Αν έχει και κόσμο μπροστά η κοντά, ακόμα καλύτερα: "Κοιτάξτε τον, προσπάθησε και καλά να μου δώσει μια συμβουλή συγκεκαλυμμένη με υποτίμηση, μόνο και μόνο για να πάρει τη δόση του/της ανωτερότητας. Καλύτερα πήγαινε σε ψυχολόγο να αισθανθείς καλύτερα με σένα γιατί από μένα σε θα πάρεις ικανοποίηση." Εκεί αρχίζουν και ζητάνε συγνώμες. Συνήθως οι άνθρωποι δεν περιμένουν να τους ξεμπροστιάσεις για τα πραγματικά αίτια της χοντράδας τους. Προτιμώ λοιπόν να τους πω με ωμή ειλικρίνεια ότι ξέρω γιατί το κάνουν.
Εξαιρετική η απάντηση της Αμπα για το φλερτ! Τόσο απλό και τόσο δύσκολο ταυτόχρονα. Πόσο πολύ το έχουμε παρεξηγήσει και τα δύο φύλα όταν το ταυτίζομαι με την εμμονική διεκδίκηση. Και δεν αναφέρομαι στην κοπέλα που έστειλε την ερώτηση. Πόσες φορές νομίζουμε ότι φλερτάρουμε ενώ εκβιάζουμε τον άλλον!
#7Μου αρεσουν οι άνθρωποι που γράφουν! Μου αρεσει πολυ το διάβασμα, αλλα για να γραψω κατι, απαιτείται πολύς χρόνος και πιστεύω ότι θα επρεπε να αφήσω το διάβασμα και να χάσω απο αυτο για να γραψω κατι αμφίβολο, αναφέρομαι στον εαυτο μου. Ωστοσω, μερικές σκέψεις είναι πολύ όμορφες και θα έπρεπε να μένουν!Αφού σκέφτεσαι κάτι που σου αρέσει, καλο ειναι να το γράφεις. Ετσι εξοικειώνεσαι με το γράψιμο και βρίσκεις και το στυλ που σε αναδυκνυει. Εγώ θα σου προτείνω ενα μπλογκ ανοιχτό στο κοινο για έμπνευση αλλα και για να ανεβάσεις κατι που εγραψες και σου αρεσε. ειναι το www.inner.gr και μου αρεσει πολυ να διαβαζω ποικοιλες σκεψεις. δοκιμασε το και σε συνδυασμο με αυτα που προτεινει η Λενα, θα βρεις τις απαντησεις που ψαχνεις. καλη τυχη!
Αγαπητό "πουτανάκι", Από που ν' αρχίσω και που να τελειώσω; Αφού τα γράφεις μόνη σου. Είναι τυχαίο ότι εδώ και πολλά χρόνια δεν έχεις κάνει κάποια σχέση; Πρακτικά, μην τον ξαναπάρεις να βρεθείτε. Προβλέπω ξεπέτα/ες. Ο άντρας δεν τρομάζει, απλά δεν τον συγκινεί συνήθως να αισθάνεται το αντικείμενο του πόθου κάποιας/ου, μ' ανάγκες και προσδοκίες που θέλει καλά και σώνει να τον βάλει να τις υπηρετήσει,εκτός πάλι εάν επιλέξει απλά να σε "πάρει", μοτίβο που φοβάμαι ότι μάλλον έχει επαναληφθεί συχνά στο ερωτικό παρελθόν σου. Λυπάμαι, αλλά, εάν δε θέλει από μόνος του να σε διεκδικήσει, δε θα σου φερθεί ωραία και θα φταις εσύ γι' αυτό. Το μήνυμά σου το' στειλες ήδη με το παραπάνω. Η επόμενη κίνηση, εάν υπάρξει, είναι δική του. Να θυμάσαι το χορό που λέει η Α, μπα; και μην τον πατάς! Πρέπει να καταλάβεις ότι ο συνήθης άντρας, προκατειλημμένα ίσως, καλώς ή κακώς, συναρτά την αξία σου και με το πόσο εύκολη ή δύσκολη φαίνεσαι. Πρέπει να βρεις τη μέση οδό.Υ.Γ. Δεν ξέρω κάτι πιο ακυρωτικό της θηλυκότητας μιας γυναίκας απ' το να βρίζει(εκτός ερωτικών καβγαδακίων ή/και σεξουαλικής πράξης).
