Στο σημερινό «Α μπα»: αποσπασμένο από τα συμφραζόμενα

Στο σημερινό «Α μπα»: αποσπασμένο από τα συμφραζόμενα Facebook Twitter
59

__________________

1.

Αγαπητή Λένα γεια σου και να σας ζήσει το νέο μέλος!!! Σε θαυμάζω πολύ και συγκεκριμένα μου αρέσει ο τρόπος που προσεγγίζεις αλλά και εξηγείς τις διάφορες καταστάσεις που περιγράφουν εδω μέσα. Έρχεται λοιπόν και η δική μου ερώτηση. Σήμερα σε μια απάντηση σου διάβασα "Οι γυναίκες ολοκληρώνονται μέσα από τη μητρότητα." Ακούω από νέες μητέρες ότι η ζωή σου αλλάζει μετά το παιδί, ότι βλέπεις τον κόσμο μέσα από το παιδι σου και ότι κάνεις πλέον ακόμα κ αν αυτό αφορά άσχετα πράγματα σχετίζεται με το παιδί (πχ προσέχω περισσότερο το περιβάλλον γιατί ε αυτό θα ζήσει το παιδί μου) και άλλα τέτοια που μου φαίνονται υπερβολικά ίσως. Προφανώς είναι διαφορετική η αντίληψη του κάθε ένα. Εσύ σαν νέα μητέρα πως περιγράφεις αυτή την εμπειρία? Άλλαξε η ζωή σου? (Και δεν εννοώ ωράρια κλπ) είμαι 26 και είμαι με κάποιον που μου έβγαλε για πρώτη φορά την ανάγκη της οικογένειας (ίσως φταίει κ η ηλικία τι να πω) και το σκέφτομαι πολυ.. πως ειναι τελικά όταν κάνεις παιδί?
- Αννίτα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αγαπητή φίλη, με στενοχώρησες πάρα πολύ γιατί τώρα κατάλαβα τι εννοούν όταν λένε «δεν είπα ποτέ κάτι τέτοιο, η δήλωση ήταν αποσπασμένη από τα συμφραζόμενα». Ελπίζω να κατάλαβες αυτό γιατί αυτό ήθελες να καταλάβεις, και όχι επειδή όντως διάβασες την απάντηση. Αυτό που έγραψα είναι το εξής:
 

«Ό,τι και να κάνει ένα σετ γονέων, το μήνυμα από το υπόλοιπο σύμπαν είναι σαφές. Οι γυναίκες ολοκληρώνονται μέσα από τη μητρότητα. Ό,τι και να καταφέρουν, σπουδάσουν, ζωγραφίσουν, πουν, γράψουν, αν δεν κάνουν οικογένεια, είναι μισές. Όσα λεφτά και να βγάλει η Τζένιφερ Άνιστον, όποιον και να παντρευτεί, όση δόξα και φήμη και να έχει, τα ταμπλόιντ τη ρωτάνε γιατί δεν έχει παιδί.»


Άρα, δεν είπα ότι οι γυναίκες ολοκληρώνονται από τα παιδιά τους. Ίσα ίσα, είμαι εντελώς αντίθετη σε αυτό το δόγμα. Είναι η βάση της υποτίμησης της γυναίκας, το κεκάκι που της δίνουν για να βρίσκεται σε κατώτερη θέση. Είσαι Άγια, τι άλλο θέλεις; Ισότητα; Δεν σου φτάνει η Αγιοσύνη; Μήπως είσαι τέρας που δεν σου φτάνει η Αγιοσύνη;

 

Ο καθένας ολοκληρώνεται από ό,τι νομίζει και επιλέξει.


