ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
Σαν Σήμερα

Αφιέρωμα στην Ταϋγέτη (Μπασούρη).

Σαν σήμερα, πεθαίνει στην Αθήνα το 2003.

LIFOTEAM
LIFOTEAM
Αφιέρωμα στην Ταϋγέτη (Μπασούρη). Facebook Twitter
1

Η Ταϋγέτη στο σπίτι της το 2001. Φωτ. Σ.Σ. (περιοδικό Symbol).

 

Ο Μιχάλης Ηλιού με την Ταϋγέτη.

 

Ρωμαίος και Ιουλιέτα (1989). Ταϋγέτη Μπασούρη (Θεία του Καπουλέτου), Δημήτρης Τσούτσης (Καπουλέτος). Εθνικό Θέατρο: Κεντρική Σκηνή. Φωτ. Αρχείο Εθνικού Θεάτρου.

 

Τα οράματα της Σιμόν Μασάρ (1977). Δάνης Κατρανίδης (Μορίς), Κώστας Καστανάς (Ζωρζ), Φάνης Χηνάς (Ρομπέρ), Ταϋγέτη Μπασούρη (Μία μοναχή), Αρετή Πιτσίκα (Μία μοναχή), Ράνια Οικονομίδου (Σιμόν Μασάρ), Σίμων Πάτροκλος. Εθνικό Θέατρο: Κεντρική Σκηνή. Φωτ. Αρχείο Εθνικού Θεάτρου.

 

Η σονάτα των φαντασμάτων (1986). Ταϋγέτη Μπασούρη, (Μαγείρισσα), Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος (Φοιτητής), Λίλη Κοκκώδη (Κόρη). Εθνικό Θέατρο: Κεντρική Σκηνή. Φωτ. Αρχείο Εθνικού Θεάτρου.

 

Η σονάτα των φαντασμάτων (1986). Ταϋγέτη Μπασούρη, (Μαγείρισσα), Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος (Φοιτητής), Λίλη Κοκκώδη (Κόρη). Εθνικό Θέατρο: Κεντρική Σκηνή. Φωτ. Αρχείο Εθνικού Θεάτρου.

Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν (1985). Λίλη Κοκκώδη (Ανιψιά), Κώστας Καστανάς (Γιανγκ Σουν), Ταϋγέτη Μπασούρη (Η γριά πόρνη). Εθνικό Θέατρο: Κεντρική Σκηνή. Φωτ. Αρχείο Εθνικού Θεάτρου.

 

Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν (1985). Ταϋγέτη Μπασούρη (Η γυναίκα του Χαλά), Νίκη Τριανταφυλλίδη (Σουί Τα), Γιώργος Παρτσαλάκης (Αστυφύλακας). Εθνικό Θέατρο: Κεντρική Σκηνή. Φωτ. Αρχείο Εθνικού Θεάτρου.

 

Οι στρατιώτες (1988). Χρήστος Ευθυμίου (Ράμμλερ), Χριστίνα Βαρζοπούλου (Δεσποινίς Μπισόφ), Ταϋγέτη Μπασούρη (Μαντάμ Μπισόφ), Αλέξης Σταυράκης (Ωντύ). Εθνικό Θέατρο: Νέα Σκηνή. Φωτ. Αρχείο Εθνικού Θεάτρου.

 

Εκκλησιάζουσες (1987). Ταϋγέτη Μπασούρη (Γ΄ Γριά), Ασπασία Κράλλη (Β΄ Γριά), Πέρης Μιχαηλίδης (Νέος). Εθνικό Θέατρο: Κεντρική Σκηνή. Φωτ. Αρχείο Εθνικού Θεάτρου.

Εκκλησιάζουσες (1987). Ασπασία Κράλλη (Β΄ Γριά), Πέρης Μιχαηλίδης (Νέος), Ταϋγέτη Μπασούρη (Γ΄ Γριά). Εθνικό Θέατρο: Κεντρική Σκηνή. Φωτ. Αρχείο Εθνικού Θεάτρου.

 

'Εξω φτώχεια και καλή καρδιά (1964). Σκηνοθεσία του Πάνου Γλυκοφρύδη. Με τους Θανάσης Βέγγο, Μάριον Σίβα, Θανάσης Κούτρας, Νανά Σκιαδά, Ανδρέας Ντούζος, Σούλη Σαμπάχ, Ταϋγέτη Μπασούρη.

'Ενας απένταρος λεφτάς (1967). Σκηνοθεσία του Χρήστου Κυριακόπουλου. Με τους Γιάννη Γικιωνάκη, Ελένη Ανουσάκη, Αλέκο Τζανετάκο, Νίτσα Τσαγανέα, Ταϋγέτη Μπασούρη.
 

