Στο σημερινό ‘Α, μπα’: η συγχώρεση είναι για τους δυνατούς

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: η συγχώρεση είναι για τους δυνατούς Facebook Twitter
51


________________
1.

Αγαπητή Α μπα.
Αρχικά να ξέρεις οτι μου αρεσει πολύ ο τρόπος που γράφεις..
Στο ψητό: ετων 31 και είμαι μια χαρά..
αυτός 31 και είναι μια χαρά.. έρωτας μεγαλος εδώ και ένα χρόνο..
αυτός σχέση με άλλη 8 χρόνια.. τον τελευταίο χρόνο χωρίζουν, τα φτιάχνουν, χωρίζουν τα φτιαχνουν..
εγω εκεί..!!
Αλήθεια πιστευεις οτι θα χωρίσουν ποτέ και θα ζήσουμε τον ερωτα μας..???
Ιδανικά θα ήθελα ν ακουσω ναι..!!!- Kat

Θα ήταν κάπως πιο περίεργο αν ιδανικά θα ήθελες να ακούσεις «όχι». Αλλά όχι απίθανο.

Για προβλέψεις του μέλλοντος πρέπει να κλείσετε ραντεβού με την μαντάμ Ζορζέτ.


________________
2.


Α,μπα μου, με έχεις βοηθήσει πολλές φορές μέσα από ερωτήσεις άλλων οπότε ήρθε η ώρα να σε ρωτήσω και εγώ κάτι. Τελευταία δεν είμαι καθόλου καλά (τον τελευταίο ενάμιση χρόνο), δεν είμαι ευχαριστημένη με τίποτα, δεν έχω όρεξη να κάνω πράγματα, γενικά σαν να είμαι σε μία αδράνεια. Δεν περνάω καλά και υποτίθεται ότι τώρα είναι τα καλύτερα (είμαι φοιτήτρια). Δεν ξέρω αν είναι όντως κάτι σοβαρό η αν απλά είναι μια φάση και θα περάσει, αλλά θέλω να πάω σε ένα ψυχολόγο. Το θέμα μου είναι ότι δειλιάζω να το πω στους γονείς μου γιατί πιστεύω ότι θα στεναχωρηθούν πολύ. Να πηγαίνω χωρίς να τους το λέω; Γενικά δε μ'αρέσει να κρύβω πράγματα, απλά ίσως να τους πανικοβάλω χωρίς λόγο (τι έχει το παιδί μου, είναι δυστυχισμένο, μήπως φταίω κλπ). Εσύ τι λές;


Λέω ότι όταν αντιμετωπίζουμε δυσκολίες είναι πολύ σημαντικό να ιεραρχούμε τα προβλήματα και να λύνουμε πρώτα τα πιο επείγοντα, αφήνοντας στην άκρη αυτά για τα οποία δεν έχουμε ακόμα δύναμη να αντιμετωπίσουμε. Όχι ότι είναι εύκολο να ιεραρχήσει κανείς πάντα, ούτε είναι εύκολο να καταλάβει για ποια έχει δύναμη και για ποια όχι.


Στην δική σου περίπτωση ωστόσο νομίζω ότι τα πράγματα είναι πιο απλά. Είναι σίγουρο ότι αυτό που προέχει σε σχέση με την ηρεμία των γονιών σου είναι η δική σου υγεία. Ναι, να πηγαίνεις χωρίς να τους το λες, χωρίς καθόλου τύψεις, και με στόχο να γίνεις κάποτε αρκετά δυνατή ώστε να αποφασίσεις αν θα το πεις ή όχι. Είσαι ενήλικας και έχεις το δικαίωμα και την υποχρέωση να αποκαλύπτεις για τον εαυτό σου μόνο αυτά που θέλεις και με τα οποία νιώθεις άνετα. Η επίσκεψη στον ψυχολόγο εκτός άλλων θα σε βοηθήσει να αντιμετωπίσεις και την φόβο του «να κρύβεις πράγματα».

________________
3.


Αγαπητή Α,μπα θα ήθελα και εγώ να σου πω για ένα θέμα που με απασχολεί τις τελευταίες μέρες και θα ήθελα πολύ να ακούσω την άποψη σου.

Είμαι μ'ένα αγόρι εδώ και τριάμισι χρόνια, φοιτητές κα οι δύο..περνάμε καλά και γενικά δεν είχε προκύψει ποτέ κάποιο σοβαρό πρόβλημα κατά την διάρκεια στης σχέσης μας. Πρόσφατα όμως ανακάλυψα ότι θέλει και άλλη, είναι σίγουρο και εξακριβωμένο. Το σίγουρο είναι ότι θα χωρίσουμε αλλά δεν ξέρω ειλικρινά πως να το χειριστώ, θέλω να μάθω γιατί το έκανε αυτό, συνέχεια μου έλεγε πως αν ποτέ συμβεί κάτι τέτοιο θα έρθει να μου το πει και πως ποτέ δεν θα θελήσει άλλη μου έλεγε και μου ξανάλεγε..και όμως ακόμα και τώρα που ξέρω την αλήθεια μπορεί και με κοιτάει στα μάτια και μου λέει πως δεν θέλει άλλη, ειλικρινά όλη αυτή η συμπεριφορά με ξεπερνάει. Ευχαριστώ εκ των προτέρων,-Π

Αγαπητή φίλη.


