Μιχάλης Ιγνατίου: Την αποκλειστική ευθύνη έχουν οι Έλληνες πολιτικοί. Έβλεπαν τη θύελλα να έρχεται και την νόμιζαν αεράκι

Μιχάλης Ιγνατίου: Την αποκλειστική ευθύνη έχουν οι Έλληνες πολιτικοί. Έβλεπαν τη θύελλα να έρχεται και την νόμιζαν αεράκι Facebook Twitter
14
Μιχάλης Ιγνατίου: Την αποκλειστική ευθύνη έχουν οι Έλληνες πολιτικοί. Έβλεπαν τη θύελλα να έρχεται και την νόμιζαν αεράκι Facebook Twitter
Με το ΔΝΤ άρχισα να ασχολούμαι με αφορμή την είδηση που είχα για την επικείμενη προσφυγή της Ελλάδας στο Ταμείο πέντε μήνες πριν από την επισημοποίησή της το 2010 – μέχρι τότε δεν είχα ιδέα περί του τι σημαίνει ΔΝΤ... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Είναι, τουλάχιστον, συναρπαστικό να μιλάς από κοντά με τον άνθρωπο που έζησε το χρονικό του Μνημονίου από πρώτο χέρι και μίλησε με τους επιφανείς πρωταγωνιστές του, καταγράφοντας τα δραματικά γεγονότα και τις μυστικές συναντήσεις – και ήταν όντως πολλές. Ο Μιχάλης Ιγνατίου δεν είναι μόνο ο γνωστός ανταποκριτής στο ΔΝΤ και στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ αλλά και ένας ακαταπόνητος ερευνητής των γεγονότων που έγραψαν –ή μάλλον λάβωσαν– την ελληνική ιστορία: υπόθεση Κίσιντζερ, Ίμια και τώρα το χρονικό του Μνημονίου. Τον συναντήσαμε από κοντά ένα από τα λίγα πρωινά που πέρασε στην Ελλάδα και μας μίλησε για την έρευνα που προηγήθηκε του βιβλίου Τρόικα, ο δρόμος προς την καταστροφή (από τις εκδόσεις Λιβάνη) για τους ανθρώπους που τον βοήθησαν, τους πολιτικούς, τις συγκινητικές στιγμές αλλά και τα λάθη «που είναι βασικό να τα αποδέχεσαι στη δημοσιογραφική σου πορεία». Ο ίδιος, πάντως, δεν ξεχνάει ποτέ την κοπιαστική πορεία που τον οδήγησε από την αγαπημένη του Αναφωτία –ένα χωριό στην επαρχία της Λάρνακας– στην έδρα της αμερικανικής εξουσίας στην Ουάσινγκτον. Μας ομολογεί πώς έμαθε να ψάχνει επί σειρά ετών τα αρχεία, ερευνώντας σε βάθος την υπόθεση του Κίσιντζερ –«είχα υπομονή λόγω του πάθους μου για την Κύπρο–, κάτι που αντίστοιχα έκανε και στην περίπτωση του νέου του βιβλίου Τρόικα, Ο δρόμος προς την καταστροφή, για το οποίο είχε την τύχη να διαβάσει έγγραφα του ΔΝΤ, της Αμερικανικής Πρεσβείας στην Αθήνα και της Κομισιόν, πολλά από τα οποία είναι άκρως αποκαλυπτικά και παρατίθενται αυτούσια στο βιβλίο.

Τα λάθη που έχουν γίνει από όλες τις πλευρές, δυστυχώς, είναι ανυπολόγιστα και η κατάσταση που επιβλήθηκε πειραματικά στην Ελλάδα ήταν χαοτική απ' όλες τις απόψεις.