"Είναι τυχαίο ότι εδώ και πολλά χρόνια δεν έχεις κάνει κάποια σχέση;" Όχι, δεν είναι τυχαίο, αφού δεν το επιδίωξε. Λέει καθαρά ότι γουστάρει τη φάση που ζει, και ότι ειδικά τώρα αυτός της έκανε κλικ και τον γουστάρει για κάτι σοβαρό. Εσύ φυσικά αμέσως υπέθεσες ότι δεν έκανε γιατί ποιος να το πάρει στα σοβαρά, το τσόλι..."ο άντρας [...] συναρτά την αξία σου και με το πόσο εύκολη ή δύσκολη φαίνεσαι" καθώς ως γνωστόν το σεξ είναι μια διαδικασία υποβιβασμού για τη γυναίκα, που πρέπει να παραχωρείται μόνο κατόπιν εξασφαλίσης σημαντικών ανταλλαγμάτων, όπως η επίσημη σχέση που θα την κάνει επιτέλους αποδεκτή ως άξιο μέλος της κοινωνίας."Δεν ξέρω κάτι πιο ακυρωτικό της θηλυκότητας μιας γυναίκας απ' το να βρίζει" Για να μην προδίδει τη θυληκότητά της, μια γυναίκα μετά πχ. από μια φρικτή μέρα στη δουλειά θα πει στον φίλο της 'Ο διευθυντής είναι κακούλης, σήμερα με νευρίασε λίγο, έτσι μου ήρθε να πάω και να του παραπονεθώ κάπως'. Επίσης, αν κάποιος (με τις απόψεις σου) την πει κατάμουτρα 'πουτανάκι' η μόνη αποδεκτή απάντηση είναι κάτι του στιλ 'Παρακαλώ πολύ! Συγκρατείστε τις εκφράσεις σας, κύριε!'
Iris Prismatica, Δεν την αποκάλεσα ούτε νοερά τσόλι! Ας του παραχωρήσει κι αυτού σεξ χωρίς ανταλλάγματα να δει τι θα γίνει! Ας τον ξαναπάρει πρώτη για να του το παραχωρήσει! Αυτή, όμως, θέλει κάτι πιο πολύ από απλά ένα παιχνίδι, θέλει σχέση. Και θέλει κι αυτός να την κυνηγήσει και να θέλει κι αυτός σχέση. Γιατί; Φταίνε οι προκαταλήψεις; Όχι. Θέλει έρωτα, ανθρώπινη ανάγκη, όσο χειραφετημένη κι αν είναι/ήταν. Κι αν ο άλλος είναι ανεκτά σεξιστής, είναι διατεθειμένη να πάει λίγο πάσο "στην αντρική συμπεριφορά της", για να μη ρισκάρει, και πολύ ορθά σκέπτεται! Μακάρι να μην την υποτιμήσει, εάν είναι σεξιστής κι αν του προσφερθεί στο πιάτο, όπως αυτός που τη χαρακτήρισε "πουτανάκι", και να ζήσουν ευτυχισμένοι πάνω σε ένα ροζ συννεφάκι, όπως γράφει! Τη χρήση του όρου "πουτανάκι" δεν την επικροτώ, αλλά τουλάχιστον αυτός της τον είπε κατάμουτρα, όπως έγραψες. Σκέψου πόσοι, αλλά και πόσες, ίσως τον σκέφθηκαν χωρίς να εκφρασθούν, ένας απ' αυτούς ίσως κι ο ενδιαφερόμενος(δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς έγινε μεταξύ τους). Να υπογραμμίσω κι εγώ ότι είναι ένα το τι να κάνει κι άλλο γιατί τη χαρακτήρισε κάποιος "πουτανάκι" λόγω των μπόλικων φλερτ.
Όσον αφορά στην κοπέλα της ερώτησης, συμφωνώ κι εγώ ότι δεν χρειάζεται να πάρει στο κυνήγι τον άνθρωπο, αλλά γιατί κάτι τέτοιο δεν είναι έτσι κι αλλιώς λογική συμπεριφορά. Αν κάποιος κάνει και την πρώτη και τη δεύτερη κίνηση πρέπει να αφήσει και στον άλλο το περιθώρειο να κάνει μερικές, για να φανεί αν ενδιαφέρεται όντως ή ανταποκρινόταν από ευγένεια.
Bρε καλώς τον θιασώτη της πατριαρχίας μου μας υπενθυμίζει πότε είμαστε πουτάνες και πότε χάνουμε τη θυληκότητα μας.Σορυ κιόλας φιλαράκι που δεν πέρνουμε την άδεια για να πάμε και στην τουαλέτα!