Δεν το έκανε με στόχο να στενοχωρήσει εσένα. Βασικά, αυτό που έγινε δεν έχει τόσο σχέση με σένα όσο με αυτόν τον ίδιο. Όταν σου έλεγε ότι δεν θα θελήσει άλλη, όταν έλεγε ότι αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα σου το έλεγε, το πιο πιθανό ήταν ότι το πίστευε. Απλώς – ναι, απλώς – δεν ήξερε αρκετά καλά τον εαυτό του. Ξόδευε χωρίς να έχει λεφτά στο λογαριασμό. Έτσι νόμιζε. Έτσι νόμιζε, χωρίς να το βασίζει όμως κάπου, χωρίς να έχει σχετική εμπειρία, χωρίς να ξέρει τι είναι αυτό που θέλει και να αναγνωρίζει πότε το έχει και πότε όχι. Με μια λέξη, ήταν λίγο ανώριμος. Είναι άλλωστε ανωριμότητα να λες μεγάλες κουβέντες.


Μην το παίρνεις προσωπικά. Εναντίον σου στρέφεται και είναι πολύ δύσκολο να το κάνεις, αλλά προσπάθησε το παρόλ' αυτά. Αν είναι να νιώσεις άσχημα για κάτι, να μην είναι για το «πώς γίνεται να μου λέει ψέματα». Το πρόβλημα το έχει αυτός που τα λέει, όχι αυτός που τα ακούει, αυτός που τα ακούει δεν έχει κάνει κάτι λάθος. Αν είναι να κάνεις αυτοκριτική, κάνε μια αναθεώρηση περί του πότε πρέπει να πιστεύουμε τις μεγάλες δηλώσεις, ή αν πρέπει να τις πιστεύουμε οποτεδήποτε.

________________
4.

Διαβαζω αυτη τη στηλη μηνες και βρισκω τις απαντησεις σου τουλαχιστον απολαυστικες. (Τερμα με το γλειψιμο ηρθε η ωρα να κανω τη δικη μου ερωτηση) Πριν 3 μηνες γνωρισα ενα γοητευτικοτατο παλικαρι ετων 37, εγω ειμαι 22, ηταν το πρωτο μου ραντεβου, πρωτο φιλι, πρωτη φορα σεξ. Καναμε σχεση την οποια ο ιδιος επεδιωξε και φυσικα ηθελα κι εγω παρα πολυ. Σταδιακα οσο εγω τον ερωτευομουν ολο και πιο παραφορα, αυτος αρχισε να χανει το ενδιαφερον του και με προσχημα την δυσκολη ζωη του και τη δουλεια αρχισαν να αραιωνουν οι συναντησεις και τα τηλεφωνηματα. Ζησαμε ένα διαστημα μαζι και ηταν παρα πολυ ομορφα. Τη μερα που κλειναμε δυο μηνες κι ενω εγω ημουν διακοπες, με χωρισε (ευγενικοτατα μεν, δυστυχως δε) τηλεφωνικως, με την αιτιολογια οτι πιεστηκε απο τη συμπεριφορα μου. Εκτοτε μου τηλεφωνουσε καθε δυο μερες εχω εγω ημουν ρακος. Εν τελει εγινε μια επασυνδεση με τη μορφη ελευθερης σχεσης, δηλαδη ενα τσιγαρο πριν-σεξ-ενα τσιγαρο μετα, μιλουσαμε βεβαια καθε μερα κι εγω προσπαθουσα να ειμαι οσο πιο cool γινεται, γιατι τον θελω στη ζωη μου. Μια μερα μου εκανε μια συζητηση οτι δεν νιωθει οπως εγω και οτι η συναναστροφη μας μου κανει κακο, στεναχωρεθηκα παρα πολυ αλλα και παλι ημουν ψυχραιμη. Μετα απ'αυτο η επικοινωνια μας συνεχιστηκε για τρεις μερες κανονικα οπως παντα. Ομως τις τελευταιες δυο μερες και χωρις να προυπαρχει τσακωμος δεν σηκωνει το τηλεφωνο. Βεβαια και οταν ειχαμε σχεση δεν ηταν ιδιαιτερα τυπικος, εκλεινενε το τηλεφωνο του απροειδοποιητα, εξαφανιζοταν σε επαγγελματικα ταξιδια για 1 εβδομαδα κτλ... Απ'οσο ξερω δεν υπαρχει αλλη, στο οτι δεν με εχει απατησει δεν βαζω το χερι μου στη φωτια. Το θεμα ειναι οτι εχω
πληγωθει παρα πολυ κι εχω θυμωσει. Ειμαι πολυ ερωτευμενη μαζι του. Ψυχανεμιζομαι οτι θα μου απαντησεις κατι του τυπου let it go και πραγματικα δεν θελω να αναγκασω κανεναν να ειναι μαζι μου αν δεν το θελει. Νιωθω ομως απαισια, δνε θελω να τον πονεσω ουτε να τον εκδικηθω ουτε να το παιξω καπως, προσπαθω να ειμαι ψυχραιμη, δεν μπορω ομως να καταλαβω γιατι μου το κανει αυτο. Ξερω οτι καποια στιγμη, νομιζω δηλαδη οτι ο πονος θα απαλυνθει, και οτι θα γνωρισω κι αλλους ανθρωπους που θα περασω καλυτερα η και χειροτερα, αλλα ο πονος της πρωτης φορας δεν συγκρινεται!
Ευχαριστω εκ των προτερων - Το μεγαλο μου Εγω

«Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μου το κάνει αυτό».