— Πώς, αλήθεια, κατέληξες να θεωρείσαι σήμερα ο ειδικός στο ρεπορτάζ του ΔΝΤ;

Η αλήθεια είναι ότι δεν υφίσταται όρος όπως «ρεπορτάζ Ταμείου». Είναι μύθος. Είθισται, άλλωστε, στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων οι εκάστοτε εκπρόσωποι του ΔΝΤ να απαντάνε σχεδόν πάντα με τη μικρή φράση «δεν έχω τίποτα να προσφέρω» και να εναπόκειται σ' εσένα να το ερμηνεύσεις ανάλογα. Με το ΔΝΤ άρχισα να ασχολούμαι με αφορμή την είδηση που είχα για την επικείμενη προσφυγή της Ελλάδας στο Ταμείο πέντε μήνες πριν από την επισημοποίησή της το 2010 – μέχρι τότε δεν είχα ιδέα περί του τι σημαίνει ΔΝΤ. Αξίζει να αναφέρω πως δεν υπήρχε καν Γραφείο Τύπου, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να επιβεβαιώσω την είδηση από πουθενά. Χρειάστηκε να περάσω αρκετές ώρες στο πεζοδρόμιο για να αρχίσω να γνωρίζω πρόσωπα και πράγματα: πήγαινα κάθε πρωί στις 8:30 ώστε να τους προλαβαίνω προτού μπουν στα γραφεία και αργότερα φρόντιζα να τους προσεγγίζω την ώρα που έκαναν το μεσημεριανό διάλειμμα. Ακόμη και τώρα επιμένω ότι το πραγματικό ρεπορτάζ γίνεται στο πεζοδρόμιο και όχι στο Ίντερνετ – η είδηση εξασφαλίζεται με την επιμονή και τις προσωπικές γνωριμίες. Σταδιακά, λοιπόν, αποκτήθηκε μια σχέση εμπιστοσύνης και έτσι με έβαλαν στον μικρό κύκλο που ενημέρωναν σχετικά με το τι συνέβαινε στο Ταμείο. Κάποια στιγμή δέχτηκα ένα τηλεφώνημα, κατά το οποίο μου ζητήθηκε να κάνω συνέντευξη με τον Στρος-Καν και να τον γνωρίσω από κοντά για να μου εξηγήσει κάποια πράγματα, τα οποία είχα παρερμηνεύσει. Για παράδειγμα, νόμιζα ότι το πρόγραμμα επιβλήθηκε στην Ελλάδα –δεν ήξερα ότι δεν γίνεται αν μια χώρα δεν το ζητήσει–, όπως επίσης έμαθα ότι ενώ ο Στρος-Καν είχε ζητήσει αναδιάρθρωση, οι Έλληνες την αρνήθηκαν. Από άγνοια –και επιμένω στην άγνοια που είχα αρχικά, αφού προερχόμουν από τον χώρο της Διπλωματίας– για το πώς λειτουργεί το Ταμείο βρέθηκα τελικά να έχω πρόσβαση στον Στρος-Καν και να έχω αναπτύξει μια σχέση μαζί του.

Μιχάλης Ιγνατίου: Την αποκλειστική ευθύνη έχουν οι Έλληνες πολιτικοί. Έβλεπαν τη θύελλα να έρχεται και την νόμιζαν αεράκι Facebook Twitter
Από την αρχή ο Σόιμπλε τους έλεγε ότι θα «ματώσετε» και αυτοί δεν άκουγαν. Ακόμη θεωρεί ότι δεν ματώσαμε αρκετά, αλλά πόσο; Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO


— Είναι αλήθεια ότι ο Στρος-Καν υπήρξε φιλικός μαζί μας ή αποφάσισε να φανεί πιο ελαστικός με την Ελλάδα επειδή αναγνώριζε ότι υπάρχει συστημικός κίνδυνος, όπως αναφέρεις και στο βιβλίο;

Αναμφίβολα υπήρχε συμπάθεια εκ μέρους του και αγαπούσε ιδιαίτερα την Ελλάδα. Ξέρω ότι είχε αρκετούς φίλους εδώ και είχε και μια σχέση με κάποια γυναίκα – γι' αυτό ερχόταν και συχνά. Για χάρη μας έφτασε, μάλιστα, στο σημείο να παραβιάσει το αυστηρό καταστατικό και κατά κάποιον τρόπο να «παρανομήσει». Εργάστηκε προς την κατεύθυνση της Ελλάδας και δέχτηκε να καλύψει τους Ευρωπαίους και τους Έλληνες πολιτικούς που αποφάσισαν να αποκρύψουν την «καταθλιπτική» για εμάς έκθεση του ΔΝΤ το 2009. Αν αυτή είχε δημοσιοποιηθεί τότε, πολλά πράγματα ενδεχομένως να ήταν σήμερα διαφορετικά, γιατί θα είχαμε αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος.