"Πρέπει να καταλάβεις ότι ο συνήθης άντρας, προκατειλημμένα ίσως, καλώς ή κακώς, συναρτά την αξία σου και με το πόσο εύκολη ή δύσκολη φαίνεσαι."Πρώτον, αν αυτά τα πιστεύεις σου προτείνω να αλλάξεις το ψευδώνυμό σου σε "alpha-male" ordinary... Ταιριάζει καλύτερα...Και δεύτερον, για πες μας το συνήθης άντρας και τις εξαμβλωτικές απόψεις του με τι στοιχεία το υποστηρίζεις;(Συγκεκριμένα πράγματα όμως. Να μας τα κάνεις τάληρα.)Υ.Γ.: Δε θέλεις να ξέρεις πως συσχετίζουμε (αυτοί που σε διαβάζουμε κάποιο καιρό τώρα) την αξία σου με αυτά που γράφεις. Ή μπορεί και να πάρεις μια ιδέα. Κοίτα τις μαύρες.
Είναι λυπηρό αυτό που διαβάζω: το ότι ο συνήθης άνδρας λες πως συναρτά την αξία μου (ως γυναίκα) με το πόσο εύκολη ή δύσκολη φαίνομαι, και το ότι αναρωτιέσαι κιόλας αν αυτό καλώς ή κακώς συμβαίνει...Δηλαδή υπάρχει σενάριο στο οποίο είναι καλό ένας άνδρας να με θεωρήσει ανάξια (για πιο πράγμα;) επειδή φαίνομαι (ούτε καν δηλαδή ξέρει αν όντως είμαι) εύκολη ή δύσκολη; Επίσης, η κοπέλα δεν μιλάει για ανάγκες και προσδοκίες που θέλει καλά και σώνει να υπηρετηθούν, αλλά για το αν είναι τρομακτικό για έναν άνδρα μια γυναίκα που διεκδικεί το ενδιαφέρον του. Η διεκδίκηση που περιγράφει στην ερώτηση μια κουβέντα και ένα τηλέφωνο ήταν, πόση ανάγκη και προσδοκία να βγάλουν πια αυτά...Και θα φταίει κιόλας αν δεν της φερθεί ωραία;;; Δηλαδή δεν μπορεί ο τύπος να αρνηθεί με ευγενικό τρόπο σε περίπτωση που δε θέλει να ανταποκριθεί στις κινήσεις της; Θα πρέπει να της φερθεί άσχημα γιατί τόλμησε να εκδηλωθεί αυτή πρώτα;Κούνα λίγο το κεφάλι σου πρίγκηπα.
Δυστυχώς, η αξία μιας κατάκτησης μετριέται κι απ' τη δυσκολία της. Δεν αναρωτιέμαι καθόλου, συμβαίνει, και τ' αποδέχομαι ως δεδομένο γύρω μου. Εάν δε συνέβαινε, γιατί η #1 έχει αυτόν τον προβληματισμό και συζητάμε τι να κάνει και πως τη χαρακτήρισαν; Κι όμως υπάρχει σενάριο να σ' υποτιμήσει και να μην ασχοληθεί μαζί σου με τον τρόπο που θα' θελε εν προκειμένω η #1. "τρελό κλικ!", "Νιώθω πεταλούδες και όταν τον σκέφτομαι είμαι καταχαρούμενη", "κάτι πιο πολύ από απλά ένα παιχνίδι", "Έτσι απλά έχω ένα ενστικτώδες συναίσθημα ότι πρέπει να το προσπαθήσουμε", "είμαι πολύ ενθουσιασμένη", "Γενικά στη ζωή μου κυνηγάω αυτά που θέλω έτσι έκανα και με τους άνδρες", "πραγματικά με ενδιαφέρει κάποιος", "και να ζήσουμε ευτυχισμένοι πάνω σε ένα ροζ συννεφάκι" δε σου δίνουν την αίσθηση αναγκών και προσδοκιών; Αυτά να του πει για να τον διεκδικήσει μ' επιτυχία.."Βρεθήκαμε λοιπόν και τώρα ελπίζω σε συνέχεια"(ούτε μας λέει τι ακριβώς έκαναν)-αυτή η λεπτομέρεια σου διέφυγε, zouker. Μπορεί να θέλει ν' ανταποκριθεί/ανταποκρίθηκε, αλλά όχι με τον τρόπο που θέλει αυτή, αυτό νομίζω ότι είναι/θα' ναι άσχημο.
