Ο νεομητσοτακισμός ως new age θρησκεία

Ο νεομητσοτακισμός ως new age θρησκεία Facebook Twitter
Οι οπαδοί της ΝΔ ευλόγως εστιάζουν σε όσα θετικά βλέπουν στις πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης. Πιο ενθουσιώδεις όμως είναι οι προσήλυτοι της νέας θρησκείας, προερχόμενοι ιδίως από αριστερά και κεντροαριστερά. Γονατιστοί στον ναό ψέλνουν ύμνους στον προφήτη.
53

Η κυβέρνηση πλανάρει σε επικοινωνιακό αφρό. Έχει γύρω της ένα συμπαγές μιντιακό τείχος, μια πρωτοφανή στα μεταπολιτευτικά χρονικά ομόρροπη ενημέρωση από μεγάλα ΜΜΕ. Δεν αναφέρομαι στη διατύπωση πολιτικής άποψης (διατυπώνονται διαφορετικές απόψεις, αλίμονο) αλλά στο κλίμα, τα life style ρεπορτάζ, την «καταιγίδα ανακούφισης», το «λουτρό κανονικότητας». Και, φυσικά, στις πολλές εύγλωττες αποσιωπήσεις.


Η ΝΔ παρουσιάζεται καινούργια, άσπιλη και άμωμη. Δεν επιστρέφει στην εξουσία, γίνεται πρώτη φορά κυβέρνηση. Το 2019 ως νέο 1974. Νέος «εθνάρχης» ιδρύει νέο κόμμα και αναλαμβάνει την τύχη του τόπου. Με νέα στελέχη, νέες αρχές, νέες ιδέες θα βγάλει τη χώρα από μια κρίση για την οποία δεν ευθύνεται. Την κρίση τη δημιούργησε η αριστερά. Αυτό θα πει επιτυχημένη επικοινωνιακή στρατηγική: απέσυρε η εταιρεία ένα μοντέλο αυτοκινήτου το 2009 γιατί έφευγε από την πορεία και έσκαγε στα ντουβάρια και ξαναπουλάει το ίδιο το 2019 ως επαναστατική καινοτομία.


Πιο εντυπωσιακή είναι η παρουσίαση του ηγέτη της. Ο κ. Μητσοτάκης κινείται επί των υδάτων σε όρθια σανίδα, περιφέρεται στην αμμουδιά σφριγηλός ανάμεσα στους θνητούς, παρακολουθεί τένις και σπέρνει κανονικότητα. Για την ακρίβεια, ο κ. Μητσοτάκης είναι ζεν, ένας Πάουλο Κοέλιο της κανονικότητας. Δεν είναι πια ο «Κούλης». Κάποιες σκιές μόνο χάθηκαν από το πορτρέτο, η SIEMENS ή το πόθεν έσχες της συζύγου, και περιφέρεται στις οθόνες ανθρώπινος, γοητευτικός, αθλητικός, φιλόζωος. Ένας νεο-γκουρού, προϊόν πολιτικής παρθενογένεσης.

Οι προσήλυτοι ήταν το trend του καλοκαιριού. Τους συνεπήρε η άφευκτη λατρεία του καινούργιου στην πολιτική πασαρέλα. Σιγοσφύριζαν αδιάφορα όταν ο «μητσοτακικός αντιλαϊκισμός» τζογάριζε στο «πατριωτικό συναίσθημα» και χάιδευε ξεβράκωτους Βουκεφάλες στα μακεδονικά συλλαλητήρια.


Οι οπαδοί της ΝΔ ευλόγως εστιάζουν σε όσα θετικά βλέπουν στις πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης. Πιο ενθουσιώδεις όμως είναι οι προσήλυτοι της νέας θρησκείας, προερχόμενοι ιδίως από αριστερά και κεντροαριστερά. Γονατιστοί στον ναό ψέλνουν ύμνους στον προφήτη. Λέει ο κ. Μητσοτάκης στον καταστηματάρχη: «Εγώ να ξέρεις δεν στέλνω (το ΣΔΟΕ). Και το κράτος δεν πρέπει να στέλνει, πρέπει να δείχνει μεγάλη κατανόηση απέναντι στους επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται με πολύ αυξημένο κόστος» και ο προσήλυτος πρώην «ποταμίσιος» ξεσπαθώνει στο Facebook κατά του λαϊκισμού του Τσίπρα. Άλλος «φιλελεύθερος πρώην αριστερός» γράφει προβληματισμένος: μπορεί ένας σεμνός και μυαλωμένος ηγέτης να διορθώσει ελαττώματα αιώνων; Λογικό ερώτημα. Όσο και να πιστεύεις στον θαυματοποιό, κάποτε η πίστη κλονίζεται.