— Μήπως γι' αυτό κορυφαίος αξιωματούχος του ΔΝΤ, τον οποίο δεν κατονομάζεις στο βιβλίο, πιστεύει ότι φταίνε οι Έλληνες πολιτικοί για τη σημερινή κατάσταση;

Απολύτως. Συμφωνώ μαζί του και είμαι πολύ εκνευρισμένος που οι Έλληνες πολιτικοί έβλεπαν τη θύελλα να έρχεται και νόμιζαν πως είναι αεράκι. Και να πω πως δεν είχαν αρκετές προειδοποιήσεις; Από τον Καραμανλή έως τον Παπανδρέου, που αγνοούσε τα σημάδια και τις εκθέσεις. Όλοι τον προειδοποιούσαν για την καταστροφή κι αυτός έκανε παροχές.

Διαφωνώ, επομένως, κάθετα με το «μαζί τα φάγαμε» και θεωρώ ότι το πολιτικό σύστημα μετέτρεψε το κράτος σε ένα πελατειακό μόρφωμα, ζητώντας επανειλημμένως τις ψήφους της οικογένειας (εξού και ότι ολόκληρες οικογένειες έφτασαν να ψηφίζουν ένα κόμμα).


— Λες, επίσης, ότι έπρεπε να ξέρουν να ψυχολογούν τους εταίρους τόσα χρόνια τώρα. Ότι ο Σόιμπλε ήταν πάντα ανοιχτό βιβλίο...

Μα, πώς δεν το κατάφερναν; Από την αρχή ο Σόιμπλε τους έλεγε ότι θα «ματώσετε» και αυτοί δεν άκουγαν. Ακόμη θεωρεί ότι δεν ματώσαμε αρκετά, αλλά πόσο; Τα μέτρα που προτείνουν στον Τσίπρα είναι ανήκουστα και είναι δύσκολο να τα εφαρμόσει. Όχι μόνο ο Τσίπρας αλλά ο καθένας. Εκτός από τους φόρους, οι εταίροι θέτουν τόσα προαπαιτούμενα –για την ακρίβεια 701–, που για να τα υλοποιήσει η κυβέρνηση χρειάζεται τουλάχιστον δύο χρόνια, αν υπολογίσουμε ότι εφαρμόζει ένα κάθε μέρα! Και πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί το ΔΝΤ δεν θέτει ως προαπαιτούμενο τη διαφθορά. Δεν είναι δυνατόν να μην απαιτούν οι δανειστές να μπουν κάποιοι άνθρωποι στη φυλακή – και είναι αστείο να πιστεύουμε ότι έκλεψε μόνο ο Άκης. Τα λάθη που έχουν γίνει από όλες τις πλευρές, δυστυχώς, είναι ανυπολόγιστα και η κατάσταση που επιβλήθηκε πειραματικά στην Ελλάδα ήταν χαοτική απ' όλες τις απόψεις. Ούτε εκείνοι ήξεραν με σαφήνεια τι πρόγραμμα αρμόζει στην Ελλάδα αλλά ούτε κι εμείς ήμασταν σε θέση να πραγματοποιήσουμε, έστω, τα στοιχειώδη. Αν λένε ότι οι Κύπριοι εφάρμοσαν το 95% κι εμείς το 48% και καταφέραμε να καταστρέψουμε τόσο ανεπανόρθωτα τη χώρα, τότε αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος των ευθυνών που έχουν οι πολιτικοί. Διαφωνώ, επομένως, κάθετα με το «μαζί τα φάγαμε» και θεωρώ ότι το πολιτικό σύστημα μετέτρεψε το κράτος σε ένα πελατειακό μόρφωμα, ζητώντας επανειλημμένως τις ψήφους της οικογένειας (εξού και ότι ολόκληρες οικογένειες έφτασαν να ψηφίζουν ένα κόμμα). Ακόμη και τώρα θα το έκαναν, αλλά ξέρουν ότι οι εταίροι είναι κατηγορηματικοί σε αυτό το ζήτημα. Χαρακτηριστικός είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση το θέμα της ΕΡΤ, όπου επιμένω πως έπρεπε να γίνει αναδιάρθρωση. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι το ξαφνικό κλείσιμο της ΕΡΤ δεν ήταν φρικτό και απαράδεχτο και ήμουν εγώ που είχα επίσημα θέσει το ζήτημα στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Εμείς στην Κύπρο μεγαλώσαμε με το σήμα της ΕΡΤ, ακούγοντας τον Εθνικό Ύμνο στη λήξη του προγράμματος. Και δεν το λέω με εθνικιστική διάθεση, είμαι απλώς ένας πατριώτης και σε καμία περίπτωση εθνικιστής.