Δεν μπορώ να σου πω πώς είναι όταν κάνεις παιδί· η απάντηση ποικίλει όπως ποικίλουν οι άνθρωποι. Άλλος ολοκληρώνεται (δεν λέω ότι αποκλείεται να ολοκληρωθείς έτσι, λέω ότι δεν είναι ο μόνος τρόπος να ολοκληρωθείς) και άλλος, λίγο πολύ, το μετανιώνει, και αυτό είναι ένα ταμπού που ούτε τα παιδιά αυτών των ανθρώπων δεν τολμάνε να συζητήσουν ανοιχτά. Αυτό που μπορώ να σου πω είναι ότι όσο πιο καλά ξέρεις τον εαυτό σου, με τόση περισσότερη ακρίβεια θα προβλέψεις πώς θα είσαι ως γονέας.

__________________
2.

Πρόσφατα εγώ η γιαγιά μου και η ξαδέλφη μου κάναμε γιορτή για το όνομα μας στο σπίτι μου. Καλέσαμε συγγενείς και μερικούς στενούς φίλους. Μια θεία μου με την οποία δεν έχω πολλές σχέσεις άρχισε να λέει ενώ ειμασταν αρκετές γυναίκες στην κουζίνα προετοιμάζοντας φαγητά (φαλλοκρατικη γιορτή, i know) για το ότι με το που πήρε μερικά κιλά ο θείος μου "ευχαριστιεται να χουφτωνει τα βυζια της". Δεν περίμενα τον χαμό μετα! Ίσως επειδή εγώ με τις φίλες μου αυτά τα λένε συνέχεια για πλάκα αλλά πώς γίνεται να χαλάσει μια ωραία ατμόσφαιρα από μια τέτοια λεπτομέρεια; Τελοσπαντων η θεία μου αυτή τώρα έχει μπει σε μπλακ Λιστ από μητέρα κ γιαγιά και είναι κρίμα γιατί μετά από αυτό η μάλλον το θάρρος της να το πει εγώ τη συμπάθησα λίγο παραπάνω.
Δε με πολυκοφτει να τους αλλάξω γνώμη γιατι σπάνια τη βλέπω αλλά δεν είναι κρίμα; Αν τη κακολογησουν στη γειτονιά; Στα χωριά το "τσουλακι" δίνει και παίρνει..
Τι να τους πω για να αλλάξουν γνώμη;
-Αννουλινι

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Καλέ μην είσαι τόσο αφελής. Λες να μην ήξερε η θεία σε ποιον τα έλεγε; Θα διασκέδασε μέχρι δακρύων με το ύφος της μαμάς και της γιαγιάς σου, και έχει να το λέει στους δικούς της τώρα. Της έχετε χαρίσει άπειρες στιγμές γέλιου.

__________________
3.

Είδα μερικά ντοκυμαντέρ σχετικά με τους βαρώνους των ναρκωτικών στις ΗΠΑ(ναι, βαριόμουνα πολύ), κυρίως της δεκαετίας του '70 κι '80 που είχε την τιμητική της η κοκαΐνη και το Μαϊάμι (ήξερες ότι είναι σχεδόν όλο χτισμένο με λεφτά ξεπλυμένα από ναρκωτικά;!). Pablo Escobar, Griselda Blanco και λοιπές γνωστές προσωπικότητες. Κατ´αρχάς να πω πως σχεδόν θαυμάζω πώς έχτισαν τόσο μεγάλες επιχειρήσεις χωρίς καν να έχουν σπουδάσει Οικονομικά ή business administration! Εγώ καλά καλά την οικονομική διαχείριση του σπιτιού δεν καταφέρνω, που λέει ο λόγος. Από ξέπλυμα μόνο ρούχων ξέρω.

