ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Συχνά έχω ακούσει να λένε πως η πρώτη εντύπωση μετράει (τώρα, αν το εννοούν απόλυτα ή "περισσότερο" σε σχέση με τις επακόλουθες, δεν το έχω ξεκαθαρίσει), δηλαδή ότι αν εσύ (ανεξάρτητα το φύλο σου, και μιλώντας πάντα για προσέγγιση στον ερωτικό τομέα) δεν καταφέρεις να "κερδίσεις" τον-ην άλλο-η (αυτό που λέμε "μου έκανε το κλικ") , είναι σχεδόν σίγουρο πως δεν θα αλλάξει κάτι στις επόμενες προσπάθειες εκδήλωσης του ενδιαφέροντός σου και πως μάταια προσπαθείς. Το Σάββατο που πέρασε, πήγα με ένα φίλο μου βόλτα και εγώ είχα πάει κατευθείαν από την δουλειά (δουλεύω ως αποθηκάριος οπότε δεν ήταν και το πιο κυριλέ ντύσιμο). Μετά από κάποια ώρα που λέγαμε τα νέα μας και γενική περί ανέμων συζήτηση, είπαμε να καθίσουμε σε μία καφετέρια-μπαράκι (από αυτά που πουλάνε τα πάντα, από κοκταίηλς μέχρι εσπρέσσο και συνήθως προσελκύουν άτομα των 20-25 ετών, κυρίως φοιτητές πανεπιστημίων). Δίπλα μας καθόταν 2 κοπέλες εκ των οποίων την μία την ήξερε ο φίλος μου (παλιά του συμμαθήτρια στο γυμνάσιο) και την χαιρέτησε. Όπως είναι επόμενο, με σύστησε σε αυτήν και μετά συστήθηκα και με την φίλη της, μία πανέμορφη μαυρομάλλα που ήταν σαν να βγήκε από κάποια ταινία εποχής, ντυμένη με ένα φόρεμα από αυτά που είναι σαν απομίμηση των '70s, με φωτεινά χρώματα και φλοράλ σχέδιο, κάτι που την κολάκευε απίστευτα πολύ, ήταν πολύ γοητευτική παρουσία (και έκανε μεγάλη αντίθεση επειδή οι άλλες κοπέλες εκεί ντύνονται πιο πρόχειρα). Είχε μία vintage τσαντούλα (θα την είχε αγοράσει από κάποιο παλαιοπωλείο ή από μαγαζιά που πουλάνε αντικείμενα από δεύτερο χέρι, ίσως να ήταν δώρο κάποιας γιαγιάς) και μέσα είδα να προεξέχει ένα βιβλίο τσέπης Βιπερ, τα οποία τα βρίσκεις πλέον με 1-2€ και όμως είναι τόσο ωραίες οι ιστορίες τους. Ήθελα τόσα να της πω, να την ρωτήσω ποια ιστορία διαβάζει, αν της αρέσει, το πόσο όμορφη είναι. Όταν σηκώθηκα να της δώσω το χέρι, η φίλη της (η γνωστή του φίλου μου) κοίταξε το cargo παντελόνι μου το οποίο είχε έναν λεκέ και ξερόβηξε κρύβοντας ένα ειρωνικό γελάκι τύπου καθωσπρεπίστικο-αποδοκιμαστικό. Εγώ κόμπλαρα τότε και πήγα λίγο στην τουαλέτα να καθαρίσω τον λεκέ και να ρίξω λίγο νερό στο πρόσωπό μου επειδή είχα ιδρώσει από την υπερένταση της γνωριμίας. Όταν γύρισα, αντίκρυσα την γνωστή και επειδή ερχόταν προς το μέρος μου (μάλλον ήθελε να πάει και αυτή στην τουαλέτα) σταμάτησε δίπλα μου και μου είπε το εξής: "φαίνεσαι καλό παιδί αλλά αυτή εκεί είναι από οικογένεια με κύρος και νομίζω δεν θα είσασταν και τόσο μάτσι-μάτσι" , το οποίο το είπε κρύβοντας σαρκασμό και χαιρεκακία πίσω από δήθεν ένα καλοπροαίρετο "εγώ θέλω απλά το καλό σου" χαμόγελο. Εγώ ταράχτηκα αρκετά με αυτό όμως προτίμησα να μην το δείξω, να μην της κάνω αυτή την χάρη. Την αντιπάθησα αμέσως αυτήν την γνωστή του φίλου μου. Στο τραπέζι όταν επέστρεψα, η μαυρομάλλα διάβαζε το βιβλίο της όσο περίμενε να έρθει η φίλη της και ο φίλος μου χάζευε στο κινητό του. Πήγα να ρωτήσω την μαυρομάλλα τι διαβάζει και εκείνη την στιγμή, η φίλη της που γυρνούσε, φώναξε στην φίλη της σε μισοαστείο-μισοσοβαρό τόνο "λίγο σε άφησα με τους χωριάτες και βαρέθηκες ήδη και έπιασες το διάβασμα;" και εγώ ντράπηκα τόσο πολύ (όλοι γέλασαν με αυτό εκτός από μένα) που προφασίστηκα πως με παίρνουν τηλέφωνο (έβαλα να χτυπήσει μόνο του σε 1 λεπτό) και πήγα δήθεν παραπέρα να μιλήσω μέχρι που θα έφευγαν αυτές ή ο φίλος μου θα ερχόταν να δει τι κάνω ώστε να του πω να πάμε να φύγουμε. Αυτός σπουδάζει φιλόλογος και δεν εργάζεται, η γνωστή του σπουδάζει ιατρική και επίσης δεν εργάζεται, η μαυρομάλλα σπουδάζει εικαστικά και είναι απλά παιδί πλούσιας οικογένειας. Μόνο εγώ από τους 4 δουλέυω χωρίς κάποια τρελή προοπτική ως αποθηκάριος και απλά επειδή δεν ήμουν προσεγμένα ντυμένος, παραγκωνιάστηκα και χλευάστηκα. Την μαυρομάλλα την πέτυχα τυχαία μερικές φορές από τότε αλλά δεν έκανα κίνηση, δεν ξέρω καν τι της είπε η φίλη της για εμένα, όμως μετά από εκείνη την φορά, τσακίστηκε η αυτοπεποίθησή μου. Άλλη φορά όταν θα κανονίζω για περπάτημα θα είναι απλά αυτό, περπάτημα, τίποτα άλλο, ούτε γνωριμίες ούτε τίποτα. Οι απρόοπτες γνωριμίες του σήμερα προυποθέτουν ωραιοπάθεια, πρέπει να βγαίνεις σενιέ από το σπίτι για παν ενδεχόμενο σε έναν κόσμο που όλα τα εκθειάζει ή ισοπεδώνει με βάση το φαίνεσθαι και όχι το Είναι.