Κατερίνα Γώγου / Ποιήτρια [1940-1993]

Κατερίνα Γώγου / Ποιήτρια [1940-1993] Facebook Twitter
1

1. Πατησίων / Διασυρμός: Η Πατησίων, ναι, η αιωνία σύζυγος, πάντα πιστή, πάντα εκεί, αλλάζει, ρυτιδιάζει, αλλά εκεί, είναι εκεί, κανείς δεν θα μπορέσει ποτέ να ξηλώσει την Πατησίων, κι ας ξήλωσαν το Refrain (κρέμες λυτρωτικές και ρυζόγαλα βάλσαμο, με συνοδεία μερικά κονιάκ, λίγο μετά την εφηβεία, με το παλαιό ξύλινο ρολόι στον τοίχο, με την ευγένεια των ξενυχτισμένων ροκάδων και αναρχικών)~ κι ας ξήλωσαν τόσους και τόσους θαλπερούς σινεμάδες (πού είναι το άκλαυτο το Ράδιο Σίτυ όπου είχαμε μείνει άφωνοι βλέποντας τον Ναπολέοντα του Αμπέλ Γκανς, πού είναι το Attica όπου είχαμε ανακηρύξει το The Last Waltz μέγιστο μουσικό ντοκιμαντέρ και μάθημα ζωής, πού είναι η Αθηνά όπου είχαμε εκβάλει γέλια ουρανομήκη με τους Blues Brothers και τα τρελά ανθρωποκυνηγητά!)~ κι ας ξήλωσαν περίπτερα και ανθοπωλεία και φαγάδικα και βιβλιοπωλεία, όχι, η Πατησίων είναι εκεί, θα είναι εκεί, θα μείνει πάντοτε εκεί, τραγουδισμένη άγρια από την Κατερίνα Γώγου με λέξεις σουγιάδες.

2. Τροίας 35α / Τρία Κλικ Αριστερά: Το σπίτι μου όπως και το δικό σας / μπαίνει στα σπίτια των άλλων ανθρώπων / έτσι στενοί που 'ναι οι δρόμοι / έτσι πολλοί που 'ναι οι άνθρωποι. / Είναι φορές κολλητά όπως ζούμε / που θαρρώ πως κοιμόμαστε στο ίδιο κρεβάτι / πλένουμε τα δόντια μας με το ίδιο βουρτσάκι / και τρώμε το ίδιο φαΐ. / Μόνο που όταν φεύγετε / αφήνετε τα πιάτα σας άπλυτα / δεν εξηγείται αλλιώς / έτσι βρόμικος που είναι πάντα ο νεροχύτης. / Δεν πειράζει όμως. / Και κάνω ό,τι μπορώ / για να σας δείξω πόσο σας αγαπάω. / Γι' αυτό κολλάω το μουστάκι / και βγαίνω με τη βεντάλια στη βροχή. / Για να γελάσουν τα παιδιά σας. / Μονάχα, σας παρακαλώ, μη μας κουτσομπολεύετε. / Κι αφήστε τη δική μου τη Μυρτώ ήσυχη. / Έτσι γεννήθηκε. / Λυπημένη.

3. Ποίηση / Μέταλλο: Πάντα η Κατερίνα Γώγου, με ποίηση μέταλλο, με το βραχνό της βλέμμα, με τα αγκάθια που 'χει στην ψυχή της μέσα, με το χαμόγελο που ενταφιάζεται για να αναστηθεί όταν τ' αστέρια θα χαμογελάσουνε κι αυτά, με τα ουρλιαχτά που ελλοχεύουν στην ποίησή της, με τις ψαλμωδίες της όταν βήχει ο ουρανός κι όταν αλυχτούν οι προσδοκίες και θέλουν λύτρωση και θέλουν γάργαρο νερό και θέλουν να γίνουνε κεράκια μες στο δάσος.