Ρωτάς γιατί κάποιος δεν σου φέρεται όπως θα προτιμούσες. Η ερώτηση είναι, γιατί κάποιος να κάνει αυτό που προτιμάς εσύ; Για ποιο λόγο οι δικές σου ανάγκες έχουν προτεραιότητα;


Η πρώτη φορά που το παθαίνουμε αυτό πονάει πολύ, πάρα πολύ, και δε θέλω να σε τρομάξω, αλλά και οι υπόλοιπες φορές που το παθαίνουμε πονάνε πολύ, μπορεί να πονέσουν κι ακόμη περισσότερο. Ήσουν άπειρη και δεν προστάτεψες τον εαυτό σου. Από εδώ και πέρα, και είναι κάτι που θα γίνεται σιγά σιγά και σταδιακά, προσπάθησε να εκτιμάς ποιος είναι πιθανότερο να κάνει αυτό που προτιμάς, και να αποφεύγεις περισσότερο τους υπόλοιπους. Μην ενθουσιάζεσαι με τον ενθουσιασμό των άλλων. Αφουγκράσου τα συναισθήματα που δημιουργούνται μέσα σου. Μην περιμένεις να δεις πέντε αποδείξεις ότι ο άλλος απομακρύνεται, όταν αρκεί μια. Αυτό, και άλλα πολλά. Σιγά σιγά. Θα γνωρίσεις κι άλλους ανθρώπους, αυτός που πρέπει να γνωρίσεις όμως καλύτερα είναι ο εαυτός σου.

________________
5.


Α, μπα μόλις έγραψες μία μαγική φράση: 'Όποιος απεχθάνεται τον εαυτό του δυσκολεύεται πολύ να αγαπήσει άλλον άνθρωπο'.
Με έβγαλες από μεγάλη αγωνία για το αν ισχύει η άλλη φράση που λέει ότι όποιος δεν μεγάλωσε με αγάπη δεν μπορεί ο ίδιος να αισθανθεί τί είναι και άρα δεν μπορεί να αγαπήσει άλλους ανθρώπους.

Ναι μόλις είπες ότι το κουμπί δεν είναι το αν έχει αγαπηθεί αλλά το αν απεχθάνεται τον εαυτό του. Γιατί μπορεί να μην έχεις αγαπηθεί ως παιδί αλλά μπορεί και να αντέδρασες και ποτέ να μην δέχτηκες να τον μισήσεις αλλά αντίθετα τον προστάτευσες.- mille merci!


Α ναι, δεν πιστεύω ότι όποιος δεν μεγάλωσε με αγάπη δεν μπορεί να αγαπήσει. Χωρίς να το βασίζω πουθενά, πιστεύω ότι η αγάπη μαθαίνεται και σε μεγάλη ηλικία, εκτός οικογένειας. Το κουμπί – αν υπάρχει κουμπί, και σίγουρα υπάρχουν πιο κατάλληλοι για να αποφανθούν – είναι η αγάπη του εαυτού, που επιτυγχάνεται πιο δύσκολα σε μια ηλικία που δεν υπήρχε αγάπη απλόχερη, αλλά έχουμε και παραδείγματα παιδιών που μεγάλωσαν μέσα στην αγάπη και έγιναν κομπλεξικοί ενήλικες. Η οικογένεια είναι πολύ σημαντική, αλλά είναι ένας παράγοντας μόνο, υπάρχουν πολλοί ακόμα. Κανείς δεν πρέπει να νιώθει καταδικασμένος.


________________
6.


Αγαπητή Λένα, άκου ποιο είναι το πρόβλημά μου. Πέρσι πέρασα στο πανεπιστήμιο και γενικά έκανα πολλά πράγματα ταυτόχρονα (καινούριοι φίλοι, καινούρια σχέση, θεατρική ομάδα και πολλές άλλες δραστηριότητες), με αποτέλεσμα να μην έχω πολύ χρόνο και να ακούω παράπονα τόσο από φίλες όσο και από οικογένεια! Ωστόσο το καλοκαίρι όλα τα προβλήματα λύθηκαν. Και έρχομαι τώρα στο ερώτημα: τι πρέπει να κάνω φέτος, που θα έχω πάλι φορτωμένο πρόγραμμα, για να τους έχω όλους ευχαριστημένους?- χίλια κομμάτια


Νομίζω ότι το ερώτημα είναι άλλο: «τι θα κάνεις τώρα, που ανακάλυψες πολύ πιο ενδιαφέρουσες ασχολίες από το να ακούς τα παράπονα των φιλενάδων και της οικογένειας;» Η απάντηση είναι: τίποτα. Η γκρίνια είναι πολύ βαρετή. Αρκεί να παραδεχτείς όμως και ότι δεν είναι η έλλειψη χρόνου η αιτία που δεν κάθεσαι να τους ακούς.


