ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 22,φοιτητής,και τα δύο τελευταία χρόνια κάνω στενή φιλική παρέα με μία συμφοιτήτρια μου.Με τον καιρό,και γνωρίζοντας την καλύτερα,ήθελα όλο και περισσότερο να είμαστε μαζί(εννοείται πως μου άρεσε πολύ εμφανισιακά,αλλά ξεκινήσαμε σάν φίλοι)και εκείνη έδειχνε το ίδιο.Στο διάστημα πρίν την πανδημία,πηγαίναμε θέατρο,σινεμά,βγαίναμε για καφέ ή ποτό,είτε μόνοι είτε με παρέα.Αλλά και στις καραντίνες,δέν χαθήκαμε,συναντιόμασταν συνέχεια έστω για να περπατήσουμε.Για να μή λέω πολλά,σταδιακά ήρθαμε πολύ κοντά,και εχθές που βγήκαμε ολοκληρώσαμε ερωτικά χωρίς να καταλάβουμε πώς.Ήταν κάτι που έγινε πολύ φυσικά,και για εμένα ήταν τέλειο,αλλά και για εκείνη,το έδειχνε ξεκάθαρα.Σήμερα που μιλήσαμε όμως,μου φάνηκε λίγο μαγκωμένη να το πώ έτσι.Την ρώτησα άν μετάνιωσε και μου είπε πως δέν μετάνιωσε σε καμία περίπτωση.Της είπα ότι για εμένα δέν είναι κάτι επιπόλαιο,και ότι θέλω να έχουμε κανονική σχέση.Μου είπε πως απλά θέλει λίγο χρόνο γιατί ήταν λίγο ξαφνικό.Σέβομαι απόλυτα αυτό που θέλει,και όλος ο χρόνος θα είναι δικός της.Μου έχει φανεί περίεργη όμως η σημερινή της αντίδραση,ενώ χθές μετά από αυτό που έγινε μεταξύ μας,δέν ήθελε ούτε να χωριστούμε,ούτε να γυρίσουμε στα σπίτια μας,για τέτοια φάση μιλάμε.Πετούσα,και ξαφνικά προσγειώθηκα απότομα,κάπως έτσι νιώθω.Μακάρι να μπορούσα να καταλάβω πώς σκέφτεται.