‘Α, μπα’, τους είδαμε και τους ψυχολόγους

‘Α, μπα’, τους είδαμε και τους ψυχολόγους Facebook Twitter
34

________________
1.


Βρε αμπά πραγματικά χαίρομαι που διαβάζω την στήλη σου!!! Τώρα εγώ έχω ένα θέμα. Ακούγεται ψιλογελοίο βέβαια αλλά τι να κάνει κανείς.. Λοιπόν δεν κατάφερα ποτέ να μάθω ποδήλατο, το φοβόμουν όταν ήμουν μικρός, μεγάλωσα και στην Αθήνα και νόμιζα ότι θα με πατήσουν τα αυτοκίνητα. Έλα μου ντέ όμως που τώρα ζω στη βόρεια Ευρώπη και τους βλέπω και ζηλεύω. Άσε που ντρέπομαι κοτζάμ μαντράχαλος να κάτσω τώρα να μάθω . Τι μου προτείνεις; - jio


Πάρε ένα τέτοιο:

________________
2.


"Dear Α,μπα,
Όταν φτιάχνεις βραστές πατάτες πρέπει να τις βράζεις με ή χωρίς τη φλούδα; Έχω δει φίλους/συγγενείς/γνωστούς να τις βράζουν ολόκληρες και μετά να τις ξεφλουδίζουν (με αποτέλεσμα να κάνουν μισή μέρα, γιατί καίγονται τα δάχτυλά τους), αλλά εγώ πρώτα τις καθαρίζω και μετά τις βράζω. Το θεωρώ πιο πρακτικό, όταν το λέω συμφωνούν, αλλά συνεχίζουν την ίδια τακτική.... WTF?????"- κυρία πατάτα

Μπορείς να κάνεις και τα δύο. Η διαφορά, που είναι μικρή και θα την καταλάβεις εξαρτάται από την πατάτα (από το πόσο άμυλο έχει), είναι ότι όταν τις βράζεις χωρίς τη φλούδα απορροφούν περισσότερο νερό.

________________
3.


Ποιά είναι η γνώμη σου για το ζεύγος Rihanna - Chris Brown ;- F**ckin problems

Η Rihanna μου φαίνεται βασανιστικά κακόγουστη, χαμηλής νοημοσύνης και σημαιοφόρος κουλτούρας «έπιασα ξαφνικά φράγκα και το κάνω παντιέρα». Για τον Chris Brown δε μπορώ να καταλάβω γιατί δεν τον μποϋκοτάρει το σύστημα και εξακολουθούν να τον καλούν σε διάφορα σόου να λέει «ΤΩΡΑ κατάλαβα το λάθος που έκανα», εδώ και τέσσερα χρόνια.

(Αυτός όμως είναι ο P. Diddy)

______________
4.


"Γεια σου Α, μπα μου,

λοιπόν έχω μετακομίσει σε νέο σπίτι τους τελευταίους μήνες και θέλω να το διακοσμήσω όμορφα. Μπορείς να προτείνεις site η καταλόγους που θα μπορούσα να προμηθευτώ (κατά προτίμηση δωρεαν) για να εμπνευστώ? Επίσης γιατί το Pottery Barn είναι τόσο ακριβό? Γνωρίζεις άλλες ευρωπαικές αλυσίδες για διακόσμηση σπιτιού πέρα από τα ΙΚΕΑ?

Φιλάκια

ΥΓ: Μιας και θα αργήσεις να απαντήσεις γιατί χρονικά θα είναι σαν να σου στέλνω μήνυμα από το μακρινό έτος 3762, θα υπογράψω κατάλληλα."- Η κόρη της Sarrah Connor

Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, έξι, εφτά, οχτώ

 

________________
5.


"Αγαπητή Α, μπα
Είμαι εδώ και τρία χρόνια με τον φίλο μου και μάλιστα πηγαίνουμε σοβαρά. Έχουμε περάσει από πολλά πάνω-κάτω σε αυτή τη σχέση και πιστεύω πως αν δεν έκανε αυτός υπομονή τώρα θα είχαμε χωρίσει χιλιάδες φορές. Είναι πολύ καλός και με έχει αγαπήσει πάρα πολύ, πιστεύω, και εγώ το ίδιο. Κυρίως μ'έκανε να τον αγαπήσω η καλοσύνη της καρδιάς του. Όμως δεν είμαι με τίποτα ικανοποιημένη. Γκρινιάζω για το ντύσιμό του, το μορφωτικό του επίπεδο, ακόμα και σεξουαλικά δεν είμαι ικανοποιημένη. Νιώθω πως δεν ταιριάζουμε σε τίποτα. Το αποτελέσμα να τον υποτιμώ και μετά να νιώθω τύψεις, να φοβάμαι μήπως με χωρίσει. Έχω πάει σε ψυχίατρο γιατί εκτός των άλλων έχω και κρίσεις πανικού και μου είπε πως έχω καταθλιψη. Δεν ξέρω τι να κάνω. Από τη μία σκέφτομαι πως είναι κρίμα να τον ταλαιπωρώ έτσι, από την άλλη τον αγαπαω και δε θέλω να χωρίσουμε. Μετά σκέφτομαι πως θέλω να ήταν ένας άλλος και μετά πως κανένας άλλος δεν μπόρεσε να με αγαπήσει και να μέινει δίπλα μου όπως το έκανε αυτός. Τι να κάνω αγαπητή Α, μπα; Με πλημμυρίζει ο πανικός και θα ήθελα μια λογική φωνή."- Gigliglon

Πας σε ψυχίατρο και ζητάς από μένα μια λογική φωνή; Άλλαξε ψυχίατρο! Γρήγορα!