________________
7.


Πιστεύεις ότι οι αμαρτίες συγχωρούνται ή ότι κάποιος πρέπει να συγχωρεί όλες τις αμαρτίες των άλλων όσο βαριές κι αν είναι γιατί 'ου γαρ οιδασι τι ποιουσι'?
Πάντα πίστευα ότι οι άνθρωποι πάντα οιδασι τι ποιουσι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Κι ότι το ρητό αυτό είναι μεγάλη δικαιολογία, μεγάλη παγίδα και μεγάλο ψέμα.- εσύ τί πιστεύεις?


Πιστεύω ότι κάποιος πρέπει να συγχωρεί τις αμαρτίες των άλλων, όχι επειδή όλοι αξίζουν συγχώρεση, αλλά για να ελευθερωθεί από τα δεσμά των αρνητικών του συναισθημάτων.


Πριν από λίγο καιρό μια κοπέλα είχε ρωτήσει πώς να αντιμετωπίσει τη μητέρα της που προτιμάει το άλλο της παιδί. Η απάντηση μου ήταν να πλησιάσει τη μητέρα της. Στα σχόλια κάποιοι είπαν ότι η απάντηση μου ήταν σκληρή, ή χριστιανική, ή και τα δύο. Ήρθε η ώρα να αναλύσω κι άλλο την απάντηση και να εξηγήσω γιατί δεν πιστεύω ότι είναι σκληρή, ούτε στο ελάχιστο.
Όταν κάποιος μας βλάπτει, αυτό που θέλουμε να συμβεί είναι να παραδεχτεί ο άλλος το λάθος του – όπως εμείς το έχουμε αντιληφθεί το λάθος – με ξεκάθαρο τρόπο, μπροστά μας, και μετά θέλουμε να μετανιώσει και να το διορθώσει. Αυτό είναι το χειρότερο που μπορούμε να κάνουμε, γιατί έτσι του δίνουμε όλη την εξουσία, περιμένοντας τα πάντα από αυτόν. Πρώτον, να δει τα πράγματα από τη μεριά μας. Δεύτερον, να δεχτεί ότι κάτι έγινε με τον τρόπο που πιστεύουμε εμείς ότι έγινε. Τρίτον, να αλλάξει συμπεριφορά και να την κάνει όπως θέλουμε εμείς.


Αντί να σταθούμε λίγο και να δούμε πόσα πολλά περιμένουμε από κάποιον άλλον, πόσο πολύ στο έλεος των διαθέσεων του είμαστε, πιέζουμε προς αυτές τις κατευθύνσεις. Με το καλό, με το κακό, με συζήτηση, με εκβιασμό, βάζοντας μεσάζοντες, με ό,τι όπλο έχουμε στα χέρια μας. Όμως, στην ουσία, ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ. Περιμένουμε να κάνει ο άλλος χίλια δυο, για να βρούμε εμείς την ψυχική μας ηρεμία. Είμαστε δεμένοι χειροπόδαρα, στο έλεος των διαθέσεων κάποιου άλλου, και δεν μπορούμε να προχωρήσουμε στη ζωή μας, γιατί περιμένουμε.


Αυτό που περιμένουμε δεν πρόκειται να γίνει ποτέ, στους αιώνες των αιώνων. Κι αυτό επειδή μια ιστορία δεν έγινε ποτέ όπως είναι μέσα στο κεφάλι μας. Στο κεφάλι του άλλου έχει συμβεί κάτι άλλο. Ακόμη και αν κάποιος δεχτεί ότι «φταίει», δεν θα το κάνει με τον τρόπο που θέλουμε, γιατί κι αυτός ως άνθρωπος θα θελήσει να προστατέψει τον εαυτό του. Θα το δικαιολογήσει, θα το γυρίσει, ή ακόμη μπορεί να πει σκληρά λόγια για πράγματα που φταίμε εμείς – και φυσικά, επίσης αποφεύγουμε να διαχειριστούμε. Δεν γίνεται να ζούμε τη ζωή μας ζητώντας και περιμένοντας, ακόμα και αν πρόκειται για την ίδια μας τη μητέρα.


Γι' αυτό, για μένα, το μόνο που μπορεί να κάνει κανείς, είναι να συγχωρέσει. Για να σπάσει αυτός ο δεσμός και να ελευθερωθεί. Για να μην εξαρτάται από τον άλλον. Για να έχει την αυτοκυριαρχία του, και να έχει έλεγχο των συναισθημάτων του. Αυτό δεν σημαίνει ότι ξεχνάει. Δεν σημαίνει ότι μια σχέση μετά από τη συγχώρεση θα αποκατασταθεί. Σημαίνει ότι αναλαμβάνει την προστασία του εαυτού του με δυναμικό τρόπο, χωρίς να δίνει τα κλειδιά της ψυχικής του ηρεμίας σε κάποιον άλλον. Οποιονδήποτε άλλον. Ούτε καν στη μητέρα του.


