Κάποτε γύριζε ταινίες σε τόσο αραιά διαστήματα που κανείς αναρωτιόταν ενδιάμεσα αν ζει ή αν πέθανε, εξαιτίας και της παροιμιώδους αποχής του από συνεντεύξεις, φωτογραφήσεις, κοσμικές εκδηλώσεις – από κάθε είδους κοινωνικής ζωής γενικώς.
Τα τελευταία χρόνια πάντως, αυτός ο πιο εικαστικός, φιλοσοφικός και υπερβατικός «ποιητής της οθόνης», εμφανίζεται όλο και πιο συχνά μέσω των ταινιών του, οι οποίες μπορεί να μην έχουν την έντονη απήχηση που είχαν τα παλαιότερα αριστουργήματά του, πάντα όμως προσφέρουν πλάνα μοναδικής έμπνευσης και αισθητικής που σε κάνουν να ξεχνάς ότι εντός τους περιφέρονται μερικοί από τους πιο διάσημους σταρ του πλανήτη - από τον Μάρτιν Σιν και την Σίσι Σπέισεκ του Badlands, τον Ρίτσαρντ Γκιρ και τον Σαμ Σέπαρντ του Days of Heaven μέχρι τον Σον Πεν και τον Μπραντ Πιτ του The Tree of Life και το all-star καστ (Κρίστιαν Μπέιλ, Ράιαν Γκόσλινγκ, Κέιτ Μπλάνσετ, Νάταλι Πόρτμαν κλπ) των πιο πρόσφατων ταινιών.
Στα 75 του πλέον, ο μεγάλος Αμερικανός σκηνοθέτης, επιστρέφει στο Φεστιβάλ των Καννών εννέα χρόνια μετά το κομψοτέχνημα συμπαντικών διαστάσεων «Το δέντρο της ζωής» (The Tree of Life) που κατέκτησε τότε τον Χρυσό Φοίνικα, με τη νέα του ταινία που έχει τίτλο "A Hidden Life" (Μια κρυμμένη ζωή) και αφηγείται την ιστορία του Αυστριακού αντιρρησία συνείδησης Φραντζ Γιάγκερστάτερ στη δίνη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Πλάνα μοναδικής έμπνευσης και αισθητικής που σε κάνουν να ξεχνάς ότι εντός τους περιφέρονται μερικοί από τους πιο διάσημους σταρ του πλανήτη.
Με αυτή την αφορμή, ας θυμηθούμε κάποια εντυπωσιακά κάδρα όπως τα επέλεξε το Indie Wire (θα μπορούσαν να ήταν κι άλλα τόσα και πολλά παραπάνω, είναι αδύνατον να διαλέξει κανείς) που δημιούργησε μαζί με τους πάντα εξαίρετους διευθυντές φωτογραφίας του, ο Μάλικ στις προηγούμενες ταινίες του.
― Δημήτρης Πολιτάκης