Επειδή, όμως, ο ένας μετά τον άλλο (οι περισσότεροι ήταν άνδρες, κι εκεί πατριαρχία φυσικά) σκοτώνονταν μεταξύ τους ή και από την αστυνομία, απορώ γιατί συνέχιζαν αφού είχαν βγάλει τα πρώτα εκατομμύρια. Γιατί δεν έβαζαν ένα οικονομικό ή χρονικό όριο. Γιατί ελάχιστοι αποσύρονταν. Αφού κατά 90% περιμένει πρόωρος και βίαιος θάνατος τους drug lords!
Ήταν/είναι λόγω του ότι έχει τη γλύκα της η εξουσία (δεν είναι απλώς μεγαλέμποροι, είναι μαφία με τους φόνους της, με τα όπλα της, με τα όλα της); Γιατί δε σταματάνε μετά τα πρώτα π.χ. 10 εκατομμύρια; Και μετά ας επενδύσουν για να τα πολλαπλασιάσουν, βρε αδερφέ! Π.χ. το bitcoin διαβάζω έχει μέλλον και μαζί του όσοι έχουν αγοράσει απ´αυτό.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν έχεις δει ένα σωρό ταινίες που το κεντρικό θέμα είναι κάποιος που θέλει να ξεφύγει από την παρανομία και να γίνει νόμιμος; Ποτέ δεν τα καταφέρνει. Όλο κάποια χάρη χρωστάει, όλο του λένε για μια τελευταία φορά, όλο κάποιος κάτι έχει εναντίον του και τον εκβιάζει, όλο τον τραβάει αυτή η ζωή πίσω. Όσοι πετυχαίνουν σε αυτές τις συνθήκες, δεν βρίσκονται εκεί κατά τύχη. Ανθίζουν -αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη λέξη- στην παρανομία. Επίσης δεν είναι τόσο απλό να νομιμοποιήσεις χρήματα και επιχειρήσεις, εξ'ου και το ξέπλυμα. Όσο και να ξεπλύνεις, πάλι με βαλίτσες με λεφτά στο χρηματοκιβώτιο είσαι. Δεν μπορείς να εμφανίσεις δέκα εκατομμύρια στην τράπεζα τόσο εύκολα αν προέρχεσαι από τέτοιο περιβάλλον, ούτε καν ένα. Δεν είναι τα λεφτά το πρόβλημα μόνο. Είναι ότι όλοι όσοι ξέρεις, όλα όσα ξέρεις, είναι εκεί.


Επίσης, όποιος κατάφερε να κάνει τη μετάβαση δεν θα το έκανε και βούκινο.


Μια ιστορία που άπτεται κάπως σε αυτό που ρωτάς, εδώ.

Μεγάλο και συναρπαστικό ανάγνωσμα.


__________________
4.

Το περίμενες εσύ ότι θα χώριζαν η Angelina με το Brad;
-Εγώ όχι


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Για να πω την αλήθεια, όχι, αλλά περισσότερο με είχε ταράξει το διαζύγιο Μαντόνα-Γκάι. Από την άλλη, τις λίγες φορές που πιστεύω ότι ένα ζευγάρι θα χωρίσει, έχω διαψευστεί. Είναι ένα ταλέντο που δεν έχω.

 

__________________
5.

Βρε Α,μπα μου

Κακό τάιμινγκ ή λάθος άνθρωπος;
-Τερψιχόρη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Και τα δύο, ή τίποτα από τα δύο;

__________________
6.

Σε σχέση με την ερώτηση 7, στις 19/12, γιατι λες κριμα που το πουλησε το σπιτι; Σε ρωτάω γιατι και εγω βρισκομαι σε μια παρομοια θεση και σκεφτομουν να το πουλησω (ειναι χωραφι) και να κρατησω ενα μερος απο τα λεφτα στην τραπεζα κλειστα κ με τα υπολοιπα να αγορασω κανα σπιτι..οχι λες; Οποιος εχει καμια ιδεα ας την πει παιδια. ειμαι 22 κ δεν εχω ιδεα απο λογιστικα κ εφορεειες τραπεζες κλπ τωρα προσπαθω να μαθω


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Είναι άλλο να πουλήσεις ένα σπίτι, και άλλο να πουλήσεις ένα χωράφι για να αγοράσεις ένα σπίτι (τι χωράφι είναι αυτό που φτάνει για σπίτι και για λεφτά στην τράπεζα; Στα Σανς Ελιζέ είναι;) Αυτό, αν γίνεται, είναι λογικό γιατί θα αποκτήσεις σπίτι στο οποίο θα μείνεις. Τα σπίτια αυτή την εποχή πωλούνται σε πολύ χαμηλές τιμές άρα αν είναι σε καλή περιοχή είναι πιο συμφέρον να περιμένεις να αλλάξει το κλίμα. Βέβαια έτσι όπως πάει το κλίμα μπορεί να αλλάξει σε 130 χρόνια και το σπίτι να έχει γίνει θρύψαλα, οπότε δεν είμαι για τίποτα σίγουρη.