51

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

14 σχόλια
Συντομα και περιεκτικα #1 και #4, He is just not that into you. Στην πρωτη περιπτωση διαφορετικα θα χωριζε την αλλη βρε κοπελα μου, στη δευτερη "δυο μηνες μαζι και εξαφανιζοταν σε ξαφνικα επαγγελματικα ταξιδια", αλλα δε βαζεις και το χερι σου στη φωτια... Ρε κοριτσια ανοιξτε λιγο τα ματια σας!
1# Όταν βρεθείς κάποια στιγμή στη ζωή σου στη θέση της κοπέλας που παλεύει για τη σχέση της (που δε στο εύχομαι), ίσως τότε καταλάβεις ότι πρέπει να την κάνεις με ελαφρά.Μόνο κάποιος που έχει πονέσει πολύ από μια τέτοια ιστορία δεν δέχεται να δημιουργήσει τέτοιο πόνο σε κάποιον άλλο.Και μη μου πεις οτι πονάς όσο εκείνη δε θα σε πιστέψω.
Κοπέλα στο #4, την απάντηση στην έδωσε η Σανάνθη (13:03). Δεν είναι μια απλή συμπεριφορά απόρριψης. Είναι μια συμπεριφορά ανθρώπου χωρίς καμιά ευαισθησία απέναντί σου. Eσύ τον διάλεξες αυτόν να είναι δίπλα σου και εξακολουθείς να τον αφήνεις εκεί. Mη χάνεις άλλον πολύτιμο χρόνο από τη ζωή σου με ένα πρόσωπο που επιδεικνύει τέτοια αναισθησία. Από την πρώτη στιγμή που συνέβη, έπρεπε να αποτελεί τελειωμένη υπόθεση για 'σένα. Άνοιξε τα μάτια σου και τα μυαλά σου. Ξεπαρεού με τον λεγάμενο - κόψ' το μαχαίρι κι ας πονεί. Κι ας είσαι ακόμα όσο ερωτευμένη είσαι μαζί του... Προχώρα στον επόμενο χωρίς δεύτερη σκέψη. But don't let it go. Let it become your lesson for ever!
#1 Έξαλλη είμαι, έξαλλη! Που πήγε ο αυτοσεβασμός και ο εγωισμός γαμώ την τρέλα μου; (Sorry κιόλας). Είσαι 31 σε μια ηλικία που θα έπρεπε να είσαι περισσότερο υποψιασμένη. Πώς μπορείς να μοιράζεσαι κάποιον; Δεν θα ήταν πιο όμορφα να είχες ένα σύντροφο που θα είναι εκεί μόνο για σένα, που το μόνο που θα μοιράζεσαι είναι ατελείωτες στιγμές κάνοντας όνειρα, βόλτες, ταξίδια; Τι βίτσιο κι αυτό.#4 Μπορώ να καταλάβω τη στάση σου, ίσως δικαιολογείται από το νεαρό της ηλικίας και την απειρία σου.Διάβασε προσεκτικά αυτά που σου έγραψε η Λένα και τα παιδιά στα σχόλια. Αλλιώς σε βλέπω σε λίγα χρόνια να γίνεσαι σαν την #1
Συγνώμη που δεν σου απάντησα την πρώτη φορά αλλά δεν το είχα δει.Όχι δεν πέρασα.Έπεσα στην περίπτωση,ο δάσκαλος ήθελε να φάει λεφτά.Τη μέρα που έδινα έληγε η κάρτα μου, με έκοψε (ήταν κολλητή με τον δάσκαλο, το έμαθα μετά) και έτσι τα έκανα όλα από την αρχή. Καλά έπρεπε να ήσουν μέσα την ώρα της εξέτασης καμία σχέση με το χαλαρό κλίμα που μου είχες περιγράψει, άνθρωπος δεν μιλούσε.Ήθελε απο την αρχή να με κόψει και το έδειχνε. Τελικά έκανα βλακεία στην οπισθογωνία και της έκανα την χάρη.Σε ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον, Santinity μου. Σε λίγες μέρες ξαναδίνω, θα σου το πω να μου στείλεις πάλι θετική ενέργεια!!!
#7 Εξαιρετική η απάντηση, αν και ενοχλήθηκα λίγο με την λέξη αμαρτία. Τι θα πει αμαρτία; και τι εννοεί ο καθένας αμαρτία;κάτι που εγώ θεωρώ μεγάλο ψέμα και μεγάλη παγίδα.Μάλλον φταίνε κάποια παιδικά μου τραύματα σε μικρότερη ηλικία πηγαίνοντας στο κατηχητικό, όπως έκαναν όλα τα καλά παιδιά (!).Μου άρεσε, ίσως επειδή τα διδάγματα των ιστοριών έχουν πάντα ένα χάππι εντ. Αυτό που με προβλημάτισε όμως περισσότερο και θα θυμάμαι πάντα είναι η δήλωση του διδάσκοντα ότι όποιος δεν είναι χριστιανός θα πάει στην κόλαση.