— Τώρα πιστεύεις ότι είναι αργά για να μιλάμε για εποικοδομητικές διαπραγματεύσεις;

Ναι, είναι αργά. Αυτά που πρεσβεύει σήμερα ο Τσίπρας έπρεπε να είχαν γίνει από το 2010 και τότε θα είχαν αποτέλεσμα. Και χωρίς «κούρεμα» δεν υπάρχει λύση. Ό,τι και να γίνει, δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε ένα ακριβό νόμισμα και η προσγείωση θα είναι σε κάθε περίπτωση ανώμαλη, όσο και αν τα πράγματα θα δείχνουν κάπως να βελτιώνονται. Το βλέπω και από το πόσο σκληροί έχουν γίνει οι άνθρωποι στο Ταμείο, εκτός κι αν φοβηθούν ότι θα αποκαλυφθεί με κάποιο τρόπο η ανικανότητά τους. Αλλά, όπως λένε και στην πατρίδα μου, φοβάμαι ότι έχει βρομίσει πολύ το πράγμα ύστερα από τόσες αρνητικές και εκατέρωθεν εκδικητικές δηλώσεις. Και φοβάμαι πάρα πολύ για το μέλλον. Πραγματικά φοβάμαι και ανησυχώ.

Μιχάλης Ιγνατίου: Την αποκλειστική ευθύνη έχουν οι Έλληνες πολιτικοί. Έβλεπαν τη θύελλα να έρχεται και την νόμιζαν αεράκι Facebook Twitter
Ό,τι και να γίνει, δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε ένα ακριβό νόμισμα και η προσγείωση θα είναι σε κάθε περίπτωση ανώμαλη, όσο και αν τα πράγματα θα δείχνουν κάπως να βελτιώνονται... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Το βιβλίο Τρόικα, ο δρόμος προς την καταστροφή κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη.

14

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ντον Ντελίλο: «Άνθρωπος σε πτώση»

Το πίσω ράφι / «Άνθρωπος σε πτώση»: Το ρεαλιστικό έργο ενός από τους σπουδαιότερους εξερευνητές της μοντέρνας εποχής

Ο πολυβραβευμένος Ντον Ντελίλο γράφει για την ανάγκη των ανθρώπων να ανήκουν κάπου και να επικοινωνήσουν, όταν εισπράττουν από την Ιστορία οδύνη, απώλειες και χιλιάδες ερωτηματικά.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Αντώνης Καραμπατζός: Με έλκει ο μυθιστορηματικός κόσμος του Καραγάτση

The Book Lovers / Αντώνης Καραμπατζός: «Με έλκει ο μυθιστορηματικός κόσμος του Καραγάτση»

Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητάει με τον καθηγητή Αστικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Αντώνη Καραμπατζό για το πώς το έργο του Τζότζεφ Κόνραντ, του Φίλιπ Ρόθ ή η ποίηση του Κ.Π. Καβάφη ανοίγουν δρόμους στο συναίσθημα, στις ανθρώπινες σχέσεις και στην ιστορία.
THE LIFO TEAM
Ο θάνατος τής πήγαινε πολύ

Βιβλίο / Κάντι Ντάρλινγκ: Η συγκινητική ιστορία του τρανς ειδώλου και μούσας του Άντι Γουόρχολ

Η Κάντι Ντάρλινγκ προκαλούσε ανέκαθεν συμπάθεια και θαυμασμό, όχι τόσο για τα επιτεύγματά της στη σκηνή και τη μεγάλη οθόνη, όσο για την ομορφιά και την εύθραυστη αύρα της.
THE LIFO TEAM
Η Gen Z αγαπάει τη γιαγιά που πλέκει στο πανηγύρι του χωριού

The Happy Reader / Η Gen Z αγαπάει τη γιαγιά που πλέκει στο πανηγύρι του χωριού

Η Γενιά Ζ γράφει και διαβάζει, καταρρίπτοντας τα στερεότυπα. Βιογραφίες, ταξιδιωτικοί οδηγοί και υγεία οδηγούν τους Ευρωπαίους στα βιβλιοπωλεία. Οι γιοι του Μάρκες, Ροδρίγκο και Γκονζάλες, απολογούνται για το δικαίωμά τους στο έργο του πατέρα τους. Εκδοτικό γεγονός, η μετάφραση του πρώτου μυθιστορήματος του Τζέιμς Μπόλντουιν.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
«Teatro Grottesco»: Η γοτθική σκηνή της ζοφερής απελπισίας

Βιβλίο / «Teatro Grottesco»: Mια συλλογή σκοτεινών διηγημάτων από έναν μετρ του τρόμου

Κάποιοι ίσως τον γνωρίζουν από την πρώτη (και καλύτερη) σεζόν του «True Detective». Η βουτιά στις πλέον σκοτεινές πτυχές της υπαρξιακής φιλοσοφίας, η άκρως ζοφερή ατμόσφαιρα, η εικονοποιία που φλερτάρει με τη γοτθική αισθητική είναι χαρακτηριστικά του έργου του Τόμας Λιγκότι, η απουσία του οποίου από την ελληνική αγορά είναι τρανταχτή.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΤΣΑΠΡΑΪ́ΛΗΣ
Ακύλλας Καραζήσης: «Μου αρέσει η λογοτεχνία του Θανάση Βαλτινού γιατί δεν ξέρεις ποτέ τι είναι αλήθεια και τι ψέμα»

The Book Lovers / Ακύλλας Καραζήσης: «Μου αρέσει η λογοτεχνία του Θανάση Βαλτινού γιατί δεν ξέρεις τι είναι αλήθεια και τι ψέμα»

Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητάει με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Ακύλλα Καραζήση για την αναγνωστική διαδρομή του, που ξεκινάει από τον «Τομ Σόγερ» και τη Θεσσαλονίκη, περνάει από τον ρομαντικό κόσμο της Χαϊδελβέργης και φτάνει στην Αθήνα του θεάτρου και των κειμένων.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Ιωάννα Τσιβάκου: «Δεν έχει χρόνο ο σημερινός άνθρωπος να γνωρίσει τον άλλον κι εδώ βρίσκεται η δυστυχία του»

Βιβλίο / Ιωάννα Τσιβάκου: «Δεν έχει χρόνο ο σημερινός άνθρωπος να γνωρίσει τον άλλον κι εδώ βρίσκεται η δυστυχία του»

Η συγγραφέας και ομότιμη καθηγήτρια Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου μιλά για την εποχή μας, τον χώρο της εκπαίδευσης και την ταυτότητα του νεοέλληνα.   
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η άνοδος της δεξιάς συνδέεται με τις αποτυχίες της αριστεράς»

Βιβλίο / «Η άνοδος της δεξιάς συνδέεται με τις αποτυχίες της αριστεράς»