________________
6.


Ειμαι 30 και εχω φυγει απο το σπιτι μου 12 χρονια.Σπουδασα, δουλεψα, απολυθηκα, τωρα παιζω το τελευταιο μου χαρτι με ενα μεταπτυχιακο-με δικες μου οικονομιες-, παλι μακρια απο το πατρικο μου, στο οποιο η κατασταση δεν ειναι καλη, για την ακριβεια ειναι μια αρρωστημενη κατασταση και δεν εχω σχεδον καμια επαφη γιατι αρρωσταινω και εγω...Σε λιγους μηνες τελειωνω και ειμαι ξεκρεμαστη, φοβαμαι οτι θα αναγκαστω να γυρισω πισω , εστω και προσωρινα και μου στριβει...φοβαμαι οτι δεν θα καταφερω να βρω αμεσα δουλεια για να το αποφυγω αυτο, ολοι οι φιλοι μου ειναι πλεον Αθηνα-Κρητη και δεν εχω πια την δυνατοτητα να δωσω παραταση στην παραμονη μου εδω , μπας και καταφερω να βρω κατι για να μεινω...Φοβαμαι, οχι την αλλαγη, αλλα την επιστροφη και την συμβιωση με αυτους τους ανθρωπους-κυριως αυτο-...σε μια πολη που μου ειναι πια ξενη και με εχει πιασει μια παθητικοτητα και μια ηττοπαθεια τρομερη, δεν βρισκω καμια διεξοδο και οσο πιο πολυ παραιτουμαι τοσο η διαθεση μου χιεροτερευει..Θα ψαξω οπωσδηποτε για οποιαδηποτε δουλεια, αρκει να μην επιστρεψω, ρε Α, μπα θελω την αντικειμενικη σου ματια και ισως μια ιδεα παραπανω για το πως να το αντιμετωπισω..τι να κανω...(και τωρα τα βγαζω πολυ δυσκολα καθε μηνα, αλλα αληθεια σου λεω και μονο που ειμαι μακρια απο τους καυγαδες και την βια , ευχαριστω καθε μερα την τυχη μου..)

Κάνε ό,τι μπορείς για να μη γυρίσεις. Ψάξε δουλειά σε οποιαδήποτε πόλη, σε οποιαδήποτε χώρα. Σκέψου ενδεχόμενα συγκατοίκησης. Αν μιλάμε για βία, δεν υπάρχει κάτι άλλο να προτείνω. Για να βρεις διέξοδο πρέπει να ψάξεις δουλειά. Μόνο αυτό. Επικεντρώσου εκεί, γίνε ρομπότ αν χρειάζεται, ψάξε δουλειά. Συγκεντρώσου και δες πώς θα βρεις δουλειά. Κι όταν είσαι χάλια, βάλε τον αυτόματο πιλότο και ψάχνε δουλειά. Αυτό είναι μια δουλειά από μόνο του.

________________
7.


"Αγαπητή Α, μπα,

μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί η ηλικία των 30 (στην οποία πλησιάζω επικίνδυνα) μου προκαλεί τόσο άγχος; Γιατί το να μην έχεις σταθερή σχέση και τη δουλειά που ονειρεύεσαι είναι τόσο εύκολο στα 25 και τόσο δυσβάσταχτο στα 29; Γιατί με πειράζουν τόσο πολύ σχόλια οικογένειας του τύπου, "άντε πουλάκι μου, δεν είσαι κοριτσάκι, να τακτοποιηθείς σιγά σιγά" ή και φίλων αντρών, όπως πχ. "άντε και μέσα στο 2013 σου εύχομαι να βρεις τον άντρα των ονείρων σου και να τον τυλίξεις"; Πώς θα βγάλω από το κεφάλι μου την (παντελώς ηλίθια και παράλογη) ιδέα ότι τα 30 είναι ορόσημο; Α, μπα, δεν θέλω να μεγαλώσω..Ευχαριστώ! "- mademoiselle sage


Αχ, τι χαμένος χρόνος. Πώς σπαταλάται η νεότητα στα νιάτα! Θα περάσει από μόνο του όταν φτάνεις τα 40. Πού να δεις πόσο θα το έχεις ξεπεράσει στα 50. 


[Αυτοί που σου λένε «να τον τυλίξεις» δεν είναι φίλοι σου. Ή και μπορεί να είναι, αλλά για προσπάθησε να βρεις άλλους. Ή, κράτα τους, αλλά ποτέ μην τα φτιάξεις μαζί τους].

