Αποκλειστικό: Μήδεια του Μποστ αλλά και Χατζιδάκις σε σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη στην ΕΛΣ
Ο πολυβραβευμένος στην Ελλάδα και στο εξωτερικό συνθέτης Νίκος Κυπουργός ανέλαβε να μελοποιήσει την Μήδεια
Η Εθνική Λυρική Σκηνή εγκαινιάζει τον Κύκλο Operetta restart αναθέτοντας σε διακεκριμένους Έλληνες συνθέτες να συνθέσουν οπερέτες, το είδος που άνθισε κυρίως στον μεσοπόλεμο και με το οποίο ασχολήθηκαν μερικοί από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες της εποχής, ώστε να δοθεί ώθηση για τη δημιουργική επανεκκίνηση του είδους.
Η αρχή θα γίνει το καλοκαίρι του 2019 με τη σατιρική Μήδεια του Μποστ, την οποία θα μελοποιήσει ως οπερέτα ο Νίκος Κυπουργός. Η επιλογή του Κύκλου Operetta restart να ξεκινήσει με τη Μήδεια του Μποστ είναι απολύτως συνειδητή καθώς πρόκειται για ένα ουσιαστικά ρηξικέλευθο έργο, το οποίο μετά τη μελοποίησή του και την παρουσίασή του ως οπερέτα θα αποκτήσει μια νέα διάσταση.
Συμβάλλοντας στη συνέχεια της παράδοσης του Μποστ ο οποίος κατάφερε να δημιουργήσει ένα εντελώς προσωπικό και αναγνωρίσιμο σατιρικό ύφος, ως σκιτσογράφος, κειμενογράφος, θεατρικός συγγραφέας, αλλά και ζωγράφος.
Η ανορθόδοξη χρήση της γλώσσας και τα σκοπίμως ανορθόγραφα κείμενά του είχαν στόχο να αποδομήσουν την καθαρεύουσα και να καθιερώσουν τη δημοτική γλώσσα ενώ η σάτιρα του έβαζε στο στόχαστρό της τον μικροαστό Έλληνα των μεταπολεμικών δεκαετιών, τον καθωσπρεπισμό, την ημιμάθεια, τον νεοπλουτισμό, την ξενομανία, τις έντονες ταξικές αντιθέσεις της μεταπολεμικής Ελλάδας, καθώς και την ελληνική πολιτική ζωή.
Το κείμενο της Μήδειας, σε δεκαπεντασύλλαβο, έχει ως αφετηρία τη γνωστή τραγωδία του Ευριπίδη, την οποία ο Μπόστ ανατρέπει με την καυστική και καίρια ματιά του και μιλά για μια γυναίκα η οποία θέλει να σκοτώσει τα παιδιά της όχι τόσο για να εκδικηθεί τον Ιάσονα που την απατά, όσο επειδή τα παιδιά είναι τεμπέλικα, ακόλαστα και «δεν παίρνουνε τα γράμματα».
Ο πολυβραβευμένος στην Ελλάδα και στο εξωτερικό συνθέτης Νίκος Κυπουργός ο οποίος ανέλαβε να μελοποιήσει την Μήδεια ξεκίνησε από τη θρυλική Λιλιπούπολη και έχει έκτοτε συνθέσει δεκάδες έργα για το θέατρο και τον κινηματογράφο, φωνητική μουσική, ορχηστρική μουσική, μουσική δωματίου, μουσική για χορό καθώς και τραγούδια.
Ανάμεσα στα έργα του για το μουσικό θέατρο ξεχωρίζουν τα Σιωπή ο βασιλιάς ακούει, μιούζικαλ (παραγγελία ΟΜΜΑ 1995), Προσοχή ο πρίγκιπας λερώνει, όπερα και για παιδιά (παραγγελία ΕΛΣ 2013), Ειρήνη του Αριστοφάνη, μουσική κωμωδία (παραγγελία Εθνικού Θεάτρου 2017).
Η οπερέτα Μήδεια σε μουσική Νίκου Κυπουργού βασισμένη στο ομώνυμο έργο του Μποστ θα παρουσιαστεί τον Ιούλιο του 2019 στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος σε μουσική διεύθυνση Ηλία Βουδούρη, σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη/bijoux de kant και τη συμμετοχή της ορχήστρας, της χορωδίας και τους μονωδούς της ΕΛΣ.
Ο Γιάννης Σκουρλέτης και η ομάδα bijoux de kant θα έχουν επίσης τη σκηνοθετική επιμέλεια της συναυλίας τριών έργων του Μάνου Χατζιδάκι που εντάσσεται στον κύκλο Χατζιδάκι της Εναλλακτικής Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής τον Φεβρουάριο του 2019.
Αποτελείται από τρεις εμβληματικούς, αλλά εν πολλοίς άγνωστους, κύκλους τραγουδιών του Μάνου Χατζιδάκι σε καλλιτεχνική επιμέλεια Γιώργου Χατζιδάκι: Ο Κοινός βίος(1977), ένα έργο πάνω σε τέσσερα ποιήματα του Γιώργου Χρονά, το οποίο εκδόθηκε το 1999 στον δίσκο «Μάνος Χατζιδάκις 2000 Μ.Χ.». Οι Παίδες επί Κολωνώ (1977), μια «σκηνική καντάτα» σε στίχους Νίκου Γκάτσου, Μιχάλη Μπουρμπούλη και του συνθέτη.
Τα Τραγούδια της αμαρτίας (1992), ένας κύκλος τραγουδιών σε ποίηση Ντίνου Χριστιανόπουλου και Γιώργου Χρονά για νεανική λαϊκή φωνή, το οποίο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην παράσταση-σταθμό Ενός Λεπτού Σιγή (1995) της Ομάδας Εδάφους του Δημήτρη Παπαϊωάννου, την οποία δεν πρόλαβε ο συνθέτης.
Είχε πει ο ίδιος ο Μάνος Χατζιδάκις γι’ αυτά:
Κοινός βίος
«Ένα έργο πάνω σε μια ποιητική ιδέα μου, που χρησιμοποιώντας ποιήματα του Γιώργου Χρονά σχηματίζεται ένα ειδικό κλίμα διαφορετικού κοινού βίου, ποιητικά τοποθετημένου, με περιγραφές ενός ακριβού κινηματογράφου. Έχουν γραφεί τέσσερα τραγούδια, μα ολόκληρο το έργο μένει ανολοκλήρωτο».
Παίδες επί Κολωνώ
«Οι Παίδες στον Κολωνό είναι τόσο λίγο παιδιά, χωρίς όμως ποτέ να καταφέρουν να γίνουν άνδρες. Οι Παίδες επί Κολωνώ συνθέτουν ελληνικές εικόνες του έρωτα, της αθλιότητας και της απελπισίας».
4-5 Μαρτίου 1978
Τα τραγούδια της αμαρτίας
« […] μια πολύχρωμη τοιχογραφία που περιέχει ποιήματα του Ντίνου Χριστιανόπουλου κι ένα του Γιώργου Χρονά, βυζαντινές υμνωδίες, λαϊκούς ρυθμούς και μια στρατιωτική μπάντα που να παίζει επίμονα το «Ειδύλλιο του Ζήγκφριντ» του Βάγκνερ. Το έργο αυτό το αφιερώνω σ’ όσους μπορούν ακόμη να διαβρωθούν από τη Μουσική και το Τραγούδι»
4 Ιανουαρίου 1993