Οι ίδιοι άνθρωποι οργίστηκαν ορθότατα με τη συνεργασία του Τσίπρα με την ψεκασμένη ακροδεξιά του Καμένου, αλλά έπαθαν επιλεκτική αμνησία: φέρονται ωσάν να ήταν η πρώτη συμμετοχή ακροδεξιάς σε κυβέρνηση. Κατάπιαν αμάσητους Καρατζαφέρη, Βορίδη και Γεωργιάδη. Και τον Μπαλτάκο βεβαίως βεβαίως. Με τη σφραγίδα του παλιού αριστερού (τι θα πει αλήθεια αυτό; Όπως λέμε παλιός συμμαθητής ή παλιός μάστορας;) λένε από τα μικρόφωνα του δημοτικού ραδιοφώνου ότι ο Γεωργιάδης δεν είναι ακροδεξιός αλλά φιλελεύθερος με ευαισθησία στα εθνικά θέματα. Ναι, έτσι ακριβώς. Όπως ο Σαλβίνι δεν είναι ακροδεξιός αλλά πατριώτης με ευαισθησία στο μεταναστευτικό. Ο Μπολσονάρο δημοκράτης με ευαισθησία στην προστασία των δασών.

Οι προσήλυτοι ήταν το trend του καλοκαιριού. Τους συνεπήρε η άφευκτη λατρεία του καινούργιου στην πολιτική πασαρέλα. Σιγοσφύριζαν αδιάφορα όταν ο «μητσοτακικός αντιλαϊκισμός» τζογάριζε στο «πατριωτικό συναίσθημα» και χάιδευε ξεβράκωτους Βουκεφάλες στα μακεδονικά συλλαλητήρια. Τώρα καμαρώνουν τη ρεάλ πολιτίκ του «Ευρωπαίου ηγέτη» που θέλει να εφαρμοστεί η Συμφωνία των Πρεσπών. Οι ίδιοι μιλούσαν για την κωλοτούμπα του Τσίπρα το 2015. Ρεάλ πολιτίκ το ένα, κωλοτούμπα το άλλο.


Τους παρατηρείς στις παρέες ή στα σόσιαλ μίντια. Τρεις μήνες μετά τις εκλογές οι προσήλυτοι μιλάνε ακόμα εμμονικά μόνο για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Είναι σχεδόν συγκινητικοί. Βασιλικότεροι του βασιλέως, σαν κάθε νεοφώτιστο. Κάποτε απαξιώνουν τον ίδιο τους τον εαυτό, βρίζουν και λοιδορούν όσα οι ίδιοι πίστευαν και όσους τα πίστευαν, δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα. Η φρουρά της γαλάζιας επανάστασης. Τέτοια αφοσίωση ούτε στην Τ.Ο. Παπάγου της ΝΔ δεν συναντάται. Σχεδιάζει η κυβέρνηση «να άρει χωροταξικά, πολεοδομικά, αρχαιολογικά και άλλα εμπόδια» και ο προσήλυτος βλέπει ανάπτυξη. Καταργούνται κλαδικές συμβάσεις για να «απελευθερωθεί η αγορά εργασίας» και ο νεομητσοτακικός φαντασιώνεται ότι τελειώνει με τη Μεταπολίτευση. Μιλάει ο Βορίδης για ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς και ο προσήλυτος −της ανανεωτικής αριστεράς κάποτε− κοιτάει το δάχτυλο.


Περνάνε στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης φυλακές, νοσοκομεία φυλακών, επιμελητές και ιδρύματα ανηλίκων, κοινωνικές υπηρεσίες, hot spots, κέντρα φιλοξενίας (τέτοιο υπερ-υπουργείο Ασφάλειας θα το ζήλευαν κάποιες εποχές) και ο προσήλυτος κεντροαριστερός κάνει αστειάκια στο Facebook για τον ποινικό κώδικα του ΣΥΡΙΖΑ. Αμφιλεγόμενος αρχισεκιουριτάς, χωρίς τυπικά προσόντα, διορίζεται διοικητής της ΕΥΠ και ο προσήλυτος κάνει πλακίτσες με τον κότσο της Θάνου.


Καθένας μπορεί, φυσικά, να αναστοχάζεται και να αναθεωρεί. Είναι δείγμα ωριμότητας και ανοιχτού πνεύματος. Δεν αφορούν, λοιπόν, τα παραπάνω όποιον με θάρρος και σεμνότητα αναμετριέται με παλιές του επιλογές, αλλάζει, εξελίσσεται. Καλά κάνει. Τα παραπάνω αφορούν τους ζηλωτές νεοφώτιστους. Είναι μακρύς ο δρόμος ως την Ιερουσαλήμ∙ η εμπάθεια και η ασθενής μνήμη δεν είναι καλές αποσκευές.

Στήλες
53

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη LiFO: «Θέλουμε ισχυρή ανάπτυξη ή ανακύκλωση της μιζέριας;»

Ελλάδα / Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη LiFO: «Θέλουμε ισχυρή ανάπτυξη ή ανακύκλωση της μιζέριας;»

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρόεδρος της ΝΔ μιλά στη LiFO, λίγα εικοσιτετράωρα πριν από τις εθνικές εκλογές, για το πρόγραμμα που θέλει να εφαρμόσει, τον Αλέξη Τσίπρα, τους νέους, εκμυστηρεύεται τι κρατά από τους γονείς του αλλά και τι θεωρεί σημαντικό στη ζωή.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