________________
8.


πρόκειται για κλασσική περίπτωση χυλόπιτας αλλά ας ρωτήσω...Μ άρεσε ένας τύπος, ξεκινήσαμε την παρέα και για κάποιους μήνες πήγαινε φιλικά. Μετά το κάναμε και ενώ του είπα πως μου αρέσει γενικά (και είχα αρχίσει ήδη να σκέφτομαι ότι θα ήμαστε μαζί :P), μου είπε οτι θέλει μια κοπέλα που να μπορεί να βρεθεί μαζί της τώρα..αύριο..μετά από ένα μήνα... Εκτός αυτού, πλέον όταν με βλέπει έξω το παίζει πολύ hard to get! Θέλω να τον βαρέσω. Να το κάνω? μάκια!- A χα

Αυτό το έργο σε πόσες παραλλαγές έχει παιχτεί; Ούτε το Cats δεν έχει κρατήσει τόσο πολλά χρόνια. Πρέπει όλοι μα όλοι να το περάσουν αυτό από μια φορά για να μάθουν το τέλος της ιστορίας; Γύρω σας δεν κοιτάτε ρε παιδιά; Μόνο από την εμπειρία μαθαίνετε;

________________
9.


"Έχεις γίνει σαφής για το θέμα της μετανάστευσης, αλλά εμένα με προβληματίζει το εξής: Επιβιώνω μεν στην Ελλάδα, κάνοντας όμως μαύρη εργασία (ιδιαίτερα), υπάρχει λοιπόν η εναλλακτική για νόμιμη εργασία στο εξωτερικό-ως εργάτρια σε αποθήκη- που μου πρότεινε μια φίλη που δουλεύει εκεί, ώστε να μοιραζόμαστε τα έξοδα...
Πώς το βλέπεις εσύ; Τόσα χρόνια δουλειάς χωρίς ένσημα και ασφάλεια, μου δημιουργούν τρελό άγχος για το μέλλον...(φυσικά δεν βγάζω τόσα ώστε να κάνω αυτασφάλιση, ίσα που επιβιώνω)...
Ευχαριστώ για το χρόνο σου :)"- Καλό Πάσχα


Κάνοντας αποκλειστικά μαύρη εργασία, δεν επιβιώνεις. Δεν ξέρω αν αντέχεις να γίνεις εργάτρια σε αποθήκη μετά από τα ιδιαίτερα, δες αν μπορεί να είναι ένα πρώτο βήμα για κάτι άλλο. Μάθε λεπτομέρειες για τη χώρα, για τα έξοδα, για τις συνθήκες.

________________
10.


"Αγαπητή Α, μπα,
Ήρθε και για μένα η στιγμή να σε ρωτήσω. Πως ξεπερνάς έναν χωρισμό μετά από 9 χρόνια σχέσης; Βασική αιτία χωρισμού η ανικανότητά μου να τελειώσω το διδακτορικό μου, εντός προβλεπόμενων χρονικών ορίων. Το ξέρω καθυστέρησα δύο χρόνια (τώρα είμαι στο 6ο), έκανα πειράματα με βιολογικό υλικό και είμαι σε «ελληνικότατο» πανεπιστήμιο. Παράλληλα τα τελευταία δύο χρόνια σύμφωνα με αυτόν έκανα τα πάντα λάθος, δεν οδηγούσα καλά, δεν ήμουν καλή νοικοκυρά, δεν ήμουν συνέχεια χαρούμενη, δεν τον υποστήριζα, διάβαζα πολύ και δεν ήμουν αποδοτική, τα αγγλικά μου δεν έχουν καλή προφορά, ξύπναγα το πρωί είχα άγχος και του το μετέφερα, το βράδυ ήμουν κουρασμένη κτλ. Είχαμε πει ότι όταν θα τελειώσω θα μας έβρισκα δουλειά και θα φεύγαμε μαζί. Τώρα βρίσκομαι στη φάση των διορθώσεων και πολύ πιθανόν μέχρι να απαντήσεις θα έχω παρουσιάσει. Εγώ δουλειά για μένα βρήκα, αξίζει να ψάξω και για αυτόν;"- and now what?


Καταρχάς, συγχαρητήρια. Έπειτα, αν είναι να μας κριτικάρουν οι σύντροφοί μας, να τους βράσουμε, αυτό το κάνουμε και από μόνοι μας και μάλιστα καλύτερα. Γιατί είναι δική σου υπόθεση να του βρεις δουλειά;

________________
11.


Είσαι το κορίτσι του yatzer;- Θεία Μαρίτσα


Είμαι το κορίτσι του Μάη.

