☛«Γιατί δεν έχουν υπαρκτά μνημεία (ή προσωπικότητες) της Ευρώπης στα χαρτονομίσματα του ευρώ;» ρωτούσε ο Γιάνης Βαρουφάκης στο άρθρο του την περασμένη εβδομάδα, για να εξηγήσει πως θα δημιουργούνταν τριβές μεταξύ των κρατών για την επιλογή. «Ομολογώ ότι δεν το είχα καν φανταστεί ότι δεν υπάρχουν πουθενά...» σχολίασε ο atman. «Στην ήπειρο με τη μεγαλύτερη πολιτιστική παράδοση, αν δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε για 14 μνημεία της ευρωπαϊκής ιστορίας... Εδώ ο πάπας στο Κοινοβούλιο σχεδόν τα ανέφερε: Σωκράτης/Αριστοτέλης (δηλ. Αρχαία Ελλάδα), Ρώμη, χριστιανισμός, άντε Λούθηρος, Αναγέννηση, Διαφωτισμός (βάλτε και έναν Γερμανό εκεί), Γαλλική Επανάσταση και κάποιοι από τους πρωτεργάτες της Ε.Ε. Δεν θα ήταν τόσο δύσκολο, απλώς δείχνει πόσο δυσλειτουργική είναι η ένωση...».
Αντίθετη άποψη είχε ο/η geoathens: «Τα ευρωπαϊκά χαρτονομίσματα συμφωνήθηκε να σχεδιαστούν με τρόπο τέτοιο ώστε να μη συνδέονται με κάποια συγκεκριμένη χώρα-μέλος. Αυτό είναι και πρακτικό, γιατί στα 7 χαρτονομίσματα, ποια 7 μνημεία, ποιων 7 χωρών έπρεπε να επιλεχτούν; Μόνο τα κέρματα σε κάθε χώρα συμφωνήθηκε να απεικονίζουν στο πίσω μέρος πρόσωπα, φιγούρες και σύμβολα που συνδέονται με την κάθε χώρα. Αυτά. Μην τα κάνουμε όλα αχταρμά».
☛ «Δεν ξέρω ποιο εστιατόριο ήταν αυτό που πυροδότησε τη συγγραφή αυτού του κειμένου για το μαμαδίστικο φαγητό», έγραψε η Τατού στα «Ημερολόγια Κουζίνας» του Μιχάλη Μιχαήλ, «αλλά είναι πολύ τρυφερό! Αυτές οι τραχανόσουπες έχουν εμφανώς προετοιμαστεί με πολλή αγάπη...!». Και η YOUJANE πρόσθεσε: «Θα αντικαταστήσω τη λέξη "μαμαδίστικο" με την αντίστοιχη "γιαγιαδίστικο". Είχα και έχω μαμά, καλή και πάντα παρούσα. Αλλά με πολλά παιδιά και πολλές ασχολίες. Που τη συμπλήρωνε η παρουσία της γιαγιάς, η οποία μας έδινε το παραπάνω χάδι, την έξτρα φροντίδα, το φαγητό που μένει αλησμόνητο γιατί το κύριο υλικό του είναι η φροντίδα».
☛ Για τη ματαιωμένη εκκίνηση των έργων του Re-think Athens έγραψε ο Δημήτρης Κυριαζής, και να μερικά από τα σχόλια αναγνωστών. Άρης Κωνσταντινίδης: «Από τη στιγμή που δεν διαθέτουμε δικό μας χρήμα για οτιδήποτε και περιμένουμε μόνο από τις ξένες τσέπες, καλά θα κάνουμε στο μέλλον να ζητάμε και την έγκρισή τους. Ως φαίνεται, φτιάξαμε ωραιότατες μακέτες, συμφωνήσαμε πως θα δώσουν τα έργα αυτά ευρωπαϊκό αέρα στη "Δανία του Nότου" και στη συνέχεια περιμέναμε από την Ευρώπη να μας τα χρηματοδοτήσει όλα αυτά. Έχω την εντύπωση ότι δεν μπορεί να γίνονται έτσι ακριβώς όλα αυτά...».