Ο Παπατρέχας (1966). Σκηνοθεσία του Ερρίκου Θαλασσινού. Με τους Θανάση Βέγγο, Σούλη Σαμπάχ, Μαρία Σολδάτου, Ηρώ Κυριακάκη, Κία Μπόζου, Κατερίνα Γιουλάκη, Νίτσα Μαρούδα, Ταϋγέτη.

 

Τρελλός, παλαβός και Βέγγος (1967). Σκηνοθεσία του Θανάση Βέγγου. Με τους Θανάση Βέγγο, Ελένη Ανουσάκη, Τάκη Μηλιάδη, Σάσα Καστούρα, Δημήτρη Κούκη, Ταϋγέτη Μπασούρη.

Ησαΐα χόρευε (1966). Σκηνοθεσία του Κώστα Ασημακόπουλου. Με τους Γεωργία Βασιλειάδου, Βασίλη Αυλωνίτη, Τούλα Δημητρίου, Γιάννη Γκιωνάκη, Τάκη Μηλιάδη, Ταϋγέτη Μπασούρη.

Χίος, Μακρόνησος, Τρίκερι, Αϊ-Στράτη... Στη φωτογραφία, η Ταϋγέτη (πρώτη, όρθια, αριστερά) με τις συγκρατουμενές της σε συνεργείο καθαριότητας στην εξορία. Φωτ. Ριζοσπάστης.

 

Φωτ. Σ.Σ. 

Φωτ. Σ.Σ.

 

Φωτ. Σ.Σ.

 


Η Ταϋγέτη με τον Θανάση Βέγγο στην ταινία Ο Παπατρέχας.

 


Βασιλειάδου, Ταϋγέτη, Μηλιάδης.

 


Ταϋγέτη, Βασιλειάδου, Νεζερ.

 

1

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γεώργιος Γκουρτζίεφ: βαθυστόχαστος, πρωτοπόρος διανοητής ή ταλαντούχος παραμυθάς;

Σαν σημερα / Γεώργιος Γκουρτζίεφ: βαθυστόχαστος, πρωτοπόρος διανοητής ή ταλαντούχος παραμυθάς;

Μυστικιστής, φιλόσοφος, πνευματικός δάσκαλος, συγγραφέας, μουσικοσυνθέτης, ταξιδευτής, υπήρξε πνεύμα χαρισματικό που επηρέασε κόσμο. Εβδομήντα χρόνια μετά τον θάνατό του (29/10/1949) πολλά ερωτήματα γι' αυτό τον «γητευτή ψυχών» παραμένουν άλυτα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ρόι Λιχτενστάιν: Ο πρωτοπόρος της pop art που έβαλε τον Mίκι Μάους στα μουσεία

Σαν σήμερα / Ρόι Λιχτενστάιν: Ήταν όντως ο «χειρότερος καλλιτέχνης» της εποχής του;

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο πρωτοπόρος καλλιτέχνης της pop art που με το γενναίο έργο του ειρωνεύτηκε το κλασικό, έβαλε τον Mίκι Μάους σε μουσεία και γκαλερί και άλλαξε οριστικά τους κανόνες της σύγχρονης τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Δύο άγνωστες φωτογραφίες του Ρεμπό από τη γαλλική Κομμούνα

Βιβλίο / Δύο άγνωστες φωτογραφίες του Ρεμπό από τη γαλλική Κομμούνα

Σαν σήμερα γεννήθηκε το 1854 ο Αρθούρος Ρεμπό. Ο ποιητής, μουσικός και μπλόγκερ Aidan Andrew Dun έπεσε τυχαία σε δύο εντελώς άγνωστες φωτογραφίες, βγαλμένες στην Place Vendôme, και βρέθηκε μπροστά σε μια μεγάλη έκπληξη: ο έφηβος Αρτίρ Ρεμπό, όπως δεν τον έχουμε ξαναδεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Σοπέν

Πέθανε Σαν Σήμερα / «Κύριοι, ιδού μια μεγαλοφυΐα!»: Πώς ο Σοπέν άνοιξε νέα εποχή στη μουσική για πιάνο

Σαν σήμερα, στις 17 Οκτωβρίου 1849, πεθαίνει από φυματίωση στο Παρίσι ο Πολωνός Φρεντερίκ Φρανσουά Σοπέν, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του Ρομαντισμού και κορυφαίος πιανίστας.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Ήταν η διασημότερη τραγουδίστρια της Γαλλίας. Όταν πέθανε, ο Αρχιεπίσκοπος αρνήθηκε να την κηδέψει

Σαν Σήμερα / Ήταν η διασημότερη τραγουδίστρια της Γαλλίας. Όταν πέθανε, ο Αρχιεπίσκοπος αρνήθηκε να την κηδέψει

Edith Piaf: «Το σπουργιτάκι» που ξεκίνησε από τους δρόμους του Παρισιού και δοξάστηκε όσο λίγοι. Αυτή είναι η ζωή της, το τέλος που της επιφύλασσε η Καθολική εκκλησία και ένα απόσπασμα από μία συνέντευξή της.
ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΚΟΛΟΒΟΥ
Νταϊάνα: Η μυθιστορηματική ζωή της διασημότερης γυναίκας του πλανήτη