________________
12.

"Σε διαβάζω με απόλαυση και βρίσκω πολύ συνετές τις λύσεις σου, αλλά εχω ένα θέμα μαζί σου. Για ποιο λόγο δίνεις τόση δύναμη στους ψυχολόγους; Τους είδαμε κι αυτούς και δεν έχουν τόσο τραγικές γνώσεις. Ναι μεν είναι μια χρήσιμη επιστήμη, ιδίως για ανθρώπους με σοβαρά προβλήματα, αλλά είναι και υπερβολικά πρώιμη και καινούρια επιστήμη για να προσφέρει πραγματικές λύσεις - αποδεικνύεται καθημερινά από τα μύρια όσα ψυχοπροβλήματα παντού.
Σε σέβομαι, αλλά ώρες-ώρες μου βγάζεις αυτό το "Ο γιός μου είναι γιατρός!" του έλληναρα, που δεν πιστεύω ότι είσαι.
Με όσους ψυχό έχω μιλήσει έχω δει ότι δεν ξέρουν τόσα πολλά, δεν είναι τόσο δυνατοί λύτες, δεν έχουν όλες τις απαντήσεις, σπάνια έχω δει να βοηθούν επί της ουσίας, η μόρφωσή τους είναι μονόπλευρη, και παράλληλα είναι λίγο εθιστικοί, με την έννοια ότι δεν σε αφήνουν τόσο εύκολα να φύγεις, και πάντα θα σε κάνουν να νιώθεις ότι τους έχεις ανάγκη (αμφίβολο αν τους χρειαζόσουν in the first place).
Γιατί τους έχεις τόσο ψηλά βρε αμπά; Ένα μάτσο κομπλεξικοί είναι αυτοί. "- Vezouvios

Πάντα απορώ πώς γίνεται να δημιουργούνται τόσο εύκολα παρεξηγήσεις. Αν και ξέρω. Κάποιος διαβάζει μια πρόταση, βάζει το 1% και συμπληρώνει το υπόλοιπο 99% από το μυαλό του.

Η πλάκα είναι ότι ίσως δεν έχω γράψει ποτέ εδώ τη λέξη «ψυχολόγος». Λέω «ειδικός» γιατί εννοώ ψυχολόγος ή ψυχίατρος. Μάλιστα μιας και το έφερε το θέμα, προτιμώ το «ψυχίατρος» γιατί έχουν γνώσεις ιατρικής και μπορούν να καταλάβουν αν έχεις κάποιο άλλο σωματικό πρόβλημα που σου δημιουργεί ας πούμε κόπωση ή κατάθλιψη και μπορούν να σου δώσουν και φάρμακα, στα οποία επίσης πιστεύω.

Δεν ξέρω από πού συμπέρανες ότι έχω ανεξαιρέτως όλους τους «ειδικούς» (τώρα που το διευκρίνισα) ψηλά. Φαντάζομαι με τον ίδιο τρόπο που διάφοροι θα υποθέσουν τώρα ότι έχω κάνει τα φάρμακα Θεούς και ότι είναι η λύση στα πάντα και θα αρχίσουν να λένε για φαρμακευτικές εταιρίες, για γιόγκες και για τρέξιμο στο πάρκο. «Πιστεύω στα φάρμακα» σημαίνει ότι τα κατάλληλα στις κατάλληλες δόσεις στους κατάλληλους ανθρώπους μπορούν αν όχι να κάνουν θαύματα, σίγουρα να βελτιώσουν κατά πολύ την ποιότητα ζωής. Το πόσο και πώς και ποιός θα τα δώσει και ποιός θα τα πάρει και μέσω ποιάς οδού είναι τεράστια συζήτηση. Αν θέλεις το συζητάμε κι αυτό, αλλά είναι άλλο θέμα.

Πιστεύω ότι είμαι πολύ προσεκτική στις απαντήσεις μου για να δημιουργούνται τέτοιου είδους παρεξηγήσεις, αλλά έστω, να το εξηγήσω σε φραγκοδίφραγκα σε περίπτωση που υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εσένα. Όταν κάποιος λέει «πιστεύω ότι έχω κατάθλιψη και υποφέρω», τι περιμένεις να απαντήσω; «Είναι στο μυαλό σου, θα σου περάσει;» Ή να πω να το συζητήσει με φίλους; Είναι μερικά θέματα που δε λύνονται από φίλους. Χρειάζονται ειδικές γνώσεις, συναισθηματική αποστασιοποίηση και εξαιρετικά πλατιοί ορίζοντες του τι είναι «φυσιολογικό», κάτι που αναπροσδιορίζεται συνέχεια και χρειάζεται ενημέρωση. Γι' αυτό υπάρχουν αυτά τα επαγγέλματα.

Προβληματίζομαι πολύ με κάποιες ερωτήσεις γιατί όπως έχω πει εκατό φορές, δεν είναι αυτή η δουλειά μου και ανησυχώ. Είναι τιμή μου που υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι μπορούν να με εμπιστευτούν γιατί ξέρουν ότι δε θα τους κρίνω, όπως θα έκαναν ίσως οι φίλοι τους. Το ότι ρωτάνε εμένα δείχνει την άγνοια και τη δαιμονοποίηση που υπάρχει γύρω από το θέμα. Ελπίζω κάποιος από αυτούς να μην το έβαλε κάτω και να έψαξε να βρει τον κατάλληλο άνθρωπο και να μην άκουσε την ατάκα «οι ψυχίατροι είναι γι' αυτούς που έχουν πραγματικά προβλήματα». Οι φοβίες, οι αγχώδεις διαταραχές, η κατάθλιψη, η αδυναμία κοινωνικοποίησης, η αυτοτιμωρία, η έλλειψη αυτοπεποίθησης είναι πραγματικά προβλήματα, αχ, πόσο πραγματικά! Το μόνο που αποδεικνύεται από τα «μύρια ψυχοπροβλήματα παντού» είναι ότι ο κόσμος κάθεται και υποφέρει, καταστρέφοντας τον εαυτό του και τους γύρω του γιατί φοβάται να μην ακούσει αυτά που λες τώρα. Είναι τραγικό ότι υπάρχουν λύσεις –όχι μαγικές! Όχι του ενός χαπιού! Δεν είναι σφράγισμα! – και άνθρωποι περνάνε τη ζωή τους μέσα στις σκιές, στις τύψεις και στο κουκούλωμα.