_________________
7.


Έχεις πει αλλά και είναι φανερό από τις απαντήσεις σου ότι είσαι υπέρ της υποχώρητικότητας μέσα σε έναν γάμο. Δεν θέλω να ρωτήσω το γιατί. Κι αυτό επειδή γιατί η σίγουρη απάντηση είναι πως χωρίς υποχωρήσεις δεν κρατιέται η σχέση. Την στιγμή που υπάρχει σίγουρη απάντηση με την οποία θα συμφωνήσουν όλοι, δεν υπάρχει λόγος να αναζητηθεί το γιατί.
Αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι ποια είναι για σένα τα όρια της υποχωρητικότητας σε έναν γάμο. Θα ήθελα όμως μία λεπτομερή απάντηση εννοώντας ότι δεν θέλω να περιοριστείς μόνο στην ενδοοικογενειακή βία, στον μισογυνισμό κλπ που είναι τεράστια θέματα αλλά δεν είναι και τα μόνα. Ο λόγος που κάνω την ερώτηση είναι γιατί προσωπικά πιστεύω ότι σε πολλούς γάμους γίνονται μικρές υποχωρήσεις που θεωρούνται ως αυτονόητες και τελικά μαζεύονται πολλές τέτοιες μικρές και κάνουν ένα μεγάλο σύνολο από μικρές υποχωρήσεις. Αυτό είναι θεμιτό για παράδειγμα για σένα που είσαι υπέρ των υποχωρήσεων; Επίσης αναρωτιέμαι πόσο είναι εύκολο ένας άνθρωπος να μην χάσει την μπάλα στην σχέση με τον ίδιο τον εαυτό του γιατί υποχωρώντας κανείς τον βάζει στην άκρη. Υποθέτω ότι όταν υποχωρείς για χρόνια, έστω και λίγο, τότε μπαίνει το ερώτημα αυτό.
-γάμος και υποχωρήσεις


AΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ρε παιδί μου, γιατί με στενοχωρείτε έτσι. Δεν έχω πει ότι είμαι υπέρ της υποχωρητικότητας. Η υποχώρηση είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο. Υποχωρείς, όταν ο άλλος εισβάλει. Για συμβιβασμό έχω γράψει ξανά και ξανά. Έχω πει ότι η ικανότητα για συμβιβασμό είναι απαραίτητο προσόν στη ζωή, άρα και σε έναν γάμο. Ο συμβιβασμός! Ο συμβιβασμός δεν είναι υποχώρηση. Είναι παραχώρηση με ταυτόχρονη διεκδίκηση. Ή, ταυτόχρονη υποχώρηση από δύο πλευρές. Δεν τον κάνεις μόνος σου τον συμβιβασμό, έρχεσαι σε συμβιβασμό με κάποιον άλλον, άρα και ο άλλος «χάνει», ας πούμε κάτι, για να κερδίσει κάτι άλλο, όπως κι εσύ. Υποχώρηση είναι να πηγαίνετε σε κάθε γιορτή στην πεθερά ενώ εσύ δεν θέλεις. Συμβιβασμός είναι να πηγαίνετε το Πάσχα στη μαμά του ένα και Χριστούγεννα στη μαμά του άλλου.


Ακόμα και στον συμβιβασμό όμως μπορεί να χάσεις την μπάλα, και το πόσο εύκολο είναι εξαρτάται από το βάθος της αυτογνωσίας σου και της σταθερότητας του χαρακτήρα σου, ώστε να ξέρεις τα όρια σου, και να μην φοβάσαι να φύγεις όταν παραβιάζονται.


59

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