Σατανερί, Θεόφραστος Σακελλαρίδης

Η ξεκαρδιστική οπερέτα Σατανερί του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, δημιουργού της δημοφιλέστερης ελληνικής οπερέτας όλων των εποχών Ο βαφτιστικός, εγκαινιάζει τον τρίτο κύκλο των Ημερών Μουσικού Θεάτρου 2019 της Εναλλακτικής Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, που φέτος εστιάζουν το θεματικό τους ενδιαφέρον στους θησαυρούς του ελληνικού ελαφρού μουσικού θεάτρου.

Η «σατυρική φαντασμαγορία» σε πρόλογο και δύο μέρη Σατανερί, σε μουσική διεύθυνση και αποκατάσταση μουσικού υλικού Χαράλαμπου Γωγιού και σκηνοθεσία Αλέξανδρου Ευκλείδη και Δημήτρη Δημόπουλου, έρχεται να σκανδαλίσει το κοινό στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος για τρεις μόνο παραστάσεις, στις 17, 18 και 19 Μαΐου 2019. Η παράσταση αποκαθιστά για πρώτη φορά την αυθεντική ενορχήστρωση του 1930.

Μάρτιος του 1930: Η μεγάλη οικονομική κρίση έχει ξεκινήσει, τα σύννεφα στην Ευρώπη αρχίζουν να πυκνώνουν. Τρία χρόνια πριν την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία (και έξι πριν από εκείνη του Ιωάννη Μεταξά), δύο νέα μουσικοθεατρικά έργα σατιρίζουν το τεταμένο κλίμα της εποχής μέσα από τη σαρκαστική διαστρέβλωση της διδακτικής ηθοπλασίας.

Το γνωστότερο από τα δύο, η Άνοδος και η πτώση της πόλης Μαχαγκόννυ των Μπέρτολτ Μπρεχτ και Κουρτ Βάιλ, θρασεία σάτιρα του καπιταλισμού και της εμπορευματοποιημένης αστικής όπερας, κάνει πρεμιέρα στη Λειψία στις 9 Μαρτίου, φέροντας ως τις μέρες μας τη ρετσινιά του «κλασικού». Ωστόσο λίγοι πια θυμούνται πως, τρεις ημέρες νωρίτερα, στις 6 Μαρτίου, στο Θέατρο Μοντιάλ της Αθήνας, γωνία Πανεπιστημίου και Εμμανουήλ Μπενάκη, έκανε πρεμιέρα ένα δικό μας έργο όχι λιγότερο δηκτικό, μελωδικό και ανελέητο: η «σατυρική φαντασμαγορία» Σατανερί του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, του μέγιστου των συνθετών της αθηναϊκής οπερέτας.

Κάτι σαν διεστραμμένη διασκευή του Φάουστ από την ανάποδη, η Σατανερί είναι ένα ηθοπλαστικό έργο που εξαίρει ανερυθρίαστα... την υπεροχή της κόλασης έναντι του παραδείσου και προκρίνει, εξίσου τολμηρά και ειρωνικά με το Μαχαγκόννυ, τα οφέλη της σύγχρονης ανηθικότητας έναντι της παραδοσιακής ηθικής!

Σε μεγάλα κέφια και βασισμένος σε δική του πρωτότυπη ιδέα, ο Σακελλαρίδης αναμειγνύει ρομαντικές άριες με δημοτικά, ρεμπέτικα, μπλουζ και φοξ τροτ και σατιρίζει την επίκαιρη, όσο και διαχρονική, ελληνική ατιμωρησία μέσα από την ιστορία του Ανδρέα, ενός κακομοίρη «πωλούντος επί πιστώσει», που, στο αιώνιο σταυροδρόμι της αρετής και της κακίας, επιλέγει τον δεύτερο δρόμο, κατόπιν προσωπικής ξενάγησης στον άλλο κόσμο από... τον ίδιο τον Σατανά!

Τι συνέβη λοιπόν και, έκτοτε, η Σατανερί ξεχάστηκε, παρά την «κοσμοσυρροή», τον «θρίαμβο» και τα «ακράτητα γέλια» που μαρτυρεί ο τύπος της εποχής; Τίποτε λιγότερο από τον κατακρημνισμό της υπόληψης του μεσοπολεμικού ελαφρού μουσικού θεάτρου, ανάλογο της μοίρας του Μοντιάλ, που, έχοντας πρώτα μετατραπεί σε φθηνό κινηματογράφο, γκρεμίστηκε τελικά τη δεκαετία του '60...

Ελάχιστα αποσπάσματα από τη Σατανερί έτυχαν εκτελέσεων μετά τον πόλεμο, ιδίως από τη Συμφωνική Ορχήστρα του ΕΙΡ σε μεταγραφή του Τότη Καραλίβανου. Η πρώτη πλήρης μεταπολεμική αναβίωση του έργου έγινε από το Εργαστήριο Μουσικού Θεάτρου του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας στο Ρωμαϊκό Ωδείο Πάτρας στις 10 Ιουνίου 2014, σε μεταγραφή και μουσική διεύθυνση Χαράλαμπου Γωγιού και σκηνοθεσία των Αλέξανδρου Ευκλείδη και Δημήτρη Δημόπουλου.

Η παράσταση της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ αποκαθιστά για πρώτη φορά την αυθεντική ενορχήστρωση του 1930. Για τη σκηνοθεσία της παράστασης, ο Αλέξανδρος Ευκλείδης και ο Δημήτρης Δημόπουλος σημειώνουν: «Το καυστικό χιούμορ του Σακελλαρίδη δεν χαρίζεται ούτε σε θεούς ούτε σε δαίμονες!

Ένα έργο που διαδραματίζεται, ούτε λίγο ούτε πολύ, στον Παράδεισο και την Κόλαση είναι ένα παραστασιακό στοίχημα, που χρήζει κατάλληλης ισορροπίας μεταξύ κωμωδίας και μεταφυσικής, ιερού και βέβηλου, ευτελούς και υψηλού. Η Σατανερί είναι ένα έργο της εποχής του, που αναζητά μια δεύτερη ευκαιρία στη δική μας».