Φυσικά και όλοι αυτοί οι επαγγελματίες είναι άνθρωποι, και η ικανότητά τους είναι μέσα στις ανθρώπινες δυνατότητες. Υπάρχουν καλοί και κακοί υδραυλικοί, καλοί και κακοί ψυχίατροι και ψυχολόγοι και θεραπευτές και ό,τι άλλο υπάρχει. Η προσωπική σου εμπειρία για τον τεράστιο αυτό κλάδο, να με συμπαθάς, έχει αξία μόνο για σένα. Το «με όσους ψυχό έχω μιλήσει» είναι τρομερά αστείο και απορώ που δεν το καταλαβαίνεις. Είδα ζωές να αλλάζουν εντυπωσιακά, είδα ανθρώπους που δε μπορούσαν να μείνουν μόνοι τους στο σπίτι από τις κρίσεις πανικού να μετακομίζουν μόνοι τους σε ξένα μέρη. Είδα κι άλλους που πηγαίνουν σε ψυχίατρο επί δεκαετία, χωρίς να έχουν καταφέρει να αλλάξουν τη ζωή τους. Τι σημασία έχει; Είμαι πολύ ανεπαρκής για να κρίνω μια ολόκληρη επιστήμη. Το ίδιο κι εσύ. Δε βγαίνουν πολλοί Φρόιντ κάθε χρόνο. Αφήνω αυτή την υπόθεση στα εκατομμύρια ειδικών που κάνουν κλινικές μελέτες, βλέπουν ασθενείς, παρακολουθούν φαρμακευτικές αγωγές και έχουν αφιερώσει τη ζωή τους σ' αυτό.

Το υπόλοιπο σεντόνι για όσους διστάζουν ακόμα: η ζωή σας είναι πολύ σημαντική για να την αφήνετε να περνάει μέσα από τα χέρια σας. Δεν υπάρχει Μάγος που θα σας θεραπεύσει. Η θεραπεία είναι μια ατομική προσπάθεια, ο ειδικός μόνο να καθοδηγήσει μπορεί. Είναι σα να πρέπει να περάσετε μέσα από μια άγνωστη περιοχή, ο κατάλληλος άνθρωπος θα σας δώσει το φακό. Η αναζήτηση του ειδικού δεν είναι απόδειξη αδυναμίας, είναι υπεύθυνη απόφαση δύναμης. Είναι δύσκολο να βρεθεί ο κατάλληλος συνοδοιπόρος: πρέπει να ταιριάζετε και σαν άνθρωποι, πρέπει να είσαστε σίγουροι ότι μπορεί να το κάνει. Τα βιογραφικά και οι συστάσεις είναι απαραίτητα. Είναι μεγάλος ο πειρασμός να αφεθείτε αλλά είναι τεράστιο κρίμα να έχετε μια ανοιχτή πληγή και να μη βάζετε ιώδιο για να μην σας κατακρίνουν οι καλοθελητές γύρω σας. Σε κάποια –πολλά, φαντάζομαι- χρόνια θα είναι αυτονόητη η επίσκεψη στον ψυχίατρο, όπως είναι τώρα στον οδοντίατρο. Η κοινωνία μας θέλει ακόμα κάποια χρόνια για να βγει από την εμμονή του καθορισμού των ορίων του «φυσιολογικού» και του καταχωνιάσματος των εσωτερικών συγκρούσεων ως ένδειξη αδυναμίας, ενώ αυτές είναι κινητήρια δύναμη της ύπαρξης. Μην περιμένετε να ωριμάσει πρώτα η κοινωνία για να σωθείτε, τη βάψατε.

ΥΓ. Το «υπερβολικά πρώιμη επιστήμη» τι σόι επιχείρημα είναι πάλι; Σε σχέση με τι, με την αστρονομία; Και οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές σχετικά πρώιμη επιστήμη είναι, κλείσε το ίντερνετ γιατί κινδυνεύεις.