Ο Ντόναλντ Σασούν, ομότιμος καθηγητής Συγκριτικής Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου και άλλοτε στενός φίλος, συνεργάτης και επιμελητής των βιβλίων του Έρικ Χoμπσμπάουμ, μιλά στη LiFO.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η Κάλλας δεν ήταν τραγική φιγούρα και δεν εγκατέλειψε την καριέρα της για τον Ωνάση

Βιβλίο / Η Κάλλας δεν ήταν τραγική φιγούρα και δεν εγκατέλειψε την καριέρα της για τον Ωνάση

Η συγγραφέας του βιβλίου “Diva”, Ντέζι Γκούντγουιν, τονίζει με άρθρο της στον Guardian ότι το να χαρακτηρίζει κανείς τη ζωή της κορυφαίας τραγουδίστριας τραγική, σημαίνει ότι την αδικεί κατάφωρα.
THE LIFO TEAM
Η Θήβα που δεν ξέρουμε

Βιβλίο / Η Θήβα που δεν ξέρουμε

Ο Βρετανός ιστορικός Πολ Κάρτλετζ αποκαθιστά την ιστορική πόλη της αρχαιότητας που αντιμετώπιζαν υπεροπτικά οι Αθηναίοι. Δείχνει πώς τα θηβαϊκά θέματα επιβιώνουν στη σύγχρονη τέχνη, γράφει για τον Επαμεινώνδα που είχε έναν μόνο τραχύ μανδύα, παρουσιάζει την κοινωνία που δημιουργεί τον Ιερό Λόχο, ένα στρατιωτικό σώμα που αποτελείται αποκλειστικά από εραστές και ερώμενους.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ

σχόλια

4 σχόλια
Ο άλλος λέει φταίει το μεγάλο κεφάλαιο, άλλος οι δημοσιογράφοι, άλλος η Μέρκελ, άλλος ο Φούφουτος. Κοντολογίς, όλοι σας φταίνε εκτός από τους πολιτικούς που συμπτωματικά ΕΣΕΙΣ ψηφίζατε. Ξεχνάτε μάλλον ή θέλετε να ξεχάσετε ότι το κράτος είναι ένας πανίσχυρος θεσμός που αν θέλει, λέω αν θέλει, τους βάζει όλους στη θέση τους σε χρόνο ντε τε. Αλλά είπαμε αν θέλει. Γιατί να θέλει;
κ. Ιγνατίου σας παρακολουθώ από τις ανταποκρίσεις σας εδώ και καιρό, από το 2010. Δεν υπήρχε τίποτα περισσότερο που θα μπορούσε ένας ανταποκριτής σαν εσάς να κάνει τότε. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να κάνει τώρα αρκεί να έχει το θάρρος και την ικανότητα.Όπως σωστά γράφετε υπήρχε ανικανότητα συνδυασμένη με αδιαφορία από όλες τις πλευρές το 2010. Όλοι πίστευαν ότι είναι το πρόβλημα του άλλου που θα κάνει ότι είναι δυνατόν να το περιορίσει. Οι μόνοι που δεν έδειξαν ανικανότητα ήταν οι σπεκουλαδόροι που έκαναν δις από την κρίση στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες της περιφέρειας, με την αρχική βοήθεια μάλιστα της Τράπεζας της Ελλάδας!Οι Ελληνικές κυβερνήσεις που με την εκλογή τους είχαν το κακό ελάττωμα να κατηγορούν την προηγούμενη κυβέρνηση ότι "άφησε καμμένη γη". Προσπαθούσαν να αποδείξουν πόσο χειρότερα από την πραγματικότητα είναι η Ελληνική οικονομία που άφησαν οι προηγούμενοι. Αυτοί τώρα με απόλυτη βεβαιότητα θα την μεταρρυθμίσουν χωρίς καμιά θυσία...γιατί τα "λεφτά υπάρχουν". Το ΔΝΤ με ικανότητες στην διάγνωση αλλά με μικρή αποτελεσματικότητα στην θεραπεία. Οι φήμες της επέμβαση του στην Ελλάδα ήταν το πυρηνικό μανιτάρι που άνοιξε τα μάτια των κερδοσκόπων και εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση στο έπακρο.Όπως με την κτηματομεσιτική φούσκα στις ΗΠΑ οι κερδοσκόποι έμαθαν το μέγεθος του προβλήματος στην Ευρώπη από τις εκθέσεις του ΔΝΤ και τις προτροπές του που κανείς υπεύθυνος δεν έδωσε προσοχή, μόνο οι κερδοσκόποι του σορταρίσματος των ομολόγων.Η κατάσταση και τα επιτόκια ξέφυγαν εντελώς από τον έλεγχο της ΕΚΤ με ένα διοικητή τότε από τους πιο ανίκανους που έχουν περάσει ποτέ από Κεντρική Τράπεζα. Το χάος. Ένα ενδοευρωπαϊκό πρόβλημα έγινε μέρος της παγκόσμιας κρίσης και την φούσκωσε για άλλα πέντε χρόνια ή και περισσότερα.Ένα άλλος μεγάλος διαρκής παράγοντας του προβλήματος, εκτός από την ανικανότητα της ΕΕ να δράσει με αποφασιστικότητα, είναι όχι απλώς η προπαγάνδα αλλά το σαμποτάζ σε κάθε κριτικό χρονικό σημείο προς επίλυση της. Αρχηγός αυτών των υπερσυντηρητικών σαμποτέρ της ΕΕ είναι ο κ. Σόιμπλε. Δεν είναι φιλοευρωπαϊστής ούτε κατά διάνοια. Είναι η άμμος μου πάντα ρίχνεται στην δεξαμενή του καυσίμου της αμαξοστοιχίας της ΕΕ όταν είναι έτοιμη να ξεκινήσει.Ο άνθρωπος αυτός έχει το δικό του κρυφό σενάριο που δεν έχει να κάνει με την ενίσχυση της ισχύος της κεντρικής εξουσίας της ΕΕ αλλά αντίθετα την αποδυνάμωση της. Την ενίσχυση μόνο ενός "εκλεκτού" υποσυνόλου της.Ο τρόπος που ο ίδιος ισχυρίζεται ότι συμβούλεψε τον Παπανδρέου να ζητήσει το δημοψήφισμα είναι πολύ ύποπτος γιατί έδειχνε αντιπαλότητα στην θέληση της Μέρκελ και Σαρκοζί που αντέδρασαν απόλυτα στην πρόταση Παπανδρέου. Ο κ. Σόιμπλε μίλησε στην πρόσφατη επίσκεψη του στην Αμερική, προσκαλεσμένος σε συνέδριο, με μια τέτοια ειρωνεία, χαιρεκακία και απόλυτη περιφρόνηση για την Ελλάδα που ήταν το κομβικό σημείο κατανόησης του ρόλου του.