Πέθανε χθες ο Άγγελος Μαστοράκης. Ήταν 67 ετών. Όλοι τον γνωρίσαμε ως έναν από τους φανατικούς υποστηρικτές τής επιστημονικής φαντασίας στην Ελλάδα, ήδη από τα seventies – αν και ο Μαστοράκης δεν ήταν μόνο αυτό, αφού η παρουσία του ήταν στενά δεμένη και με το ελληνικό ροκ.
Να πούμε λοιπόν πως ο Μαστοράκης, που είχε γεννηθεί στη Νίκαια, το 1949, ήταν βασικός συνεργάτης (ηχολήπτης) του Διονύση Σαββόπουλου στη δεκαετία του ’70 (στη δισκογραφία το όνομά του αναφέρεται μόνο στους «Αχαρνής»), ενώ βρέθηκε πίσω από τους Socrates, τα Μπουρμπούλια, τον Παύλο Σιδηρόπουλο και βεβαίως τον Εξαδάκτυλο και τον Δημήτρη Πουλικάκο (παίζει φυσαρμόνικα και κάνει φωνητικά στο «Μεταφοραί-Εκδρομαί ο Μήτσος», ενώ ήταν ηχολήπτης και στο «Crazy Love στου Ζωγράφου»). Ήταν επίσης υπεύθυνος ήχου στο κλαμπ Ρόδον (στην αρχή της λειτουργίας του), ενώ είχε κάνει remixing και παραγωγή στο καλύτερο LP του Ross Daly, το “Ross Daly” [Private Pressing, 1986].
Τον Άγγελο Μαστοράκη τον βλέπουμε σε διάφορες ταινίες των seventies, άλλοτε σαν hippie, άλλοτε σαν μουσικό κ.λπ. Για παράδειγμα εμφανίζεται ως μέλος παρέας «χίπιδων» στην ταινία του Βαγγέλη Σερντάρη «Χωρίς Συνείδηση» (1972), τον βλέπουμε σαν κλαρινίστα στο κλιπ τού «Σκόνη, πέτρες, λάσπη» (Πουλικάκος κ.ά.) από την ταινία «Αλδεβαράν» (1975) του Ανδρέα Θωμόπουλου, ενώ παίρνει μέρος και στην ταινία του Νίκου Αλευρά «Πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι… κι ο τραυματισμένος καλλιτέχνης αναστενάζει…» (1977), υποδυόμενος το… φάντασμα του λήσταρχου Νταβέλη! Επίσης, ποζάρει στο μέσα μέρος του εξωφύλλου του άλμπουμ «Η Μαρίζα Κωχ και δυο ζυγιές παιχνίδια» [MINOS, 1974] ως μέλος του συγκροτήματος.
Τον Απρίλιο του 1978 ο Άγγελος Μαστοράκης τυπώνει το πρώτο τεύχος τού «NOVA», ενός περιοδικού επιστημονικής φαντασίας, που κυκλοφόρησε μόλις έξι τεύχη σε δύο περιόδους (τέσσερα στα seventies και δύο στα nineties). Ήταν επίσης υπεύθυνος έκδοσης του περιοδικού για τα κόμικς και την επιστημονική φαντασία «9» (2000-2010), που μοιραζόταν τις Τετάρτες μαζί με την Ελευθεροτυπία, ενώ είναι ακόμη γνωστός και για τις μεταφράσεις του – είχε μεταφράσει τη «Διδασκαλία του Δον Χουάν» του Carlos Castaneda και το «Ο Ρούσβελτ πρόεδρος και άλλες ωμότητες» του William S. Burroughs, δημοσιεύοντας μεταφράσεις και σε περιοδικά. Π.χ. αποσπάσματα από το «Γυμνό Γεύμα» υπάρχουν στο «Ιδεοδρόμιο» (#9, 9/1996).
