«Αλκιβιάδης Άγιος»

Το ουσιαστικό ζωντάνεμα του Ελληνικού Πνεύματος θα παραμένει μια άπιαστη ουτοπία όσο δεν γίνεται ξεκάθαρη η άμεση σχέση ανάμεσα στα απόκρυφα Μυστήρια του αρχαίου κόσμου μας και την Ελληνική Φιλοσοφία. Τι ακριβώς συνέβαινε στα Ελευσίνια, στα μυστήρια του Πάνα, των Κάβειρων, που έχει σημασία μέχρι τις μέρες μας; Ποια είναι η άρρηκτη συνάφεια των μυστηριακών τελετών με τον ορθολογισμό της φιλοσοφίας του Πυθαγόρα, του Σωκράτη, του Πλάτωνα; Και, εν τέλει, εάν ο Σωκράτης ήταν ο μεγάλος φιλόσοφος που ο κόσμος θαυμάζει, πώς είναι δυνατόν ο Αλκιβιάδης, που ο ίδιος ο Σωκράτης επιδίωξε τόσο πολύ να τον έχει μαθητή, να θεωρείται «φαύλος» όταν, όπως γράφει ο Πλάτωνας, έζησε τη ζωή του όπως του είχε πει ο δάσκαλός του;

Η μεγαλειώδης παράσταση της ΡΟΔΑ, «Αλκιβιάδης Άγιος», είναι ένα πλούσιο υπερθέαμα στο οποίο συμμετέχουν τριάντα ηθοποιοί, έχει εντυπωσιακά κοστούμια και είναι γεμάτο με ζωντανή μουσική και χορούς. Παρουσιάζει τα αρχαία μυστήρια με κάθε απαραίτητη λεπτομέρεια ώστε να κάνει σαφές το περιεχόμενο και το νόημά τους. Μέσα στην έντονη, συνεχή δράση των σκηνών του έργου ζωντανεύει η προσωπικότητα του Αλκιβιάδη και αναδείχνεται η αλήθεια για τη ζωή του, που δεν έχει καμία σχέση με τον εσκεμμένο διασυρμό του ονόματός του και τη συνηθισμένη αποσιώπηση και παραποίηση των ιστορικών στοιχείων γι αυτόν, που έχουν διαιωνίσει μέχρι τις μέρες μας όλοι οι σύγχρονοι βιογράφοι του, χωρίς καμία εξαίρεση.  

Η εποχή του Αλκιβιάδη, μια περίοδο κοινωνικής κατάρρευσης της Αθήνας, θυμίζει την πραγματικότητα που ζούμε σήμερα. Η επιπολαιότητα, η ανευθυνότητα και η αδυναμία συνεννόησης των πολιτικών οδήγησαν την πόλη στην καταστροφή. Ο ευκρινής λόγος του Αλκιβιάδη όπως τον καταγράφει ο Θουκυδίδης, απόλυτα δικαιωμένος από τα γεγονότα που ακολούθησαν, στάθηκε αδύνατον να σταματήσει την πορεία αυτή, μέχρι που η μανία του όχλου μπροστά στα ίδια τα δικά του λάθη οδήγησε στη δολοφονία του ίδιου του Αλκιβιάδη και στη καταδίκη του δασκάλου, του Σωκράτη.