YDG__77: «Δεν φτιάξαμε ωραιότατες μακέτες για να τις πάμε στους κουτόφραγκους να μας τις πληρώσουν. Στη στοά του Αρσακείου για μήνες ολόκληρους υπήρχε μια φοβερή έκθεση που περίμενε τους Αθηναίους όχι μόνο για να τους δείξει πώς θα γίνει το κέντρο αλλά και το σκεπτικό πίσω από καθεμία από τις επιμέρους αναπλάσεις ξεχωριστά, και μάλιστα με εξαντλητικά λεπτομερή τρόπο (και φυσικά δεν πάτησε κανείς). Ούτε καταλαβαίνω το απαξιωτικό ύφος τού "περιμέναμε από την Ευρώπη να μας τα χρηματοδοτήσει όλα αυτά". Φυσικά και περιμέναμε, αυτή είναι η δουλειά της. Oύτε κορόιδα πήγαμε να τους πιάσουμε, ούτε να τους τα φάμε. Δεν είναι ελληνική πατέντα το να εκπονείς προγράμματα υποδομών, αναπλάσεων, πολιτισμού, τεχνολογίας και μετά να απευθύνεσαι στις αρμόδιες επιτροπές για χρηματοδότηση, όλες οι χώρες της Ευρώπης το ίδιο κάνουν. Η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το ενθαρρύνει αυτό το πράγμα, για τη σύγκλιση των οικονομιών και των υποδομών της Ευρώπης».
xouftalo: «Για όσους λένε αυτές τις μέρες ότι ο Καραμανλής (ο παλιός) "κατέστρεψε την Αθήνα". Η πρώτη ενοποίηση αρχαιολογικού χώρου στην Αθήνα έγινε από τον κακό Καραμανλή το 1955. Τότε, ως υπουργός με τους υποτακτικούς του, ενοποίησε τον χώρο Ακρόπολης, Πνύκας και Φιλοπάππου που ως τότε είχε χωματόδρομους, παραπήγματα, τσαντίρια, μέχρι και πρόβατα που έβοσκαν. Ανέθεσε όλη τη δουλειά στον κορυφαίο αρχιτέκτονα Δημήτρη Πικιώνη και μπήκε ασπίδα στη δουλειά του, όταν ενόχλησε, επειδή, αντί για άσφαλτο που "θα πήγαινε τα πούλμαν με τους ξένους στα αρχαία", βάλθηκε να γεμίσει την περιοχή με πλακόστρωτα. Είναι τα περίφημα πλακόστρωτα στην Ακρόπολη, στο θέατρο του Ηρώδου, στου Φιλοπάππου, στον Λουμπαρδιάρη και στο περίπτερο, αυτά που σήμερα θεωρούνται μνημείο της Unesco και που πάνω τους πάτησε 50 χρόνια μετά η επιτυχημένη δεύτερη ενοποίηση "Δ. Αρεοπαγίτου-Θησείο". Καμία όρεξη δεν έχω να υποστηρίξω τον Καραμανλή, αλλά τα του Καίσαρος τω Καίσαρι οφείλονται σε ένα δύο θέματα. Δεν είναι διαφορετικής φιλοσοφίας η ανάπλαση της Πανεπιστημίου (που, ευτυχώς, ακυρώνεται. Γιατί; Πηγαίνετε στο Πεδίον του Άρεως για να δείτε πώς εννοούν τις αναπλάσεις).
ΥΓ.: Την περίοδο της εσωτερικής μετανάστευσης της περιόδου '50-'70, ήταν τέτοιος ο όγκος πληθυσμού και η ανάγκη στέγασης, που αν δεν δίνονταν οι αντιπαροχές για τις πολυκατοικίες-κλουβιά, θα είχαμε παραγκουπόλεις. Υπήρχαν καλύτερες λύσεις; Σίγουρα. Υπήρχαν, όμως, και χειρότερες».
σχόλια