4. Μυρτώ / Ιδιώνυμο: Με το κεφάλι θρύψαλα / απ' τη μέγγενη των παζαριών σας / την ώρα της αιχμής και κόντρα στο ρεύμα / θ' ανάψω μια μεγάλη φωτιά / κι εκεί θα ρίξω όλα τα μαρξιστικά βιβλία / έτσι που να μη μάθει ποτέ η Μυρτώ / τα αίτια του θανάτου μου. / Μπορείτε να της πείτε / πως δεν άντεξα την άνοιξη ή πως πέρασα με κόκκινο. / Ναι. Αυτό είναι πιο πιστευτό. / Με κόκκινο. Αυτό να πείτε.

5. Γκριν Παρκ / Ξύλινο Παλτό: Είναι κάτι / μια σταλιά καραμελίτσες απ' όλα τα χρώματα / που τις λένε θεάτρου. / Τις βάζουνε σε κάτι γυάλινα άχρηστα βάζα / στο πιο ψηλό το ράφι / γιατί δεν αγοράζονται πια. / Ήτανε κάποτε κάτι / μια σταλιά παιδιά που κατεβαίνανε / από μακρινές συνοικίες / να διαγωνιστούνε στο ροκ. / Έκαψε η εποχή / το μυαλό και τη ζωή τους / και τα λεφτά τους σε γυάλινα άχρηστα βάζα / και δεν πουλάγανε πια. / Είναι κάτι / όλες οι νύχτες κι όλες οι στιγμές / έτοιμες/ γυάλινα βάζα κι άνθρωποι / που πάνε πίσω πίσω πίσω μακριά / παίρνουνε φόρα από μακριά / βουτάν με το κεφάλι / τσακίζουν την απόσταση / τα τζάμια / σκληρό ναρκωτικό η μοναξιά / πηδάν απ' τα παράθυρα απ' τον 5ο / ανοίγουνε πανιά / και παν και καρφώνονται / στα καλώδια ψηλά / κι ατέλειωτες παιδικές καραμελίτσες θεάτρου βρέχει από ψηλά / κι από κάτω περνάνε τα τρόλεϊ / κι από κάτω ο κόσμος / τα γλυκά / το Γκριν Παρκ / τα σινεμά / ο δρόμος / οι στενοί συγγενείς / στενό μαρκάρισμα η ζωή από κάτω τους / σικέ το παιχνίδι / κι από πάνω πέφτει / πέφτει η βροχή / και μόνο τα παιδιά κι οι αλαφροΐσκιωτοι / τη βλέπουν / και σκύβουν και γεμίζουν τις τσέπες τους καραμελένια βροχή.

6. Πάντα / Η Γώγου: Πάντα η Κατερίνα Γώγου πάνω κάτω την Πατησίων, πάνω κάτω τη λαλέουσα λεωφόρο όπου σουλατσάρει η αριστοκρατική μας αλητεία, πάντα η Κατερίνα Γώγου με το αγέρωχο μπλουζ μιας ήττας που γυρίζει σε νίκη, μιας φθοράς που γυρίζει σε αναβάπτιση, ενός κατήφορου που γυρίζει σε άνοδο, σε σωτήρια ορειβασία προς το εντελβάις που δεν σταματήσαμε ποτέ, η Κατερίνα Γώγου κι εμείς, η πιτσιρικαρία που διαβάζαμε τους διακεκαυμένους στίχους της, να λαχταράμε όσο υπάρχουμε, κι όσο υπάρχουν άνθρωποι που διαλαλούν ότι ο Άνθρωπος είναι η απάντηση, όποια κι αν είναι η ερώτηση.

1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ / Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

Ο Αυτοκράτορας της Χαράς είναι ένα λογοτεχνικό επίτευγμα. Ένα μεγάλο μυθιστόρημα με ιστορίες απλών ανθρώπων που τις σχέσεις τους ορίζουν η καλοσύνη και η αλληλεγγύη. Με αφορμή την κυκλοφορία του, ένας από τους πιο ταλαντούχους συγγραφείς της γενιάς του μιλάει για τη λογοτεχνία, τους ήρωές του, την queer ταυτότητα και την κατάσταση όπως διαμορφώνεται στην Αμερική του Τραμπ σε μια συνέντευξη-ποταμό.
M. HULOT
Η Λυδία Κονιόρδου διαβάζει τον μονόλογο της Λούλας Αναγνωστάκη «Ο oυρανός κατακόκκινος»