Το 1994 ο Άγγελος Μαστοράκης είχε δώσει μια συνέντευξη στον Βασίλη Κ. Καλαμαρά στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» (10/7/1994) με αφορμή την τότε επανεκκίνηση του «NOVA». Μεταφέρω μερικά αποσπάσματα:
—Ποιο είναι εκείνο στο στοιχείο που σας γοητεύει στην τεχνολογία;
Είναι το σημείο τομής των ανθρώπων με το περιβάλλον. Είναι η αποθέωση του Homo faber. Δεν είμαι οπαδός της ιδεολογίας ότι η τεχνολογία θα μας σώσει, γιατί όλοι γνωρίζουμε τι προβλήματα μας επισώρευσε από την κακή χρήση της. Θα μας ανοίξει νέους ορίζοντες που δεν έχουμε φανταστεί και θα μπορέσουμε ταυτόχρονα να κατανοήσουμε μέσα από αυτή τον εαυτό μας και τη φύση.
—Ποια είναι τα βασικά θέματα που διατρέχουν τη σύγχρονη φιλολογία της επιστημονικής φαντασίας;
Το τι θα κάνουμε με το περιβάλλον και με τη Γη που συνεχώς καταστρέφουμε. Το πώς θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από τον πλανήτη. Ένα άλλο θέμα είναι ο πόθος μας για την αθανασία. Ή για να το πούμε πιο απλά: η αύξηση του μέσου όρου ζωής.(…)
—Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι είναι παραλογοτεχνία…
Πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή είναι το πιο ζωντανό κομμάτι της λογοτεχνίας. Οι κατηγορίες εναντίον της στηρίζονται στο γεγονός ότι «μεγάλωσε» στα λαϊκά περιοδικά της Αγγλίας και της Αμερικής. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ πόσοι μεγάλοι συγγραφείς της «επίσημης» θεωρούμενης λογοτεχνίας τη χρησιμοποίησαν ως όχημα: ο Όργουελ και ο Χάξλεϋ. Όσοι πιστεύουν ότι δεν είναι λογοτεχνία να διαβάσουν τον «Γρασαδόρο» του Ρένου Αποστολίδη.
—Υπάρχει ελληνική «σχολή» επιστημονικής φαντασίας;
Αν είχαμε δέκα να γράψουν σαν τον Ρένο Αποστολίδη(…) Ιδέες υπάρχουν, αλλά χωλαίνουμε στη λογοτεχνική ανάπτυξη. Ένας από τους λόγους που εκδόθηκε το περιοδικό NOVA είναι να μπορέσει να δώσει ένα βήμα στους έλληνες συγγραφείς του είδους.
—Γράφονται και ακούγονται πολλά για την «εικονική πραγματικότητα». Θα διαμορφώσει έναν καινούριο τρόπο θέασης του κόσμου;
Είναι σίγουρο πως όχι. Ίσως διαμορφώσει έναν καινούριο τρόπο επικοινωνίας μέσω του λεγόμενου κυβερνοδιαστήματος.
Έχετε σκεφτεί ποτέ πού βρισκόμαστε όταν τηλεφωνιόμαστε, εγώ στο σπίτι μου κι εσείς στο σπίτι σας; Σ’ ένα ηχητικό τεχνοχώρο (σαν νοητή κατασκευή) είμαστε δίπλα-δίπλα. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το τηλεφωνικό δίκτυο είναι η μητέρα των κυβερνοχώρων. Πέρα από μόδες αυτή η τεχνολογία δεν έχει φτάσει ακόμα στα επίπεδα, ώστε να μπορούμε να μιλήσουμε για «συνολικά περιβάλλοντα» (που θα καλύπτουν όλες τις αισθήσεις). Είμαστε στην αρχή ακόμα σε ό,τι αφορά τις άλλες αισθήσεις, που είναι η αφή, η όσφρηση και η γεύση. Το πρόβλημα θα τεθεί όταν θα μπορούμε να διαχειριστούμε και να αναπαράγουμε όλη την γκάμα των ανθρώπινων αισθήσεων. Τότε πιθανότατα να μπορούν να μας επιβληθούν πλαστές όψεις της πραγματικότητας.
Όπως διαβάζουμε στο wiki.redworlds.gr, ο Άγγελος Μαστοράκης ήταν ιδρυτικό μέλος της Αθηναϊκής Λέσχης Επιστημονικής Φαντασίας, έχοντας υπηρετήσει πρόεδρος του ΔΣ της για τέσσερις θητείες και αντιπρόεδρος για δύο ακόμη.
Η κηδεία του Άγγελου Μαστοράκη, όπως ανακοινώθηκε, θα γίνει την Παρασκευή στις 3.00 μ.μ. στο νεκροταφείο Σχιστού.
σχόλια