Η λογικη "μου βγηκε ο κωλος να αποκτησω Πορσε αρα η Πορσε ειναθ καλο αμαξι" αποτελει λογικο σφαλμα. Αν στην χαριζαν δηλαδη θα επαυε να ειναι καλο αμαξι, Πριγκηπα?Μηπως προσπαθωντας να παρουσιασουμε τι εστι το στερεοτυπο ξεχναμε να αναλογιστουμε οτι ειναι ενα αυθαιρετως κατασκευασμενο κατασκευασμα?
η Γ45 πάλι, Νομίζω ότι η λογική/προκατάληψη(;) στην απάντηση πρέπει να' ναι: ποιος χαρίζει Πόρσε; Κι ακόμη, το στερεότυπο είναι αυθαίρετα κατασκευασμένο ή διαμορφώνεται κατά την προσφορά και τη ζήτηση: έχω εσένα εύκολα, πηγαίνω έπειτα πιο κάτω/κι αλλού παράλληλα, γιατί έχω περιθώριο να κυνηγήσω κι άλλες προσφορές(ακόμη κι αν είσαι Πόρσε, που πιθανά δεν είσαι)δυνητικά καλύτερες, (καλά, ζήτηση ακόρεστη), διότι ό,τι έχουμε δεν το εκτιμάμε ή/και δε μας αρκεί, ειδικά αν μας έχει χαρισθεί(τα αγαθά κόποις κτώνται); Το φλερτ είναι μια συμβολική προ-αναπαράσταση της ερωτικής πράξης με τον καθένα να διεκδικεί συγκεκριμένο ρόλο που τον ικανοποιεί, οπότε δεν πρόκειται καθόλου γι' αυθαίρετο κατασκεύασμα/στερεότυπο; Η #1 μήπως θέλει περισσότερο έλεγχο απ' αυτόν που ο υποψήφιος σύντροφος θέλει να της αφήσει κι αυτό λειτουργεί απωθητικά; Μόνο η #1 μπορεί να μας βοηθήσει, αν μας πει τι έγινε στη συνέχεια..
Εγώ που είμαι ένας απλός σπόρος δέντρου να ρωτήσω... Γιατί πρέπει να είναι μία γυναίκα εύκολη ή δύσκολη; Τι είναι, πίστα Super Mario; Ένας άντρας είναι κι αυτός εύκολος ή δύσκολος; Ή όχι γιατί αυτός είναι φύσει ανώτερος; Εγώ πάντως διακρίσεις δεν κάνω, άμα λάχει πέφτω σε όλα τα κεφάλια ανεξαιρέτως...
Αυτό που βλέπω είναι μια γυναίκα που έχει αντιληφθεί τις ανάγκες της και τις πραγματοποιεί αλλά αλλάζει ρότα παροδικά και εν μέρει γιατί αντιλαμβάνεται ότι οι άνθρωποι λειτουργούν με βάση τον κοινωνικό περίγυρο και τις απόψεις του σε μεγαλύτερο ποσοστό από όσο θα ήθελαν να παραδεχτούν. Κατά τ'άλλα αυτό που κάνει δεν λέγεται φλερτ, κατά μέτωπον επίθεση λέγεται, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να μην την πεις ειλικρινή τουλάχιστον. Κάτι αξίζει κι αυτό στον κόσμο της υποκρισίας, n'est ce pas?
Παιδιά, είμαι η κοπέλα της ερώτησης 1.Ο τύπος τελικά ανταποκρίθηκε στις κινήσεις μου, έκανε και αυτός κινήσεις, μου έδωσε θάρρος και τελικά βρεθήκαμε ξανά.Αποδείχθηκε παντρεμένος με παιδί στο εξωτερικό, πράγμα που μου είπε αφού κάναμε σεξ (από το πρώτο ραντεβού, γιατί έτσι γουστάρω). Τον έστειλα επι τόπου.Εύχομαι σε όσους κάνανε σχόλια για εύκολες γυναίκες να μη σας ξανακάτσει καμία και να κάνετε ανιαρές σχέσεις με βαρετό σεξ.Τα φιλιά μου στους παντρεμένους καθωσπρέπει συνήθεις άντρες.