Lifo Videos / «Ιδού εγώ»: Η Λυδία Κονιόρδου ερμηνεύει το «Ουρανός Κατακόκκινος» της Λούλας Αναγνωστάκη στο LIFO.gr

O απολογισμός ζωής μιας γυναίκας που βλέπει γύρω της τον κόσμο να διαλύεται, η προσωπική εμπλοκή στη συλλογική μνήμη, μια ποιητική εκδοχή της δυστυχίας που γεννά η σύγχρονη πραγματικότητα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Βιβλίο / Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Με ένα πλούσιο πρόγραμμα με καλεσμένους από 16 χώρες και τιμώμενο πρόσωπο τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο, το φετινό φεστιβάλ σημείωσε τη μεγαλύτερη προσέλευση στην ιστορία του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

The Review / Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου, με αφορμή τη νέα έκδοση του έργου του Ζαν Ζενέ, εξετάζουν τους λόγους που μπορεί να μας αφορά ακόμα και σήμερα το θρυλικό βιβλίο του 1945. ― ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟΛΜΗΡΗ ΓΛΩΣΣΑ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT
Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού

Βιβλίο / Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: «Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού»

Ο πολυβραβευμένος Κολομβιανός συγγραφέας μιλά στη LiFO για τη βία που στοιχειώνει τη χώρα του, τη δύναμη της λογοτεχνίας να ανασύρει όσα κρύβει η Ιστορία, αλλά και για την αρχαιοελληνική φιλοσοφία ως σταθερή επιρροή του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
H Gen Z όχι μόνο διαβάζει αλλά συγχρόνως αλλάζει και την ίδια την έννοια της ανάγνωσης

Βιβλίο / Η Gen Z δεν διαβάζει απλώς· επαναπροσδιορίζει την ανάγνωση

Οι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς λατρεύουν την απόδραση, παίρνουν την λεγόμενη fan fiction τόσο σοβαρά όσο και τη λίστα Booker, αναβιώνουν κλασικά βιβλία από την Τζέιν Όστεν έως τον Ντοστογιέφσκι και μοιράζονται ιστορίες στις δικές τους κοινότητες.
THE LIFO TEAM
Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Βιβλίο / Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Ο Πέρσιβαλ Έβερετ έγραψε ένα άκρως επίκαιρο, δεδομένων των τελευταίων ημερών, βιβλίο, που ταυτόχρονα φιλοδοξεί να καταστεί κλασικό, για τον ρατσισμό και τη χαμένη ανθρωπιά, και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας των ΗΠΑ και το Πούλιτζερ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη, κιθαρίστα και σκιτσογράφο Κώστα Μπέζο, που ξαναγράφει την ιστορία της Ελλάδας πριν από το 1940

Βιβλίο / «Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη Κώστα Μπέζο

Τη δεκαετία του ’30 άνθισε στην Ελλάδα ένα μουσικό είδος «διαφυγής» από τη σκληρή πραγματικότητα, οι χαβάγιες. Ο Κώστας Μπέζος, αινιγματική μορφή μέχρι πρόσφατα και σημαντικός ρεμπέτης και σκιτσογράφος, έγραψε μια ανείπωτη ιστορία, διαφορετική από αυτή που η επίσημη ιστορία έχει καταγράψει για την εποχή του Μεσοπολέμου.  
M. HULOT
Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Βιβλίο / Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Η Καταλανή συγγραφέας, που έχει εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς της σύγχρονης queer λογοτεχνίας, μεταφράζεται παγκοσμίως και τη θαυμάζει ο Αλμοδόβαρ, μιλά στη LiFO για το τι σημαίνει να ζεις ελεύθερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

1 σχόλια
Μεγάλη Κατερίνα Γώγου... "Άσπρη είναι η άρια φυλή, η σιωπή, τα λευκά κελιά, το ψύχος, το χιόνι, οι άσπρες μπλούζες των γιατρών, τα νεκροσέντονα, η ηρωίνη. Αυτά λίγο πρόχειρα για την αποκατάσταση του μαύρου".