Αυτός ο Υπ. Οικονομικών και τα πιόνια του ΔΕΝ θέλουν επίλυση των διαφορών μεταξύ Ελλάδας και εταίρων, και συμφωνία. Θέλει την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ. Χρησιμοποιώντας Γερμανικά ΜΜΕ και άλλα συντηρητικά ΜΜΕ του εξωτερικού παίζει τους άλλους συντελεστές της συμφωνίας στα δάκτυλα του σαν μαέστρος του μακιαβελισμού.Δεν τον ενδιαφέρει η ζημιά τρις ευρώ στην ΕΕ από μια έξοδο της Ελλάδας. Αυτός πιστεύει ότι θα κερδίσει από μια τέτοια έξοδο και δημιουργεί νέα κρυφά σενάρια πιθανόν χωρίς την συμβολή της Μέρκελ.Η λύση είναι η απομάκρυνση του Σόιμπλε από τον επηρεασμό των κέντρων αποφάσεων. Αυτός ο άνθρωπος θα προξενήσει την καταστροφή αργά η γρήγορα όχι μόνο στην Ελλάδα και στην ΕΕ αλλά και στην Γερμανία.Αυτοί που σπρώχνουν τους άλλους για παραχωρήσεις και απειλές συνέχεια θα νικούν μέχρι που οι πιέσεις τους θα έρθουν μπούμερανγκ. Θα φτάσουν σε ένα σημείο που θα αποκαλυφθεί η τακτική τους όταν ο στόχος τους δεν θα είναι η μικρή Ελλάδα ή Πορτογαλία αλλά μια πολύ μεγαλύτερη χώρα!Η Ελλάδα πρέπει να επιμείνει πατώντας πάνω στην γραμμή του ΔΝΤ για αναδιάρθρωση του χρέους από την ΕΚΤ και τους δανειστές της ΕΖ. Αγνοήθηκε το 2010, 12, 14 και τώρα. Το χρέος πρέπει να μειωθεί σε σχέση με το ΑΕΠ. Αν ο παρανομαστής, το ΑΕΠ δεν μπορεί να αυξηθεί με τέτοια σκληρά υφεσιακά μέτρα τότε ο αριθμητής, το χρέος, πρέπει να μειωθεί ώστε να μπορεί η Ελλάδα να πουλήσει νέα δεκαετή ομόλογα.
Δηλαδή, εσείς οι δημοσιογράφοι κύριε Ιγνατίου ΔΕΝ έχετε καμία ευθύνη; Τις αποφάσεις τις λαμβάνουν οι πολιτικοί, θα μου πείτε. Εσείς όμως είχατε επαγγελματικό καθήκον να ενημερώνετε τον κόσμο ότι το καράβι πάει στα βράχια, προτού να φτάσουμε εκεί. Δεν το κάνατε. Κάποιοι συνάδελφοι σας, αντί να ανέβουν στα καμπαναριά και να κρούσουν τον κώδωνα, έπαιρναν τα λιβανιστήρια και θυμιάτιζαν τους εκάστοτε καταλληλότερους. Είναι ώρα για την δική σας αυτοκριτική!
Mόνο που οι δημοσιογράφει δεν εκλέγονται για να υπερασπίζουν τα συμφέροντα του λαού. Έχει δίκιο σε αυτά που λεει. Το ελληνικό πολιτικό σύστημα πιάστηκε με τα βρακιά κατεβασμένα. Και αυτό διότι αποτελείται από ανθρώπους χαμηλών ικανοτήτων εθισμένους στη δημαγωγία, στο λαϊκισμό και στη διαφθορά.
Την αποκλειστική ευθύνη έχουν οι Έλληνες πολιτικοί Πηγή: www.lifo.grενώ Έλληνες κεφαλαιούχοι, τραπεζίτες , χρηματιστές και εφοπλιστές για τους οποίους δούλευαν οι πολιτικοί αυτοί, είναι αθώες περιστέρες με τις σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές, με την κατακρεούργηση των εργασιακών δικαιωμάτων προς όφελος τα αύξησης των κερδών, με τις μεταφορές περιουσιών στην Ελβετία , με τις μίζες και τα λαδώματα. Αυτοί που ανάμεσα σε έναν φτωχοποιημένο λαό, αύξησαν τα κέρδη τους τα τελευταία 5 χρόνια κατά 200%.
Σχόλιο "αυτόματος πιλότος". Φυσικά και έχουν ευθύνη οι δημοσιογράφοι. Τεράστια. Απίστευτη. Πολλοί πρέπει να αντιμετωπίζουν και ποινικές ευθύνες. Αλλά "λιβάνιζε" ο Ιγνατίου; Στείλε μας ένα-δύο παραδείγματα να πειστούμε κι εμείς που δεν το πιστεύουμε αυτό...
Αυτό σας τιμά. Προσωπικά με ενόχλησε ο αφοριστικός τίτλος του άρθρού, ότι την αποκλειστική ευθύνη την έχουν οι Έλληνες πολιτικοί. Και καλά κάνετε και γράφετε ότι ΕΧΟΥΜΕ ευθύνη.