Με παιδικό αθώο μυαλό σκέφτηκα αμέσως την φίλη μου την Αϊσα που είναι μωαμεθανή και πήρα όλο μου το θάρρος να ρωτήσω τι θα τις συνέβαινε μαζί της γιατί δεν ήταν σαν αυτούς τους Τούρκους που στην Οθωμανική αυτοκρατορία έκαναν τον Ελληνικό λαό να υποφέρει. Ο παπάς δεν απάντησε και θεώρησα ότι έκανα λάθος ερώτηση. Μου προκάλεσε άγχος και έτσι ρώτησα το στενό οικογενειακό μου περιβάλλον ακούγοντας πολλές γνώμες. Από το 'έχει ο θεός για όλους' μέχρι 'ο θεός κρίνει την συνείδηση'. Μακρηγορώ αλλά η γνώμη που έχει ο καθένας μας για την μονογαμία είναι σωστή, λάθος ή εγωιστική; Η πολυγαμία είναι σωστή, λάθος ή αμαρτία;Δηλαδή πειράζει τόσο πολύ το τρίτο πρόσωπο, ενώ έχει τα λιγότερα δικαιώματα; Ίσως είναι ολιγαρκείς, ίσως να μην ανακάλυψε ακόμα ότι είναι πολυγαμικό όν. Ίσως όμως να έχει και χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Tequila blanco.Περιμένοντας τη Nanina.Α ναι,πιστεύω ότι αυτοί που είναι κωλόπαιδα (άντρες-γυναίκες),όπως τους χαρακτήρισαν οι φίλοι πιο πάνω,βρίσκονται ήδη στην άσχημη κατάσταση να μην μπορούν να βιώσουν το μεγαλείο ένος συναισθήματος που να μην είναι ρηχό.Κατά την άποψή μου,είναι αρκετό αυτό από μόνο του.Σα να τρως σοκολάτα και να έχει γεύση χώματος.Fight me,έχω νυχοκόπτη.
Αν αργήσω, φάε. Θα κατεβάζεις μηχανικά από μια γουλιά τεκίλα μόνο κάθε φορά που θα με βλέπεις. Ηomage to "The Pavlov's Tequila" από "Two and a Half Men" lol (πριν λίγο έβλεπα το επεισόδιο στο Star)
Μεγάλη κλισεδιά. Τα μεγαλύτεραι κωλόπαιδα είναι τις περισσότερες φορές αυτοί που διατείνονται ότι η ευαισθησία είναι το μεγαλύτερό τους ελάττωμα.Σκατά. Έχει δίκιο η Σανάνθη. Το θέμα είναι τεράστιο.
Όταν έλεγα επόμενο τεύχος, δεν εννοούσα το επόμενο post της Α, μπα. Περισσότερο κάτι σε έντυπο illustration περιοδικό είχα κατά νου. Θα κυκλοφορούσε με τίτλο "Μανίνα-Νανίνα" και υπότιτλο "μπανάκι-μανάκι". Φυσικά ΔΕ θα ήταν ποικίλης ύλης, αλλά μονοδιάστατης, αυτάρεσκης, ναρκισσιστικής, βαθια εγωτικής ύλης. Πιστεύω θα έκανε πάταγο... το ζητάει η πόλη.(Tην Iris την κόβω για πρώτη μου συνδρομήτρια..., αν δηλαδή δε θέλει να διαγκωνίζεται με τον bagle μπροστά στο περίπτερο ποιός θα το πρωτοαγοράσει.)Αλλά τελικά δε βρήκα εκδότη. Το πιστεύετε;;Τέλος πάντων, κάτι θα κάνω και για 'σας εν ευθέτω χρόνω... Ίδομεν. Να δούμε πρώτα και πώς θα τα πάει ο Γιάνης μου με τoν Schäuble και το ξαναεξετάζουμε...Ν' ανοίξει και λίγο ο καιρός...Να προβληθεί και ο επόμενος κύκλος "Sherlock" και εδώ είμαστε, δε χανόμαστε βρε αδερφέ!
Kαλέ, Santinity, το ξέχασα τελείως. Δίκιο έχεις. Ήρθε ο άντρας μου στα πράγματα... Η ΥΠΟΥΡΓΑΡΑ μου!!! Η αντρούκλα μου..., το μωρό μου, ο κούκλος μου, Η ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΜΟΥ!! Ω, ρε, τί έχει να γίνει τώρα!.... Ήμουν τόσο απασχολημένη με την πολιτική του πορεία και τόσο αγχωμένη με την εξέλιξη των συναντήσεών του (επίκειται και η πιο κρίσιμη συνάντηση τώρα στο Βερολίνο με τον Wolfgang, ΠΩΣ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΕΙΣ;;;!!!!) προς όφελος της εθνικής μας οικονομίας, που ξέχασα ολωσδιόλου το ωφελιμιστικό κομμάτι της ιστορίας. Όλο και κάτι θα έχω λαμβάνειν...
#7. Προσωπικά πιστεύω σε άλλο τσιτάτο, το what goes round comes around. Ό,τι κάνει ο καθένας θα το βρει μπροστά του, είτε με τη μορφή τύψεων είτε επαναλαμβάνοντας το ίδιο μοτίβο συμπεριφοράς σε άλλες περιστάσεις/πρόσωπα από τις οποίες θα έχει πολλά να χάσει. Οπότε γιατί να ασχοληθείς εσύ, να συγχωρήσεις ή να τιμωρήσεις;  Ασχολήσου με τον εαυτό σου. Συγχώρεσε τον εαυτό σου, αν εσύ άφησες μια χαραμάδα ανοιχτή σε κάποιον να σε βλάψει, και προχώρα.
