Οι δράστες

Στο δεύτερο έργο της «οικογενειακής» τριλογίας του, ο Χόρχε Ούγκο Μαρίν αντλεί έμπνευση από ένα κλασικό έργο του μαιτρ του τρόμου, Άλφρεντ Χίτσκοκ, τη Θηλιά (1948). Μόνο που η ιστορία των δύο κολεγιόπαιδων που δολοφονούν έναν συμφοιτητή τους για να αποδείξουν τη θεωρία του «τέλειου φόνου», προσαρμόζεται στα σημερινά δεδομένα της Κολομβίας.

Ο Μαρίν παρουσιάζει τρεις φοιτητές που δυσκολεύονται να πληρώσουν το ενοίκιο για το διαμέρισμα στο οποίο συγκατοικούν. Ο ηλικιωμένος ιδιοκτήτης διαμαρτύρεται εδώ και τρεις μήνες και, εντελώς ξαφνικά, μια νύχτα εμφανίζεται στο κατώφλι τους, μεθυσμένος και εξοργισμένος, απαιτώντας το ενοίκιό του. Εν μέσω έντασης και απόγνωσης, οι τρεις φοιτητές τον σκοτώνουν. Τους συναντούμε το επόμενο πρωινό στην κουζίνα του διαμερίσματος να ετοιμάζουν την ομελέτα τους και να αναρωτιούνται τι θα κάνουν με το πτώμα. Η απροσδόκητη εμφάνιση της κυρίας που καθαρίζει, με τον γιο της, θα περιπλέξει τα πράγματα.

Με την πρόφαση του φόνου και το πρόσχημα ενός θρίλερ δωματίου, η ομάδα διερευνά το ζήτημα της ανοχής και συνενοχής στη βία, έχοντας τους θεατές σε απόσταση αναπνοής από τους δράστες του εγκλήματος.