ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μόνιμο μέχρι να κλείσουν.

Ε, καλά. Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ν' απαντάς εγκαίρως, τύπου "μωρέ ας βρω εγώ πρώτα δουλειά στο αντικείμενό μου, που να πληρώνει κιόλας καλύτερα από θέση πωλήτριας, και βλέπουμε άμα σας αφήσω." Αυτό που ζητάνε αφοσιωμένους καριερίστες σε τέτοιες θέσεις εργασίας, με ξεπερνάει. Να θες να της πεις, κυρία μου, μια δουλειά ψάχνουμε που να μας πληρώνει και να μας βγάζει από το σπίτι ίσαμε μην τρελαθούμε απομονωμένοι στην ανεργία· δεν ερχόμαστε με σκοπό να δουλέψουμε εδώ ως το τέλος της ζωής μας για να γράφει η ταφόπλακά μας "RIP καλύτερη βοηθέ πωλήτριας." Έλεος. Ελπίζω, τουλάχιστον, εσύ να βρήκες ή να βρεις σύντομα το δρόμο σου, μακάρι.

Τραγικό αυτό που σου είπε στη συνέντευξη.
Όποιος μιλάει με στοιχεία για σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα χαρακτηρίζεται οπισθοδρομικός, ότι δεν είναι με την ''ανάπτυξη'' κι αν τολμήσει κανείς να αναφερθεί σε εργασιακές συνθήκες παράλογες και πει πως η αγορά εργασίας είναι ζούγκλα λένε πως αυτά ανήκουν σε άλλες εποχές κι ότι είναι ''κόκκινες εμμονές''.
Το ποιοί όμως ονειροβατούν και παρουσιάζουν μια ψεύτικη παραπλανητική εικόνα και ποιοί είναι πραγματικά στο πλευρό των εργατών κι αγωνίζονται έμπρακτα για να αλλάξουν οι συνθήκες το γνωρίζουμε πολύ καλά.
Καλές γιορτές, εύχομαι να βρεις κάποια εργασία που να σε ικανοποιήσει.

Νόμος: μην πιστεύεις ποτέ ο,τι λέγεται σε μια συνέντευξη. Τα μισά είναι υπερβολές και βάλε.

Άμα ήθελε αφοσίωση (λέμε τώρα, η ζήλεια την έφαγε), ας πλήρωνε κάτι παραπάνω από βασικό... ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ.

Η κατάληξη της επιχείρησης ενδέχεται να μην έχει καμιά σχέση με το σενάριο που έχεις στο μυαλό σου. Αυτό, που κρίνετε και σχολιάζετε χωρίς να έχετε πλήρη εικόνα της κατάστασης είναι αστείο. Απροπό, μια χαρά το σκέφτηκε η κυρία και δεν σε πήρε, όσο και αν εσένα δεν σε συνέφερε.

Ήθελε μόνιμο προσωπικό για 3 μήνες.