#1 Συνήθως, όταν υπάρχει τόσο μεγάλη σχέση που έχει καθορίσει την δεκαετία των 20 σου, κοινώς εφόσον είσαι 31 το 1/3 της ζωής σου, είναι λογικό να μην μπορείς εύκολα να "απεμπλακείς", καθώς αν μη τι άλλο η επαφή με το πρόσωπο αυτό σου δημιουργεί ασφάλεια και σε κάνει να επιστρέφεις στην ανεμελιά αυτής της δεκαετίας..Παρόλ'αυτά, εσύ δεν έχεις καμία δουλειά να περιμένεις κάποιον δικαιολογώντας, τον εφόσον δεν θέλει αυτά που θέλεις εσύ (δηλαδή να είναι σε αποκλειστική σχέση μαζί σου)...Το μέλλον επιφυλάσσει τόσες εκπλήξεις που είναι αδύνατο να μπει στο καλούπι που έφτιαξες! Μπορεί για παράδειγμα να τον δείς να καταλήγει με μια τρίτη κοπέλα (το πιθανότερο σενάριο κατά την γνώμη μου)
#4: Δεν θα σταθώ ούτε στην απειρία σου, ούτε στην αδυναμία σου, ούτε στο γεγονός ότι σε μια σχέση δεν υπογράφουμε συμβόλαιο διαρκείας, πράγματα που τα ξέρεις ήδη. Θα πω μόνο αυτό: Σε χώρισε τηλεφωνικώς (!) ενώ ήσουν διακοπές (!!). Τί αναίσθητο κωλόπαιδο. Μεγατόνων.Και η συνέχεια, δυστυχώς, το επιβεβαιώνει. Κοίτα να τον ξεπεράσεις όσο πιο γρήγορα γίνεται, γιατί ο τύπος έχει διανύσει μέχρι στιγμής 37 χρόνια ζωής σ'αυτόν τον πλανήτη και δεν έχει ακόμη παρουσιάσει κανένα δείγμα ανθρώπινου πλάσματος. Κι ούτε πρόκειται. Σου εύχομαι από καρδιάς να βρεις σύντομα έναν πραγματικά καλό άνθρωπο και να ζήσεις τη σχέση που ονειρεύεσαι. Μη στέκεσαι στο εξωτερικό περίβλημα. Κοίτα την ψυχή.
Συμφωνώ. Και ζητώ τα φώτα σου: Πως λέγεται πραγματικά αυτός που σε χωρίζει, σε φτύνει, σε μειώνει και σου σπάει τα αρχίδια κάθε τρεις και λίγο με το πρόσχημα ότι θέλει να σε βοηθήσει να τον ξεπεράσεις;Αυτό πραγματικά είναι από τα πράγματα που δεν μπορώ να εξηγήσω.
Έχει πολύ δίκιο η Σανάνθη - συμφωνώ και επαυξάνω!Να επισημάνω δε, ότι όταν συνέβη και σε μένα (να με χωρίσει, μετά από δύο μήνες τρελού έρωτα και μάλιστα στις διακοπές μου - ούτε καν από το τηλέφωνο, αλλά με email...) όχι απλά δεν μπορούσα να το διανοηθώ, αλλά δεν μπορούσα να κοιμηθώ, να φάω, να ανασάνω χωρίς να σκεφτώ πώς μπορεί να μου το έκανε αυτό....φυσικά ακολούθησε αυτό που περιγράφει και η φίλη της ερώτησης....συμπαράσταση για να το ξεπεράσω κλπ κλπ, που τράβηξε μήνες - στους οποίους εγώ έπαιζα το θύμα ζητώντας την προσοχή και τον χρόνο του, και αυτός το έπαιζε παρηγορητής και φίλος, με όλα τα συνδεδεμένα οφέλη που μπορεί κανείς να φανταστεί...Δεν έχουν βέβαια όλες οι ιστορίες την ίδια κατάληξη (εγώ τον δικό μου τον παντρέυτηκα λίγο αργότερα...) αλλά δεδομένης και της διαφοράς ηλικίας, και τις πρωτιές (ραντεβού, φιλί, σεξ, σχέση, κλπ) θεωρώ φίλη μου #4, ότι πρέπει να δώσεις στον εαυτό σου την ευκαιρία για τις επόμενες εμπειρίες! Ξεπέρνα το και πήγαινε παρακάτω. Θα τον θυμάσαι και θα γελάς αργότερα...
@p@p@ki2009Αφού ξέρεις ότι ο πνιγμένος πιάνεται απ'τα μαλλιά του, τι την ήθελες την παρένθεση ότι τον παντρεύτηκες; Απ'όλο το σχόλιό σου, η κοπέλα της ερώτησης μόνο αυτό θα κρατήσει.
Γιατί να σταθούμε στο πώς λέγεται αυτός που κάνει όλα αυτά και όχι στο πώς λέγεσαι εσύ που τα ανέχεσαι όλα αυτά;ΥΓ. Το κωλόπαιδο και μ@λ@κ@ς που σου απάντησαν είναι μια χαρά προσφώνηση γι' αυτούς τους τύπους.