34

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
Αγαπητή Ν. 5,Πέρασα τα ίδια ακριβώς με εσένα πριν από 4 χρόνια. Μέχρι και κρίσεις πανικού με έπιαναν. Τελικά χώρισα και σταμάτησαν όλα. Η γκρίνια, οι κρίσεις πανικού, η χαμηλή μου αυτοεκτίμηση. Γνώρισα έναν άλλον άνθρωπο και από τότε είμαστε μαζί, έχω χάσει 8 κιλά (γιατί μέσα στην απελπισία μου έτρωγα κουβάδες φαγητό), και νιώθω ότι είμαι μια θεά κι ότι χαραμίστηκα μαζί του τόσο καιρό. Μην συνεχίζεις να χαραμίζεσαι κι εσύ. Κάποιος καλύτερος θα σε αγαπήσει και θα τον αγαπήσεις κι εσύ.
Μακάρι ο πόνος που φέρνει η ψυχική θεραπεία (αν την ακολουθήσουμε με θέληση κι όχι με άρνηση και αμφισβήτηση) να ήταν σαν μια εξαγωγή δοντιού. Από τις παραπάνω απαντήσεις όμως είναι φανερό πως όποιος πήρε τη γεναία απόφαση να τον αντέξει, πήρε πίσω τη ζωή του. Τη ζωή έτσι όπως πρέπει να είναι και να τη ζούμε, όχι αυτή που αναφέρεται σαν "σκιές, τύψεις και κουκούλωμα", μισή ζωή να την πω?Σε συνέχεια αυτού που είπε ο/η AmyPond, ας αφήσουμε τους ψυχολόγους/ψυχίατρους να κάνουν τη δουλειά τους, ας αγαπήσουμε τον εαυτό μας και ας του προσφέρουμε μια τέτοια ΖΩΗ.
μετα απο ολα αυτα ενα μπορω να πω..η μοναξια ειναι πολυ ασχημο πραγμα..ειδικα αυτη που νιωθεις με ανθρωπους γυρω σου..και πραγματικα ο ψυχολογος θα επρεπε να ειναι σαν τον οδοντιατρο(απλα λιγο πιο φθηνος αν γινεται..)
@12Δεν ξέρω τι να πιάσω και τι ν'αφήσω σ'αυτή την ερώτηση. Καταρχάς τα "σοβαρά προβλήματα" είναι και λίγο υποκειμενικό. Όχι, δεν έχω καρκίνο, ούτε σχιζοφρένεια, ούτε είμαι άστεγη, αλλά ενώ έχω φαγητό, σπίτι, ρούχα, οικογένεια, φίλους, εγώ για χρόνια ένιωθα ΔΥΣΤΥΧΙΑ. Το πάλευα μόνη μου, το πάλευα με τους κοντινούς μου ανθρώπους, αρνούμουν να μιλήσω σε ειδικό γιατί δεν πίστευα ιδιαίτερα σ'αυτούς, αλλά ξέρεις τι κατάλαβα; Ότι έχασα μερικά χρόνια απ'τη ζωή μου παλεύοντας με πράγματα που κάποιες φορές, τι να κάνουμε, δεν μπορούμε να τα λύσουμε αν κάποιος που είναι η ΔΟΥΛΕΙΑ του δε μας πάρει λίγο απ'το χεράκι και μας βοηθήσει να ξετυλίξουμε το κουβάρι.Είναι απόλυτα σεβαστό το να μην πιστεύεις σε ειδικούς, αλλά έχε στο πίσω μέρος του μυαλού σου ότι το να ζητήσεις βοήθεια από έναν απ'αυτούς δε σημαίνει μασημένη τροφή. Σημαίνει να ανακαλύπτεις και δυσάρεστα πράγματα, τα οποία αν κοιτάξεις γύρω σου με λίγη περισσότερη προσοχή, λίγοι άνθρωποι δείχνουν το θάρρος και την πυγμή για να τα βγάλουν απ'τη ζωή τους προκειμένου να ζήσουν καλύτερα.
#2Να από που προκύπτει η φράση «καυτή πατάτα» ή η φράση: «είπα/έκανα πατάτα»...#4Μάλλον δεν κατάλαβες. Ναι μεν σου ζήτησε καταλόγους πέρα από ΙΚΕΑ αλλά με τιμές ΙΚΕΑ...#5Δεν χρειάζεσαι εσύ ψυχολόγο ή ψυχίατρο αλλά ο φίλος σου...#6Ο "Κυνόδοντας" στηρίχτηκε σε πραγματικά γεγονότα τελικά;#7Τι 30, τι 40, τι 50; Μία πρόχειρη λύση είναι να χρησιμοποιείς παλιά ημερολόγια τοίχου.#8Ηard to get ??? Υippee ki yay!!!Που τον βρήκες αυτόν τον μαλάκα; Το κεφάλι σου στον τοίχο να βαρέσεις καλύτερα.#109 χρόνια φαγούρα... Που τους βρίσκετε αυτούς του συντρόφους ρε γαμώτη μου;;;Υπάρχουν φορές που τους ζηλεύω. Δεν σας ενοχλεί η απορριψάρα του κεράτα και κολλάτε πάνω τους. Πως τα καταφέρνουν;;; Αν ο ίδιος κατά έναν περίεργο-μαγικό τρόπο αλλάξει και αρχίσει να δείχνει και να εκφράζει πραγματικό ενδιαφέρον, κατανόηση και αγάπη είμαι σίγουρος πως θα λακίσεις αμέσως! Δεν κατάλαβα όμως, είστε ακόμη μαζί και θέλεις να του βρεις δουλειά ή χωρίσατε και πάλι θέλεις να του βρεις δουλειά;;; Δουλειά δεν είχε ο διάβολος γα@#!$σε τα παιδιά του...#12Και μόνο το μέγεθος του κατεβατού, χωρίς απαραίτητα να το διαβάσει κάποιος, καταλαβαίνει πως έχεις και εσύ τα "θεματάκια" σου...Ένα απλό «δεν είμαι ειδικός ή ψυχολόγος γιατί δεν πληρώνομαι για όσα συμβουλεύω με 120 ευρώ/ώρα.», αρκούσε. Ή μήπως πληρώνεσαι Paypal;