Σαν Σήμερα / Νταϊάνα: Η μυθιστορηματική ζωή της διασημότερης γυναίκας του πλανήτη

«Η Νταϊάνα διεκδίκησε την εκτίμηση ενός βασιλικού περίγυρου που τη χρησιμοποίησε κατά περίσταση. Διεκδίκησε την ελευθερία της από έναν σύζυγο που την έβλεπε πάντα ως την αιτία του προσωπικού του αδιεξόδου. Διεκδίκησε τα παιδιά της από μια συντηρητική οικογένεια. Και εν τέλει διεκδίκησε τη ζωή της από τους ηδονοβλεψίες παπαράτσι που την καταδίωκαν ανελέητα»
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Μαντόνα: «Είμαι σκληρή, φιλόδοξη και ξέρω ακριβώς τι θέλω. Αν αυτό με κάνει σκύλα, δεν πειράζει»

Μουσική / «Είμαι σκληρή, φιλόδοξη και ξέρω τι θέλω. Αν αυτό με κάνει σκύλα, δεν πειράζει»

Pop icon, μίλησε για το woman empowerment πριν υπάρξει καν ο όρος, gay icon, fashion icon, η απόλυτη σταρ, η πιο πετυχημένη γυναίκα μουσικός όλων των εποχών, όπως και να τη χαρακτηρίσει κανείς, είναι μία και μοναδική και ήρθε για να αλλάξει τα πάντα.
M. HULOT

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
1 σχόλια
Dimitri from Athens
«Νεαρέ μου τι ώρα έχετε»;Κατηφόριζα προς τον σταθμό Λαρίσσης και την είδα μπροστά μου. Δεν χρειάστηκε πολύ για να καταλάβω ποια ήταν. Οι παλιές Ελληνικές ταινίες έχουν γίνει ένα είδος φετίχ για πολλούς από μας. Ίσως γιατί έχουν γίνει ένα είδος αρχαιολογίας και μνημόσυνου μαζί για την τελευταία αυθεντική Ελλάδα που έσβησε και δεν πρόκειται πια να ξαναζωντανέψει. Βλέπουμε την Βάρκιζα ή το κέντρο της Αθήνας τότε, και δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι ήταν έτσι. Ακούμε ήχους, φράσεις, βλέπουμε εκφράσεις και χειρονομίες που κοντεύουν να ξεχαστούν. Όλοι, Κούρκουλος, Βουγιουκλάκη, Κωνσταντάρας, μα όλοι καπνίζουν. Τα αστεία τους πολλές φορές σεξιστικά ή και ρατσιστικά για τα σημερινά κοινωνικά δεδομένα, αλλά ακόμα γελάμε. Οι ιστορίες, άστες καλύτερα, «αμάρτησα για το παιδί μου»! Καμμία σχέση με την κοινωνία του σήμερα: παρασύρθηκε, έχασε την παρθενιά της και δεν είχε θέση στον κόσμο πλέον! Όμως διαμόρφωναν σιγά – σιγά μια λαϊκή άποψη, αυτήν της κοινωνικής αδικίας και της αμφισβήτησης. Η Ελλάδα ακολουθούσε τον υπόλοιπο κόσμο μέσα απ τις κωμωδίες και τις μελό ταινίες της FF.Φτάνοντας στο πλάι της, για κάποιο λόγο που δεν κατάλαβα, βράδυνα το βήμα μου. Τότε με ρώτησε. Είδα την ώρα και της απάντησα, «σας ευχαριστώ πολύ», ερώτηση και ανταπάντηση όπως όφειλε να κάνει μια κοπέλα «της καλής κοινωνίας» μιας αλλοτινής εποχής! Η αύρα αυτής της αναπάντεχης συνάντησης και της ερώτησης που μου έκανε εξακολουθεί ακόμα και τώρα να με στοιχειώνει…Νομίζω ήταν η ανιψιά της που λίγο αργότερα, (όταν πέθανε;), είχε πει πως λόγω των ιδεών της «είχε φάει πολύ ξύλο» στις φυλακές και στην εξορία. «Πολλές φορές», είχε πει, «πεταγόταν από τον ύπνο της και ούρλιαζε βλέποντας εφιάλτες ότι κάποιος την χτυπούσε». Ήρεμη και ευγενική στη ζωή, υστερική στις ταινίες, η Ταϋγέτη θα παραμείνει μέσα από τους ρόλους που ερμήνευσε στον ασπρόμαυρο κινηματόγραφο, ένας ακοίμητος φρουρός μιας εποχής που χάθηκε και μιας κληρονομιάς που ζητά αποδέκτη μέσα στην πλατιά, αδιάφορη μάζα της σύγχρονης, χρεοκοπημένης κοινωνίας μας.