Καθόλου δε σας τρολάρω... το ότι ο άνθρωπος μπορεί και να αλλάξει με την ηλικία είναι αυτό που ήθελα να τονίσω...εγώ και ο καλός μου είχαμε την ίδια περίπου ηλικία και όχι 15 χρόνια διαφορά...
Κι εγώ παθούσα... και ομοιοπαθούσα με την @ p@p@ki2009..Θεωρώ ότι στην συντριπτική πλειοψηφία τους αυτοί οι άνθρωποι-γυναίκες και άντρες (απλά στην περίπτωση π πρόκειται για γυναίκα ο άντρας δεν τα δραματοποιεί τόσο και προχωράει)- είναι πράγματι όλοι οι χαρακτηρισμοί που τους αποδόθηκαν. Αυτό δεν αποκλείει ότι ίσως αλλάξουν, ωριμάσουν, αποφασίσουν τι θέλουν και αυτό είναι το ίδιο με αυτούς που τους θέλουν. Ούτε όμως αποκλείει το να χάνουν το χρόνο τους οι παθόντες. Μάλλον είναι και θέμα τύχης στην τελική-αλλά οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος των καψουρεμένων..Οπότε, μέχρι να γίνει το θαύμα- αν γίνει- μην κολλήσεις #4, κάνε ότι σου λέει η Α μπα, κοίτα να χαρείς τη ζωή σου όπως τη φαντάζεσαι και τη θέλεις πραγματικά.
Ειμαι εγω η κοπελα που εγραψε την ερωτηση 4εστειλα την ερωτηση μου τον σεπτεμβριο εμπαινα καθημερινα να διαβασω την στηλη της Α μπα, γιατι ουτως η αλλως ειναι η αγαπημενη αλλα τις τελευταιες δυο εβδομαδες το ειχα παρατησει το σπορ και μολις σημερα ειδα την απαντηση και τα σχολια.Θελω να ευχαριστησω τη Λενα μας, και εσας που σχολιασατε την ερωτηση μου, εχετε απολυτο δικιο
#1, Να τώρα σκεφτόμουνα πως αν είχα αυτή τη στιγμή μια μακροχρόνια σχέση με έναν άνθρωπο για την οποία έχω παλέψει πολύ, -με τα λάθη και τα σωστά της- θα με εκνευρίζατε δεσποινίς.όχι γιατί αφήσατε τον εαυτό σας να εμπλακεί σε ερωτικό τρίγωνο (δεν το κάνατε άλλωστε μόνη), αλλά γιατί παρουσιάζεστε ως η Χάιντι της Μοιχείας. Το μόνο που σας ενδιαφέρει είναι να ροβολάτε τα βουνά και τους λόγγους με το κατσικάκι σας.Και για να απαντήσω στην ερώτησή σας: Αν δεν το λένε το αγόρι Ρότσεστερ και εσάς Τζέιν Εύρ, τότε το πιο πιθανό είναι ότι δεν είστε αρκετή για να αφήσει την ήδη υπάρχουσα σχέση του. Είστε το ποπ κορν στη 3D ταινία του. Καλοφάγωτη.
#1 Δύο πράγματα μπορεί να συμβούν. 1) Δεν θα την χωρίσει, θα συνεχίζει να έχει και την Κική και την Κοκό μέχρι κάποια από τις δύο (ή και οι δύο) να βαρεθεί και να τον διαολοστείλει. Αυτό μπορεί να φτάσει μεχρι να την παντρευτει και εσύ να μυξοκλαίς τη μερα του γαμου του και μετα να σου λέει ότι "δεν είναι ευχαριστημένος" και παντρευτηκε "γιατι δεν γινόταν αλλιώς" και "όπου ναναι θα χωρίσει" και πάει λεγοντας. 2)Θα τη χωρίσει και θα είσαστε μαζί και θα σε τρώει η αγωνία μήπως τώρα που έγινες εσύ κυρία Κοκοβίκου υπάρχει κάποια άλλη με την οποία ζει έναν "τρελό έρωτα" και περιμενει να σε χωρίσει για να ζησουν τον έρωτά τους.
Θα ήθελα να προσθέσω και ένα τρίτο. Να γνωρίσει τη Λολό με την οποία θα δαγκώσει τη λαμαρίνα και να παρατήσει και την Κική και την Κοκό. Μέχρι να βαρεθεί τη Λολό οπότε θα γυρίσει στην Κική ή στην Κοκό ή θα βρει άλλη. Και επειδή μπορεί η Α,μπα να μην έχει το κληρονομικό χάρισμα αλλά εγώ το έχω, αν αυτός γυρίσει στην κοπέλα που έστειλε την ερώτηση, μετά από λίγο καιρό θα φτάσει στην Α, μπα μία ερώτηση του στυλ "Γιατί πότε δεν είναι σωστό το timing?"
Έψαχνα να βρω΄κάτι έξυπνο να πω επί τούτου αλλά με κάλυψαν οι πορολαλήσαντες.. Εμ, βέβαια, με δυο μέρες καθυστέρηση μπαίνεις να σχολιάσεις μαντάμ, τί περίμενες;!