# 5Προφανώς έχεις σοβαρά προβλήματα που πρέπει να λύσεις, γιατί όχι, με τη βοήθεια του ειδικού - η διάγνωση για κατάθλιψη που πετάς τόσο παρεμπιπτόντως δεν είναι αμελητέα. Προβλήματα όπως για παράδειγμα, λέω εγώ τώρα, να μάθεις να αποδέχεσαι και να αγαπάς τους άλλους; Χωρίς να τους πρήζεις; Χωρίς να είσαι επικριτική μέχρι αηδίας; Τον εαυτό σου άραγε τον αποδέχεσαι ή τον πιέζεις στο έπακρο γιατί πιστεύεις πάντα ότι δεν είσαι αρκετά καλή; Μήπως συγκρίνεις συνέχεια τον εαυτό σου με άλλους; Μήπως δεν ένιωσες ποτέ ότι σε αποδέχονται ουσιαστικά και τώρα βασανίζεις κι αυτόν τον ταλαίπωρο; Αλλά αφού κι αυτός έχει την αυτοπεποίθηση στα τάρταρα, μια χαρά βολευτήκατε, ε; Ποιος άλλος θα πέρναγε όλα αυτά τα πάνω-κάτω και θα καθόταν να του ζαλίζεις τον έρωτα όλη την ώρα, σωστά; Τον θεωρείς "λίγο" και τον κρατάς για να νιώθεις καλύτερα για τον εαυτό σου. Αν αυτό που κάνεις το θεωρείς αξιοπρεπές, τι να σου πω.Υ.Γ. Α, και μην αυταπατάσαι. Αυτό που νιώθεις (;) δεν είναι αγάπη.
Μου αρέσουν πολύ τα «σεντόνια» σου, όσο και οι σύντομες, πυκνές απαντήσεις σου!Πολύ δυνατή η απάντηση του 12,μακάρι να βρούμε όλοι το δρόμο μας ώστε να ταλαιπωρούμαστε λιγότερο ψυχικά. Δεν είναι εύκολος αυτός ο δρόμος, αλλά ακόμη κι εκεί μέσα υπάρχει μαγεία... εννοώ μέσα από τη διαδικασία της ψυχοθεραπευτικής/ψυχιατρικής προσέγγισης. Στ'αλήθεια είναι τόσο γοητευτικό, αλλά και δύσκολο και βάρβαρο πολλές φορές. Πολύ ταιριαστό και το gif από το «Black swan», πιστεύω πως είναι πολύ καλή πρόταση αυτή η ταινία ειδικά για όσους έχουν διαταραχές άγχους / πανικού. Η ζωή είναι δική μας, οι αποφάσεις δικές μας και τα «προβλήματα» ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ,ίσως και απαραίτητα :-) Ευχαριστούμε, Α μπα μας!
#5Δεν σ' αρέσει ο τρόπος που ντύνεται, το μορφωτικό του επίπεδο, δεν νιώθεις σεξουαλικά ικανοποιημένη, τον υποτιμάς και κατά τα άλλα ισχυρίζεσαι ότι τον αγαπάς πάρα πολύ όπως και εκείνος? Εμένα μου ακούγεται ότι τον αγαπάς λίγο (αυτό που λέμε βρε παιδί μου εντελώς ανθρώπινα γιατί καλό ανθρωπάκι ακούγεται..) και συμπληρώνεις για αγάπη την ανασφάλεια που νιώθεις σε περίπτωση που τον χωρίσεις αν δεν ξαναβρεθεί κάποιος άλλος να σε ανέχεται και να σε αγαπάει όσο αυτός. Εξαρτάται λοιπόν από τις ανάγκες σου θα είχα να σου πω εγώ.Αν αυτό που πάνω απ' όλα χρειάζεσαι σε μία σχέση είναι η ασφάλεια και η σιγουριά που σου παρέχει ο συγκεκριμένος τύπος άντρα -δεν θα σε "προδώσω ποτέ", "θα σε ανέχομαι γιατί σ' αγαπάω πολύ", "έχω καλή καρδιά και πάντα θα είμαι αυτός που θα σώζει τις κρίσεις στις σχέση μας", κ.α. τότε κράτα τον. Η ζωή σου δεν θα είναι εύκολη μαζί του αλλά η σχέση θα αποκτήσει μια μανιέρα συμπεριφορών μεταξύ σας που θα αποτελέσει τη βάση για σταθερή συμβίωση στο μέλλον. Ακούγεται οξύμωρο αλλά το βλέπουμε σε τόσα μα τόσα πολλά ζευγάρια γύρω μας.Μόνο...που οι κρίσεις πανικού και η κατάθλιψη με κάνουν να σκέφτομαι ότι αυτό που περισσεύει από τον εαυτό σου αν βγάλεις έξω τις ανασφάλειες θα είναι μάλλον πολύ δυστυχισμένος για να μοιραστείς δίπλα σ' αυτόν τον άνθρωπο το υπόλοιπο της ζωής σου.Πάντως όποια επιλογή και να κάνεις ποτέ δεν θα έχεις τη σακούλα με όλα τα γλυκά που σ' αρέσουν μέσα...αλλά αυτό φαντάζομαι το ξέρεις ήδη.
