Σκηνή που θυμίζει ταινία δράσης με τον Τομ Κρουζ εκτυλίχθηκε σε δρόμο του Νιου Τζέρσεϊ, με πρωταγωνιστή ένα νεαρό γεράκι Cooper’s. Το αρπακτικό πτηνό, σύμφωνα με νέα μελέτη, χρησιμοποιούσε τα ηχητικά σήματα διάβασης πεζών και την ουρά των αυτοκινήτων που σχηματιζόταν στα κόκκινα φανάρια για να καλύπτει την προσέγγισή του και να επιτίθεται αιφνιδιαστικά σε σμήνη σπουργιτιών.
Η ανακάλυψη ανήκει στον ζωολόγο Vladimir Dinets, καθηγητή του Πανεπιστημίου του Τενεσί, ο οποίος εντόπισε το γεράκι κατά τη διάρκεια της πρωινής διαδρομής του προς το σχολείο με το παιδί του στην πόλη West Orange.
«Όταν κατάλαβα τι ακριβώς έκανε το πουλί, έμεινα έκπληκτος. Δεν το περίμενα», δήλωσε ο Dinets. «Κάθε φορά που μελετώ ένα είδος ζώου, αποδεικνύεται εξυπνότερο απ’ όσο νόμιζα».
Ο ερευνητής παρατήρησε το φαινόμενο επανειλημμένα στη διασταύρωση κοντά στο ίδιο σπίτι, όπου οι ένοικοι συνήθιζαν να δειπνούν στην αυλή. Τα υπολείμματα προσέλκυαν σπουργίτια, και το γεράκι είχε μάθει να περιμένει την ενεργοποίηση του ηχητικού σήματος διάβασης πεζών – ένα χαρακτηριστικό «μπιπ» – που σήμαινε ότι θα σχηματιζόταν μποτιλιάρισμα. Μόλις οι συνθήκες γίνονταν ευνοϊκές, το γεράκι πετούσε χαμηλά πίσω από τα αυτοκίνητα, διέσχιζε τον δρόμο και όρμουσε στα πουλιά.
Στο άρθρο που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Frontiers in Ethology, ο Dinets περιγράφει πως αφιέρωσε 12 ώρες παρατήρησης μέσα σε 18 ημέρες, μόνο κατά τις καθημερινές και όταν οι καιρικές συνθήκες επέτρεπαν στους ενοίκους του σπιτιού να τρώνε έξω – μια λεπτομέρεια που αποδείχθηκε κρίσιμη για την εμφάνιση του σμήνους.
Κατάγραψε έξι επιθέσεις από το ίδιο γεράκι (αναγνωρίσιμο από το φτέρωμά του), και σε μία από αυτές το είδε να φεύγει με ένα σπουργίτι στα νύχια του.
Ο Dinets σημειώνει ότι η συμπεριφορά αυτή απαιτεί από το πτηνό να διαθέτει νοητικό χάρτη της περιοχής, καθώς και ικανότητα συσχέτισης ηχητικών σημάτων με τις μεταβολές στην κυκλοφορία. Μάλιστα, παρατήρησε ότι το γεράκι καθόταν στο δέντρο αναμονής μόνο όταν άκουγε τον ήχο της διάβασης πεζών, δείχνοντας ότι είχε εκπαιδευτεί να αναγνωρίζει πότε σχηματίζεται ουρά οχημάτων.
Τον επόμενο χειμώνα, είδε δύο φορές ενήλικο γεράκι να επιχειρεί την ίδια τεχνική, πιθανόν το ίδιο άτομο. Ωστόσο, το επόμενο καλοκαίρι ο ήχος στη διάβαση σταμάτησε να λειτουργεί και η οικογένεια μετακόμισε από το σπίτι. «Από τότε, δεν παρατηρήθηκε ποτέ ξανά γεράκι στη διασταύρωση», σημειώνει ο ερευνητής.
«Η ευφυΐα των μοναχικών ζώων είναι υποτιμημένη»
Αν και είδη όπως οι καρακάξες και οι παπαγάλοι έχουν καταγραφεί να χρησιμοποιούν εργαλεία ή στρατηγικές σε αστικό περιβάλλον, η παρατήρηση αυτή θεωρείται η πιο σύνθετη που έχει γίνει μέχρι σήμερα σε αρπακτικό πτηνό όσον αφορά την ανάλυση κυκλοφοριακών προτύπων.
«Η εξυπνάδα των κοινωνικών ειδών είναι πιο εύκολο να αναγνωριστεί από τους ανθρώπους. Αντίθετα, τα μοναχικά είδη όπως το γεράκι Cooper's μάλλον υποτιμώνται», σημειώνει ο Dinets.
Και καταλήγει: «Οι πόλεις είναι επικίνδυνα μέρη για τα άγρια ζώα. Κάθε πλάσμα που καταφέρνει να επιβιώσει εδώ, διαθέτει ειδικές δεξιότητες και αξίζει τον σεβασμό μας».
Με πληροφορίες από Guardian