Καλά κάνεις και γουστάρεις, μαζί σου, κι εγώ το ίδιο κάνω κι έχω φάει και πόρτες και τα μούτρα μου. Ήθελα ΜΟΝΟ να σε συγκρατήσω/υποψιάσω, γιατί σε διάβασα αυθόρμητη, ειλικρινή κι ενθουσιώδη, καρφί γι' απογοήτευση. Καλά έκανες και τον έστειλες. Εύχομαι να σου κάτσει κάποιος που να μπορεί να σ' εκτιμήσει, χωρίς κόμπλεξ. Πρόσεχε τον εαυτό σου. Τα φιλιά μου.
#5Παρακολουθώ το blog της περιπου 4 χρονια τωρα. Οχι συστηματικά, αλλα σε γενικές γραμμές ναι. Μπορω να πω οτι στην προηγούμενη μορφή του μου αρεσε περισσοτερο, ισως επειδη έγραφε η ιδια, ηταν πιο προσωπικο και οχι σκέτη διαφήμιση οπως τωρα. Επιπλέον, η φάση με την Αμερική και το νεο της στυλ δεν μου αρεσει οσο μου αρεσαν οι ενδυματολογικές επιλογες της οσο ηταν στην Ιταλία. Πλεον, την παρακολουθώ μονο μεσω Instagram, και νομίζω, λιγο βαρέθηκα κιόλας.
#2 Αυτό το πολύ ωραίο γράφημα εντάσσει την συνωμοσιολαγνία στο σύνολο παράλογων πραγμάτων που επιλέγουν να πιστεύουν οι άνθρωποι:http://www.themerrymonk.com/wp-content/uploads/2013/07/An-Organized-Collection-of-Irrational-Nonsense-4.1-Imgur.jpgΝομίζω ότι όταν πιστεύεις ότι γίνεσαι γνώστης πραγμάτων που "δεν τα ξέρει ο πολύς ο κόσμος", σου δίνει μια αίσθηση ανωτερότητας, και ψεύτικης ασφάλειας ότι μπορείς να ελέγξεις το χάος γύρω σου: πχ "δεν πίνω νερό βρύσης, γιατί το δηλητηριάζουν με καρκινογόνες ουσίες για να αρρωσταίνουμε και να πλουτίζουν οι φαρμακευτικές" (αυτό το έχω ακούσει να το λέει άνθρωπος). Άλλος διαβάζει ωροσκόπια, άλλος ξεματιάζεται, άλλος βάζει παπά να του κάνει ευχέλαιο, και ο παραλογισμός δεν έχει τέλος.
#4Συμφωνώ για την ηλικια των 30!Ακομη και να υπηρχε η δυνατότα, δεν θα ξαναγυρνούσα στα 20, εκεί όπου ένιωθα χαμένη στο διαστημα, δεν ειχα την τωρινη μου αυτοπεποίθηση, ημουν μες στην ανασφάλεια και δεν ηξερα που και πως να ψαχτω για το μέλλον μου. Τωρα και μου αρέσω περισσοτερο και ειμαι κατασταλαγμένη, και το βασικότερο, μπορω και χαίρομαι τη στιγμη.
#2Σχετικα με τις ιστορίες συνομωσίας, δεν πιστευω τιποτα. Δεν αναφέρομαι φυσικα στις περιπτώσεις οπου διάφορες χώρες κανουν παιχνίδι μεταξυ τους 'η προωθούν επεκτατική πολιτική γνωστοποιώντας διαφορα μονο σε μυστικές υπηρεσίες κλπ, πραγματα τα οποια δεν μαθαίνονται (σχεδον) ποτε. Αναφέρομαι στις περιπτώσεις που σκάνε ειδήσεις, τύπου "σοκαριστική αποκάλυψη" κλπ. Προτιμώ να βασίζομαι στην κρίση μου για οσα γνωρίζω, για κατι που δεν γνωρίζω απλα προσπαθώ να μαθω κατι γυρω απο αυτο, διαφορετικά δεν εχω αποψη. Οσοι πιστεύουν τέτοιες θεωρίες παραθέτοντας και επιχειρήματα άγνωστης προέλευσης, σορυ κιολας, αλλα τους θεωρω λιγο χαπατα. Νομίζουν οτι ανακάλυψαν την αληθεια που υποκρύπτεται απο ολους μας και οτι ειναι σε θεση να την κατανοήσουν καλυτερα απο μας γι αυτο και εξακολουθούν να την αναπαράγουν. Επισης, θεωρω οτι ολα αυτα ειναι η κατάλληλη δικαιολογία για οσους θέλουν να πιστεύουν οτι δεν τα κατάφεραν καπου επειδη αλλοι καθορίζουν την μοίρα τους.