Α,μπα θέλω κ γω το αυγουλακι μου..ρουφηξα την κάθε σου λέξη κ καταλήγω σε ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ..ο λόγος σου καθηλωτικος!!να ξέρεις θα το περιμένω με ανυπομονησία..(έτσι πανε αυτά .. Μη τάξεις σε παιδί κ Άγιο λένε,,κάτι ξέρουν)
Η ερώτηση 5 μοιάζει λίγο με την 10 ή μου φαίνεται; Αγαπητή Gigliglon, να σου πω εγώ πώς το βλέπω, αν και δεν με ρώτησες!Μου φαίνεται ότι είχες έντονη ανάγκη ν’ αγαπηθείς, να σε αποδεχτούν και να σε φροντίσουν. Αυτός ο άνθρωπος ήταν ο πρώτος που σου τα πρόσφερε όλα αυτά κι αναπόφευκτα σου γέννησε κι εσένα την αγάπη για εκείνον (και την εξάρτηση, θα έλεγα). Όμως, για να χρησιμοποιήσω μια συνηθισμένη έκφραση, «δεν ήταν αυτό που έψαχνες». Δηλαδή, αν αυτές οι βασικές σου ανάγκες ήταν καλυμμένες, δεν θα συμβιβαζόσουν με κάτι που κατά τα άλλα δεν σε καλύπτει αλλά θα συνέχιζες να ψάχνεις για να βρεις κάποιον που θα σου ταίριαζε πιο καλά.Το θέμα είναι ότι εκείνου δεν του αξίζει να τον υποτιμάς και να τον κριτικάρεις συνέχεια, ούτε να είσαι μαζί του επειδή τον λυπάσαι τον καημένο που σ’ αγάπησε. Όμως, ούτε εσένα σου αξίζει να περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου (αφού λες ότι το πάτε σοβαρά) με κάποιον επειδή του χρωστάς την αγάπη που σου έδωσε. Ή επειδή φοβάσαι να μείνεις για λίγο μόνη ή να διεκδικήσεις κάτι καλύτερο για τον εαυτό σου. Αν είστε νέοι γιατί να συμβιβαστείτε; Νομίζω ότι θα πρέπει να το σκεφτείς καλά, να ξεκαθαρίσεις πολύ καλά μέσα σου τι θέλεις – και θα το πετύχεις, αφού έχεις βοήθεια ειδικού. Οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να ξαναγαπήσουν, αλίμονο. Αν πάλι δεις ότι η αγάπη σου γι ‘αυτόν είναι πιο δυνατή από όλα τ’ άλλα, πάλι τότε υπάρχουν οι τρόποι να καλύψετε έστω σ’ ένα βαθμό τις αποστάσεις, με πολλή δουλειά κι από τους δυο σας.Αυτά.Υ.Γ. Άλλο ένα αυγουλάκι εδώ, παρακαλώ.
#12Αυτό που σκέφτομαι και λέω πάντα στις όλο και πιο συχνές συζητήσεις του τύπου "μα πάει τόσο καιρό στον ψυχολόγο και δεν..." είναι οτι ο ψυχολόγος είναι απλά το εργαλείο και αν δεν θέλεις να το χρησιμοποιήσεις για την δουλειά που προορίζεται δεν μπορεις να παραπονιέσαι για την ανεπάρκεια του.Γίνεται να ξεβιδώσεις βίδα με πινέλο;
Για το 12 σας γραφω, A μπα και Βεζουβιε. Αν ο κοσμος δεν ηταν τοσο κακος και μαλακισμενος, εμεις που ημαστε καλοψυχοι και εξυπνοι (αλλα οχι κυνικοι) δε θα ειχαμε αναγκη ουτε ψυχολογους, ουτε αντικαταθλιπτικα.Σας μιλαει το πιο ενοχικο ατομο στον κοσμο, και ο ψυχολογος μου με μαθαινει οτι δε φταιω εγω για ολα, οτι ισως, ισως να φταινε και οι αλλοι.Να κανει λοιπον ο καθενας οτι γουσταρει, αν θελει ψυχολογο να πηγαινει, αλλα το σπουδαιοτερο πραγμα στον κοσμο ειναι αυτο που μου ειχε πει καποτε καποιος : "Εχεις ενα φιλο/η που να μπορεις να του πεις τα παντα, που λεει ο λογος κι οτι σκοτωσες, και αυτος να σε αφησει να ακουμπησεις πανω του?" Αυτος ειναι ο ψυχολογος μας στη ζωη και τυχεροι οσοι τον εχουμε.
#12Αυτό είναι που λέμε, 'άν δεν γνωρίζεις κάτι δε μπορείς να έχεις και άποψη'. Διότι, εάν γνώριζες, δε θα είχες αυτή την άποψη. Ακόμα και αν διαφωνούσες με τη χρησιμότητα της επιστήμης, θα εξέφραζες τη διαφωνία σου με διαφορετικό τρόπο. Ο τρόπος με τον οποίο εκφράζεσαι τώρα δείχνει ότι ίσως πρέπει να το ψάξεις λίγο καλύτερα ;)